The 100. Survival isn’t who you are, it’s who you become.

Dani

Het meisje was achter Ebony aangegaan, gewoon omdat ze het niet verstandig vond dat mensen alleen weggingen, ze waren al zoveel mensen kwijtgeraakt... dat raakte haar diep. Ze ging op de rotsen zitten en kon nog net zien hoe Ebony de pogingen om vis te vangen, staakte.
"Gaat het wel met je, Ebony?" Vroeg ze aan haar. Ze sprong van de rotsen af en kwam dichterbij. Ze glimlachte vriendelijk.
"Of wilde je liever alleen zijn? Dat begrijp ik ook wel, maar het lijkt me gewoon onverstandig om alleen te zijn hier..." Gaf ze zachtjes aan met een kleine glimlach. Ze bedoelde het allemaal gewoon heel erg goed.

Ebony Blake

Uit het niets doemde er een stem op, haar mes greep ze, klaar om aan te vallen. Direct liet ze haar mes zakken bij het zien van het bekende meisje. 'Sorry..' Excuseerde ze zich gelijk. Het meisje vroeg aan haar of het wel ging. Traag knikte ze. 'Ja hoor, waarom zou het niet gaan?' Reageerde ze, een korte frons was zichtbaar. Ze wilde weten of ze liever alleen wilde zijn, maar het leek haar onverstandig. 'Het is ook niet de slimste keuze nee.' Gaf ze eerlijk toe. 'Maar ik had er inderdaad even behoefte aan. ' Voegde ze er met een glimlach aan toe. Over het algemeen was ze graag alleen, ze hoefde niet altijd die drukte om zich heen. De speer stak ze in de grond en leunde er beetje tegen.

Dani

"Begrijpelijk." Zei ze, ze haalde haar schouders even op. Het was logisch dat ze zo reageerde op een onverwachte stem. Ze zei dat het wel ging en waarom zou het niet gaan.
"Ach, je was altijd zo vrolijk en gezellig en nu ineens lijk je veel somberder." Dani haalde haar schouders even op bij de woorden. Ebony vond het ook niet de slimste keuze om alleen te zijn, daardoor glimlachte Dani. Ze had er alleen niet echt behoefte aan.
"Weet je wat? Ik zet jouw werk even door en dan kun jij hier lekker blijven zitten en gewoon relaxen." Stelde Dani vrolijk voor. ze trok de speer uit de grond.

Lolita Charmart

Ze liep rustig door het bos heen, naar de verblijfplaats van Syauron, het was een klein stukje lopen van haar hut. Ze klopte even aan op de deur en opende die daarna. Ze keek hem met een grijns aan.
"Oké, je mag doen wat je wilt met me, zolang je maar geen mes op mijn keel zet." Dat was misschien wel de enige manier om het weer goed te maken met hem.

Syauron Dewano

Er werd op de deur geklopt en hij keek langzaam op, de deur ging open en het was Lolita die binnen kwam. Door wat ze zei schudde hij even zijn hoofd. 'Meen je dat nou serieus? Dan is er ook niets aan. Ik wil dat jij het wilt, dat is het leuke,' zei hij tegen haar. 'Heb je ze vrij gelaten?' vroeg hij daarna. Hij dacht het wel, anders zou ze hier nu niet zijn. Ze zou er vast een of andere reden voor hebben, maar hij had alleen nog maar een grotere hekel aan die gasten gekregen.

Lolita Charmart

Hij was dus toch niet zo boos als ze dacht, hij vond het niet leuk zo, hij wilde het als zij het ook wilde, dat was het leuke. Daarna vroeg hij of ze ze vrij had gelaten en ze knikte.
"Ze zijn niet kwaadaardig, binnenkort zijn ze toch allemaal dood, dit gaan ze nooit volhouden, ze zijn te onschuldig." Vertelde Lolita hem nu. Ze kwam dichterbij en greep zijn kin vast. "Misschien wil ik het ook wel, ik heb grote verhalen over je gehoord." Zei ze uitdagend.

Syauron Dewano

'Nu misschien niet, tot ze een keer wraak nemen en wat gaan proberen,' zei hij grommend tegen haar. Ze dacht dat ze binnenkort toch allemaal dood waren. Hij hoopte het maar. Ze hadden hier helemaal niets te zoeken. Ze kwam dichterbij en opeens werd zijn kin vastgegrepen, ze zei dat ze het misschien ook wel wilde, ze had grote verhalen over hem gehoord. Haar stem was uitdagend en hij bleef even stil staan, daarna greep hij haar gezicht vast en zoende hij haar. Waarom ook niet?

Lolita Charmart

"Als ze wraak nemen zijn wij ze veel slimmer en sneller af. Zij kunnen niet doden zonder geweten of genade, wij wel." Vertelde ze hem nu met een sluwe blik in haar ogen. Hij pakte haar gezicht vast en zoende haar. Ze zoende hem vurig terug en duwde hem tegen de muur, hard en ruw.

Syauron Dewano

Daar had ze dan weer gelijk in, daarom maakte het hem ook niet zo heel erg veel uit. Hij vond het misschien zelfs leuk als ze iets zouden proberen, want ze zouden toch keihard verliezen en waarschijnlijk waren ze nog eens te laf ook. Ze zoende hem vurig terug en hij werd hard tegen de muur geduwd, wat hij alleen maar heel lekker vond. Zijn handen gingen ruw over haar lichaam heen en hij trok haar dichter naar zich toe. Hij ging aardig op in de zoen, het was wild, hun tanden raakten elkaar, maar hij vond dit heerlijk.

Lolita Charmart

Ze voelde zijn handen over haar lichaam en ze werd dichter tegen hem aangetrokken, hij leek het totaal niet erg te vinden. De zoen was wild, onbeschaafd... op de manier waarop ze hier leefden, al zag je overduidelijk de passie. Lolita bezat onwijs veel passie. Ze drukte haar lichaam tegen Syauron aan en ging door in de wilde zoen.

Syauron Dewano

Het was anders dan hij gewend was. Lolita was ook gewoon anders dan hij gewend was. Hij merkte aan zichzelf dat hij anders met haar om ging, misschien wel gewoon... normaler. Hij deed niet wat hij wilde bij haar, terwijl hij dat bij ieder ander wel gedaan zou hebben. Het was bijna alsof hij meer respect voor haar had. De passie was duidelijk, dit had hij zo lang niet gevoeld. Het maakte het nog veel lekkerder. Hij hield van deze combinatie, het was wild, maar toch ook niet, juist door die passie. Hij trok de kleren van haar lichaam af en hij keek haar wat hongerig aan, zijn handen gleden over haar huid.

Lolita Charmart

De kleding werd van haar lichaam gescheurd, het kon haar niet schelen, ze voelde zijn handen op haar blote huid, sterke handen, daar hield ze van, ruwe en stevige handen. Ze scheurde zijn kleding stuk en keek hem even uitdagend en met twinkelende ogen aan. Ze pakte hem plotseling bij zijn keel en smeet hem niet veel later op de grond met onwijs veel kracht, ze kwam bovenop hem zitten en begon hem in zijn hals te zoenen en ze schraapte met haar tanden over zijn huid.

Syauron Dewano

Zijn kleding werd kapot gescheurd en daarna werd hij opeens bij zijn keel gegrepen, ze smeet hem op de grond. Hij was even verbaasd, dit was hij echt niet gewend. Ze kwam meteen bovenop hem zitten en hij werd in zijn hals gezoend, haar tanden schraapten over zijn huid heen en hij kreunde diep. Dit was ongelofelijk, hij had zoiets nog nooit meegemaakt, het was zo ontzettend lekker. Zijn vingers krasten over haar rug heen, ruw en hard, maar dat liet zien hoe geweldig hij dit vond.

Lolita Charmart

Ze hoorde hem kreunen en voelde zijn nagels over haar huid heen krassen. Het was fijn, op de ruwe manier waarop hij het deed. Hij deed het gewoon precies hoe ze het lekker vond. Ze kwam iets omhoog en liet hem in haar glijden, haar lippen zochten de zijne weer op en ze zoende hem weer heftig, ze lette totaal niet op wat ze deed, zo ruw en vol passie, ze ging er echt helemaal in op.

Syauron Dewano

Hij kreunde diep door alles, hij voelde op dit moment zo veel verschillende dingen, terwijl hij normaal eigenlijk niets voelde. Het was echt ontzettend lekker. Hij werd weer heftig gezoend, waar hij zonder moeite in mee ging. Het was bijna alsof ze voor elkaar gemaakt waren, ze vulden elkaar hier bij in ieder geval heel erg goed aan en dat beviel hem wel, hij had het idee dat Lolita daar hetzelfde over dacht. Hij ademde diep in, het was echt heel erg intens en hij genoot duidelijk.

Lolita Charmart

Eigenlijk verbaasde ze zichzelf alleen maar, ze verbaasde zich ontzettend. Vrouwen klaagden vaak om Syauron, hoe hij net wat te ruw was of hun net pijn deed in sommige dingen, maar bij haar leek hij heel goed te weten wat hij deed en was het heerlijk. Toch wel fijn, dat iemand met zo'n reputatie, toch nog zo zijn best kon doen. Ze vond het stiekem gewoon heel erg leuk.
Haar handen gleden over zijn borst heen terwijl ze hevig heen en weer bewoog.

Syauron Dewano

Hij voelde haar handen over zijn borst heen glijden en ze ging hevig tekeer, hij sloot zijn ogen en hij klemde zijn kaken op elkaar om het enigszins rustig te houden, maar dat ging hem niet zo heel erg makkelijk af. Hij vond het heerlijk en het was moeilijk om dan echt stil te blijven. Hij greep haar gezicht weer vast en hij zoende haar weer heftig, hij kon er gewoon geen genoeg van krijgen. Het was echt geweldig, na een tijdje bereikte hij zijn hoogtepunt en liet hij haar langzaam los, zijn spieren ontspanden weer wat en hij kwam weer een klein beetje tot rust.

Lolita Charmart

Toen hij zijn hoogtepunt bereikte, liet ze hem langzaam los en kwam ze van hem af. Ze fatsoeneerde haar haren weer en trok haar kleding weer aan. Daarna ging ze in een stoel zitten en daar pas nam ze de tijd om uit te hijgen.
"Hmm, je was veel beter dan je reputatie." Plaagde ze Syauron nu.

Ebony Blake

Dani vond dat ze altijd vrolijk en gezellig was, maar nu leek er wat veranderd te zijn. Ze wilde haar schouders ophalen, maar werd gelijk gestraft door de stekende pijn. Dit was ook af te lezen van haar gezicht. 'Ik heb gewoon last van mijn schouder.' Gebruikte ze als excuus voor haar gedrag en glimlachte wat moeizaam. Het meisje zou haar werk overnemen, dan kon zij lekker relaxen. 'Ik bak er dan ook helemaal niets van, dus hopelijk gaat het jou beter af.' Zei ze het meisje die de speer uit de grond trok. Ebony ging weer op de rots zitten.

Syauron Dewano

Ze kwam van hem af, hij zag in zijn ooghoeken dat ze haar kleren weer aantrok en dat ze ging zitten, toen pas kwam hij overeind. Door haar opmerking keek hij haar weer aan. 'Ik weet niet of ik daar blij mee moet zijn of juist niet,' zei hij tegen haar. Hij trok zelf ook zijn kleding aan, maar het was toch wel aardig gescheurd. Het maakte hem niet zo veel uit. Hij ging zelf ook zitten en hij keek haar even aan. 'Al moet ik zeggen dat het met jou lekkerder was dan ik de afgelopen tijd heb meegemaakt,' zei hij tegen haar. Hij was daar ook gewoon heel eerlijk over. Syauron was eigenlijk altijd heel eerlijk, maar de meeste mensen waren niet zo blij met zijn eerlijkheid. Hij was een hele hoop dingen, maar eerlijk was hij wel.

Lolita Charmart

Ze sloeg haar ene been over de andere en begon haar haren wat meer uit de klit te halen terwijl ze Syauron aankeek. Hij moest zeggen dat het met haar lekkerder was dan hij de afgelopen tijd had meegemaakt.
"Hmm, misschien is het dan nog wel eens voor herhaling vatbaar." Sprak ze hem nu plagend toe en met een grijns op haar gezicht. Ze gaf hem even een knipoog.

Syauron Dewano

'Als het aan mij ligt wel,' zei hij grijnzend tegen haar. Het beviel hem wel, op deze manier met elkaar omgaan beviel hem ook wel. 'Wat heb je nou nog met ze besproken? Heb je ze echt zomaar laten gaan?' vroeg hij nu aan haar. 'Ik mag hopen dat je iets van informatie van ze hebt gekregen...' zei hij daarna. Zijn shirt was echt helemaal gescheurd dus hij trok het ding maar gewoon uit, het maakte hem niet uit dat hij alleen maar een broek aanhad. Hij was enorm gespierd, maar voor hem was het niet meer dan normaal en Lolita had nu toch alles gezien, ook al boeide dat hem ook niets.

Dani

Ze zei dat ze gewoon last van haar schouder had, daar door knikte Dani even. “Je bent wel dapper hoor, ik zou het nooit volhouden zoiets, pijn is niets voor mij.” Sprak ze met een glimlach tegen Ebony. Ze zei ook dat ze er niets van bakte en hoopte dat het haar beter afging.
“We zullen zien.” Glimlachte Dani. Ze stroopte haar broek op en schopte haar schoenen uit, het water was heerlijk verkoelend, ze vond het fijn. Ze bleef een hele tijd stil staan met de speer klaar om aan te vallen, ze bestudeerde eerst de vissen goed. Ze moest weten hoe ze reageerden. Ze hief de speer nu en hij flitste het water in, daarna hield ze de punt omhoog waar een vis aan spartelde, een klein kreetje was te horen uit haar mond en ze grijnsde breed.
“Gelukstreffer.” Zei ze tegen Ebony.



Lolita Charmart

Als het aan hem lag wel, en daardoor grijnsde ze even. Hij vroeg wat ze besproken had en of ze ze zomaar had laten gaan. "Denk je dat ik achterlijk ben?" Vroeg ze hem quasi geschokt.
"Natuurlijk, ik weet wie ze zijn, ze zijn hetzelfde als wij, alleen zij zijn de ruimte in getrokken terwijl wij onder de grond zijn gedoken." Vertelde ze aan Syauron.

Syauron Dewano

'Nee, dat denk ik niet. Daarom wil ik ook weten wat ze je verteld hebben,' zei hij tegen haar. Ze vertelde dat ze hetzelfde waren, waardoor zijn blik direct harder werd. 'Ze zijn tótaal niet hetzelfde, nu begin ik toch wel te denken dat je achterlijk bent. Ze lijken niet eens op ons,' gromde hij, zelfs ietwat beledigd. 'Misschien lijken ze op jou, maar dat is het dan ook...' voegde hij er aan toe. Het waren watjes, zwakkelingen, nietsnutten, niet meer dan dat. Ze waren ook nog eens achterlijk.

Lolita Charmart

Terwijl hij sprak, of meer gromde, schoot ze overeind en pakte ze zijn keel vast en ramde hem weer tegen de grond aan met zijn hoofd.
"Ik ben anders dan zij, maar ook anders dan jullie hier." Siste ze Syauron toe.
"Ik bedoel alleen dat we allemaal dezelfde voorouders hebben, we stammen van dezelfde soort mens af." Vertelde ze hem nu, ze had meer gedacht dat het een soort buitenaardse wezens waren.