Medieval Times

Duke Samira

Ze wilde gewoon hier blijven en hij knikte langzaam. ‘Dat is goed…’ zei hij zacht tegen haar. Hij keek weer naar het lijkbleke gezicht van Carmen, hij wilde eigenlijk de deken optillen om de schade aan haar buik te bekijken, het kon nooit goed zijn. Hij durfde het alleen niet waar Esmeralda bij was en hij schoot er toch niets mee op, dus deed hij het ook maar niet. Esmeralda had net gegeten en gedronken en daardoor glimlachte hij zwakjes. ‘Nou, dan blijven we gewoon hier…’ zei hij daardoor. Hij veegde opnieuw haar tranen weg en daarna pakte hij haar weer stevig vast. Hij keek even op door wat Verena zei en hij schudde zijn hoofd. ‘Niet nodig, ik blijf zelf zolang het kan ook hier, als je wilt mag je weg. Ik ben heel blij met je hulp, ik zal het wel weer aangeven als wij weg moeten of wat dan ook,’ zei hij zacht.

Kayton Erogate

"Je doet maar, zolang mijn dochter maar zoveel mogelijk met rust wordt gelaten." Mopperde hij nu. Ze werden vastgepakt en in een ruimte gegooid. Hij keek naar zijn dochter en scheurde een stuk van zijn shirt af. Hij gaf het aan haar door de tralies.
"Bindt deze om de wond heen, goed strak zodat je er steun aan hebt." Zei hij zacht tegen haar. Hij streek daarna zachtjes door haar haren heen en begon zacht tegen haar te praten.

Fay Fuego

Hij wilde niet dat het uit de hand liep en hij wilde zelf praten met Damian, daarna zagen ze wel weer verder.
“Maar Stephen... ik weet hoe hij reageert, ik weet wanneer hij gevaarlijk is en wanneer je uit moet kijken, laat me alsjeblieft meegaan.. ik wil niet dat hij je pijn doet.” Fluisterde ze zachtjes. Ze was er echt heel erg bezorgd over.

Felicia Erogate

Ze pakte de reep stof aan en ze deed netjes wat haar werd opgedragen. Zachtjes praatte haar vader op haar in. Ze zuchtte even. De pijn in haar been was wel haar minste zorg. "Het is goed," Zei ze na een tijdje zacht. "Gaat het met jou?" Vroeg ze hem nu zacht. Ze leunde tegen de tralies aan om overeind te blijven zitten. Ze hadden nooit moeten gaan en misschien had ze eerlijk moeten zijn over de hele situatie. "We hebben al meer meegemaakt pap, het is altijd nog goed gekomen.." Probeerde ze positief te blijven.

Koning Stephen Lahero

Hij klemde zijn kaken op elkaar doordat Fay er maar over doorging en hij schudde zijn hoofd. ‘Nee, Fay. Ik wil het niet. Als hij jou ziet valt er nergens meer over te praten. Ik wil er voor zorgen dat Felicia en Kayton veilig zijn, daarna mag je gaan doen wat je wilt,’ zei hij kortaf tegen haar. Hij wilde dat ze er over ophield nu, want hij zou toch niet veranderen van mening. Dit was nou eenmaal te belangrijk om maar gewoon iets te gaan proberen. Hij spoorde zijn paard wat meer aan, omdat er een aardig tempo in zat.

Koningin Esmeralda Fullbright

Haar vader vond het gelukkig goed. Ze bleven samen gewoon hier, daardoor knikte ze even. Ze werd weer door hem vastgepakt en ze legde haar hoofd tegen haar vader aan, hij zei tegen Verena dat het niet hoefde, zelf kon ze echt niets meer echt uit haar keel krijgen. Zo voelde ze zich alles behalve een koningin. Ze wist ook dat als er nu ook wat met Jay zou gebeuren, ze zou breken...



Kayton Erogate

Zijn dochter deed wat hij tegen haar zei en ze gaf aan dat het goed was. Ze vroeg hoe het met hem ging. Hij glimlachte daardoor. “Het gaat goed met me, met mij is niets gebeurd. Ik vind het alleen vreselijk hoe hij jou behandelt...” Fluisterde hij tegen haar. Hij pakte haar hand vast en kneep erin.
“Dat klopt lieverd, alsjeblieft... je bent nog steeds een prinses, je bent nog steeds goed in je hart, laat je niet kleineren door hem, door zo’n vreselijke man... dat is helemaal nergens goed voor.” Gaf hij nu zacht aan.


Fay Fuego

Stephen wilde het echt niet hebben. Ze slikte daardoor even, dit moest ze accepteren. Het duurde even voor ze antwoord gaf, na een tijdje knikte ze.
“Oké, ga maar. Doe voorzichtig.” Fluisterde ze, ze keek hem even aan met een gekwelde blik in haar ogen, ze wilde hem zo graag beschermen. Ze keek omhoog naar Ash en met een klein gebaar zorgde ze ervoor dat hij wat onopvallender ging vliegen. Als Stephen eerst ging onderhandelen, dan moest de draak nog even onopvallend blijven. Waarschijnlijk zouden ze zich doodschrikken daar van Ash.

Koning Stephen Lahero

Hij wist wel dat ze dit vreselijk vond, maar het hoorde er nou eenmaal bij. Hij had het geaccepteerd en hij wist dat hij dit gewoon moest doen. Anders zouden ze nog veel meer in de problemen komen, dat wilde hij niet. Hij ging onderhandelen, voor zo ver als dat kon. Aanvallen kon daarna heel makkelijk en daar zou hij ook niet bang voor zijn. Die Damian ging er aan, als het aan hem lag. Maar bij Kayton en Felicia lag zijn prioriteit, eerst hun veiligstellen, daarna kijken wat ze konden doen om die man het zwijgen op te leggen. ‘Het komt goed met mij, Fay. Ik heb ergere dingen meegemaakt in mijn leven,’ zei hij zacht tegen haar. Hij pakte even haar hand vast, maar daarna liet hij die los en reed hij naar Jay. Hij vertelde de jongen wat hij van plan was en het koste hem veel meer moeite om Jay te overtuigen dan Fay. Jay wilde mee, het was duidelijk dat de jongen niets liever wilde dan Kayton daar weghalen en die Damian af te maken, maar dat ging niet. Uiteindelijk gaf hij toe en ging hij bij Fay rijden, waardoor Stephen zijn paard aanspoorde en hij met een klein groepje ridders vooruitreed.

Duke Samira

‘Het is goed, meisje. Ik ben bij je en ik zal altijd bij je zijn, ook als Carmen er misschien niet meer is…’ fluisterde hij. Hij wilde er niet vanuit gaan, maar zoals het er nu uitzag wilde hij Esmeralda er enigszins op voorbereiden, zodat het niet als een keiharde klap kwam. Hij streelde langs het gezicht van zijn dochter en daarna hield hij haar dicht tegen zijn lichaam aan. ‘Je moet sterk zijn. Bij mij mag je huilen en heel verdrietig zijn, maar het is belangrijk dat je niet de hoop verliest. Nooit hoop verliezen, dat is het ergste dat er kan gebeuren…’

Fay Fuego

Ze slikte even toen Stephen ervandoor ging met een klein groepje ruiters, Jay kwam naast haar rijden en ze glimlachte lichtelijk naar de jongen.
“Jij wilde ook veel liever met hem mee, hé?” Vroeg ze zacht aan hem. Ze zuchtte even, ze vond het echt drie keer niets dat Stephen in zijn eentje ging, gelukkig nam hij nog ridders mee.
“We krijgen ze wel weer terug.” Zei ze nu vastberaden.


Koningin Esmeralda Fullbright

Haar vader zei dat hij er voor haar was, ook als Carmen er misschien niet meer was, daardoor vulden haar ogen zich weer met tranen. “Papa, ik wil er niet aan denken. Carmen hoort niet dood, ze heeft zoveel om voor te leven, ze moet nog trouwen met Kayton en ik wil dat ze gelukkig is en kinderen krijgt, dat verdient ze...” Snikte ze weer. “Ze is met Kayton zoveel gelukkiger dan met al haar andere vriendjes...” Zij had het kunnen weten, dat had ze van dichtbij meegemaakt.
Volgens haar vader moest ze sterk zijn, bij hem mocht ze huilen en verdrietig zijn, maar het belangrijkste was dat ze nooit de hoop mocht verliezen.
“Ze moet gewoon wakker worden...” Mompelde het meisje nu weer met een diepe zucht.

Koning Jay Fullbright

Fay zei dat hij ook liever met Stephen mee was gegaan, waardoor hij zuchtte. ‘Om eerlijk te zijn was ik liever gegaan zonder hem,’ mompelde hij daarop. ‘Ik had er tenminste echt wat aan gedaan, dat praten loopt toch uit op niets. Hij doet het alleen voor zijn eigen gevoel, zodat hij het idee heeft dat hij er alles aan gedaan heeft,’ zei hij kort tegen Fay. Hij vond het echt niet leuk, maar als hij zelf aan zou vallen en Stephen hem niet echt zou steunen, kwam het al helemaal niet goed. Ze moesten samen werken, dan stonden ze nog altijd het sterkste.

Duke Samira

Hij realiseerde zich soms niet dat Esmeralda zo gehecht aan Carmen was. Het was ook wel logisch, maar hij had dat deel nooit meegemaakt, dus besefte hij het zich niet zo erg. Hij vond het vreselijk om haar zo te zien, maar hij vond het moeilijk om zich te realiseren hoe het voor haar moest zijn. ‘Ik weet dat het niet zo hoort te zijn, lieverd. Ik weet het heel goed. Ze wil het zelf waarschijnlijk ook niet, maar soms is iets gewoon te veel. Soms kan je niet anders dan het maar te laten gaan…’ zei hij zacht tegen haar. ‘Maar misschien komt ze er wel bovenop, dat weten we niet. Ze is sterk…’ zei hij, hoopvol. Hij hoopte het zelf ook heel erg. Esmeralda zei dat ze met Kayton veel gelukkiger was en dat zij het kon weten, daardoor glimlachte hij. ‘Ze is vast al die tijd ook heel gelukkig geweest met jou,’

Koningin Esmeralda Fullbright

"Ik weet dat ze zal vechten." Dat deed ze echt wel, ze wist hoe Carmen was.
"Papa, met mama was het heel anders... ik wist al heel erg lang dat mama dood zou gaan en er was ook geen oplossing voor haar. Ze had zoveel pijn en het was eigenlijk beter voor haar dat ze dood was, maar voor Carmen niet." Zuchtte ze.

Duke Samira

‘Dat weet ik, maar soms gebeuren er dingen waar we ons niet goed bij voelen, waar we niets aan kunnen doen, maar het gebeurt toch…’ zei hij heel zacht tegen haar. Hij vond het vreselijk, maar het was nou eenmaal wel zo. Het gebeurde heel vaak in het leven, hoe graag je ook wilde dat je er iets aan kon doen, het ging gewoon niet. ‘Je zult nog wel meer tegenslagen krijgen in het leven, maar uiteindelijk kun je er sterker van worden. Dat moet je niet vergeten,’ zei hij tegen haar. Zijn blik ging weer naar Carmen ,ze haalde nog steeds adem, maar daar was dan ook echt alles mee gezegd.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze knikte door de woorden van haar vader, ze wist echt wel dat hij gelijk had. Ze zou nog wel meer tegenslagen in het leven krijgen, maar ze kon er sterker van worden en dat moest ze niet vergeten.
“Ik ben al veel sterker dan vroeger.” Fluisterde ze. Ze herinnerde haar verleden nog heel erg goed en dat zou ze ook nooit vergeten..

Duke Samira

'Dat weet ik... Jij bent zo verschrikkelijk sterk.... Je bent veel sterker dan ik dat ben, Esmeralda. Echt veel sterker...' Fluisterde hij. Hij knuffelde haar even stevig, daarna keek hij haar aan. 'Ik wil ook dat alles goed komt, echt...' Mompelde hij. Hij keek weer naar Carmen, daarna sloot hij zijn ogen. 'Ik zou zo graag iets willen doen... Het voelt alsof we iets moeten doen om haar te helpen, alsof ze het anders niet redt...' Zei hij zacht. Hij wist dat Fay haar misschien een beetje kon helpen, maar die was hier niet en zou waarschijnlijk ook niet snel terugkomen. Nu trok hij toch de deken aan de kant en keek hij naar haar buik. Ondanks dat er verband om heen zat, zag je een hoop bloed en was het duidelijk dat ze heel veel wonden had. 

Verena Stratton
Ze hoefde niet te blijven. En van wat ze begreep, zou ze op de hoogte gebracht worden als hun weer de kamer even verlaten of misschien ook wel als er wat nieuws te melden was, mocht ze even weg willen. En eigenlijk wilde ze wel even benen strekken. Dus nam ze die kans ook om de kamer stilletjes te verlaten en de deur stil achter haar dicht te trekken. Ze hoefde niet alles te volgen wat vader en dochter samen tegen elkaar te vertellen hadden. Dat zou ook een beetje vreemd zijn als zij er op eens de hele tijd blij bleef, terwijl ze eerder zelden bij een van hun in de buurt was geweest.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze zag Verena vertrekken en daarna keek ze haar vader weer aan toen hij vertelde dat ze verschrikkelijk sterk was, zelfs sterker dan hij. Ze schudde haar hoofd.
“Daar geloof ik helemaal niets van.” Mompelde ze zacht tegen hem. Ze werd weer geknuffeld, dat vond ze echt heel erg fijn. Hij trok nu de dekens weg van Carmen en keek naar haar buik, ze wendde haar blik na een tijdje af.
“Straks bloed ze dood..” Zei ze wat jammerend.

Duke Samira

'Esmeralda, rustig blijven, dan kan je nog helpen. Nooit in paniek raken op dit soort momenten, want dan kan je niets meer doen...' Zei hij zacht tegen haar. 'Wil je even wat spullen voor mij pakken? Doeken, water en verband?' Vroeg hij nu aan haar. Hij haalde voorzichtig het verband een beetje aan de kant om de bloedende wonden beter te kunnen zien, het verband was toch al doordrenkt van het bloed. Hij kon het beter schoonmaken en opnieuw verbinden, dan het zo te laten. Hij wilde vooral iets te doen hebben, hij wilde het gevoel hebben dat hij alles gedaan had wat hij kon. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze werd meteen stil toen haar vader zei dat ze rustig moest blijven, hij had toch altijd een behoorlijke indruk op haar en ze luisterde vaak meteen. Hij had wat spullen nodig en ze begon alles te zoeken en te verzamelen, wat later kwam ze terug. Ze werd misselijk bij het zien van de wond, Carmen haar buik had echt helemaal open gelegen, het kindje was eruit gehaald. Nu was alles gehecht, maar het bloedde wel nog steeds. Ze ging weer bij het hoofd van Carmen zitten...
"Ze was nog wel zo voorzichtig... ze trainde zelfs niet meer, allemaal voor het kindje..." fluisterde ze triest terwijl ze naar het gezicht van Carmen bleef kijken.

Duke Samira

Hij zorgde ervoor dat de wonden iets minder aan het bloeden waren, daarna deed hij er schoon verband omheen. Hij keek weer naar Esmeralda die iets tegen hem zei en hij knikte langzaam. Hij was ook bang voor wat er zou gebeuren als ze wél wakker werd. Hoe zou ze hier op reageren? Zou ze zich realiseren wat er gebeurd was? Hij wist het niet, maar Carmen kon heel veel hebben. Misschien viel het wel mee. Hij keek Esmeralda weer aan terwijl hij heel voorzichtig de deken over het lichaam van Carmen heen schoof. 'Als ze wakker wordt, moeten we haar heel goed helpen, denk ik....' Zei hij zacht tegen zijn dochter. Lichamelijk gezien zou ze ook niet veel kunnen, waarschijnlijk. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Af en toe keek ze voorzichtig en aarzelend naar de handen van haar vader, ze wilde wel weten hoe hij dit deed, maar ze vond het wel een beetje eng, zelf zou ze het echt niet kunnen. Na een tijdje deed hij de deken weer over Carmen heen en hij zei dat als ze wakker werd, ze haar heel goed moesten helpen. Esmeralda knikte.
"Ze mag eigenlijk niet bewegen." Fluisterde ze.

Duke Samira

Hij vond het fijn dat hij zag dat Esmeralda toch grote delen met hem mee keek, want dat was goed voor haar, ze zou er veel van leren. Hij begreep alleen wel dat ze dit heel erg vervelend vond om te zien, want dat vond hij eigenlijk ook. Hij keek weer op toen ze zei dat Carmen dan eigenlijk helemaal niet mocht bewegen, waardoor hij glimlachte. 'Dat is zo... Misschien kan ze dat ook wel niet zo makkelijk, we weten natuurlijk niet wat voor schade er allemaal aangericht is, behalve wat we kunnen zien... Laten we eerst maar hopen dat ze gewoon weer wakker wordt...' Zei hij zacht tegen zijn dochter. Hij maakte zijn handen schoon en daarna sloeg hij zijn armen weer om haar heen. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze zat nu al een paar dagen bij Carmen. Af en toe maakte ze de lippen van de vrouw wat vochtig, zodat ze niet uit zou drogen. Op dit moment zat ze bij het raam en keek ze naar buiten, ze staarde meer. Haar haren piekten alle kanten op en honger had ze niet echt meer, toch bracht haar vader altijd weer eten voor haar mee, soms at ze het op, maar vaak gooide ze het ook weg.
Ze dacht nu aan Jay, zouden ze al op de plaats van bestemming zijn?

Duke Samira

Hij liep langzaam naar de kamer van Carmen toe, hij had thee voor Esmeralda mee. Hij was bezorgd om zijn dochter, vooral omdat ze die kamer amper uit kwam. Hij klopte zacht op de deur en daarna ging hij naar binnen, Esmeralda zat bij het raam. 'Ik heb thee voor je meegenomen...' Zei hij zacht tegen haar. Hij kwam dichterbij en hij zette het kopje in de vensterbank neer, daarna pakte hij haar hand vast. 'Zou je niet even lekker in bad gaan? Ik blijf wel bij haar. Ze kan je echt wel even een paar minuten missen, echt. Je zou niet willen dat ze hoort dat het slecht met jou gaat door haar, dan zou ze zich rot voelen. Laat het bad vollopen en neem even wat rust...' Stelde hij zacht voor. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze werd mager... haar ringen gleden van haar vingers af, Jay zou wel denken wanneer hij thuis kwam... nu was ze echt niet knap meer.
Haar vader kwam binnen en zette een kop thee in de vensterbank neer, hij pakte haar hand en daardoor keek ze naar hem op, ze trok haar mondhoeken omhoog in een poging te glimlachen, haar handen waren koud. Hij opperde of ze niet in bad zou gaan, ze knikte even, maar alleen om haar vader een plezier te doen.
Ze gING nu zitten in de vensterbank en pakte de thee.
"Maar ik drink eerst mijn thee. Wel meteen naar me toekomen als er wat verandert in Carmen." Zei ze tegen hem. Ze keek weer even naar haar tante en zuchtte zacht, waarom werd ze maar niet wakker?

Duke Samira

Esmeralda knikte naar hem, waardoor hij opgelucht glimlachte. Het zou haar goed doen, dat wist hij zeker. Het moest gewoon goed komen, al was hij heel bang dat het fout zou gaan als Carmen niet wakker werd. Zou Esmeralda daar mee om kunnen gaan? Hij hoopte het maar. Ze dronk wel eerst haar thee en daardoor glimlachte hij. ‘Dat is goed,’ zei hij tegen haar, omdat de thee haar ook goed zou doen. ‘Ik zeg het meteen, echt waar. Daar hoef jij je echt geen zorgen om te maken,’ zei hij daarna. Hij pakte even zacht haar hand vast en hij kneep er bemoedigend in, hij wilde haar zo graag meer steunen. ‘Is er nog iets dat ik voor je kan doen?’ vroeg hij zacht.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij vond het goed dat ze eerst haar thee dronk. Ze rook de geur van de thee en sloot haar ogen even. Het was alsof ze weer even jong was... Alsof ze weer terug was met haar vader en haar moeder, even weer die geluk. Ze zuchtte diep en nam er wat slokjes van.
Haar vader gaf aan dat hij het meteen zou zeggen wanneer er wat was, daar hoefde ze zich echt geen zorgen over te maken. ze voelde hoe hij even in haar hand kneep en ze glimlachte daardoor naar hem.
"Papa, ik ben er zo blij mee dat je er bent, dat je niet mee bent gegaan met Layka en Jay, maar dat je hier bent, dat ik met je kan praten en met je kan knuffelen. Ik vind het heel erg fijn dat je zo voor me klaarstaat." Zei ze zacht en lief tegen hem, ze leunde nu tegen hem aan.