Medieval Times

Duke Samira

Ze kroop naar hem toe en hij voelde hoe ze weer bewoog, zijn handen gleden over haar rug heen en hij keek haar doordringend aan. Ze wist het wel, maar nu was het niet meer zo’n struikelblok en konden ze verder met hun leven. ‘Ja, dat is zo,’ zei hij zacht, omdat hij daar hetzelfde over dacht. Opeens werd hij omgedraaid en lag ze op haar rug, een grijns stond op zijn gezicht en nu was hij degene die verder ging met bewegen. Hij probeerde af te tasten wat ze wel en niet kon hebben, maar hij versnelde steeds iets meer. Hij zoende haar, al snel gleden zijn lippen af naar haar hals en gingen zijn hand over haar lichaam heen.

Layka Samira

Het was heerlijk en ze zag de grijns op zijn gezicht, misschien ging hij zo ook wat meer leven.Hij verdiende het, hij hoefde zich niet alleen maar zorgen te maken. Dat was nu voorbij. Hij ging iets sneller en ze voelde zijn lippen afglijden, ze keek even naar hem, hij leek ervan te genieten en zelf genoot ze er ook van. Ze kreunde zachtjes en sloot haar ogen om hem gewoon zijn gang te laten gaan.

Duke Samira

Hij had moeite om stil te blijven, hij had zijn kaken op elkaar geklemd en toen hij klaar was ontspande hij weer helemaal. Hij sloot Layka in zijn armen en hij keek haar grijnzend aan. ‘Als het voor jou net zo lekker was als voor mij, komt het wel goed,’ zei hij plagend. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar, maar daarna liet hij zich weer op het bed zakken en legde hij haar weer naast zich neer. Hij voelde zich meteen anders, alsof er een last van zijn schouders gevallen was. Hij was zo blij dat het goed was gegaan, dat alles nu goed was tussen hun. Hij vond het geweldig met haar.

Layka Samira

"Ik denk het wel." Glimlachte ze breed naar hem. Ze kroop in zijn armen en haalde diep adem. "Het komt gewoon doordat het gisteren ook zo goed ging. Daardoor ging het nu ook goed. Ik vertrouw je blind, Duke." Vertelde ze hem ze streelde met haar vingers over zijn borst. Daarna hoorde ze een klein klopje op de deur. Myles kwam naar binnen en glimlachte breed bij de aanblik van zijn ouders die elkaar zo innig omhelsden.
"Papa, wil je zo samen met mij trainen?" Vroeg de jongen met een glimlachje.

Duke Samira

Het kwam omdat het gisteren ook zo goed was gegaan, ze vertelde hem nog dat ze hem blind vertrouwde. 'Ik zal dat nooit kapot maken, Layka. Ik hou echt verschrikkelijk veel van je, ik vind je echt geweldig..' fluisterde hij. Hij vond het heerlijk om zo met haar te kunnen zitten. Het voelde zo goed. Zo zou het vanaf nu altijd moeten zijn. Hij hoorde een klopje op de deur waardoor hij even opkeek, Myles kwam binnen. Hij vroeg of hij zo met hem wilde trainen. 'Ja, natuurlijk wil ik dat...' Zei hij meteen enthousiast. Hij vond het echt wel leuk om dingen met zijn zoon te doen, maar hij wist dat het voor de jongen ook enorm goed was, dus was het verstandig om vaak dingen samen te doen. 

Layka Samira

Ze pakte Duke nog steviger vast door zijn woorden. Ze zag er echt heel gelukkig uit.
"Ik hou ook zielsveel van jou, lieve Duke." Ze gaf hem weer een kus. Het kwam allemaal echt van diep vanbinnen, ze vond het heerlijk allemaal en hoopte intens dat het zo zou blijven.
Ze glimlachte naar haar zoontje.
"Was het gezellig gisteren." Hij knikte door haar vraag en zei tegen zijn vader dat hij zich dan maar snel moest omkleden. Zijn stem klonk onwijs vrolijk en vol goede moed. Daarna ging hij de kamer weer uit om op zijn vader te wachten.

Duke Samira

Volgens Myles moest hij zich dan maar snel aankleden. 'Ja, doe ik,' zei hij lachend tegen zijn zoon en zodra hij verdween zoende hij Layka weer. 'Je bent heerlijk...' Fluisterde hij. Daarna kwam hij uit bed en trok hij een broek en een shirt aan. Hij bond zijn riem met zwaard om en hij keek weer naar Layka. 'Je bent echt heel erg leuk..' fluisterde hij serieus. 'Ik zie je straks weer, oké?' Vroeg hij daarna. Hij drukte zijn lippen op haar voorhoofd en daarna liep hij naar de deur toe. Myles stond waarschijnlijk al te wachten en daarom ging hij ook snel naar zijn zoon toe. 'Kom maar,' zei hij grijnzend toen hij zag dat hij gelijk had. 

Verena en Devlyn Stratton
Nadat Verena een tijdje getraind had op de dummy, stopte ze het zwaard terug in de schede en begon de schede van haar riem los te maken. Devlyn wilde heel graag eens dat grote zwaard vasthouden. Ondanks dat het voor de meeste mannen maar een smal en licht zwaardje was, omdat het speciaal voor haar van wat lichter materiaal is, is het voor Devlyn nog een aardig gewicht. En de schede er om laten maakte het niet nog wat lichter. Die liet ze om om te voorkomen dat hij zonder na te denken per ongeluk dat zwaard een kant op zwiept of gewoon geen controle had over het gewicht in combinatie met zijn armen.
Devlyn pakte voorzichtig het zwaard in schede van zijn moeder over. Hij kreeg wat instructies over houding en daarna mocht hij ook een paar zwaaien oefenen. Het ging moeizamer dan met zijn houten zwaardje natuurlijk.

Layka Samira

Ze vond het enthousiasme in haar zoon leuk, dat zorgde ervoor dat ze zich nog beter voelde dan daarvoor. Duke zoende haar nog een keer met de woorden dat ze heerlijk was. Ze grinnikte daardoor. “Jij toch ook, lekker ding.” Vrolijk gaf ze hem een zacht duwtje. Ze keek toe hoe hij zijn kleding aantrok. Daarna zei hij dat ze echt heel leuk was en dat hij haar straks weer zag.
“Ik kom zo even bij jullie kijken, veel plezier.” Glimlachte ze hem toe. Daarna zag ze hem weggaan.
Myles sprong meteen op toen hij zijn vader zag en hij pakte zijn hand.
“Ik heb mijn zwaard ook gepakt.” Sprak hij vrolijk. Hij stak zijn zwaard de lucht in en trok zijn vader achter zich aan.


Chayenne Lahero

Wanneer ze wakker was geworden had ze wat normale kleding aangetrokken en haar haren had ze in een lange vlecht gedaan, zo’n vlecht die Fay ook altijd droeg, ze vond de vrouw echt heel erg stoer en wilde maar al te graag wat meer op haar gaan lijken. Ze besloot een rondje buiten te gaan lopen en zag dat Devlyn al met zijn moeder aan het trainen was. Ze liep nog steeds niet helemaal goed, maar het ging wel veel beter.
“Je moet meer spierballen trainen!” Riep ze Devlyn plagend toe.

Devlyn Stratton
Hij werd afgeleid toen iemand riep dat hij meer spierballen moest trainen. Het was Chayenne en hij liet het zwaard wat zakken. 'Het is vooral wennen. Ik ben hout gewend, geen ijzer.' legde hij uit met een kleine grijns op zijn gezicht.
Hij keek daarna wat zoekend naar de benen en voeten van Chayenne. 'Waarom loop je zo raar?' vroeg hij. Het was hem gisteren niet opgevallen, maar ze hadden dan ook grotendeels stil gezeten.
Daarna werd hij aangetikt door zijn moeder. 'Ik had nog niks gezegd dat deze les afgelopen was.' zei ze. Devlyn kreeg nog de opdracht een paar oefeningen uit te voeren.

Duke Samira

Myles was duidelijk echt blij dat ze gingen trainen. Hij vond het heel erg leuk om te zien. Hij werd eigenlijk al door Myles meegesleurd naar buiten en hij schudde zijn hoofd. Toen ze dichterbij het veld kwamen zuchtte hij zacht. Natuurlijk, wie was daar bezig? Hij wilde niks voor Myles verpesten, dus dat ging hij ook zeker niet doen. Hij begroette Verena en Devlyn dus ook gewoon en hij deed hetzelfde bij Chayenne. Blijkbaar vond die het ook leuk om te kijken, hij had dat nooit gedaan. Hoewel hij op het kasteel gewerkt had, had hij er vroeger niets van moeten weten. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze werd ineens vastgegrepen door Jay en ze slaakte een vrolijke kreet. Hij vond haar een kleine etterbak, want hij was nog gewoon lekker aan het slapen.
“Het is saai als jij slaapt en ik ben wakker.” Grinnikte ze hem toe en ze kroop tegen hem aan toen hij haar armen om haar heen sloeg.
“Oh echt heerlijk... we horen nu echt bij elkaar, ik vind het zo geweldig.” Glimlachte ze breed.


Fay Fuego

Stephen werd wakker en vroeg hoe zijn gezicht voelde. Ze drukte daardoor haar lippen even op die van hem.
“Je krijgt een beetje stoppeltjes, misschien wordt het weer tijd om je te scheren.” Zei ze plagend tegen hem. Ze sprong nu het bed uit en keek Stephen met een vrolijke en verliefde blik aan. “Wat gaan we doen? Terug naar het kasteel of blijven we nog even hier?” Wilde ze weten van Stephen.


Chayenne Lahero

Hij zei dat het wennen was en vroeg daarna waarom ze zo raar liep.
“Tja, dat is het gevolg als je geen spierballen hebt, het zwaard was mij te zwaar en ik liet het vallen.” Zei ze met een grinnik tegen Devlyn, ze had er niet zo heel erg veel moeite meer mee. Myles en zijn vader kwamen ook het terrein op en ze knikte de twee vriendelijk even toe. Ze gingen ook trainen zag ze, ze miste nu eigenlijk alleen nog haar eigen vader.

Devlyn Stratton
Hij moest toch ook even grinniken. Het is dat Chayenne er zelf zo luchtig over deed. 'Daarom doet mijn moeder die schede er nog over heen. Dan kan ik niemand per ongeluk openhalen. Kan ik alleen een flinke blauwe plek bezorgen.' zei hij met een klein grijnsje op zijn gezicht. Hij werd weer even aangetikt dat hij op moest letten. 'Nog even doorzetten.' zei zijn moeder tegen hem, omdat hij weer iets te afgeleid werd. Praten mocht, maar hij moest wel blijven opletten. In de 'echte' gevechten wordt ook verwacht dat je nog kunt communiceren tijdens de gevechten, maar je moest niet te veel afgeleid raken.
Verena keek op toen er nog mensen kwamen. Niet dat ze het raar vond dat anderen kwamen trainen, maar ze was wel altijd nieuwsgierig genoeg om te willen weten wie er kwamen. Zelf moest ze ook nog werken aan haar concentratie bij de training te houden. 'Goedemorgen.' zei ze tegen Duke en Myles toen er naar haar geknikt werd. Devlyn liet meer een blijere 'Hoi' horen toen hij in de gaten had wie er aan kwamen.

Koning Stephen Lahero

Hij kreeg stoppels, ze dacht dat het misschien tijd was om zich te scheren. 'Dat zal ik meteen doen als we terug zijn..' zei hij glimlachend tegen haar. Ze vroeg naar zijn plannen, waar hij kort over nadacht. 'Ik wil het liefste terug. Ik vind het niets om zo lang weg te zijn...' Zei hij tegen haar. Hij moest alleen kijken waar zijn dochter rondhing, want die zou zich hier waarschijnlijk wel vermaken. Dat wist hij eigenlijk wel zeker. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar en hij zoende haar uitgebreid. Het voelde gewoon weer goed tussen hun en hij hoopte dat het zo zou blijven. Dit was echt heerlijk zo, het maakte hem vreselijk gelukkig. Hij stopte de zoen weer en hij keek haar heel doordringend aan, zijn hand lag in haar nek. 

Koning Jay Fullbright

'Ik vond het helemaal niet saai, ik droomde over jou, het was best lekker...' Zei hij grijnzend tegen haar. Hij drukte zijn lippen zacht op die van haar en daarna ging hij weer liggen. 'Het is best leuk hier... We kunnen er wel af en toe heen gaan om wat te ontspannen, het is eigenlijk echt heel erg mooi hier, en rustig...' Zei hij glimlachend. Hij vond het heerlijk om even rust te hebben samen met Esmeralda, het deed hem zichtbaar goed. De boomhut had ook gewoon wat, het bleef heel erg leuk en speciaal hier. 

Fay Fuego

“Dat had ik al wel verwacht, je bent voorspelbaar, Stephen.” Plaagde ze hem nu met een vrolijke glimlach.
“Maar geen enkel probleem, dan gaan we toch weer lekker terug?” Hij zoende haar nu uitgebreid en ze zoende hem hevig terug en trok hem tegen haar aan. Ze werd steeds vuriger, maar na een tijdje stopte ze weer en keek ze hem met een glimlach aan.
“Wat ben je toch ook leuk, Stephen.” Fluisterde ze nu terwijl ze hem doordringend aankeek.

Koning Stephen Lahero

Ze vond dat hij heel voorspelbaar was. Ze ging vurig in op wat hij deed en hij werd dicht naar haar toegetrokken. Ze stopte de zoen en hij keek haar even aan, maar daarna zoende hij haar weer. Hij kroop weer wat meer naar haar toe en hij trok haar dicht tegen zich aan. 'Als Chayenne hier nog even wil blijven, kunnen we ook samen terug. Al heb ik liever dat ze meegaat...' Mompelde hij zacht. Daarna gleden zijn lippen naar haar hals. Hij leek bijna niet van haar af te kunnen blijven, het voelde nu zo goed met haar en daar wilde hij heel erg van genieten. Hij had ook nog wel wat in te halen. Toch was de kans groot dat ze dit nu niet wilde, daarom stopte hij zelf om een afwijzing te voorkomen. Hij wilde eigenlijk niet stoppen, maar hij deed het toch. 'Zullen we ons maar aankleden en gaan dan?' Vroeg hij met een zwak glimlachje op zijn gezicht aan haar, daarna begon hij zijn kleren bij elkaar te rapen. 

Fay Fuego

Ze voelde hoe hij haar weer meer naar zich toe trok en ze kwam weer op het bed liggen. Hij zoende haar opnieuw, het was nog net zo vurig.
"Ik snap wel dat je haar liever meeneemt naar huis, maar ze leek het hier naar haar zin te hebben." Vertelde Fay hem, misschien ging het hem nog lastig worden om het meisje mee te nemen.
Ze zouden zich aankleden en weggaan, daardoor ging ze in kleermakerszit op het bed zitten en keek hem aan.
"Waarom begin je ergens aan en maak je het niet af?" Haar ogen twinkelden. "Bovendien wen ik er het beste aan als ik het zo vaak mogelijk doe." Plaagde ze hem nu. Ze stond op en duwde hem terug het bed in. Ze kroop bovenop hem met een doordringende en passievolle blik aan.

Koning Stephen Lahero

'Chayenne kan beter zonder mij, dan ik zonder haar. Ik geloof dat ik haar nodig heb...' Zei hij zacht. Zijn dochter was de afgelopen tijd zo vreselijk belangrijk voor hem geworden, dat zou echt nooit meer minder worden, waarschijnlijk. Hij zou haar alleen niet dwingen om mee te gaan als ze hier nog een paar dagen zou willen blijven. Maar hij zou haar wel elke dag enorm missen. Fay vroeg waarom hij stopte als hij ergens aan begon, waardoor hij haar even aankeek en hij daarna wegkeek. 'Omdat ik bang was dat je mij af zou wijzen omdat je het niet wilde. Omdat we weg moeten en gisterenavond nog... Ik wil je liever voor zijn en het dan zelf maar afbreken...' Zei hij zacht, maar heel eerlijk. Hij probeerde haar af en toe wel wat van zijn gevoel mee te geven. Ze pakte hem vast en duwde hem weer op bed, door haar woorden grijnsde hij weer en ontspande hij weer wat. 'Daar zeg ik geen nee tegen...' Zei hij plagend. Hij vond het heerlijk. Zijn handen gleden alweer over haar rug en hij zoende haar.

Fay Fuego

“Ze kan ook echt nog niet zonder jouw, gisterenavond hield ze je ook constant in de gaten. Ze was heel erg ongerust toen ze je niet meer zag. Maar waarschijnlijk wilde ze je gewoon laten en wachtte ze tot je weer terug was.” Glimlachte Fay nu naar hem. Ze vond het heel erg fijn dat hij dingen met haar ging bespreken, dat ze langzaam steeds meer over hem te weten kwam en hem beter leerde kennen, al wist ze natuurlijk al wel dat Chayenne vreselijk belangrijk voor hem was.
Hij legde uit waarom hij stopte. “Oh, Stephen, je bent echt de liefste man die ik ooit ontmoet heb... zo gevoelig en zacht... op deze manier raak ik nog verslaafd aan je!” Sprak ze nu met veel gevoel, maar vooral gewoon de waarheid tegen hem.
Hij zou geen nee tegen haar zeggen en daardoor ging ze zachtjes verder, wanneer de zoen haar weer te vurig werd, stopte ze even om hem aan te kijken met een liefdevolle glimlach. Ze streelde zijn lichaam.



Chayenne Lahero

Ze hoorde hem grinniken door haar woorden en hij legde uit waarom de schede er nog overheen zat. Ze knikte even.
“verstandig.” Zei ze tegen Devlyn, ze keek even op naar de vrouw die bij hem stond, ze dacht eerst dat het een lerares was, maar het bleek dus zijn moeder te zijn, ze vond haar streng. Misschien kwam dat omdat haar ouders haast nooit streng voor haar waren.
“Kan je het al goed?” Vroeg ze aan Devlyn en ze keek even naar alle aanwezigen, ze vermaakte zich wel. Maakte niet echt uit hoe en op welke manier. Myles zei even vrolijk hallo terug tegen Devlyn en keek nieuwsgierig naar zijn vader op, afvragend wat ze gingen doen.

Koning Stephen Lahero

'Ze is gewoon echt mijn schatje en ik vind het zo fijn om af en toe lekker met haar te kunnen praten. We hebben zo veel aan elkaar gehad de afgelopen tijd, ik hou heel erg veel van haar...' Zei hij zacht tegen Fay. Ze vond dat hij heel erg lief was, waardoor hij glimlachte. 'Ik doe mijn best...' Zei hij daardoor grijnzend tegen haar. De zoen voelde geweldig, het was gewoon heel erg fijn met haar, dus dit was dat vanzelf ook. Hij voelde haar handen over zijn lichaam glijden, waardoor hij diep in ademde en hij haar verlangend aankeek. Ze stopte de zoen wel, waardoor zijn blik nog verlangender werd. 'Een jaar lang heb ik eigenlijk nergens last van gehad en nu doe jij dit met mij na een paar uur... Dat kan nooit goed zijn...' Zei hij grijnzend tegen haar. 

Duke Samira

Myles keek vragend naar hem op, waardoor hij even slikte. Dit voelde heel erg raar en ontzettend ongemakkelijk. ‘Zal ik je meenemen naar de plek waar ik vroeger oefende? Dat deed ik niet op een trainingsveld, maar in de natuur, waar je meestal zult vechten als het daar op aan komt,’ zei hij glimlachend. ‘Als je hier wilt blijven vind ik dat ook goed, maar dan kan je met Devlyn meedoen. Als we hier met zijn tweeën uitleg gaan geven, is dat niet zo handig…’ zei hij tegen zijn zoon. Als hij bij Verena zou willen blijven vond hij dat jammer, maar dan zou hij vanmiddag wel iets samen met hem gaan doen. Niet waar iedereen er bij stond.

Verena Stratton
Ze hoorde wat Duke tegen Myles zei. 'We zijn bijna klaar. Dan ben ik weg, andere dingen doen die gedaan moeten worden.' zei ze. Ze hoefden niet voor haar, om wat voor reden dan ook, ergens anders naar toe te schuiven.
Devlyn knikte trots toen Chayenne vroeg of hij het al goed kon. 'Tot nu toe ben ik de beste uit mijn groep, maar niet iedereen heeft ook al eerder al wat geleerd, voordat de lessen begonnen.' antwoordde hij. Na nog een paar oefeningen gaf hij het zwaard terug aan zijn moeder, die zwaard met schede weer aan haar riem op hing. 'Gedraag je.' werd hem nog gezegd, waardoor hij even kort grijnsde. 'Doe ik toch altijd?' zei hij dan ook als reactie. Daarna liep zijn moeder weg.

Fay Fuego

"Alleen al de manier waarop je over haar praat laat me zien hoe trots je bent. Het is ook echt een hele leuke meid, iedereen die haar kent, zal er hetzelfde over denken." Sprak ze zacht tegen hem.
Hij zei dat hik zijn best deed om lief te zijn, daardoor streelde ze over zijn gezicht. "Volgens mij is dat niet eens nodig, je bent van jezelf gewoon lief." Haar ogen verdronken haast, wanneer ze in die van hem keek. Hij was zo leuk...
Toen hij zei dat hij een jaar nergens last van had en nu deed ze wat met hem, ze zoende hem daardoor weer even, dit keer liet zij haar lippen in zijn nek glijden, af en toe beet ze zacht, ze bewoog haar lichaam zodat hij in haar kwam en ging nog heel even door.
"Ik heb dit ook nog nooit met iemand anders gehad." Vertelde ze hem nu zacht.

Koning Stephen Lahero

Hij glimlachte door haar lieve woorden over Chayenne, hij was ook echt vreselijk trots op zijn dochter. Hij was gek op haar en daar zou nooit iets tussen kunnen komen. Ze zei dat hij gewoon lief was, waardoor hij grijnsde. Hij wilde iets zeggen, maar op dat moment drukte ze haar lippen in zijn hals. Door wat ze deed kreunde hij diep. Het voelde geweldig. Hij wist gewoon bijna niet wat hem overkwam. Hij voelde haar bewegen, waardoor hij nog eens diep kreunde, hij klemde zijn kaken op elkaar om het iets in te houden. Fay was geweldig. Dit was geweldig. Hij kon bijna niet aan iets anders denken. Ze deed dingen die hij nooit eerder meegemaakt had en hij wist dat daar waarschijnlijk nog wel meer bij zou komen. Haar tanden in zijn hals zorgden voor een tinteling door zijn hele lichaam heen en hij greep haar daardoor stevig vast. 

Fay Fuego

Doordat Stephen bijna niets deed, vielen zijn verwondingen ook wel mee. Hij leek het wel echt heerlijk te vinden wat ze allemaal deed en dat deed haar goed. Het was ook allemaal zo vol passie en onwijs intens. Als er iemand binnen zo komen, zou ze het waarschijnlijk niet eens merken, het was magisch...
Wanneer ze klaar waren, omhelsde ze hem innig en kroop ze weer dicht tegen hem aan. Ze zuchtte even en keek met een dromerige blik naar Stephen, dit kon niemand haar afpakken... zelfs Felicia niet, dan maar een belofte breken... Stephen hoorde gewoon bij haar...