Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

Hij zat te werken, maar hij kon zich maar moeilijk concentreren en dat vond hij heel vervelend. Nu werd hij uit zijn gedachten gehaald doordat er op de deur geklopt werd. Hij haalde een hand door zijn haren en hij keek even op. 'Kom maar binnen hoor.' zei hij tegen de gesloten deur, hij had geen idee wie het was, maar het kon iedereen zijn.

David Hiddon

Joy vroeg wat hem hier bracht en daardoor grijnsde hij. 'Jij, natuurlijk.' zei hij zachtjes. 'Ik heb een verassing voor je, maar als je het niet leuk vindt moet je het meteen zeggen.' zei hij tegen haar. 'Ik heb geregeld dat we een weekendje weg kunnen, naar een huisje bij het meer, samen... alleen als je het wilt.' zei hij zacht. Hij hoopte dat ze het een leuk idee vond, want hij had echt zijn best gedaan om iets leuks te verzinnen.

Dany

Hij zei haar dat ze binnen mocht komen, ergens voelde ze zich zelfs zenuwachtig. Ze opende langzaam de deur en keek naar hem. Ze ademde diep in en voelde het verlangen in haar branden. Zacht sloot ze de deur.
"Thobias..." Dat was het enige wat ze schor uit kon brengen terwijl ze naar hem bleef kijken.



Joy

Hij grijnsde en zei dat zij hem hier bracht. Daarna gaf hij aan een verrassing te hebben, haar ogen begonnen te twinkelen en ze keek hem vrolijk aan daardoor. HIj zei wat hij had geregeld en daardoor sloeg ze haar armen om hem heen en knuffelde hem.
"Wat leuk! Dus we gaan eigenlijk gewoon even op vakantie?" Klonk haar stem enthousiast tegen hem en ze gaf hem een kus op zijn wang.

Koning Thobias Hiddon

De deur ging heel langzaam open en hij was wat verbaasd om Dany te zien, want die had hij niet echt verwacht. Ze sloot de deur heel zachtjes en zei alleen maar zijn naam, waardoor hij naar haar bleef kijken. Hij kwam nu wel overeind en hij liep naar haar toe, zachtjes pakte hij haar vast en trok hij haar tegen zich aan. Hij had haar gemist, meer dan hij toe kon geven tegenover zichzelf. Juist hierom had hij afstand gehouden, hij had gehoopt dat het voor haar en Jason beter was, maar voor hem was het zeker niet zo.

David Hiddon

Hij zag de twinkeling in haar ogen, dat soort dingen herkende hij bij Joy tegenwoordig best wel goed. Ze sloeg haar armen om hem heen en hij werd geknuffeld, ze was ook nog eens enorm enthousiast, wat hem ook gelukkig maakte. 'Ja, eigenlijk wel. vind je het leuk? Als we onze spullen pakken kunnen we straks weg, ik heb alles al geregeld met mijn vader.' zei hij tegen haar. Dan had ze tenminste ook even vrij.

Dany

HIj kwam overeind toen hij haar zag. HIj liep naar haar toe en pakte haar vast. Ze hield hem stevig vast en gleed met haar vingers langs zijn gezicht, ze zoende hem vol verlangen en drukte haar lichaam tegen hem aan. Ze kon er niet eens meer over nadenken, ze wilde dit zo graag, ze verlangde echt heel erg naar hem.


Joy

Hij zei dat het eigenlijk een vakantie was en vroeg of ze het leuk vond. "Ja, super leuk!" Klonk haar stem vrolijk en enthousiast. Hij had verder alles geregeld en ze konden zo weg als ze hun spullen zouden pakken.
"Echt? Dus ik kan nu stoppen met werken?" Vroeg ze hem nu. Ze was nooit langer dan één dag vrij geweest en ze had er ongelooflijk veel zin in.

Koning Thobias hiddon

Ze hield hem heel erg stevig vast en hij voelde haar vingers langs zijn gezicht glijden, het volgende moment werd hij door haar gezoend. Hij voelde haar warme lichaam tegen zich aan en hij ademde diep in, ze kon er in een paar seconde voor zorgen dat hij echt enorm veel zin in haar had en daardoor kreunde hij zachtjes. Zijn handen gleden over haar lichaam heen, nu kon hij zichzelf ook echt niet meer inhouden. Hij bleef haar zoenen en zijn handen gleden over haar lichaam heen.

David Hiddon

'Ja, echt, je kunt nu stoppen met werken.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij streek langs haar gezicht en daarna pakte hij haar hand vast en nam hij haar mee. 'Laten we onze spullen dan maar pakken, dan zorg ik ervoor dat de koets klaar staat.' zei hij, hij was er nu zelf ook echt enthousiast over, het deed hem goed dat ze het zo'n leuk idee vond, dat was heel goed voor zijn zelfvertrouwen. Dan durfde hij steeds meer dingen te proberen, want hij deed echt zijn best.

Dany

Hij zoende haar terug en ze voelde zijn handen over haar lichaam glijden, daardoor stopte ze en hapte ze naar adem. Ze nam wat afstand van hem.
"Ik kan het niet eens... niet eens nu ik het zo graag wil." Fluisterde ze met tranen in haar ogen, haar hele lichaam trilde nu.
"Ik kan het niet met Jason en ik kan het gewoon helemaal niet..." Snikte ze nu. Ze was doodsbang, waar het ineens allemaal vandaan kwam, wist ze niet eens, maar het voelde afschuwelijk.


Joy

Ze kon nu stoppen en dat liet haar net ze breed grijnzen. Hij pakte haar hand en hij zou ervoor zorgen dat de koets klaar zou staan.
"Gaan we met de koets? Wat gaaf..." Klonk haar stem enthousiast en vol bewondering, ze had nog nooit eerder in een koets gezeten. Ze kneep even in zijn hand en liep vrolijk naar haar kamer toe om daar haar spullen te pakken.

Koning Thobias Hiddon

Uit het niets stopte ze en hapte ze naar adem, daarna nam ze afstand van hem en ze zei dat ze het niet kon, niet eens nu ze het zo graag wilde. Ze had tranen in haar ogen en ze trilde helemaal. 'Rustig maar, het is goed. Het hoeft niet.' fluisterde hij heel lief en nu sloeg hij alleen maar heel zachtjes zijn armen om haar heen. Ze kon het niet met Jason en ze kon het gewoon helemaal niet meer. 'Dat is niet zo heel erg gek, je moet het gewoon rustig aan proberen, heel erg voorzichtig.' fluisterde hij. 'We kunnen ook gewoon even samen op de bank zitten en knuffelen.' stelde hij voor.

David Hiddon

'Ja, we gaan met de koets, ik wil graag dat het speciaal is.' zei hij zacht. Ze vond het duidelijk allemaal heel leuk en daardoor grijnsde hij een beetje, ze pakte haar spullen en hij had dat van hem eigenlijk al klaar staan, want hij had zo gehoopt dat ze snel weg konden gaan. 'Het is heel erg mooi daar... we kunnen zwemmen, de omgeving is prachtig, ik hoop echt dat je het leuk vindt.'

Dany

Zachtjes snikkend kroop ze nu in zijn armen. Hij zei dat het niet hoefde. "Ik wil het zo graag..." Fluisterde ze daarop tegen hem. Hij sloeg zijn armen om haar heen en ze kroop nog meer tegen hem aan. Dit voelde wel veilig, dat was wel heel erg fijn. Hij vond dat ze het rustig aan moest proberen, voorzichtig... Ze wilde dat helemaal niet... Hij stelde voor om op de bank te zitten en samen te knuffelen.
"Graag..." Fluisterde ze tegen hem.



Joy

"Wauw, wat ben je toch lief!" Zei ze enthousiast tegen hem en ze straalde echt helemaal. Niemand had een vriendje die zoveel leuke dingen wilde doen. Hij zei dat het daar heelerg mooi was en dat ze ook konden zwemmen.
"Kun je mij dat leren?" Vroeg ze nu. Er waren zoveel dingen die ze nog nooit had gedaan. Wanneer ze al haar spullen had, pakte ze zijn hand weer vast met een glimlach. Ze was klaar om te gaan.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze het zo graag wilde en daardoor glimlachte hij een beetje. 'Dat komt wel weer, echt waar.' fluisterde hij. Ze ging wel in op zijn voorstel en hij nam haar mee naar de bank, daar sloeg hij zijn armen om haar heen. 'Wat gaat er wel? Vind je het fijn om elkaar aan te raken? Zonder dat er verder iets gebeurd? Dan kunnen we daar mee beginnen...' stelde hij zachtjes voor.

David Hiddon

'Jij verdient ook iemand die echt heel erg lief is.' zei hij zacht tegen haar. 'Ja, ik kan het jou leren, zeker weten. Ik vind het heerlijk, ik hoop dat jij het ook leuk vindt.' zei hij. Hij pakte zelf ook zijn spullen en daarna nam hij haar mee naar de koets, die al klaar stond. Hij legde de spullen netjes weg en daarna liet hij haar instappen en ging hij bij haar zitten.

Dany

HIj zei haar dat het wel weer kwam. Ze ging bij hem zitten en kroop tegen hem aan. Langzaam kalmeerde ze weer een beetje en hij vroeg haar wat ze wel wilde.
"Aanraken vind ik verschrikkelijk, dit vind ik prettig en zoenen, dat gaat..." Klonk haar stem heel erg zacht tegen hem en ze keek voorzichtig eventjes naar hem op.


Joy

Ze grinnikte door zijn woorden, het was zo lief van hem dat hij zo voor haar wilde zorgen. Hij vond dat ze iemand verdiende die heel erg lief was. Hij zei ook dat hij het zwemmen haar kon leren, hij vond het heerlijk en hij hoopte dat zij het ook leuk vond.
"Vast wel!" Sprak ze er vrolijk en enthousiast over. Hij legde haar spullen in de koets en daarna hielp hij haar met het instappen. Ze kwam bij hem zitten en kneep weer in zijn hand. "Het is net een droom." Sprak ze opgetogen.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze aanraken verschrikkelijk vond, dit vond ze prettig en zoenen ook. 'Hm, dan zal ik mij wat in moeten houden.' zei hij plagend tegen haar. Hij pakte nu wel zachtjes haar kin vast en hij zoende haar langzaam, daar hield hij het ook bij, hij wilde het niet te heftig maken voor haar en hij wilde ook laten zien dat hij luisterde naar wat ze moeilijk vond. 'Als je het aanraken niet fijn vindt houd het wel snel op. Wat als jij gewoon bepaald wat je doet? vind je dat fijn?' vroeg hij zacht.

David HIddon

Ze kneep in zijn hand en ze zei opgetogen dat het net een droom was, waardoor hij weer grijnsde. 'Dat is goed toch?' vroeg hij plagend en daarna gaf hij haar even een kusje. 'Ik had gewoon zin om iets leuks met je te doen, om je te laten zien dat ik graag dingen bedenk, ik wil je graag verassen.' zei hij tegen haar.

Dany

Hij plaagde haar een beetje waardoor ze even zwakjes glimlachte naar hem. Hij pakte haar kin en zoende haar langzaam, dat voelde fijn voor haar. Ze sloot haar ogen en zoende hem terug. Hij begon weer over het aanraken en ze schudde haar hoofd.
"Nu niet, Thobias, nu niet..." Fluisterde ze tegen hem. Ze wilde het even niet, het was zo'n schok voor haar geweest.


Joy

Hij vroeg plagend of het goed was dat het een droom leek. "Ja, hartstikke goed." Lachte ze hem toe. Ze kreeg een kusje van hem en daarna begon hij te vertellen.
"Dankjewel, David, ik vind het heerlijk, ik vind het echt heel erg leuk met jou en ik ben hier heel blij mee. Je mag me best vaker verrassen." Grijnsde ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze schudde haar hoofd en ze zei dat ze het nu niet wilde, waardoor hij helemaal stil viel. 'Oke, sorry hoor.' mompelde hij nu alleen maar, wat kortaf. Hij vond het echt niet leuk als ze zo tegen hem deed, dan voelde hij zich rot en had hij het gevoel dat ze hem ook echt helemaal niet wilde zien. Hij staarde voor zich uit en hij ademde langzaam in om zichzelf weer wat te kalmeren, maar het ging niet echt van harte.

David Hiddon

'Dat zal ik proberen.' zei hij grijnzend tegen haar. Na een tijd reizen kwamen ze aan, hij hielp haar uit de koets en hij pakte de spullen. Het huisje stond bij een prachtig meer, het was er echt heel erg mooi en er was zelfs een soort strandje. 'Vind je het mooi hier?' vroeg hij nu zacht. Hij opende de deuren van het huisje en hij zette de spullen binnen, hi jvond het wel echt heel leuk.

Dany

Thobias reageerde kortaf op haar en ze keek daardoor naar hem, een beetje angstig.
"Vind je het niet leuk om bij me te zijn?" Vroeg ze heel erg zacht aan hem. Ze slikte eventjes en wreef over haar gezicht heen. "Ik bedoel het niet kwaad... ik wil alleen... knuffelen vind ik fijn... mijn gedachten zijn nu nog even zo'n chaos... als ik nu verder ga dan wordt ik bang, dat wil ik niet." Mompelde ze terwijl ze naar de grond keek.


Joy

Hij ging het proberen, het liet haar ook even grijnzen. Ze staarde uit het raampje van de koets naar alle plekken waar ze langs reden, Joy vond het geweldig, ze was nog nooit buiten het dorp geweest. Na een tijdje waren ze er en sprong ze de koets uit. Haar ogen gleden over de omgeving heen en ze staarde vol bewondering naar alles. "Het is prachtig... super mooi." Fluisterde ze. Ze liep met hem mee naar binnen en knuffelde hem even. "Ik vind dit zo leuk... echt." Klonk haar stem lief.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, jawel, natuurlijk vind ik het heel erg leuk om bij je te zijn, ik vind het geweldig. Maar ik dacht dat ik er goed aan deed om je ruimte te geven, om het beter te maken tussen jou en Thobias, zonder dat ik er tussen zou staan.' zei hij zacht tegen haar. 'Knuffelen vind ik ook fijn, natuurlijk...' zei hij daarna. Hij mistte alleen wel meer dan dat, maar hij wist dat hij hier blij mee moest zijn en dat was hij ook, maar het werkte voor hem gewoon anders. 'Ik wil echt niet dat jij bang bent.' fluisterde hij.

David Hiddon

Ze vond het prachtig en super mooi. Hij vond het echt heel leuk om te horen, want hij had hier best wel zijn best voor gedaan en daar ook heel erg lang over nagedacht, hij wilde het perfect hebben voor haar. Ze knuffelde hem en ze zei dat ze het zo leuk vond. 'Net zo leuk als ik?' vroeg hij daarna plagend aan haar. Hij streek langs haar gezicht en daarna zoende hij haar heel voorzichtig.

Dany

HIj vond het geweldig om bij haar te zijn, hij dacht alleen dat hij er goed aan deed om haar ruimte te geven, om het zo beter te maken tussen haar en Jason. "Nee... ik ga je alleen maar missen en dat merkt Jason ook, denk ik..." Fluisterde ze heel erg zacht tegen hem terug. HIj vond het knuffelen ook fijn en wilde niet dat ze bang was.
"Dankjewel..." Mompelde ze daardoor zacht tegen hem terug.



Joy

HIj vroeg plagend of ze het net zo leuk vond als ze hem vond. "Jij bent leuker." Lachte ze naar hem terug en ze zoende hem zacht en langzaam terug. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en glimlachte hem lief toe. Dit was gewoon zo geweldig, ze kon het nog steeds niet helemaal geloven.

Koning Thobias Hiddon

Ze dacht dat het niet goed was, ze ging hem alleen maar missen en dat merkte Jason ook. 'Ik denk dat Destiney het ook door heeft dat ik jou mis.' mompelde hij. Dat kon bijna niet anders, ze moest het wel doorhebben. Ze bedankte hem en hij gaf haar zachtjes een kusje. 'Ik vind het fijn om bij je te zijn, heel erg fijn.' fluisterde hij. Hij pakte nu zachtjes haar hand vast, verder deed hij niets, alleen maar bij haar zitten.

David Hiddon

'Hm, weet je dat zeker? Ik denk dat jij leuker bent.' plaagde hij haar nu. Ze sloeg haar armen om zijn nek heen en hij legde zijn handen op haar heupen, zo hield hij haar heel dicht bij zich. 'Je ziet er heel leuk uit zo, ik vind het echt fijn dat je het zo leuk vindt.' zei hij zachtjes en eerlijk. 'Zullen we zo eens buiten kijken? Misschien kunnen we wel een stukje wandelen...' stelde hij voor.

Dany

Hij dacht dat Destiney het ook door had dat hij haar miste. Ze knikte daardoor een beetje. "Ja, daardoor gaat het met ons allemaal niet goed." Fluisterde ze hem toe. Hij gaf haar een kusje en hij zei dat hij het fijn vond om bij haar te zijn.
"Ik ook... vreselijk fijn... ik kom nu eindelijk tot rust..." Gaf ze zachtjes aan. Hij pakte haar hand en ze keek eventjes naar hem op, maar doordat ze zijn vertrouwde ogen zag, vond ze het niet erg en liet ze het toe.


Joy

Hij plaagde haar en daardoor werd ze vuurrood. Ze vond het zo onwijs leuk als hij zo lief was en aangaf dat hij haar leuk vond. Hij sprak heel eerlijk tegen haar en ze streek eventjes langs zijn wang.
"Gelukkig maar... ik ben echt heel blij met je, je bent echt geweldig." Sprak ze hem zacht toe. Hij vroeg haar of ze samen een stukje zouden gaan wandelen. Ze knikte daardoor eventjes. "Ja, lijkt me fijn."

Koning Thobias hiddon

Ze knikte en zei dat het daardoor met hun allemaal niet goed ging. 'Het komt vast vanzelf weer goed, het heeft denk ik een beetje tijd nodig.' zei hij tegen haar. Veel tijd, waarschijnlijk. Ze vodn het ook fijn en ze kwam nu eindelijk tot rust. Hij zag haar naar hem kijken en hij keek haar diep in haar ogen aan. 'Ik hou van je, Dany. Ik zou je zo graag willen helpen, maar ik vind het heel erg lastig dat ik niets kan doen.' fluisterde hij nu heel zachtjes, bijna onverstaanbaar.

David Hiddon

Ze werd rood, maar dat vond hij eigenlijk alleen maar heel erg leuk. Ze vond het fijn, ze was heel blij met hem. 'Ik ook met jou.' zei hij zachtjes en eerlijk tegen haar. Hij was enorm gek op haar, hij kon zich ook geen leven zonder haar meer voorstellen, zo gehecht was hij nu aan haar. Ze vond het een goed idee en daardoor nam hij haar mee naar buiten, het was echt heel erg mooi. Hij nam haar mee richting het meer, het uitzicht was geweldig en het was echt heerlijk weer.

Dany

Hij dacht dat het vanzelf goed kwam het had alleen tijd nodig. "Heel veel..." Mompelde ze zachtjes en ze zuchtte eventjes. hij keek diep in haar ogen en zei dat hij van haar hield. Hij zou haar graag willen helpen, maar hij vond het heel erg lastig dat hij niets kon doen. "Je doet meer dan genoeg... voor jou is het niets, maar voor mij betekent het heel erg veel... dat je dit wilt, dat je het geduld hebt om hier met mij te zitten..." Fluisterde ze tegen hem terug.


Joy

HIj was ook heel blij met haar en ze glimlachte daardoor. Hij nam haar met zich mee naar buiten. Ze genoot er echt van. Het meertje was prachtig. Ze zag dat het langzaam begon te schemeren en ze ging tegen een boom zitten om eventjes de mooie omgeving in zich op te nemen.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei zuchtend dat het heel veel tijd zou gaan kosten en hij knikte even, waarschijnlijk wel, dat was ook niet zo heel erg gek. Na alles wat er gebeurd was snapte hij het ook wel. ze zei dat hij meer dan genoeg deed, voor hem was het misschien niets, maar voor har wel. 'Natuurlijk, ik wil het altijd, ik wil je met alles helpen. Ook al begon ik misschien een beetje enthousiast.' zei hij zacht tegen haar. Dan vond hij het gewoon moeilijk om zich in te houden.

David Hiddon

Na een tijdje ging ze zitten en hij kwam bij haar zitten, hij sloeg zijn arm om haar schouder heen en hij hield haar dicht tegen zijn lichaam aan. 'Ik vind het heel fijn met je...' fluisterde hij. 'Denk jij dat wij voor altijd samen zullen blijven?' vroeg hij na een tijdje opeens. Dat waren gewoon dingen waar hij over nadacht, wat hem bezig kon houden. Dan dacht hij er de hele tijd over na en werd hij bang dat haar beeld van de toekomst misschien anders was.

Dany

HIj wilde altijd helpen, ook al begon hij een beetje enthousiast. "Ik begon nog erger." Lachte ze hem nu liefdevol toe en ze sloeg haar armen om hem heen. "je bedoelt alles goed, daar ben ik onwijs blij mee. Dat waardeer ik heel erg." Fluisterde ze tegen hem en ze keek hem met een glimlachje aan. Hij betekende veel voor haar.


Joy

David kwam bij haar zitten en ze kroop tegen hem aan. Hij stelde haar een vraag en ze keek daardoor naar hem. "Ik hoop van wel, David, dat zou fijn zijn, ik zou wel mijn hele leven bij je willen blijvne, echt." SPrak ze hem lief toe en ze legde haar hoofd tegen zijn schouder.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze nog erger begon en ze sloeg haar armen om haar heen. 'Hm, ik vind je gewoon heerlijk.' plaagde hij haar nu. Ze vond dat hij alles goed bedoelde, daar was ze blij mee. 'Natuurlijk, jij bent enorm belangrijk voor mij, ik zou je nooit pijn willen doen.' fluisterde hij en hij streek heel langzaam langs haar gezicht, daarna zoende hij haar weer. Hij had er best wel heel erg veel zin in, maar dat negeerde hij verder wel, het was gewoon fijn om met haar te zoenen.

David Hiddon

Ze hoopte van wel, het zou fijn zijn, ze wilde haar hele leven bij hem blijven. 'Ik wil dat ook.' zei hij zacht tegen haar. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en ze keken naar de zonsondergang, maar na een tijdje keek hij weer opzij naar haar. 'Zullen we maar terug gaan en wat eten en drinken? Dan kunnen we daarna slapen, morgen weer een dag...' zei hij tegen haar. Het reizen was best wel vermoeiend geweest.

Joy

Ze had een heerlijke dag gehad met David. Het was super fijn geweest en nu lag ze naast hem in bed. Ze kon alleen echt niet slapen. Ze woelde wat heen en weer, maar het lukte haar niet. Iets leek haar te roepen, ze voelde het heel sterk. Na een tijdje zette ze voorzichtig een stap uit het bed. Haar voeten leken haast automatisch naar buiten gegaan. Ze ging naar de stem die haar riep, heel zacht hoorde ze een melodie die haar naam leek te roepen. Buiten het huis keek ze even naar de maan, die was helemaal vol... Zonder dat ze het door had liep ze het water in. Naar de maan toe. Hij riep haar... ze moest er naartoe...

David Hiddon

Ergens in de nacht werd hij wakker, toen hij naast zich keek was Joy weg. Daardoor was hij wat verbaasd, waar was ze heen? Het was nog hartstikke donker. Hij kwam overeind en hij trok snel een broek aan, daarna ging hij de kamer uit. Hij liep rond in het huis, maar hij zag haar nergens en daarom ging hij naar buiten. Hij zocht haar, maar hij kon haar niet vinden en dat was raar. Waarom zou ze opeens weg gaan? Hij keek naar het meer, naar de heldere maan en daarna zag hij opeens iets bewegen. Het was Joy. Ze liep het water in en hij staarde naar haar. Ergens zag ze er prachtig uit zo, al begreep hij haar totaal niet. 'Joy!?' riep hij, daarna rende hij naar haar toe.