Skyrim RPG

Jason Hiddon

Ze liepen naar buiten en hij was blij dat ze het nu even met rust liet, want anders zou die spanning echt blijven. Hij wilde het veel liever gewoon vergeten, maar dat was niet zo makkelijk, dit soort momenten onthield hij juist heel erg goed. door wat ze zei knikte hij weer even.'Ik kan het mij ook heel goed voorstellen en ik ben er zelf ook blij mee. Het is leuk om te werken, maar iets meer tijd vrij vind ik ook heel erg fijn. Voor Thobias is het ook maar goed denk ik.' zei hij tegen haar. Hij sloeg zijn arm een beetje om haar heen, maar zijn aanrakingen waren enorm voorzichtig.

Dany

Hij kon het zich ook heel erg goed voorstellen, hij was er zelf ook blij mee, het was leuk om te doen, maar de vrije tijd was ook heel erg fijn en voor Thobias was het ook goed.
"Ja, nu merk ik pas dat we helemaal niet zo'n zwaar leven hebben, over het algemeen." Lachte ze hem toe. "Het is fijn dat alles weer een beetje op de rit is. Dat de winter goed verlopen is." Knikte ze nu. Hij sloeg zijn arm om haar heen en ze keek glimlachend naar hem op, hij was heel voorzichtig. "Dit is fijn..." Fluisterde ze en ze drukte een klein kusje op zijn wang.

Jason Hiddon

'Ja, nu valt het best wel heel erg mee, maar ik vond het de afgelopen tijd wel zwaar, als ik heel eerlijk ben.' zei hij zacht tegen haar. Nu ging het echt wel, maar er waren best momenten dat hij het zwaar had gehad en dat merkte hij wel. Nu ging het gelukkig allemaal heel goed, dus maakte het niet zo veel uit. Ze vond het fijn en dat gaf hem een goed gevoel, hij drukte zachtjes zijn lippen op haar wang en hij keek haar aan, zijn blik was heel erg lief. 'Ik hou van je, daarom wil ik alles zo enorm graag goed doen. Ik wil perfect zijn voor jou, je mag niks tekort komen.' Fluisterde hij.

Dany

Hij v ond het nu wel heel erg meevallen, maar de afgelopen tijd was zwaar. "Dat was het ook... het was heel erg zwaar." Fluisterde ze tegen hem. Hij drukte zijn lippen op haar wang en ze keek in zijn lieve ogen.
"Je bent perfect voor mij... je hoeft het niet goed te doen allemaal en ik kom zeker niets te kort. Ik wil gewoon graag dat je jezelf bent en dat je je goed voelt." Glimlachte ze naar hem en ze streek over zijn rug heen met haar vingers.

Jason Hiddon

Ze zei dat het ook zo was, het was heel zwaar. Hij was blij dat ze daar wel hetzelfde over dacht en daardoor glimlachte hij een beetje. Ze zei dat hij perfect was voor hem, het hoefde niet goed te zijn allemaal en ze kwam zeker niets te kort. Ze wilde dat hij zichzelf was en dat hij zich goed voelde. 'Weet ik, maar we doen het de laatste tijd al bijna nooit en ik dacht... misschien wil je wel wat meer dan dat ik je nu geef.' zei hij zacht. 'Ik ben ook niet echt zo van het uitdagen en zo, dat weet ik...'

Dany

Hij wist het, maar ze deden het al bijna nooit en hij dacht dat ze misschien wel meer wilde dan wat hij haar nu gaf. Hij was ook niet zo van het uitdagen.
"Dat weet ik allemaal... dat is ook gewoon totaal niet erg. Ik hou van je zoals je bent. Misschien wil ik dat soms wel, soms wat meer uitdaging, maar aan de andere kant... jij bent zoals je bent en op die manier houd ik ook echt van je. We zijn nu eenmaal een beetje anders." Vertelde ze hem lief.

Jason Hiddon

Ze wist het allemaal en het was totaal niet erg, ze hield van hem zoals hij was. Soms wilde ze het wel, wat meer uitdaging, maar hij was zoals hij was en ze hield op de manier echt van hem, ze was nou eenmaal een beetje anders. 'Oke, gelukkig. Ik hou ook heel erg veel van jou en als het te erg wordt, moet je het echt tegen mij zeggen. Ik weet dat het niet werkt als ik onder druk sta, maar misschien kan ik dan toch wat proberen voor jou, misschien lukt het dan wel.'

Dany

Hij hield ook heel erg veel van haar en als het te erg werd, dan moest ze het gewoon zeggen. het werkte niet als hij onder druk stond, maar hij kon misschien wel wat voor haar proberen, misschien lukte dat wel.
"Dat zou ik heel erg prettig vinden, wil je dat vanavond misschien eerst doen? Dat lijkt me echt heel fijn en dan kan ik er daarna echt voor je zijn en kunnen we het rustig doen." Fluisterde ze hem toe.

Jason Hiddon

Ze leek het wel een goed idee te vinden, hij snapte ook wel dat ze dat gevoel ook ergens kwijt moest , dat was heel erg logisch. Hij wilde er graag voor haar zijn, maar hij vond het wel lastig. Dat was wel heel erg vervelend, want hij wilde er zo graag voor haar zijn, maar daardoor ging het juist fout. 'Ik wil wel wat proberen. Ik denk dat het wel moet lukken.' zei hij zacht tegen haar. Hij gaf haar een zachte kus op haar wang en daarna keek hij haar weer aan. 'Ik vind het wel vervelend dat ik niet echt zelf zo ben. Ik merk aan je dat je er wel naar verlangd...'

Dany

Hij wilde het proberen en hij dacht dat het wel moest lukken. "Dankjewel, ik zou het echt heel erg prettig vinden als het lukt." Sprak ze hem lief toe. Ze kreeg een kus op haar wang en luisterde naar hem. "Het is oké, Jason... ik neem het je echt niet kwalijk, alsjeblieft, geloof me." Klonk haar stem zacht tegen hem.

Jason Hiddon

'Ik weet ook wel dat je het mij echt niet kwalijk neemt, maar ik weet ook dat je het wel voelt. je merkt wel dat je er naar verlangt. Dat maakt niet uit, je bent ook echt een schatje, maar het is wel zo en dat hoef je niet te ontkennen, echt niet. Dan heb ik liever dat je het gewoon zegt.' zei hij lief tegen haar. Hij wilde het allemaal echt graag zo makkelijk mogelijk voor haar maken. 'Nou, zal ik zo maar even langs Destiney lopen? Dan kunnen we straks met zijn allen lekker wat drinken.'

Dany

"Ik wil het liever niet zeggen want ik wil je niet dwingen of verplichten tot iets, dat is namelijk echt niet nodig want ik red het allemaal echt wel. Het hoeft allemaal niet perse." Zei ze hem nu zachtjes en ze streelde langs zijn wang met een glimlachje. Hij wilde zo langs Destiney gaan, dan konden ze met z'n allen lekker wat drinken.
"Ja, dat is wel goed." Glimlachte ze hem toe.

Jason Hiddon

'Weet ik, maar je zou het wel leuk vinden.' zei hij tegen haar. Ze was er gewoon te lief over, ze wilde niet dat hij zich gedwongen voelde. Hij dacht na over het idee om het met Destiney te bespreken, misschien kon ze hem wat tips geven, hij durfde het alleen niet echt te zeggen, hij vond dat echt nog moeilijk. Ze vond het wel goed en daardoor glimlachte hij even. Hij gaf haar nog een kusje en daarna vertrok hij richting Destiney, hij hoopte dat het haar goed zou doen om even met hem te praten. Hij klopte aan op de deur en daarna stapte hij naar binnen toen.

Dany

"Ja, ik zou het echt ook een hele grote verrassing vinden en stiekem is het ook wel een fantasie van mij..." Fluisterde ze heel erg eerlijk tegen hem en ze streek eventjes langs zijn wang. Daarna ging hij weg en liep zij weer terug naar hun slaapkamer toe.


Koningin Destiney Hiddon

Ze had nog even gepraat met Thobias, hij was wel lief en ze merkte wel dat ze de drive had om hier overheen te komen en echt haar best ervoor te doen. Ze kon het wel. Dat wist ze zeker. Het was alleen moeilijk.
Wanneer ze geklop op de deur hoorde, keek ze op en glimlachte ze toen ze zag dat het Jason was.
"Hé." Glimlachte ze hem toe. "Heel erg bedankt voor gisteren, het gaf me echt eventjes een andere blik op de situatie en dat had ik heel erg nodig." Vertelde ze hem zachtjes.

Jason Hiddon

Hij wilde het wel graag leren, ook al had hij het idee dat het niet in hem zat, dat het nooit echt zijn ding zou worden. Hij wist dat de het wel graag wilde, daarom werd ze ook wat heftiger. Dat vond hij niet heel gek. Destiney was hem dankbaar en daardoor glimlachte hij. 'Ik vind het heel fijn om te horen. Ik help je heel graag. Vind je het gezellig om zo met zijn vieren iets te drinken?' Vroeg hij aan haar. Hij durfde nog niet echt over zijn eigen problemen te beginnen, dat vond hij enorm lastig.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond het fijn om te horen en vroeg of ze het gezellig vond om met z'n vieren iets te gaan drinken. Ze keek hem even vertwijfeld aan. "Wat nu als ik dan zie dat Thobias Dany verliefd aankijkt... ik weet niet of ik daarmee om kan gaan..." Sprak ze zachtjes tegen hem uit en ze wreef even over haar gezicht heen. Dat leek haar heel erg moeilijk.

Jason Hiddon

Hij pakte haar nu vast en hij ging met haar op de bank zitten. 'Dat snap ik. Ik snap dat het moeilijk is. Maar ik denk dat hij er echt wel op let dat niet te doen, bovendien moet jij er vast voor kunnen zorgen dat hij net zo verliefd naar jou kijkt. Dat denk ik echt. Dit kan je ook juist alleen maar meer vertrouwen geven.' zei hij tegen haar. Hij sloeg zijn arm om haar heen en hij probeerde haar ook wat vertrouwen dat hij zelf had mee te geven.

Koningin Destiney Hiddon

Hij snapte het en ze werd meegenomen naar de bank. Ze ging samen met hem zitten en hij begreep dat het moeilijk was, maar hij dacht wel dat Thobias er echt op zou letten om het niet te doen. Ze moest er ook vast wel voor kunnen zorgen dat hij net zo verliefd naar haar keek. "Ja, dat wel.... maar ik heb geen zin om echt heel erg overdreven te doen, om op die manier zijn aandacht te krijgen, want ik ben gewoon zijn vrouw, het hoort niet." Zei ze zacht. Ze voelde de arm van Jason om haar schouders heen en ze merkte dat hij haar meer vertrouwen gaf, even glimlachte ze naar hem.

Jason Hiddon

' Ja, dat snap ik. Dat is ook zo. Maar ik denk echt dat het heel erg meevalt zolang wij er bij zijn. ik ben er ook nog, het is niet alsof je er alleen bij bent en als je het wel vervelend vindt kunnen we ook even samen een stukje gaan lopen of we doen het gewoon niet. Ik wil ook dat het voor jou gewoon echt leuk is.' zei hij tegen haar. Hij was echt ontzettend lief voor haar, hij deed altijd wel enorm zijn best, maar nu nog wat extra. Dan hoefde hij verder ook nergens aan te denken.

Koningin Destiney Hiddon

Het was fijn om tegen iemand te praten die haar gevoel leek te begrijpen en ze knikte langzaam door zijn volgende woorden.
"Oké, ik wil het wel proberen, maar zodra het me teveel word, dan vind ik het echt genoeg en dan kappen we het af." Gaf ze als voorwaarde.
"Laten we het maar gaan doen." Knikte ze nu en ze kwam overeind. Ze hoopte dat ze het gewoon kon hebben, dat het goed ging, dat zou haar vertrouwen van zichzelf geven.

Jason Hiddon

' Ja, dat is prima. Heel goed. Geef het dan alsjeblieft ook eerlijk aan. ook tegenover Thobias. Hij moet dit ook leren.' zei hij tegen haar. Ze wilde meteen gaan en kwam al overeind, hij aarzelde heel even en hij ademde langzaam in. Daarna glimlachte hij alleen maar een beetje, hij zou het misschien later nog wel bespreken. 'Gaan we naar Dany toe of zit je liever ergens anders? Ik wil graag doen wat jij het fijnste vindt, jij moet je er goed bij voelen.'

Koningin Destiney Hiddon

Ze moest het eerlijk aangeven, Thobias moest het ook leren. Daardoor knikte ze eventjes, dat was misschien nog wel het moeilijkste van allemaal eigenlijk... Ze keek naar Jason en zag aan hem dat er iets was.
"Kan ik jou soms ook ergens mee helpen? Jij hebt ook wat op je hart, of niet?" Vroeg ze hem nu rustig en ze pakte zachtjes zijn hand even vast en keek hem doordringend even aan.

Jason Hiddon

'Het is goed voor hem en goed voor jou... Hij kan daar alleen maar van leren.' zei hij zachtjes tegen haar. Daarna hield ze op met lopen en leek ze zich er bewust van te zijn dat hem iets dwars zat. Hij aarzelde even en hij werd meteen helemaal rood. 'Ik weet niet zo heel erg goed hoe ik dit moet vertellen... Ik schaam mij kapot en ik wil echt niet dat je je hier door ongemakkelijk gaat voelen... ' zei hij zachtjes. 'Het is ook nogal gênant om dit te bespreken.'

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond dat het goed was voor haar en voor Thobias ook. Daardoor knikte ze eventjes met een klein glimlachje. "Ik hoop dat hij er wel van leert." Grijnsde ze hem toe. Hij werd helemaal rood door zijn vraag en gaf aan dat hij zich kapot schaamde. Ze pakte zijn hand en ging weer zitten op de bank.
"Ik vind niets gênant, echt niet hoor, ik heb al zoveel meegemaakt met Thobias, ik geloof niet dat ik nog van dingen op kijk of dingen raar vind." Glimlachte ze lief naar hem.

Jason Hiddon

Ze nam hem weer mee naar de bank en ze dacht niet dat ze ergens nog raar van zou opkijken. Hij ademde langzaam in, hij vond dit echt zo lastig. Hij vond dit soort dingen nog helemaal niet zo normaal. Hij bleef dus ook heel even stil en daarna keek hij haat weer aan. 'Ik euhm... Dany zou het leuk vinden als het allemaal wat heftiger gaat en als ik haar wat meer uitdaag, maar ik heb dat zelf niet zo in mij en ik... Ik vind het heel lastig. Ik raak heel snel van slag en dan wil ik helemaal niet meer, ik laat het altijd maar afhangen van haar, anders gebeurt er niks.' zei hij, met een knalrood hoofd.