Skyrim RPG

KOningin Destiney Hiddon

Ze grijnsde breed toen Jason zei dat het ook niet anders kon met zulke ouders. "Dat is lief van je." Sprak ze tegen hem. Hij zei dat ze maar naar Thobias toe moest en dan ging hij met Dany dansen. "Dat vind ik een heel erg goed idee." Glimlachte ze breed. "Veel plezier nog vanavond, geniet van jullie geweldige avond." Klonk haar stem vrolijk tegen hem. Ze liep naar Thobias toe en ze knuffelde hem eventjes liefdevol.

Jason Hiddon

Ze vond het een heel erg goed idee en ze wenste hem nog veel plezier, hij moest genieten van hun geweldige avond. 'Dat komt zeker goed, dat kan niet meer kapot.' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar. Hij was er van overtuigd, het voelde allemaal zo geweldig, dat ging echt niet meer stuk. Hij liep naar Dany en hij pakte haar van achter vast, hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Vermaakt mijn verloofde zich een beetje?' vroeg hij daarna zachtjes, met zijn lippen dicht bij haar oor.

Koning Thobias Hiddon

Het was altijd fijn om even met haar te kunnen praten en het deed hem echt goed om te merken dat ze zo intens gelukkig was, want dat gunde hij haar zo. Jason kwam naar haar toe en hij glimlachte even, daarna was Destiney ook bij hem. Hij werd geknuffeld en hij hield haar in zijn armen. 'Zullen we even buiten een luchtje scheppen?' vroeg hij daarna aan haar.

Dany

Ze voelde de armen van Jason om haar heen en ze luisterde naar zijn stem. Zijn lippen waren dichtbij haar oor en ze glimlachte door zijn vraag. "Ik vermaak me prima... maar nu wil ik mij graag met jou vermaken." Plaagde ze hem en ze draaide zich naar hem toe en sloeg haar armen om zijn nek heen.


Koningin Destiney Hiddon

Thobias hield haar in zijn armen en vroeg of ze even naar buiten zouden gaan om een luchtje te scheppen. "Ja, dat is wel een goed idee." Glimlachte ze hem toe. Ze gaf hem even een knipoog en pakte zachtjes zijn hand vast. Ze trok wel nog een jas aan met een grote bontkraag aangezien het behoorlijk koud was buiten.

Jason Hiddon

Ze vermaakte zich prima, maar nu wilde ze zich graag met hem vermaken. 'Hm, dat vind ik helemaal niet erg.' fluisterde hij. Ze draaide zich om en sloeg haar armen om zijn nek, hij legde zijn handen op haar heupen neer en hij keek haar diep in haar prachtige ogen aan. 'Nog steeds kan ik niet geloven dat dit echt gebeurd. Het is alsof een van mijn grootste dromen echt uit komt.' fluisterde hij. Hij meende het ook echt, dit had hij nooit verwacht.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het een goed idee en hij pakte zelf ook een jas, daarna nam hij haar met zich mee naar buiten. Het was rustig buiten, het was hartstikke koud en hij zag dat de eerste sneeuw alweer uit de lucht begon te vallen. Hij hield Destiney dicht tegen zich aan en hij keek naar haar. 'Was Jason een beetje gelukkig met alles? Een beetje rustig?' vroeg hij aan haar. Hij hoopte dat Jason ook echt wat tot rust kon komen in alles.

Koningin Destiney Hiddon

"hmm... het is wel romantisch zo..." Fluisterde ze tegen hem. Ze leunde een beetje tegen hem aan en keek naar de sneeuw die uit de lucht kwam vallen. Hij vroeg aan haar of Jason wel een beetje gelukkig was met alles en rustig was. "Ja, hij is vreselijk gelukkig en hij ziet er rustig uit, best wel vrolijk ook." Sprak ze zachtjes tegen hem.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, heerlijk romantisch. Daar hou jij wel van, toch?' vroeg hij plagend aan haar. Hij ging met haar op een bankje zitten en hij sloeg zijn arm om haar heen. 'Dany ook, ik ben zo blij voor ze.' zei hij zacht tegen haar. Hij drukte zijn lippen op haar wang en daarna keek hij naar haar. 'Ik ben ook heel erg blij met jou.' fluisterde hij, daarna streek hij langzaam langs haar wang. Hij was ook echt heel blij met haar.

Koningin Destiney Hiddon

"Ik hou daar heel erg veel van." Sprak ze lief tegen hem . Hij zei dat Dany er ook gelukkig uit zag en dat hij blij voor ze was. "Ik ook, ze zijn zo onwijs lief samen." Glimlachte ze naar Thobias. Hij drukte zijn lippen op haar wang en zei dat hij heel erg blij was met haar. Ze glimlachte hem toe.
"Toch mis je nog iets." Fluisterde ze hem zacht toe, ze wilde wel heel graag hierover praten dus waarom niet al meteen deze avond.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het ook, ze waren onwijs lief samen. 'Nu nog een kindje en hun leven zal nog meer perfect zijn.' zei hij zacht tegen haar. Ze glimlachten aar hem en daarna zei ze zacht dat hij toch iets miste. Daardoor knikte hij langzaam. 'Ja, ik mis iets. Ik weet alleen niet zo goed te noemen wat het precies is.' zei hij zacht. 'Ik wil niet dat je denkt dat het aan jou ligt, want jij bent echt perfect. Het ligt niet aan jou, totaal niet.' fluisterde hij meteen.

Koningin Destiney Hiddon

Met een kindje zal hun leven nog perfecter zijn. "Ja, maar dat komt wel, ik weet het zeker." Fluisterde ze hem toe. Hij gaf toe dat hij iets miste, hij wist alleen niet wat. Hij wilde alleen niet dat ze dacht dat het aan haar lag, want dat was niet zo, zij was perfect. Ze drukte daardoor zachtjes haar lippen op zijn wang en glimlachte.
"Kan ik je ermee helpen?" Vroeg ze aan hem. "Ik heb het idee dat je wat nodig hebt, obstakels die je moet overwinnen." Zei ze hem zacht.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, het komt, dat is zo.' zei hij tegen haar, omdat hij er ook van overtuigd was. Het was goed nu, ze zouden echt gelukkig zijn samen. Ze drukte haar lippen op zijn wang en vroeg of ze hem er mee kon helpen. Ze had het idee dat hij wat nodig had, obstakels die hij moest overwinnen. Daardoor keek hij haar vragend aan. 'Ik weet het niet zo goed, wat denk jij dat zou helpen?' vroeg hij zachtjes aan haar.

Koningin Destiney Hiddon

Hij keek haar vragend aan en ze grinnikte eventjes door hem. "Gewoon... moeilijkheden die je moet overwinnen zodat je je goed voelt. Maar ik denk dat het altijd maar voor eventjes zal zijn." Legde ze hem zachtjes uit.
"Begrijp je een beetje wat ik bedoel?" Vroeg ze aan hem en ze glimlachte een beetje.

Koning Thobias Hiddon

Ze grinnikte en zei dat hij moeilijkheden moest overwinnen, ze dacht dat het altijd maar voor eventjes zou zijn en ze vroeg of hij haar begreep, waardoor hij langzaam zijn hoofd schudde. 'Nee, totaal niet.' zei hij daarna ook. 'Doel je ergens op?' vroeg hij daarna. 'ik weet gewoon niet waar het vandaan komt en het maakt mij onrustig, ik vind het super irritant.' zei hij zacht tegen haar.

Koningin Destiney Hiddon

Hij begreep niet wat ze bedoelde en daardoor grijnsde ze een beetje. "Ik weet het zelf eigenlijk ook niet goed." Lachte ze nu. Ze kroop weer dicht tegen hem aan.
"Als er bijvoorbeeld een moeilijke beslissing gemaakt moet worden en je maakt de juiste, dat geeft jou een boost." Sprak ze zacht tegen hem."Dan ben je weer eventjes rustig en minder geïrriteerd."

Koning Thobias Hiddon

'Dat is zo, maar wat heb ik nou voor moeilijke beslissingen te nemen? Het is al jaren rustig. Niet meer zoals het ooit was. Dat is goed, voor het volk, voor alles en iedereen, maar misschien wel niet voor mij. Ik zou uitdaging kunnen zoeken in het werk, zodat ik het niet op andere vlakken nodig heb, ik zou gebieden kunnen veroveren, maar ik weet niet of mij dat geeft wat ik zoek.' zei hij tegen haar. Het zou kunnen, maar hij wist het niet goed. Hij had er vroeger wel van genoten. Veldslagen en gevechten waren geweldig, maar dit was beter voor het volk.

Koningin Destiney Hiddon

Hij gaf aan dat het waar was en vroeg vervolgens wat voor moeilijke beslissingen.Hij moest nemen, want het ging goed in het rijk en daar was hij blij om. Dat kon ze ook wel heel erg goed begrijpen van.hem. Hij zou gebieden kunnen veroveren, maar hij wist niet of dat het hem gaf wat hij zocht. "Je mag mij best iedere dag veroveren." Zei ze hem.Nu wat uitdagend en plagend.

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze nu zei grijnsde hij en schudde hij lachend zijn hoofd. 'Volgens mij doe ik dat ook elke dag wel of vind jij van niet?' Vroeg hij plagend aan haar. Hij drukte even kort zijn lippen op die van haar en daarna keek hij voor zich. Hij dacht na over alles, over zijn gevoel, over wat hij miste. Hij wist het niet echt. Misschien moest hij eens proberen om het rijk uit te breiden. Hij had het goed voor elkaar, maar het kon altijd beter en de verdediging was goed. Daar hoefde hij geen zorgen om te hebben. Misschien zou het hem een goed gevoel geven om een gevecht te leiden, om een strategie uit te voeren. Hij kon het wel eens met Dany overleggen. Als hij daar zijn uitdaging uit kon halen had hij het misschien verder niet nodig. 'Ben je bang dat het iets anders is dat ik mis? Andere uitdagingen? Vrouwen?' Vroeg hij haar nu direct.

Koningin Destiney Hiddon

Ze genoot altijd zo erg van om hem te zien lachen. Hij dacht dat hij het elke dag al wel deed. "Nee hoor, soms verover ik jou." Grijnsde ze breed. Hij keek een tijdje voor zich uit en ze zag hem bijna denken. Glimlachend streelde ze over zijn arm heen en ze liet hem eventjes. Ineens vroeg hij of ze bang was dat hij wat anders miste, andere uitdagingen en vrouwen.
"Nee." Zei ze direct tegen hem en ze keek hem doordringend aan. "Ik weet dat de oude ik jou niet vertrouwde. Maar gek genoeg vertrouw ik je blind en tussen ons gaat het perfect, waarom zou je dan een andere vrouw willen?" Vroeg ze hem.

Koning Thobias Hiddon

'Dat is waar en dat vind ik ook echt heerlijk.' zei hij zacht tegen haar. Hij vond het steeds leuker om ook echt uitgebreid uitgedaagd te worden door haar, terwijl hij vroeger altijd alles zelf had willen bepalen. Dat was nu anders, hij vond het echt leuk. Ze zei ook eigenlijk meteen dat ze hem vertrouwde. Het ging perfect tussen hun, waarom zou hij een andere vrouw willen? ' Misschien omdat mij dat uitdaging geeft en rust. Zo ging het altijd. Ik wil het ook niet en het is niet alsof ik het overweeg, ik wilde gewoon weten of je er misschien bang voor was... Ik bedoel, ik heb zo veel uitdaging nodig om mij goed te voelen...' zei hij zacht. Het was vaak genoeg meer geweest dan zij hem kon geven.

Koningin Destiney Hiddon

Hij vond het heerlijk om door haar veroverd te worden, ze vond het leuk om te horen, maar door zijn volgende woorden, werd ze onzeker. Ze frommelde aan haar jurk en keek naar de grond. "Dus het is nog niet genoeg?" Vroeg ze hem zacht, ze dacht juist dat het geweldig ging. "Je maakt me er wel bang voor zo... kun je je dan echt niet inhouden? Doe je het dan gewoon?"Vroeg ze hem met een hele zachte stem.

Koning Thobias Hiddon

' Jij bent genoeg. Maar misschien zijn er wel nieuwe dingen die wij kunnen proberen. Jij vindt het leuk om mij uit te dagen en te veroveren, misschien kunnen we daar wel wat verder in gaan. Kijken of er dingen zijn die wij allebei leuk vinden maar nog niet eerder gedaan hebben. Ik wil niemand anders, ik heb het goed met jou.' zei hij zacht. Hij meende het echt, hij wilde het niet meer, het was goed zo, hij moest zijn rust zien te vinden hij Destiney, samen met haar. Hij kon dat niet eeuwig buiten zijn huwelijk blijven zoeken, dat wilde hij ook echt niet meer. Hij wist niet of hij zich onder sommige omstandigheden altijd in kon houden, maar hij wilde het tenminste wel goed doen.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei haar dat ze wel genoeg was en ze kroop tegen hem aanen hield hem vast. Hij wilde nieuwe dingen proberen, dingen die ze nog nooithadden gedaan en die Ze beide leuk vonden. "Dat wil ik wel." Zei ze nu zacht tegen hem. "Ik hou echt heel erg veel van je." Ze glimlachte waterig naar hem,al vond ze het wel heel erg moeilijk door wat hij net had gezegd. Ze had niet geweten dathetzo erg was.

Koning Thobias Hiddon

'Het spijt mij dat ik je pijn doe hiermee, dat verdien je helemaal niet. Ik vind echt dat het goed gaat tussen ons. het is nog nooit zo lang goed gegaan.' zei hij zacht tegen haar. Hij wist niet of ze dat graag hoorde of niet, maar ze wist hoe hij was, vroeger was het al zo vaak fout gegaan tussen hun, omdat hij zich niet helemaal in kon houden bij andere vrouwen als hij zo erg het gevoel had dat hij meer nodig had. 'Ik meen het echt, ik wil met jou zoeken naar die uitdaging, niet met iemand anders. Ik weet zeker dat ik het met jou kan vinden, we hebben hier wel een oplossing voor, echt.' zei hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

"Het is beter dat ik het weet... ook al doet het pijn en maakt het me bang." Fluisterde ze, ze vind het wel fijn dat hij eerlijk was en ze hoopte dat het zou blijven. Hij zei nog eens dat hij het meende, dat hij met daarnaar een uitdaging wilde zieke., ze vonden er wel een oplossing voor. "Ja, vast wel..." Fluisterde ze hem toe. "Ik ben alleen bang dat ik hetnu niet meer leuk vind, dat het als verplichting gaat voelen omdat ik je anders kwijtrssk."

Koning Thobias Hiddon

Hij knikte langzaam, hij wist dat ze dat belangrijk vond én hij wist ook hoe moeilijk dat eigenlijk voor hem was. Meestal begreep hij zijn eigen gevoel niet eens ,dan was het lastig om er eerlijk over te kunnen zijn. Hij luisterde naar wat ze vertelde en hij ademde diep in. 'Dat is niet zo. Als dat zo is zou ik opzoek gaan naar een andere oplossing. Ik zou niet vreemd gaan, dat wil ik niet meer en je raakt mij al helemaal nooit kwijt. Zolang jij mij niet weg stuurt, zal ik altijd bij jou zijn.' zei hij zacht tegen haar..

Koningin Destiney Hiddon

Ze luisterde naar Thobias en keek hem doordringend aan terwijl ze af en toe knikte. Wikkelde erduidelijk echt voor gaan en dat vond ze heel erg fijn. "Dankjewel, je bent een schatje, Ik ben heel blij dat je voor ons wilt vechten." Zei ze hem liefdevol en ze zoende hem even zachtjes . "Ik wilde ook graag aan je vragen of je iets voor me hebt wat ik kan doen, ik verveel me een beetje af en toe." Zei ze zachtjes.