Skyrim RPG

Destiney Allard

"U bent de koning, het hoeft niet perse zo te zijn dat ik u niet vertrouw, maar u heeft meer mensen achter u staan die dingen regelen, wie zegt dat één van hun niet wat erin heeft gezet?" Vroeg ze aan hem. Hij gaf aan dat hij haar tot alles kon dwingen.
"Dat ziet u verkeerd, ik laat me niet dwingen." Sprak ze hem toe met ontzettend veel zelfvertrouwen. Ze werd weer meegenomen naar zijn slaapkamer.
"Dat dacht ik dus niet... na de bruiloft, dat is de eerste dag dat wij het bed samen zullen delen." Sprak ze hem toe met een glinstering en een wat dwarse blik in haar ogen. Hij moest niet denken dat hij overal zo makkelijk vanaf kwam. Hij moest haar echt gaan willen, naar haar gaan verlangen, alleen maar aan haar denken.

Koning Thobias Hiddon

'Ik zeg dat,' zei hij tegen haar. Ze zei dat hij het verkeerd zag, ze liet zich niet dwingen. 'Dat zullen we nog wel eens zien,' zei hij tegen haar. Ze had duidelijk genoeg zelfvertrouwen, iets te veel misschien. Het maakte niet uit, hij zou haar nog wel voldoende kunnen veranderen. Ze zei dat ze dit dus niet dacht, na de bruiloft, dat was de eerste dag dat ze het bed zouden delen. Hij zag de dwarse blik in haar ogen en hij ademde diep in. Wat wilde deze vrouw van hem? Waarom wilde ze het niet? Nu had hij nog zijn zin niet. Hij had gedacht dat ze nu wel toe zou geven. 'Slaap je ergens anders dan?' vroeg hij nu.

Destiney Allard

Hij gaf aan dat ze het nog wel zouden zien of ze te dwingen viel. Ze bleef daardoor staan en sloeg haar armen over elkaar heen.
"Partners dwingen elkaar niet." Sprak ze hem toe. Hij vroeg haar vervolgens of ze dan ergens anders zou slapen.
"U heeft vast wel een gasten verblijf waar ik een paar nachtjes kan slapen." Ze glimlachte nu weer naar hem met een lieve blik in haar ogen.

Koning Thobias Hiddon

'Wij zijn nog geen partners,' zei hij tegen haar, heel scherp. Ze zei dat hij vast wel een gastenverblijf had waar ze een paar nachtjes kon slapen en hij staarde haar aan. 'Serieus? Je laat mij nog langer wachten?' vroeg hij nu, vol verbazing. Hij snapte het echt niet. Hij was niet zo. Hij kon het respecteren en waarderen als iemand er op die manier mee omging, maar hij had dat niet. Hij was al langgeleden veranderd, als prins al, het maakte hem niets uit, hij hechte er bij zichzelf geen waarde aan hoe veel bedpartners hij had of hoe vaak hij het deed en met wie. Ze waren toch niet getrouwd, hij zou vanavond wel iemand anders regelen, het had lang genoeg geduurd.

Destiney Allard

Ze pakte zijn kin vast wanneer hij heel scherp aangaf dat ze nog geen partners waren. "Dan dwing ik u om op mij te wachten. Om te wachten tot we getrouwd zijn en tot die tijd het met niemand anders te doen." Zei ze hem terwijl ze hem doordringend aankeek.
"Ik ben erg gelovig, mijn koning, blijkbaar bent u dat niet." Sprak ze hem wat brutaal toe. Ze bleef hem wel doordringend aankijken, ze wilde weten of hij zich aan haar regel zou willen houden, er was flink wat werk aan de winkel bij hem, maar ze ging het wel voor elkaar krijgen, al ging dat natuurlijk niet zonder slag of stoot.

Koning Thobias Hiddon

Ze pakte zijn kin vast en hij hield zijn adem in, ze dwong hem om te wachten, te wachten tot ze getrouwd waren en het tot die tijd met niemand anders te doen. Ze was gelovig, maar dat was niet echt een verassing, anders had ze waarschijnlijk niet zo moeilijk gedaan. 'Je kent mij niet, je weet niet wat ik geloof.' zei hij tegen haar. Het was niet dat hij niets geloofde, maar zijn maagdelijkheid was hij toch al kwijt, dus maakte het hem totaal niet meer uit. Hij ademde diep in, hij wist echt niet wat hij hier mee moest. 'Ik denk dat een paar dagen wachten nog wel moet kunnen,' gaf hij uiteindelijk toe. Dan zou hij haar eeuwige trouw zweren en was het voorbij, bovendien kon ze nooit alles doorhebben van wat hij deed, hij kon doen en laten wat hij wilde, dat had hij altijd gedaan.

Destiney Allard

Hij gaf aan dat ze hem niet kende en dat ze niet wist wat hij geloofde. "Het was een speculatie, ik ken vele verhalen over u." Vertelde ze aan hem. Hij dacht dat hij nog wel een paar dagen kon wachten, dat liet haar glimlachen naar hem en ze streelde langs zijn wang, daarna drukte ze zachtjes haar lippen op die van hem en zoende ze hem even zacht op een doordringende manier.

Koning Thobias Hiddon

'Wie niet?' zei hij toen ze zei dat ze vele verhalen over hem kende. Waarschijnlijk kon iedereen hier er wel een paar vertellen, het maakte hem niet zo veel uit. Zo'n slechte naam had hij toch niet? Hij zag dat ze blij leek te zijn met wat hij zei, ze streek langs zijn wang en daarna werd hij zacht gezoend. Het was wel doordringend, anders dan dat hij gewend was. Hij ging er in mee en hij trok haar wat dichter tegen zich aan. 'Als je wilt wachten zou ik dit niet te vaak doen...' mompelde hij na de zoen. Hij wist niet of het kwam doordat ze zo anders was, maar hij vond haar steeds interessanter.

Destiney Allard

Hij vroeg haar wie er geen verhalen over hem had gehoord en ze haalde haar schouders een beetje op. Hij ging mee in haar zoen en trok haar dichter tegen hem aan. Hij mompelde haar toe dat ze dit niet al te vaak moest doen als ze wilde wachten.
"Zorg maar dat we zo snel mogelijk kunnen trouwen dan." Zei ze en ze gaf hem een knipoog. Daarna nam ze afstand van hem.
"Welke kamer kan ik gebruiken?" Vroeg ze nu.

Koning Thobias Hiddon

Hij moest er voor zorgen dat ze zo snel mogelijk zouden trouwen en hij knikte langzaam, dat zou hij zeker doen. Ze nam afstand van hem, net op het moment dat hij haar vast wilde pakken, hij was zo benieuwd naar haar lichaam, hij was benieuwd naar alles. Ze vroeg welke kamer ze kon gebruiken. 'De kamer hier naast is leeg. Het personeel zal doen wat je wilt, de kamer is klaar voor gebruik en als je iets nodig hebt kan je naar mij toe komen. Ik zie je morgen bij het ontbijt,' zei hij tegen haar. Hij vertrok meteen, hoe sneller hij alles voor elkaar had hoe beter, al zou het wel een paar dagen duren.

Destiney Allard

Hij zag haar morgen, bij het ontbijt, daardoor knikte ze glimlachend. Ze liep haar kamer in en bekeek het neutrale maar prachtige gastenverblijf, ze keek echt haar ogen uit en kon het niet laten om hier en daar wat dingetjes vast te pakken. Er stond een grote grijns op haar gezicht en ze bad om te bedanken hiervoor, voor deze pracht en praal. Na een tijdje ontdeed ze zich van haar kleding en kroop ze in bed, ze sliep aS een roosje in het grote en zachte bed.

Koning Thobias Hiddon

Hij had het allemaal doorgesproken, de papieren lagen klaar om getekend te worden en over een paar dagen zou alles voor de bruiloft geregeld zijn en konden ze trouwen. Hij wilde graag dat het vaststond, dat het geregeld was, hij wilde het gehad hebben, dan kon hij ook niet al teveel gaan twijfelen. Hij ging in bed liggen en hij dacht nog even na over alles. Hij wilde het echt zo snel mogelijk gehad hebben, ze was echt een goede partij, het maakte dan toch niet uit dat hij haar niet kende? Hij vond van niet, hij had dit ook nodig, voor de toekomst was het belangrijk en hij leerde haar wel kennen. Uiteindelijk viel hij in slaap en in de ochtend trok hij zijn kleding aan en liep hij naar de eetzaal toe.

Destiney Allard

De volgende ochtend kwam ze opgewekt en vrolijk uit bed. De bedienden hadden zo te zien al een jurk voor haar klaargelegd, ze keek er met een grijns naar en pakte het ding op, de stof was ongelooflijk zacht, ze wist zeker dat dit haar ook nog eens geweldig zou staan. Ze trok de jurk langzaam aan en bekeek zichzelf in de grote spiegel eventjes. Daarna vond ze haar haren omhoog en liep ze de deur uit. Een wachter nam haar met zich mee naar de eetzaal en ze zag dat de koning daar al op haar zat te wachten. "Goedemorgen!" Riep ze vrolijk uit.

Koning Thobias Hiddon

Hij keek op toen hij begroet werd, ze was duidelijk heel erg vrolijk. 'Goedemorgen. Heb je goed geslapen?' Vroeg hij aan haar. Hij keek toen het eten opgediend werd, het ontbijt zag er goed uit. Hij pakte wat brood en wat vruchten, hij at er van en hij keek weer naar haar, met een glimlachje op zijn gezicht. Hij wist nog steeds niet echt wat hij nou van haar moest denken, het was best wel een aparte vrouw. Hij was wel nieuwsgierig naar haar, hij wilde meer van haar weten.

Destiney Allard

Hij vroeg haar of ze goed geslapen had en ze knikte met een glimlach. "Heerlijk eigenlijk." Gaf ze aan. "Ik heb toch een paar nachten wakker gelegen omdat ik aan u dacht." Zei ze met een grijns tegen hem. Ze pakte een stoel naast die van hem en ging zitten. Ze pakte ook wat heerlijke vruchten en begon met veel smaak te eten.

Koning Thobias Hiddon

Ze had heerlijk geslapen, maar ze had ook een paar nachten wakker gelegen omdat ze aan hem dacht. 'Ik zou liegen als ik zou zeggen dat je niet in mijn gedachten was.' zei hij daar op. Dat was ze zeker wel geweest, vooral omdat hij geen hoogte van haar kreeg, omdat ze zijn interesse had gewekt. Ze leek het eten wel lekker te vinden, gelukkig. ' De papieren liggen klaar. Als we die ondertekenen kunnen we over een paar dagen trouwen.' zei hij tegen haar. Hij leunde wat achterover, hij wilde het het liefste zo snel mogelijk gehad hebben.

Lijstje
Naam: Sienna Aryen
Leeftijd ongeveer: 30
Stad of gebied: Whiterun
Foto: https://40.media.tumblr.com/799afac73e1b9b91e1b18ba758a7a7f3/tumblr_o33pjh8PyG1sjv3vdo2_1280.jpg
Rang of beroep: Hoofd Stadswacht

Destiney Allard

Hij gaf aan dat hij ook aan haar had gedacht en daardoor glimlachte ze breed naar hem. Hij vertelde haar dat de papieren klaar lagen, als ze die zouden ondertekenen, konden ze over een paar dagen trouwen.
"Fantastisch." Knikte ze. "Heeft u daarna nog tijd om elkaar beter te leren kennen of heeft u het druk?" Vroeg ze hem glimlachend. Ze wilde graag wat tijd met hem doorbrengen, ze was nieuwsgierig naar hem.

Koning Thobias Hiddon

Ze wilde het blijkbaar nog steeds, ook nu ze nuchter was. Ze wilde weten of hij daarna nog tijd had om elkaar beter te leren kennen of dat hij het druk had. 'Ik heb wel even tijd,' zei hij. Hij had geen idee wat ze van plan was, hij vond het wel prima zo, maar hij wist dat het wel handig was om elkaar beter te leren kennen als ze samen zouden leven, al wist hij nog niet precies hoe hij dat in ging vullen. Hij kwam overeind en hij keek haar even aan. 'Kom maar mee naar mijn werkkamer,' zei hij, zijn stem doordringend, al was het niet onaardig. Het was gewoon hoe hij was, er zat geen verkeerde bedoeling achter.

Destiney Allard

Hij gaf aan dat hij nog wel even tijd had en ze glimlachte daardoor naar hem met een vrolijke blik in haar ogen. Dit zou haar leven gaan worden en ze vond het eigenlijk nu al fantastisch. Hij kwam al overeind en ze stopte nog snel de laatste paar vruchten in haar mond toen hij aangaf dat ze met hem mee mocht komen. Gehaast kwam ze overeind en liep ze met hem mee. Er bleef een glimlach op haar gezicht staan, ze vond het ook echt ongelooflijk leuk zo en wilde graag deel uitmaken van dit leven.

Koning Thobias Hiddon

Hij zag dat ze nog snel wat vruchten at en daarna kwam ze overeind. Ze leek het echt geweldig te vinden allemaal, terwijl dit voor hem zo normaal was. Hij nam haar mee zijn werkkamer in, de papieren lagen klaar op zijn bureau. Hij ging zitten en hij schoof het naar zich toe. Hij staarde er even naar en daarna zette hij zijn handtekening onder de trouwovereenkomst. Het was simpel, hierin legden ze zich vast dat ze zouden gaan trouwen, wat precies de bedoeling was. Hij gaf haar de veer aan en hij ademde diep in, dit was toch heel wat, maar hij probeerde er maar luchtig over te denken.

Destiney Allard

Hij ging in de werkkamer zitten en keek naar de papieren voor zijn neus, hij zette al gauw zijn handtekening en daarna werd de veer aan haar gegeven. Ze bekeek het allemaal eventjes uitvoerig en knikte een beetje, daarna zette ze ook haar handtekening onder de overeenkomst. Met twinkelende ogen keek ze de koning even aan, ze was er echt blij mee, het leek haar heerlijk om getrouwd met hem te zijn.
"Denkt u dat het wat gaat worden?" Vroeg ze hem een beetje plagend.

Koning Thobias Hiddon

Ze bekeek de papieren even en daarna keek ze hem aan, ze had weer die twinkeling in haar ogen. Alsof ze het leuk vond om alleen al naar hem te kijken, maar toch wilde ze niets meer en wilde ze nog steeds wachten. Hij zou wel zien hoe dat ging lopen, ze kon moeilijk van hem verwachten dat hij dat ook echt zou doen, dat hij genoegen zou nemen met naar haar kijken. Hij was dat niet gewend en hij ging zich ook niet aan haar aanpassen. Ze vroeg opeens of hij dacht dat het wat ging worden, hij werd uit zijn gedachten gehaald. 'Hoe bedoel je? Nu is het officieel al iets tussen ons, meer kan niet...' zei hij.

Destiney Allard

Hij vroeg haar hoe ze het bedoelde en dat het nu officieel was dus meer kon niet. "Dus u gelooft niet in liefde?" Vroeg ze aan hem met een kleine glimlach en ze keek hem doordringend aan. "U heeft vroeger wel een vrouw gehad, toch?" Was haar volgende vraag en ze leunde een beetje tegen zijn bureau aan terwijl ze hem aankeek met een glimlachje rond haar lippen.

Koning Thobias Hiddon

Ze vroeg of hij niet geloofde in liefde, daarna zei ze dat hij vroeger toch ook een vrouw had gehad. Hij knikte langzaam, dat klopte, dat was geen geheim. 'Ik vind het een moeilijke vraag. Ik geloof wel in liefde, ik weet niet of het aan mij besteed is. Het is ook niet belangrijk, jij zult een goede partner zijn, het volk zal er vertrouwen in hebben en wij zullen kinderen krijgen, dat is het belangrijkste. Daarvoor is het huwelijk in mijn geval ook belangrijk, niet voor liefde. Ik kan verliefd worden op iemand waar ik toch niet mee kan trouwen, dan is het nutteloos.' zei hij. 'Is dat een antwoord op je vraag?' vroeg hij daarna aan haar.