Medieval Times

Leroy Fullbright

'Dat is goed, dan weet je hoe ik mij meestal voel.' plaagde hij haar. Ze kroop tegen hem aan en hij gleed met zijn vingers over haar arm heen. Hij voelde haar over zijn borstkas strelen en hij keek in haar ogen. 'Je hebt er nu al zin in, of niet soms?' vroeg hij uitdagend aan haar. Hij drukte zijn lippen in haar hals en hij zoende haar heel lichtjes. 'Ik zou je een dag lang uitdagen, gek maken, plagen waar anderen bij zijn, zodat je niets kunt doen en niets kunt laten zien. Zachte aanraking, kleine kusjes in je hals... Zodra wij een moment alleen zijn zou ik je op je rug leggen, je benen spreiden en je intens zoenen terwijl ik je zachtjes streel...' sprak hij nu. Zijn stem laag en uitdagend, hij wist wel wat Lolita aantrekkelijk vond.

Tobias Stefano

Juist omdat de rest zo veel moeite deed hield hij zich iets afzijdig, blijkbaar werd hij wel opgemerkt, want ze vroeg aan hem of hij nog wat boeiends te vertellen had, daardoor glimlachte hij breed. 'Ik heb genoeg te vertellen, maar of het boeiend is, dat moet jij maar bepalen...' sprak hij, hij had een grijnsje op zijn gezicht, een fonkeling in zijn bruine ogen en een vriendelijke stem. Hij mocht haar wel, ze had een bepaalde uitstraling die hem enorm aan stond. 'Ik zag dat je de zaal aan het bewonderen was.. als je het leuk vindt zou ik je wel een korte rondleiding willen geven, ik ben er van overtuigd dat de rest je ook wel zal aanstaan...' bood hij nu aan, met dezelfde glimlach op zijn gezicht.

- Eigenlijk moet je ook even iemand voor Jay spelen haha

Lolita Fullbright

Hij vroeg haar uitdagend of ze er nu al zin in had. "ja..." Klonk haar stem verlangend, ze voelde zijn lippen in haar hals en doordat hij haar echt begon uit te dagen, zette ze haar nagels in zijn borstkas. "Wat doe je me aan..." Kreunde ze nu.Dit had hij al heel erg lang niet meer gedaan, waarschijnlijk was de laatste keer toen ze nog met Duke was...
"Leroy... dit kan ik toch niet volhouden... ik wil je nu al, ik heb zin in je, waarom martel je me zo? Ik kan dit geen dagen volhouden." Mompelde ze hem hees toe.


Koningin Esmeralda Fullbright

Hij gaf aan dat hij genoeg te vertellen had, maar zij mocht bepalen of het boeiend was. Herdoor grijnsde ze even naar hem. Hij begon al meteen, hij wilde haar duidelijk even voor zichzelf hebben.
"Graag, ik ben heel erg benieuwd naar de rest." Nam ze zijn uitnodiging aan. "Hoe ken je het hier zo goed?" Wilde ze meteen van hem weten, ze stak haar arm door de zijne en merkte meteen dat de rest haar wat teleurgesteld nakeek.
"Ik ben zo weer terug." Lachte ze hen toe.


Lizzy Blackwood

Ze had iemand duidelijk op het oog, het was de koning van een land iets ten noorden van hier, Jay, als ze het goed bekeken had. Hij was hier wel met zijn vrouw, maar er was iets vreemds aan de hand... misschien wel een mooi moment om haar slag te kunnen slaan. Lizzy was niet heel erg rijk, ze zocht naar een rijke man waarmee ze kon trouwen of desnoods alleen een kindje van kon krijgen zodat ze voor de rest van haar leven niet in armoede hoefde te zitten. Ze stapte erop af en streek even over zijn schouder heen.
"Wat leuk om jou hier te zien." Ze maakte een charmante buiging voor hem en keek hem met twinkelende goudbruine ogen aan. "Mijn naam is Lizzy." Glimlachte ze hem toe. Ze had een lichtgebruinde huid en prachtig bruin haar dat in een vlecht over haar schouder hing. De jurk die ze droeg was goudkleurig en zat mooi en strak rond haar lichaam.

Leroy Fullbright

Hij voelde haar nagels in zijn borstkas, hij kreeg het voor elkaar. Door wat ze zei grijnsde hij, het deed hem goed, hij vond dit eigenlijk veel leuker dan hij gedacht had. 'Ik geloof dat wij hier voortaan meer mee moeten doen... we zouden elkaar veel vaker uit moeten dagen,' zei hij zacht tegen haar. Eigenlijk moest hij het wat meer doen, dan kwam de rest vanzelf wel. Ze zei wel dat ze dit geen dagen kon volhouden. 'Hm, dat is lastig,' fluisterde hij. Hij drukte zijn lippen weer in haar hals. 'Dan heb ik je nog niet eens verteld wat ik met mijn lippen zal doen...' zei hij zacht, net zo uitdagend. Zijn vingers gleden nu heel langzaam en voorzichtig over haar lichaam heen.

Tobias Stefano

Ze nam zijn uitnodiging aan, ze was benieuwd naar de rest. Daardoor glimlachte hij even naar haar, hij was er blij mee. Ze wilde weten hoe hij het hier zo goed kende, ze stak haar arm door die van hem heen en hij hield haar zo tegen zich aan. 'Ik kwam hier vroeger heel vaak. Mijn ouders waren vrienden met de koning en koningin. Ik ben opgegroeid met de prins en zodoende...' zei hij glimlachend tegen haar. 'De laatste tijd ben ik hier minder, maar aan een kasteel veranderd meestal niet zoveel.' zei hij daarna, hij had een charmante glimlach op zijn gezicht staan.

Koning Jay Fullbright

Hij vermaakte zich eigenlijk wel, het was gezellig en hij probeerde maar niet te veel op Esmeralda te letten, hij had toch het gevoel dat het wel aardig klaar was tussen hun nu. Hij keek op toen hij een aanraking op zijn schouder voelde, een jonge vrouw stond bij hem, ze maakte een buiging en hij keek in haar twinkelende ogen. Ze stelde zichzelf voor en hij pakte haar hand. 'Aangenaam kennis te maken, Lizzy. Mijn naam is Jay...' zei hij tegen haar, daarna drukte hij kort zijn lippen op haar vingers, wat hem de mogelijkheid gaf om onopvallend zijn blik over haar te laten glijden. Ze had een strakke jurk aan, daar hield hij wel van. Zo kon hij meteen zien dat ze een goed lichaam had.

Koningin Esmeralda Fullbright

HIj begon haar te vertellen dat hij er vroeger vaak kwam, zijn ouders waren bevriend met het koninklijk paar, hij was opgegroeid met de prins. "Ach, vandaar." Knikte ze hem glimlachend toe. "Wat doe je tegenwoordig?" Wilde ze van hem weten. Ze vond het wel moeilijk dat ze wat moeizaam liep, ze kon haar zelfverzekerde houding moeilijk volhouden als ze zo erg met haar been zat, maar ze deed haar best en hield zichzelf zo groot mogelijk.



Lizzy Blackwood

Hij pakte haar hand en vertelde haar hoe hij heette, daarna voelde ze zijn lippen op haar vingers. "Iedereen weet natuurlijk wie je bent." Glimlachte ze hem toe. Ze liet haar vingers weer uit zijn hand glijden.
"Het valt op dat je vrouw niet bij je is, ik zag haar net met Tobias vertrekken." Vertelde ze. Lizzy was een flapuit en vertelde graag alles wat in haar hoofd opkwam, of het iemand nu wel of niet aanstond.

Tobias Stefano

Ze knikte en door wat ze daarna vroeg glimlachte hij weer. 'Sinds mijn vader overleden is ben ik landheer, niet zo heel veel spannends dus, helaas,' zei hij glimlachend tegen haar. Hij hield haar daarna even stil en hij keek haar diep in haar ogen aan. 'Het maakt mij niet uit dat je niet zo makkelijk loopt, ik vind het zelfs helemaal prima om hier gewoon stil te staan met je... je moet het niet zien als iets dat in de weg zit,' zei hij zacht tegen haar, nog steeds met dezelfde glimlach op zijn gezicht. Ze was gewoon leuk, ze hoefde zich er niet vervelend door te voelen of wat dan ook, ze had meer dan genoeg uitstraling om dat goed te maken.

Koning Jay Fullbright

'Hm, is dat zo?' vroeg hij aan haar. Het maakte hem nooit zo veel uit. Door wat ze daarna zei ademde hij langzaam in. 'Ja, euh... dat is een beetje een lastig verhaal.' zei hij nu. Esmeralda was blijkbaar weg met iemand, nu kon hij ook moeilijk wat gaan verzinnen. 'Het loopt niet helemaal lekker tussen ons,' zei hij dus ook maar. Hij kon er toch niets meer van maken, iedereen kon zien dat het er raar aan toe ging, het interesseerde hem ook niet zo veel meer. Hij goot zijn wijn achterover en hij keek haar daarna weer aan. 'Maar laten we het hebben over leuke dingen, ik heb niet zo veel zin om te praten over mijn mislukte huwelijk,' zei hij nu tegen haar, met een grijnsje op zijn gezicht.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij was landheer, dat vond hij niet heel erg spannend. "Ach, het hoeft ook niet spannend te zijn, leven op het kasteel is ook niet altijd prettig." Glimlachte ze hem toe. Hij bleef stilstaan en keek diep in haar ogen, hij had wel echt ontzettende mooie ogen... Het maakte hem niet uit dat ze met moeite liep, hij vond het zelfs prima om met haar stil te staan, ze moest het niet zien als iets dat haar in de weg zit.
"Dus het idee van de rondleiding was eigenlijk maar een smoes om maar even met mij alleen te zijn?" Plaagde ze hem nu met een grote grijns rond haar lippen.



Lizzy Blackwood

Hij gaf aan dat zijn huwelijk nogal een lastig verhaal was, het liep niet helemaal lekker. Hij goot zijn wijn in een slok achterover. Zou het een alcoholist zijn? Schoot er door haar hoofd heen. Hij had geen zin om het over zijn mislukte huwelijk te hebben.
"Mislukt als in gescheiden?" Ging ze er toch nog even over door met een grimas op haar gezicht. Ze bestudeerde zijn handen even om te zien of hij zijn ring nog droeg.
"Wat voor leuke dingen had je allemaal in gedachten, koning?" Vroeg ze hem daarna poeslief.

Tobias Stefano

'Nee, dat is zo, ik ben meer dan tevreden met mijn leven,' zei hij tegen haar. 'Het is jammer dat je niet echt uit de buurt komt, anders zou ik je een keer uitnodigen,' zei hij daarna. Door wat ze daarna plagend tegen hem zei grijnsde hij. 'Ja, je hebt mij door. Ik dacht dat je het wel even kon gebruiken en het is voor mij zeker geen straf om even met zo'n mooie vrouw samen te zijn, dat genoegen heb ik niet zo vaak,' zei hij , zelf ook op plagende toon. Ze was echt heel erg mooi, het was zeker geen straf. Ze leek er ook niet echt mee te zitten dat haar man hier ook ergens rondhing, maar dat liep sowieso al heel erg raar. Ze waren helemaal niet bij elkaar.

Koning Jay Fullbright

Ze ging er toch op door en hij ademde langzaam in, hij zag haar naar zijn hand kijken, maar hij had zijn ring er af gehaald. 'Niet echt, maar we zijn ook niet echt meer bij elkaar,' mompelde hij. Zo te zien al helemaal niet meer, Esmeralda was nu al even met die gast weg, het maakte hem kwaad en enorm jaloers, maar hij kon er nu toch niet zo veel mee. Door wat ze daarna vroeg keek hij haar weer aan. 'Hm, zeg jij het maar...' zei hij, hij was echt vreselijk jaloers, terwijl hij wist dat hij dit los moest laten. Ze moest het maar lekker met die vent doen, maar dan ging hij zich ook niet inhouden.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze gaf hem even een knipoog toen hij aangaf dat hij meer dan tevreden met zijn leven was. "Dat zou ik ook zijn als ik jou was." Glimlachte ze hem toe. Hij gaf daarna aan dat hij het jammer vond dat ze niet uit de buurt kwam, anders zou hij haar een keer uitnodigen.
"Hmm, je beseft je toch wel dat je je dan een hele boze koning op je dak haalt?" Vroeg ze hem nu met een kleine grijns. Hij gaf aan dat ze hem doorhad, hij dacht dat ze het wel kon gebruiken en het was geen straf om even met haar samen te zijn, hij gaf aan dat hij het genoegen niet vaak had om met zo'n mooie vrouw te zijn.
"Werkelijk? Wonen hier geen mooie vrouwen?" Wilde ze van hem weten met een grijns. Ze stonden nog steeds wel tussen de mensen, ze waren niet echt helemaal afgezonderd, ze ving een glimp op van Jay, hij stond met een prachtige vrouw te praten. Van deze afstand kon ze zijn jaloerse blik niet zien.


Lizzy Blackwood

Ze waren niet echt gescheiden maar ook niet echt meer bij elkaar. "Hmm... oké." Mompelde ze wat vaagjes hierop terug, aangezien ze wel zag dat dit hem niet echt heel erg blij maakte.
Hij leek wat afgeleid, zij mocht het zeggen en hij leek niet echt interesse in haar te tonen.
"Ik denk dat jij gewoon maar naar je vrouw moet gaan, je doet dingen die je diep van binnen helemaal niet wilt doen. Bied gewoon je excuses aan." Sprak ze nu ineens tegen hem, ze wilde zijn aandacht en die kreeg ze niet, daar werd ze niet echt blij van.

Tobias Stefano

De knipoog liet hem grijnzen. 'Je moet er zelf wat van maken, je moet er zelf voor zorgen dat je gelukkig bent,' zei hij tegen haar. Door wat ze daarna zei schudde hij zijn hoofd. 'Dat realiseer ik mij heel goed, maar ik kan je ook vriendschappelijk uitnodigen, toch? Ik vind het leuk om met je te praten, het hoeft niet meteen altijd meer te zijn. Ik zeg niet dat ik dat erg vind, maar zo ben ik niet,' zei hij tegen haar, heel rustig. 'Minder, een stuk minder. Zo'n mooie vrouw als jou heb ik zelden gezien,' zei hij tegen haar, met een grijnsje op zijn gezicht.

Koning Jay Fullbright

Door wat ze zei werd hij alleen nog maar meer kwaad. 'Ik denk dat jij niet voor mij hoeft te bepalen wat ik moet doen. Als ik bij haar had willen zijn, dan was ik daar nu wel geweest. Ik hoef niets meer met haar te maken te hebben en ze zoekt het maar uit, 'zei hij grommend tegen haar. Hij pakte een nieuw glas wijn en hij nam een paar slokken, daarna keek hij haar weer aan, zijn blik ontspande mij. 'Sorry, ik heb echt een verschrikkelijk humeur, daar kan jij niets aan doen, het spijt mij. Kan ik het goed maken met een dans?' vroeg hij haar nu. Hij glimlachte zelfs even, hij moest het woedende gevoel gewoon even van zich af zetten, dan ging het wel.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij gaf aan dat je er zelf voor moest zorgen dat je gelukkig was, ze knikte hierdoor, daar had hij inderdaad helemaal gelijk in... Hij realiseerde zich heel erg goed en gaf aan dat hij haar ook vriendschappelijk uit kon nodigen, hij vond het leuk om met haar te praten. Ze had zo te zien wel een goede jongen uitgekozen, daar was ze blij om, ze haalde even opgelucht adem.
"Vriendschappelijk of niet, het zal hem niet minder jaloers maken." Grinnikte ze hem nu toe. Hij vond ze allemaal een stuk minder als haar en gaf aan dat hij zo'n mooie vrouw als haar zelden had gezien.
"Nou, nou, je laat me blozen... mooie vrouwen hebben meestal geen houten been." Sprak ze hem zachtjes toe.


Lizzy Blackwood

Zodra hij begon te grommen, was ze er helemaal klaar mee. Hij dronk van een nieuw glas wijn en bood daarna zijn excuses aan, het speet hem, hij had een verschrikkelijk humeur en hij vroeg haar of hij het goed kon maken met een dans.
"Nee, dank je, je hebt serieuze problemen, daar wil ik niets mee te maken hebben, succes met het oplossen daarvan." Sprak ze wat nonchalant tegen hem en ze liep haast meteen weer weg. Dat was het punt met de vrouwen hier, die werden niet betaald om leuk en aardig te doen, de een was nog wispelturiger dan de ander en je had aan Lizzy een hele slechte, het woord dat Jay niet echt de man was waar je op zat te wachten, verspreidde zich al gauw.

Tobias Stefano

'Dat is misschien zo, maar dat is eerder zijn probleem dan dat van jou, toch?' vroeg hij zacht. Als er niets aan de hand was, had hij ook geen reden om jaloers te zijn. 'Dat hij jaloers is betekend toch vaak dat hij zelf niet helemaal zuiver is? Anders zou hij geen reden moeten hebben om jaloers te zijn, of zie ik dat verkeerd?' vroeg hij aan haar, met dezelfde glimlach op zijn gezicht. Door wat ze daarna zei pakte hij haar vast, hij legde zijn vingers heel zacht onder zijn kin. 'Jij bewijst het tegendeel, Esmeralda. Je bent een verschrikkelijk leuke vrouw en jouw man is niet de enige die op dit moment jaloers op mij is,' fluisterde hij.

Koning Jay Fullbright

Door wat ze zei staarde hij haar even aan, dit was hij totaal niet gewend en het maakte hem alleen nog maar bozer. Wat was dit voor onzin? Ze liep weg, hij deed ontzettend veel moeite om zich te beheersen, hij was in staat om haar hier af te maken, hij moest zich inhouden om haar niet achterna te gaan. Uiteindelijk wist hij voor het verstandigste te kiezen en liep hij naar buiten toe, zodat hij niemand iets aandeed en hij zichzelf niet op een al te verkeerde manier liet zien. Hij haalde een hand door zijn haar heen en hij liet zich op een bankje zakken. Misschien moet hij maar gewoon naar huis gaan.

Koningin Esmeralda Fullbright

Tobias vond het meer het probleem van Jay dan van haar, dat was wel zo, zo moest ze het ook meer gaan zien, het was echt zijn probleem. Niet de hare. Wat hij daarna zei, liet haar nadenken. "Hij is altijd al jaloers geweest." Sprak ze nu en ze haalde haar schouders een beetje op, het hoorde gewoon bij Jay, ze had het nog nooit anders gezien, daarom was ze ook gestopt met het praten met andere mannen, de gezellige onderonsjes, gewoon omdat het Jay jaloers maakte, terwijl zij momenteel minder met ze deed dan hij.
Hij pakte haar vast en ze voelde zijn vingers onder haar kin, ze keek hem hierdoor even aan. Ze bewees zelf het tegendeel, ze was een leuke vrouw en haar man was niet de enige die jaloers was. Ze grinnikte hierdoor zachtjes en keek even om zich heen, haast iedere man die rond haar leeftijdscategorie was, keek naar haar, sommige heel stiekem, sommige staarden gewoon. Zie je wel, ze was niet onaantrekkelijk, niemand keek naar haar been, iedereen keek naar haar gezicht, haar houding en haar lichaam.
"Het is toch wel fijn om het echt te merken." Gaf ze eerlijk aan. "Ik zou graag de show willen stelen met een geweldige dans, maar ik geloof niet dat ik daartoe in staat ben..." Ze beet even zachtjes op haar lip, dansen kon ze wel op haar buik schrijven.

Tobias Stefano

Ze zei dat hij altijd al jaloers geweest was, daardoor bleef Tobias even stil. 'Dan is hij altijd al niet zuiver geweest... hij is alleen maar jaloers omdat hij weet dat er iets niet goed zit. Dat is wanneer jaloezie begint op te spelen,' fluisterde hij. Hij wist niet zeker of het altijd zo was, maar tot nu toe bleek het heel vaak wel zo te zijn. Ze keek even rond, waardoor hij glimlachte. 'Het is echt zo, ik vertel geen onzin,' fluisterde hij. Ze zei dat het fijn was om te merken en door wat ze daarna zei glimlachte hij weer. 'Dat ben je wel. Hou je maar gewoon heel stevig vast aan mij,' zei hij zacht. Hij pakte haar vast, hij hield haar dicht tegen zijn lichaam aan, maar dat was alleen maar zodat ze stevig stond. Er werd net wat rustige muziek gespeeld, waardoor het goed paste om rustig te bewegen. Dat deed hij dus ook, hij hield haar heel goed in evenwicht, terwijl het amper te zien was.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze begon erover na te denken, zat het dan nooit goed? Ze wist dat Jay haar in het begin niet vertrouwde bij zijn vader in de buurt, maar na een tijdje was dat toch opgelost? Ze waren echt een hele lange tijd dolgelukkig met elkaar geweest en toch bleef hij altijd jaloers. Ze geloofde niet dat Jay niet zuiver was, helemaal niet.
Hij dacht dat ze er wel toe in staat was en ze moest zich stevig aan hem vasthouden. De muziek die speelde was rustig en ze merkte dat het best goed ging zo, het maakte haar vrolijk en ze vergat Jay weer even, er werd op de schouder van Tobias getikt, iemand anders wilde met haar dansen. Ook een hele leuke jongeman. "Natuurlijk." Glimlachte ze meteen, ze vertelde hem hoe het het beste ging en ze werd net zo stevig vastgehouden, zo danste ze verder, ze danste bijna de hele avond, met veel verschillende mannen, alleen het beleefde soort, zodra er ook maar iemand aan een ongewenste plek zat, ging ze over naar de volgende, ze vermaakte zich fantastisch.

Tobias Stefano

Hij had nog even toegekeken hoe het gegaan was, maar zo te zien vermaakte ze zich wel. Hij besloot even een luchtje te scheppen buiten, het was donker en zo te zien was hij de enige. Hij liep een rondje, niets vermoedend, tot hij opeens werd vast gegrepen. 'Je had met je poten van haar af moeten blijven, vriend...' werd er naar hem gegromd. Hij wilde schreeuwen, maar net op dat moment kreeg hij zo'n harde klap dat hij meteen al flink van de wereld was. Hij werd helemaal in elkaar gebeukt, zo ver dat hij meer dood dan levend was, daarna werd hij alleen gelaten.

Koningin Esmeralda Fullbright

Na een tijdje nam ze even rust, ze ging zitten en kwam op adem met een glaasje wijn in haar handen, een jongen mengde zich in gesprek met haar en ze praatte vrolijk tegen hem, maar na een tijdje gleed haar blik om zich heen, Tobias was nergens te bekennen, net zoals Jay... Ze slikte even, ze wist wel dat ze Jay het plezier niet moest geven om achter hem aan te gaan, maar ze kon op z'n minst even kijken of ze niet bij elkaar waren. Binnen waren ze nergens te bekennen en zodra ze naar buiten liep, zag ze Tobias op de grond liggen in het donker. Zo goed en zo kwaad als het ging, knielde ze bij hem neer, haar been werkte totaal niet mee en ze schoot wat uit.
"Gaat het?" Vroeg ze zacht en voorzichtig. "Wachters!" Riep ze daarna, hij moest naar binnen toe en verbonden worden.

Tobias Stefano

Na een lange tijd was er eindelijk iemand, hij zag dat het Esmeralda was. Ze vroeg of het ging, maar het ging helemaal niet. 'Pas op...' zei hij heel zacht, waarschuwend. 'Ik... Ik deed niets... Ik heb niet eens iets gezegd.... Hij viel mij gewoon aan...' Fluisterde hij. Ze had wel gezegd dat hij jaloers was, maar zo jaloers? Hij had helemaal niets gedaan en hij was echt helemaal verrot geslagen. Er kwamen mensen aan om te helpen, maar hij bleef naar Esmeralda kijken.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij waarschuwde haar en zei dat hij niets deed. Ze wist al van te voren dat het Jay was waar hij over sprak. Ze slikte even en knikte. "Ik geloof je wel, zo is hij..." Fluisterde ze zachtjes. Hij bleef naar haar kijken.
"Pak je rust, ze kunnen je hier vast wel oplappen." Zei ze daarna, hij werd opgetild en naar de ziekenzaal gebracht. Ze bleef alleen achter in het donker, vrezend dat ze een monster van Jay had gemaakt... Toen ze het koud begon te krijgen, probeerde ze overeind te komen, het viel niet mee, ze had niet echt iets om zich aan vast te kunnen grijpen, en het waren behoorlijk gladde tegels.

Carmen Samira

Ze had het eerst maar wat gelaten, maar nu liep ze toch naar buiten toe. Ze pakte Esmeralda vast en hield haar even in haar armen. 'Er zijn twee mannen dood gevonden, Esmeralda... Jay is nergens meer te bekennen, maar ze schijnen nogal gruwelijk vermoord te zijn....' Fluisterde ze nu. 'Ik ben bang dat het voor ons ook tijd is om naar huis te gaan, voor wij de schuld krijgen.' zei ze daarna. De sfeer was aardig omgeslagen nu en ze had niet zo veel zin om hier vast te zitten.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze werd ineens door iemand vastgepakt, ze schrok, maar zag dat het Carmen was. Door wat ze haar vertelde, beet ze op haar lip. "Verdomme..." Gromde ze zachtjes. Ze schudde haar hoofd eventjes.
"Ik moet hem vinden, dit kan zo niet langer... hij gaat nog meer mensen pijn doen." Ze keek Carmen wat wanhopig aan. "Heb je een idee waar hij heen is gegaan?" Vroeg ze haar zachtjes terwijl ze zich stevig aan Carmen vasthield.

Carmen Samira

'Ik heb gehoord dat er een of andere vrouw vermist is, ze is wel bij Jay gezien... Als ze de volgende is zal hij haar meegenomen hebben naar buiten, dan moet hij nog ergens in de buurt zijn...' zei ze zacht. 'Maar ik weet niet of ik het zo slim vind dat je naar hem toe gaat... Zeker niet alleen... Je weet niet wat hij je gaat aandoen, Esmeralda...' zei ze zacht. Jay was duidelijk helemaal de weg kwijt, anders deed hij dit niet. Ze slikte even, waar was die lieve jongen gebleven die hij ooit was?

Koningin Esmeralda Fullbright

Er was een vrouw vermist die bij Jay gezien was, hij had haar vast meegenomen naar buiten toe. Carmen wist niet of het slim was als ze naar hem toe ging.
"Hij doet me geen pijn." Zei ze alleen maar tegen Carmen, daarna begon ze te lopen, er was een bos achter het kasteel waar ze nu doorheen liep, ze lette op elk geluidje en wanneer ze een ijselijke gil hoorde, ging ze er zo snel mogelijk op af. Het zag er belachelijk uit, het lopen ging haar niet echt geweldig af, maar ze moest er echt naartoe.

Koning Jay Fullbright

Hij deed er alles aan om van het gevoel van woede af te komen, echt alles. Hij had zelf niet eens door hoe ver hij eigenlijk ging. Hij stak zijn zwaard in haar buik en daarna trok hij het ding terug. 'Had je je kop maar moeten houden...'gromde hij. Hij kwam wat overeind en hij bleef naar haar kijken, het zou niet lang duren voor ze stierf. Haar verdiende loon. Ze had ook gewoon normaal tegen hem kunnen doen. Hij had totaal niet door dat hij dit deed omdat hij zo veel verdriet had, hij wilde het ook niet voelen.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze zag nog net hoe het bloed uit de mond van de vrouw liep en hoe haar ogen langzaam een dodelijke staar kregen. Esmeralda keek verschrikt toe.
"Jay." Zei ze nu. Ze keek op naar haar man met een doordringende blik in haar ogen, ze kwam dichterbij en ging tegenover hem staan.
"Wat is dit? Je kan ook meteen mij vermoorden, ben je ook van je woede af." Sprak ze hem doordringend toe.

Koning Jay Fullbright

Hij keek heel langzaam op toen hij zijn naam hoorde. Door wat ze zei haalde hij diep adem. 'Ik wil jouw niet vermoorden.' fluisterde hij. 'Ik... Ik hou van jou... Ik ben gewoon zo... Zo in de war... Waarom doe je dit? Waarom dans je met hun? Je weet toch dat ik van je hou? Wilde je met ze naar bed? Omdat ik... Omdat ik het de afgelopen tijd niet kon? Het spijt mij, ik dacht... Ik wist niet... Ik wist niet wat ik moest doen...' sprak hij heel erg verward tegen haar.