Medieval Times

Rysha Volantis

Hij plaagde haar weer terug. "Ja, inderdaad." Lachte ze hem toe. "Dat is altijd mooi meegenomen, toch? Je hebt blijkbaar geld zat, anders gooi je die ene niet kapot." Plaagde ze hem weer. Ze werd door hem meegenomen en ze verstrengelde haar vingers met die van hem. Met een glimlach liep ze naast hem mee.



Koningin Fay Lahero

Ze had inmiddels ook te horen gekregen da Kayton overleden was. Hierdoor besloot ze naar Carmen toe te gaan. Ze had het tegen de kinderen vertelt, maar Esmeralda hield haar tegen.
"Mag ik gaan... Carmen heeft altijd voor me gezorgd, ik wil graag wat voor haar terug doen en dan kan jij bij Faith blijven." Stelde ze voor. Fay dacht er heel even over na en knikte daarna.
"Is goed, Esmeralda, het was tenslotte ook jouw opa." Glimlachte ze naar het meisje. Daarna stapte Esmeralda op een paard en reed ze naar het landgoed toe, naar Carmen.
"Carmen?" Riep ze, nog voor ze van haar paard af stapte.

Koning Stephen Lahero

'Ik heb geld zat, maar dat was geen reden om het kapot te gooien. Dat had ik niet moeten doen,' zei hij eerlijk tegen haar. Ze pakte haar hand iets steviger vast en hij trok haar iets dichter tegen zich aan. 'Als je iets ziet dat je wilt hebben moet je het zeggen,' zei hij zacht. Hij voelde zich nog steeds schuldig over alles en hij merkte dat zijn lichaam best wel veel pijn deed. Meer dan hij had gedacht.

Carmen Samira

Ze was maar wat spullen op gaan ruimen, ze pakte wat van haar eigen spullen bij elkaar en eigenlijk maakte ze alles klaar om weg te gaan. Ze stuurde wat personeel naar huis, maar ze regelde ook dat het landgoed wel op orde gehouden zou worden. Ze wilde niet dat het verwaarloosd zou worden. Ze wilde hier misschien nog wel een dag blijven, ze wist het nog niet. Ze liep naar buiten toe om de paarden te verzorgen toen ze opeens haar naam hoorde en ze op keek.

Zarina
Ze werd geknuffeld door Elvira. Door enthousiasme deelde ze enkele likken uit aan Elvira. Ze trilde ook lichtjes, maar dit keer was het van enthousiasme. Vrolijke energie die ze niet meteen kwijt kon, doordat ze stilstond. Dat was ook wel aan haar kwispelende staart te zien die overuren leek te maken nu. Ze maakte zich na een tijdje los van de knuffel, pakte de stok en duwde die van blijdschap bijna in Elvira's gezicht. Ze had door Faith ontdekt hoe leuk zo'n stok kon zijn, en dat wilde ze graag laten zien. En ze wilde wat energie kwijt, dus dat kon ze mooi combineren.

Rysha Volantis

Het was niet de reden om het kapot te gooien, dat had hij niet moeten doen. Ze haalde haar schouders eventjes op. "Ach, Stephen, wat maakt het toch uit? Het is niets..." Glimlachte ze hem toe. Ze werd iets dichter tegen hem angetrokken en als ze iets zag wat ze wilde, moest ze het hem zeggen.
"Zal ik doen..." Glimlachte ze hem toe. Ze kneep even zachtjes in zijn hand en liep met hem buiten mee. Ze vond het heerlijk zo in de buitenlucht.


Esmeralda Lahero

Ze zag Carmen naar buiten lopen en Esmeralda glimlachte naar naar Carmen. Ze kwam langzaam van haar paard af en nam het dier met haar mee.
"Hoi, ik hoorde het van Kayton en ik dacht ik kom eventjes bij je kijken hoe het gaat." Glimlachte Esmeralda. "En ik vind het ook wel leuk om weer eventjes bij je te zijn, ik heb je gemist." Glimlachte ze de vrouw toe.

Koning Stephen Lahero

'Het is wel iets. Het gaat er om wat ik doe,' zei hij tegen haar. Het ging er om dat hij zichzelf niet in de hand had. Ze zou het doen, hij knikte langzaam. 'Ik ben bang dat het de volgende keer erger wordt. Dat ik meer moet doen.... ik kan mijn gevoel wel uitschakelen, dan vind ik het niet zo erg. Maar ik ben bang dat het ook niet goed is,' zei hij zacht tegen haar, hij maakte zich er echt zorgen om.

Carmen Samira

Chayenne was degene die haar riep, ze vertelde dat ze het had gehoord van Kayton en ze kwam kijken hoe het ging. 'Dat is lief van je, maar het gaat wel,' zei ze tegen haar. Ze vond het ook leuk om even bij haar te zijn, ze had haar gemist. 'Dat zal vanaf nu waarschijnlijk niet echt meer nodig zijn. Ik ben van plan om terug te gaan naar White Castle. Als je vader dat goed vindt, natuurlijk,' zei ze tegen haar.

Rysha Volantis

Ze luisterde naar hem. "Ik was daar eigenlijk nu al bang voor, ik zag je gevoelloos worden en dat maakte me heel erg bang. Gelukkig kwam je er heel snel weer uit, maar ik vond het echt even heel erg eng..." Vertelde ze zachtjes tegen hem. Ze stak nu haar arm door de zijne heen en ging dicht tegen hem aanlopen toen ze in de drukte kwamen..


Chayenne Lahero

Carmen vond het lief van haar, het ging wel. "Weet ik, ik weet dat het wel met je gaat." Glimlachte ze naar haar, ze kende Carmen goed genoeg en ze wist ook dat ze haar vorige man verloren was. Ze hoefde Carmen niet meer te missen, ze kwam weer terug naar White Castle.
"Natuurlijk vind mijn vader dat goed, wat fijn." Glimlachte Chayenne en ze knuffelde Carmen eventjes.

Koning Stephen Lahero

'Het is de enige manier waarop ik er voor kan zorgen dat ik het kan, dat ik kan doen wat hij wil...' zei hij zacht tegen haar. 'Je moet er niet bang voor zijn, ik zal het nooit bij jou doen, echt niet... ik zal je nooit pijn kunnen doen,' zei hij eerlijk tegen haar. Hij moest dit gewoon doen zodat hij kon doen wat Lucius van hem vroeg, dat was alles.

Carmen Samira

Ze wist dat het wel met haar ging, daardoor glimlachte Carmen weer even. 'Waarom kwam je mij dan opzoeken? Alleen maar omdat je mij mist?' vroeg ze plagend aan Chayenne. Ze zei dat haar vader dat natuurlijk goed vond en daarna werd ze geknuffeld, ze bleef Chayenne even stevig vasthouden. 'Hoe is het met jou?' vroeg ze zacht.

Rysha Volantis

"Maar.. je was zo.. zo machtig, vol met kracht." Vertelde ze zachtjes aan Stephen. "Het was een beetje overweldigend." Gaf ze aan. Ze moest er niet bang voor zijn, hij zou het nooit bij haar doen, dat kon hij niet. Ze glimlachte hierdoor liefdevol naar hem.
"Dat is fijn..." Fluisterde ze. Ze bekeek nu een kraampje met sieraden eventjes aandachtig.


Chayenne Lahero

Carmen vroeg haar waarom ze dan haar kwam opzoeken. "Ja, en ik wilde gewoon even weg uit het kasteel. Ik vind het zo vervelend dat mijn vader altijd weg is... dan is het kasteel ook gewoon heel anders, dan ben ik liever ergens anders." Gaf ze zachtjes aan. Carmen hield haar even stevig vast en vroeg hoe het met haar ging.
"Verder gaat het wel goed hoor. "

Koning Stephen Lahero

'Dat is toch niet heel slecht?' vroeg hij voorzichtig. Machtig en vol kracht vond hij geen probleem. Ze zei dat ze het fijn vond en daarna bekeek ze de sieraden. Hij bleef staan en hij keek langzaam om zich heen. Hij had het warm, zijn rug deed pijn en het was ontzettend druk. Hij was niet duidelijk niet gewend en daarom bleef hij maar gewoon een beetje stil staan bij Rysha.

Carmen Samira

'Dat begrijp ik wel,' zei ze zacht tegen Chayenne. Het ging verder gelukkig wel goed. 'Gaat het ook goed met je vader?' vroeg ze zacht. Ze moest toegeven dat ze Stephen al een hele lange tijd niet meer gesproken had. Ze had wel alles meegekregen, maar ze had het er niet met hem over gehad. Ze wist niet hoe het met hem ging of hoe alles in White Castle ging, ze wist eigenlijk niets.

Rysha Volantis

Volgens Stephen was het niet heel erg slecht. "Het was angstaanjagend..." Fluisterde ze. Daarom vond ze het eigenlijk wel slecht. "Het was... je was net Lucius..." Klonk haar stem heel erg zachtjes. Ze hield Stephen dichtbij haar terwijl ze de sieraden allemaal eventjes bekeek.
"Hmm, zullen we naar de volgende, deze zijn niet zo mooi." vertelde ze zachtjes. Ze pakte zijn hand zachtjes vast en nam hem mee richting het volgende kraampje.


Chayenne Lahero

Carmen begreep het wel en ze vroeg hoe het met haar vader ging. "Het ene moment gaat het heel erg goed en het volgende moment weer heel erg slecht, ik weet het niet zo goed, ik denk gewoon dat hij hulp van iemand nodig heeft... om weer zichzelf te worden." Gaf ze heel erg zacht aan. Ze keek even naar de grond.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze zei keek hij haar strak aan. 'Wil je dat alsjeblieft nooit meer zeggen?' vroeg hij mompelend aan haar. Hij vond het vreselijk. 'Ik ben niet zoals hem, ik zal nooit zo zijn.' zei hij daarna heel duidelijk. Hij wilde ook liever niet met hem vergeleken worden. Ze wilde naar de voglende kraam, ze vond deze niet zo mooi. Ze pakte zijn hand al vast en hij liep met haar mee. Hij vond het geen probleem, hij zou haar waarschijnlijk overal volgen.

Carmen Samira

'Hoe denk je dat hij geholpen kan worden?' vroeg ze nu aan Chayenne. Ze had vast iets in haar hoofd en ze wilde weten wat het was, ze was er benieuwd naar. Chayenne was slim, ze had dit soort dingen snel door. 'Je vader is verschrikkelijk sterk, Chayenne. Hij had nog veel sterker kunnen zijn, als alles wat stabieler was geweest, als hij meer de tijd had gehad om dingen te leren, om bezig te zijn met zijn eigen ontwikkeling. In de tijd dat het slecht ging met jouw moeder, werd hij in allemaal posities gedwongen. Hij móest wel. Ik denk denk dat daar die schommelingen vandaan komen...'

Rysha Volantis

"sorry, het spijt me..." Zei ze schuldig tegen hem. "Ik wil je er geen pijn mee doen, ik wil alleen aanduiden hoe erg het is... hoe ik je zie op dat moment." Fluisterde ze hem toe en ze streek even langs zijn wang heen. Bij het andere kraampje aangekomen zag ze meteen een prachtige ketting. Ze pakte hem voorzichtig op en bekeek hem even aandachtig.
"Wauw, deze is echt heel erg mooi..." Fluisterde ze zachtjes en bewonderend.


Chayenne Lahero

"Ik weet het niet zo goed, maar ik weet wel dat ik hem nog nooit echt zichzelf heb gezien. Hij laat zich zo erg tegenhouden door tegenslagen in zijn leven..." Mompelde Chayenne zachtjes. "Ik had eigenlijk de hoop dat Kayton hem kon helpen, maar ik denk niet dat hij de juiste persoon daarvoor was, ook had ik de hoop dat Nathan het kon, maar hij vertrouwt Nathan duidelijk niet genoeg. Ik weet wel dat Fay het niet alleen kan en ik weet wel dat hij rustig wordt wanneer ik met hem praat en tot hem doordring, toch denk ik niet dat ik dit bij hem voor elkaar kan krijgen. Ik weet dat hij sterk is, maar ik wil hem zo graag zichzelf zien, vrolijk, blij, zonder dat iets in hem, hem tegenhoudt." Gaf ze aan.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze zei keek hij naar de grond, ze streek langs zijn wang, maar hij deed niets. 'Het is niet zo, ik ben niet zo,' mompelde hij daarna alleen maar. Ze bekeek een ketting en hij liet zijn blik er langzaam over heen glijden. 'Ik vind hem ook heel erg mooi...' zei hij zacht tegen haar. 'Wil je deze hebben?' vroeg hij daarna aan haar.

Carmen Samira

Chayenne legde alles uit en ze knikte langzaam. 'Denk jij dat ik hem kan helpen?' vroeg ze nu aan haar. Ze wist niet of ze dat kon, of Stephen dat zou accepteren en of ze in staat was om dat te doen, maar als Chayenne het wilde, dan kon ze het wel proberen. 'Ik denk dat het probleem is dat hij niet weet wie hij is, Chayenne. Hij heeft altijd in de schaduw van iemand gestaan, hij heeft nooit zelf écht iets moeten doen, tot alles fout ging met jouw moeder. Ik denk dat hij gewoon nooit heeft geleerd hoe hij zelf is en alles wat hij ooit had is verdwenen,'

Chayenne Lahero

Carmen vroeg of ze dacht of zij hem kon helpen. "Dat weet ik niet zo goed, misschien wel, ik hoop dat jij het kan, maar hij moet het gaan accepteren, dat is het belangrijkste." Gaf ze zacht aan. Carmen dacht dat het probleem was dat Stephen niet wist wie hij was, hij had altijd in de schaduw gestaan.
"Precies, ik wil graag dat hij dat weer inziet, dat hij weer gaat vinden wie hij eigenlijk is, hoe fantastisch hij kan zijn. Ik weet zeker dat papa het in zich heeft." gaf ze enthousiast aan. Ze had heel erg veel over voor haar vader en het was knap dat ze dit allemaal inzag.

Carmen Samira

'Ik hoop het ook, ik ga mijn best doen, oké?' vroeg ze zacht aan Chayenne. Ze had toch niet zoveel anders te doen en misschien was dit wel nuttig. 'Maar ik kan het niet alleen, ik heb al die mensen die jij opgenoemd hebt nodig, echt,' zei ze tegen haar. Ze zou het niet alleen voor elkaar krijgen, maar met zijn allen lukte het misschien wel en ze kon Stephen sowieso helpen, dat in ieder geval. 'Ik weet het ook zeker, hij zou ontzettend sterk en machtig kunnen zijn, meer dan hij zelf door heeft,' zei ze grijnzend.

Koningin Fay Lahero

Ze merkte dat ze zich verveelde. Het voelde wel goed, ze was nergens bang voor op dit moment. Het gaf haar een bepaald soort rust.

"Lieve Stephen,

Hoe gaat het met je? Ik wilde je vertellen dat Kayton inmiddels is overleden en hij heeft een mooi plekje gekregen tussen de twee kastelen in.
Met mij gaat het goed, ik mis je wel een beetje, maar ik heb er nu veel meer vrede mee.

Veel liefs, Fay"

Stuurde ze naar Stephen, hij moest wel op de hoogte blijven van de situatie. Ze hoopte ook dat Nathan en Elvira erin zouden slagen om de verraders in het kasteel An te pakken.


Elvira Solore

"Kom op, Nathan, tijd om onze plicht te volbrengen." Zei ze nu met een grijns, ze vond de uitdaging leuk, toch was ze nog wat huiverig om joshua tegen het lijf te lopen, ze wist nog niet wat ze dan ging doen. Hoe ze ermee om zou gaan. Ze pakte haar wapens en stopte alle mesjes en zwaarden die ze had weg in haar kleding.

Carmen Samira

Ze was met Chayenne mee terug gegaan naar het kasteel,ze wilde wel even met Fay praten nu Stephen weg was. Fay kon haar waarschijnlijk het beste vertellen wat er allemaal aan de hand was, want ze wilde daar met Chayenne niet te diep op in gaan. Natuurlijk wist ze veel en begreep ze alles, maar dat zei nog niet dat het nodig was om het uitgebreid te bespreken. Ze klopte aan op de kamerdeur en ze bleef even staan. 'Fay, kan ik je even spreken? Ik ben het, Carmen...' zei ze tegen de gesloten deur.

Koning Stephen Lahero

Hij stond nog bij de kraam te wachten toen er opeens een man naar hem toe kwam. Hij had een gebruinde huid en witte tanden, Stephen was lichtelijk op zijn hoede, misschien was dit iemand van Lucius. 'Ik heb een brief voor u,' zei hij alleen, Stephen pakte het aan en las het door. Hij was nog niet opengemaakt, dus Lucius had het niet bekeken. Dat was al heel wat. 'Ik wilde u zeggen dat er hier ook nog mensen zijn die achter u staan, koning. U bent niet de enige die wat... moeite heeft met Lucius,' sprak de man, waardoor Stephen hem doordringend aankeek. 'Ik zou kunnen helpen, als dat nodig is... ik weet dat hij plannen heeft om uw familie een bezoek te brengen. Ik zou er naar toe kunnen gaan om uw vrouw een beetje in de gaten te kunnen houden. Dan houd ik persoon contact met u en weet u dat ze veilig is, of niet...' sprak de man, Stephen dacht er over na. 'Misschien is dat wel een goed idee,' zei hij zacht. Het voelde wel goed dat hij iemand had die hij kon vertrouwen. Wist hij veel. 'Mijn naam is Damion. Ik zal meteen vertrekken, we houden contact. Ik ben blij dat ik iets voor u kan doen,' sprak de man, die daarna wat behoedzaam om zich heen keek en er vandoor ging.

Nathan Gerono

'Sinds wanneer is het onze plicht?' vroeg hij grijnzend aan haar. Hij aarzelde toch wat, hij wist dat Elvira een hechte band had gehad met die gozer en Nathan wilde hem afmaken. Zou ze dat wel accepteren? Hij wist het niet zo goed.

Koningin Fay Lahero

Er werd bij haar aangeklopt en ze opende de deur eigenlijk al voor er werd gezegd wie er was.
"Oh, hoi Carmen, heeft Chayenne je hierheen gesleurd?" Vroeg ze met een glimlach aan de vrouw, ze opende de deur helemaal.
"Kom gezellig binnen, wil je wat te drinken?" Fay was duidelijk blij dat er iemand was en ze vond het fijn om eventjes te praten met Carmen.


Rysha Volantis

Er kwam een man aan die aangaf dat hij ook moeite had met Lucius en dat hij kwam helpen. Hij wilde naar Fay toe om alles in de gaten te houden zodat Lucius haar niets aandeed. Stephen leek het een goed idee te vinden. De man vertrok en ze keek Stephen even glimlachend aan.
"Ik heb hem eigenlijk nog nooit gezien, maar hij lijkt me aardig." Vertelde ze aan Stephen.
"Ik zou graag die ketting willen hebben, hij is echt prachtig." Gaf ze nog antwoord op zijn eerdere vraag met een brede glimlach.


Elvira Solore

"Sinds Fay het onze plicht heeft gemaakt." Plaagde ze Nathan.
"Ik wilde eerst al het schorremorrie hier in het kasteel opsporen en daarna gaan we achter Joshua aan, goed? Ik geloof niet dat hij zich nog in het kasteel bevindt, maar wel ergens hier in de buurt." Vertelde ze nu aan hem. "Kom op." Ze trok hem haast mee, ze was enthousiast over deze opdracht, het beviel haar heel erg goed.

Carmen Samira

'Nou, niet echt meesleuren, ik vind het niet erg om hier te zijn,' zei ze grijnzend tegen Fay. Ze vroeg of ze binnenkwam en wat te drinken wilde. 'Ja, een glaasje water graag...' zei ze, ze liep naar binnen en ze ging zitten. 'Hoe is het met jou? Chayenne vertelde mij over Stephen...' zei ze tegen Fay, zodat ze wist dat ze in ieder geval kon vertellen wat ze wilde.

Koning Stephen Lahero

'Hij lijkt mij ook aardig en anders zijn er wachters genoeg die hem op kunnen pakken als hij iets flikt,' zei hij tegen haar. Ze had het over de ketting en daardoor glimlachte hij. Hij betaalde de ketting en gaf hem aan, hij drukte zacht zijn lippen op haar wang. 'Het spijt mij van gisteren, ik hoop dat dit het goed maakt,' zei hij eerlijk.

Koningin Fay Lahero

Carmen vond het niet erg om hier te zijn. "Gelukkig maar, het is toch soort van je thuis." Gaf Fay met een glimlach aan. Ze pakte een glaasje water voor Carmen en zette het voor haar neer, zelf dronk ze thee op dat moment. Ze ging tegenover haar zitten.
"Het gaat goed, Stephen en ik proberen zo veel mogelijk tegen elkaar te praten over hoe we ons voelen, zodat we daarop in kunnen spelen en het werkt. Hij blijft alleen zo vreselijk onzeker over alles." Gaf Fay zacht aan. "Chayenne maakt zich zeker zorgen?" Vroeg ze nu.


Rysha Volantis

"Precies, het komt vast wel goed." Knikte Rysha nu. Stephen betaalde de ketting voor haar en gaf hem aan haar. Ze voelde zijn lippen op haar wang en ze glimlachte door zijn woorden.
"Het is al goed, Stephen, als je vannacht wel naast me komt slapen, deal?" Vroeg ze hem met een lieve glimlach. Ze legde de ketting in zijn handen.
"Wil jij hem voor me omdoen?" vroeg ze aan hem.

Carmen Samira

'Ja, Chayenne maakt zich heel erg veel zorgen, vooral omdat het de ene keer zo goed gaat en het dan opeens heel slecht gaat,' legde ze uit. 'Ze wil hem graag helpen, ik wil hem graag helpen, maar dan moet ik wel kijken hoe...' zei ze glimlachend tegen Fay. 'Hoe reageert hij op jou?' vroeg ze daarna. Waarschijnlijk kon Fay heel veel met hem bereiken.

Koning Stephen Lahero

Ze zei dat het al goed was, als hij vannacht bij haar kwam slapen. 'Er is amper plek voor mij,' zei hij grijnzend tegen haar. 'Maar natuurlijk,' voegde hij er aan toe. Hij deed de ketting om en hij streek kort langs haar gezicht. 'Wil je terug gaan?' vroeg hij zacht aan haar.

Koningin Fay Lahero

Ze vond het toch wel vervelend dat Chayenne zich zoveel zorgen maakte.
"Ja, ik weet het, hij schommelt heel erg en hij probeert het de meiden zo weinig mogelijk te laten zien, maar het gebeurt toch... Chayenne voelt die dingen echt feilloos aan." Vertelde Fay aan Carmen. Carmen wilde helpen en daardoor glimlachte ze weer.
"Wat lief, dankjewel." Zei Fay meteen omdat ze het wel waardeerde. Er werd gevraagd hoe Stephen op haar reageerde.
"Wel goed, als ik hem eerlijk alles vertel wat me dwarszit, wilt hij daarop inspelen en me helpen. Dat vind ik echt heel erg goed en knap van hem, zo probeer ik omgekeerd hetzelfde te doen. Onze trouwringen zijn ook speciaal, het zorgt ervoor dat hij wat rustiger blijft en niet meer zo uit zijn vel kan springen." Legde Fay uitgebreid uit.


Rysha Volantis

"Nou, dat is gemeen." Zei ze plagend tegen Stephen. "Het bed is groot genoeg voor drie." Grinnikte ze nu zachtjes. Hij deed de ketting bij haar om en streek langs haar gezicht, ze keek hem glimlachend aan.
"Zullen we niet hier iets eten, in het dorp? Of vind je dat niet leuk?"

Carmen Samira

'Dat is zo, ze is hartstikke slim en ze hebben allebei natuurlijk een erg goede band met hun vader. Toen Felicia er niet was hadden Chayenne en Stephen alleen elkaar, het is niet zo raar dat ze bezorgd om hem is,' zei ze zacht tegen Fay. 'Chayenne dacht dat Nathan wel kon helpen, dat jij kon helpen, maar dat helpt allemaal blijkbaar toch niet helemaal. Ik heb het idee dat de tijd dat hij bij Lucius is ook niet echt werkt,' zei ze.

Koning Stephen Lahero

'Ik bedoel het niet gemeen, jij mag ook bovenop mij liggen,' zei hij plagend tegen haar. Ze wilde hier iets eten, daardoor knikte hij langzaam. 'Jawel, dat wil ik wel,' zei hij zacht. Beter dan bij zijn vader aan tafel zitten. Hij moest gewoon wennen aan alles hier, dat was het meer. Het was niet heel erg.

Fay Lahero

"Ja, daar heb je gelijk in, ze is ook zo bang dat hij daar weer in terug valt, in die verdrietige tijd." Gaf ze met een zachte stem aan. Ze glimlachte lichtelijk naar Carmen.
"Nathan lijkt me op dit moment niet zo'n goed idee. Stephen vertrouwt hem momenteel niet zo, bovendien zit hij nu in het Zuiden, er is vrij weinig wat we daar kunnen doen en wanneer hij terug is, moeten we weer bij het begin beginnen. Lucius verandert hem zo erg..." Gaf ze zacht aan. "Het is daar zo anders dan hier.


Rysha Volantis

Hij bedoelde het niet gemeen, zij mocht ook bovenop hem liggen. Ze grinnikte hierdoor zachtjes. "Doen we dat." Plaagde ze. Hij wilde wel samen met haar hier in het dorp eten. Ze pakte zijn hand en nam hem mee. "Kom, ik weet een prachtige herberg, waar we lekker buiten kunnen zitten en kunnen genieten van de waterval." Zei ze hem nu. Doordat het hier zo heuvelachtig was, liep er een prachtige waterval haast dwars door het dorpje heen. De jurk die ze aanhad fladderde vrolijk en losjes met haar mee en iedereen was hartstikke vriendelijk tegen ze.

Carmen Samira

'Daar heb ik over nagedacht... ik heb hier nu toch niets en zolang Stephen in het Zuiden zit kan ik niets. Wat vind je er van als ik daar eens een kijkje ga nemen?' stelde ze voor. 'Ik kan een beetje kijken hoe het gaat, wat Lucius doet, hoe het met Stephen is...' zei ze tegen Fay. Ze vond het zelf geen enkele moeite, het kon wel. Het maakte haar niet uit.

Koning Stephen Lahero

'Leuk,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze wist iets moois, hij liep meteen met haar mee. Hij liet zijn blik even over haar heen glijden en hij ademde diep in. Ze was leuk, ze was echt leuk, maar hij wist het allemaal niet, het was ontzettend lastig. Hij kneep zachtjes in haar hand en hij liep achter haar aan. 'Rustig aan jij,' plaagde hij haar even.