Medieval Times

Fay Fuego

Ze had een tijdje met Carmen gesproken, het was op zich wel fijn, ze wilde alleen niet graag mensen opzadelen met haar problemen, daar hield ze echt niet van. Daarom had ze maar afscheid van haar genomen en was ze in bed gaan liggen, midden in de nacht kreeg ze weer bericht van Stephen, iets wat haar ongerust maakte... ze las het bezorgd door en schudde haar hoofd een beetje, Lucius was echt een klootzak, ze vond dit zo vreselijk. Arme Stephen... ze wilde zelf ook dat ze erbij was om hem te helpen....

Lieve Stephen,

Ik mis jou net zo erg, ik wil zo graag bij je zijn om je te helpen... kijk anders eens in je tas, misschien helpt dat een beetje, ik heb er iets van mij ingedaan voor je, ik hoop dat dat je rustig maakt en dat je daarvan beter kan slapen, als je uitgerust bent, kun je veel beter tegen Lucius op, geloof me. Iedereen hier gelooft in je, ik heb even met Carmen gesproken, maar zij vertrouwt er ook op dat dit allemaal goed komt... geloof daar ook in, Stephen, in al die mensen die in jou geloven, het zal je kracht geven...
ik hou vreselijk veel van je en ik baal er vreselijk erg van dat ik je niet kan helpen, dat er niets is wat ik voor je kan doen... Ik voel me zelf gewoon niet zo lekker, maar dat heeft waarschijnlijk alles te maken met wat hij jou aandoet...

ik geloof in je,

Liefs, Fay

Ze stuurde het zo snel mogelijk weer terug naar hem, hopend dat hij het nog zou lezen en dat hij daardoor beter kon slapen.

Koning Stephen Lahero

Door de brief die hij terug had gekregen, voelde hij zich toch een stuk beter. Hij had in de tas gekeken en het sjaaltje gevonden, Fay was echt een schat. Hij had een deken gepakt en hij was daarna maar op de bank gaan liggen, dat was beter dan naast Rysha wakker worden, dat wist hij zeker. Dit zou echt niet zomaar over zijn en Lucius zou ook verder gaan. Hij zou Fay morgen een uitgebreide brief terug sturen, hij wist dat ze dat wel fijn vond. Hij zakte uiteindelijk met de sjaal in zijn handen in slaap, ondanks dat hij bonkende hoofdpijn had. 

Rysha Volantis

Tegen de ochtend werd ze langzaam wakker, Stephen lag niet meer naast haar, maar toen ze overeind kwam, zag ze hem op de bank liggen, ze was behoorlijk trots op hem, dat hij dit voor elkaar had gekregen en zichzelf zo ontzettend goed had ingehouden. Ze was er ook ongelooflijk blij mee... Anders zou ze door een hele hoop pijn gaan....


Fay Fuego

Weer lag ze de hele nacht wakker, ze wilde graag naar iemand toe, naar Nathan, maar ze wist dat ze niet midden in de nacht kon aankloppen bij hem. Daarom bleef ze maar in haar kamer... ze wilde gewoon niet dat ze hem stoorde...

Koning Stephen Lahero

Toen hij wakker werd voelde hij zich alleen maar afschuwelijker. Het voelde alsof zijn hele hoofd blauw was. Waarschijnlijk was dat ook zo. Maar Lucius had niet voor elkaar gekregen wat hij wilde, al kwam dat meer door Rysha dan door Stephen. Hij was behoorlijk teleurgesteld in zichzelf. Hij kwam iets overeind en hij zag dat Rysha al wakker was. 'Heb je nog een beetje kunnen slapen?' Vroeg hij zacht aan haar, zijn stem klonk schor. Hij kwam overeind en hij wreef voorzichtig langs zijn gezicht. 

Nathan Gerono

Hij had het best wel leuk met Elvira, het voelde goed, maar nu was hij onderweg naar Fay. Hij had haar al even niet gezien en daarom was hij enorm bezorgd. Hij vond het heel erg dat ze zo veel alleen was. Hij klopte daarom ook aan op haar kamerdeur. 'Fay? Ik ben het... Mag ik binnenkomen?' Vroeg hij aan haar. 

Rysha Volantis

Stephen werd wakker en vroeg haar met een schorre stem of ze nog een beetje had kunnen slapen. Ze glimlachte lichtelijk. "Ja, ik wel, jij ook?" Vroeg ze zachtjes aan hem. "Ik wilde even tegen je zeggen dat ik trots op je ben, je hebt het al een nacht uitgehouden, dat vind ik knap van je." Glimlachte ze.


Fay Fuego

ze legde haar hoofd weer tegen het raam, opnieuw werd ze erg koud, maar het voelde gewoon alsof Stephen dan een beetje bij haar was... Ze hoorde een klop op de deur en de stem van Nathan.
"Ja... kom alsjeblieft..." Haar stem klonk heel erg zacht en smekend.

Koning Stephen Lahero

Ze had wel kunnen slapen en ze wilde weten of hij ook nog wat geslapen had. 'Een beetje, maar ik heb wel eens betere nachten gehad,' zei hij met een zwakke glimlach op zijn gezicht tegen haar. Ze zei daarna dat ze trots was, hij keek haar verbaasd aan. 'Trots? Ik heb mezelf enorm teleurgesteld... dit had nooit moeten gebeuren en als jij mij niet tegengehouden had, had ik gewoon gedaan wat ik wilde. Het is vreselijk en je moet juist niet trots op mij zijn,' zei hij tegen haar. Hij trok wat schone kleding aan en hij zorgde ervoor dat hij klaar was om zo naar het ontbijt te gaan.

Nathan Gerono

Door wat ze zei kwam hij meteen naar binnen. Hij liep naar haar toe en hij sloeg zijn armen stevig om haar heen. 'Mis je hem zo erg?' vroeg hij zacht. Hij kon zich het wel voorstellen. Hij streek langs haar arm en hij hield haar heel dicht tegen zich aan. Hij was geen Stephen, maar hij gaf wel enorm veel om haar en hij wilde er voor zorgen dat ze zich weer goed voelde.

Rysha Volantis

"Logisch ook." Zei ze toen hij aangaf dat hij wel betere nachten had gehad, ze snapte het wel, het was natuurlijk hartstikke lastig voor hem en dat begreep ze wel... Hij was niet trots, juist enorm teleurgesteld.
"Waarom? Je zei op het laatst dat je het niet langer dan een paar uur vol kon houden, maar dat kon je wel! Zelfs de hele nacht, dat is meer dan je van jezelf verwacht had, dat was dus hartstikke knap van je, en weet je, Stephen, Lucius kan heel erg goed inschatten welke dosis genoeg voor iemand is, dat je dit overleeft hebt en dat het goed is gegaan, wil dus zeggen dat je veel sterker bent dan je zelf denkt, nu moet je er alleen nog in gaan geloven..." Vertelde ze met een glimlach.



Fay Fuego

Ze voelde de armen van Nathan om zich heen, het voelde fijn... hij vroeg haar of ze Stephen zo erg miste en ze knikte. "Hij is daar met een andere vrouw en hij moet haar zwanger maken... ik had nooit verwacht dat ik in zo'n situatie terecht zou komen... ik... vreselijk dit..." Fluisterde ze en ze schudde haar hoofd een beetje.

Verena Stratton
Ze liep de eetzaal binnen en liep in een weg door naar de andere kant, waar al het eten stond. Ze pakte zich een leeg bord, liep langs het eten wat allemaal klaar stond en begon het bord te vullen. Zodra ze haar bord gevuld had zoals ze zelf graag wilde, koos ze uit wat ze graag wilde drinken bij haar eten en vulde het glas.

Iemand?

Nathan Gerono

'Ik begrijp het, dat moet vreselijk zijn. Hoe is hij er zelf onder? Kunnen jullie er wel over praten?' Vroeg hij zacht en bezorgd aan haar. Hij hoopte dat ze het wel bespraken, dat was heel erg belangrijk. 'Ik blijf vandaag bij je... Elvira begrijpt dat wel en misschien kunnen we jou vandaag wat helpen. Ik vind het echt heel erg dat je zo verdrietig bent...' Zei hij zacht tegen haar. Hij streek langs haar wang en daarna hield hij haar weer stevig vast. Hij wilde haar steunen. Dat zou ze ook bij hem doen. 

Koning Stephen Lahero

Hij bleef stil door wat ze zei. Hij schudde daarna even langzaam zijn hoofd. 'Ik kan niet trots op mijzelf zijn. Echt niet. Niet als ik dit soort dingen voel, ik vind het vreselijk. Als Fay dit zou weten, ze zou het heel erg vinden en dat vind ik zelf ook. Ik ben misschien sterker dan ik zelf denk, maar het blijft in de basis heel erg zwak...' Zei hij tegen haar. Hij vond het echt heel erg, zelfs nu waren die gevoelens zo duidelijk aanwezig en daar kon hij gewoon niet tegen. Het zorgde ervoor dat hij onrustig was en dat hij kwaad werd op zichzelf.

Fay Fuego

"Wat kunnen we erover praten? Hij is er niet... Rysha helpt hem wel, dat vind ik wel heel erg fijn, maar ik weet niet of het erger of minder erg is dan wat hij aan me schrijft... ik twijfel echt en ik zou heel graag daarheen willen gaan, maar dan zal Lucius hem alleen maar meer pijn doen." Fluisterde Fay nu naar hem. Hij zei dat hij vandaag bij haar bleef, dat Elvira het begreep en hij vond het heel erg dat ze zo verdrietig was.
"Nee, Nathan, dat is niet nodig, echt niet... je bent net zo gelukkig samen met haar, dat wil ik toch niet in de weg staan, nee, echt, ga lekker naar haar toe, je verdient het om gelukkig te zijn." Zei ze hem nu.


Rysha Volantis

"Nou, ik ben wel trots." Zei ze hem met een knikje. Hij vond het vreselijk en als Fay het zou weten, zou ze het heel erg vinden. "Zeg het haar dan, misschien valt het allemaal wel mee, volgens mij begrijpt Fay je heel erg goed." Zei ze hem nu met een glimlach. Hij was misschien wel sterker dan hij zelf dacht, maar in de basis was hij heel erg zwak. "Alleen jij kan daar ook maar iets aan veranderen, Stephen..." Ze kwam uit het bed en liep naar de badkamer om zich aan te kleden.

Nathan Gerono

'Dat begrijp ik, maar ik denk dat jij via een brief aardig in kunt schatten hoe hij zich voelt, denk je niet? Als je het zou willen... ik zou ook eens een kijkje kunnen nemen. Ik kom wel ongezien binnen, ik kan wel met hem praten,' zei hij zacht tegen haar. Als ze het wilde kon het, maar misschien had ze liever dat hij hier in de buurt was. 'Ik sta er op, ik blijf bij je, echt. Je staat niet in de weg en ik ben gelukkig, ik ben nog veel gelukkiger als ik jou kan helpen,' zei hij tegen haar. Hij meende het ook echt.

Koning Stephen Lahero

'Dat is lief van je,' zei hij zacht tegen haar. 'Je hebt gelijk, maar ik wil niet dat ze zich zorgen gaat maken. Straks vertrouwt ze mij niet meer, dat lijkt mij heel erg. Ik weet het niet, ik denk aan de ene kant dat ik maar het beste eerlijk kan zijn over alles, maar straks gaat ze mij echt wantrouwen, dat lijkt mij vreselijk,' mompelde hij. Ze kwam uit het bed en ze liep naar de badkamer toe, hij ademde diep in en hij liep achter haar aan. Hij bleef in de deuropening staan. 'Ik doe niets, ik wil er aan wennen. Anders blijft er constant spanning tussen ons hangen en als ik iets niet kan hebben is het spanning. Het moet normaal worden, ik ben bang dat wij nog veel vaker samen zullen zijn. Ik weet dat je mij niet uit wilt dagen, maar dat is nu toch al gebeurd en dan kan ik er maar beter aan wennen...' zei hij eerlijk.

Fay Fuego

Hij begreep het, maar hij dacht dat ze via een brief aardig in kon schatten hoe hij zich voelde. "Nee, Nathan, niet daarheen gaan, echt niet." Zei ze meteen en behoorlijk fel ook nog. "Stephen houdt graag dingen voor me achter omdat hij bang is dat hij me daar pijn mee doet. Daardoor weet ik het niet zeker..." Vertelde ze aan Nathan. Hij stond erop om bij haar te blijven, ze glimlachte hierdoor een beetje. "Dat is heel erg lief van je..." Vertelde ze zacht aan hem.

Rysha Volantis

Ze had gelijk, maar hij wilde niet dat Fay zich zorgen zou gaan maken, straks vertrouwde ze hem niet meer. "Ze gaat je alleen niet meer vertrouwen als je niet eerlijk tegen haar bent en dingen achterhoudt. Dan is ze bang dat ze het niet waard is om het te vertellen, tenminste... dat gevoel zou ik hebben." Zei Rysha hem zachtjes. Hij kwam achter haar aan naar de badkamer toe. Ze schrok zich rot en keek hem aan. Hij deed niets en wilde eraan wennen.
"Kan dat wel dan, als ik me om ga kleden?" Vroeg ze hem nu, ze wist niet goed wat ze hiervan moest vinden, moest ze zich nu echt gaan omkleden met hem erbij? Het maakte haar zelfs lichtelijk zenuwachtig.

Nathan Gerono

'Oké, ik blijf,' zei hij meteen. 'Ik wil gewoon doen wat jij het fijnste vindt,' zei hij zacht tegen haar. 'Dat begrijp ik, het is lastig in te schatten,' stemde hij in. 'Ik ben ook heel erg lief, af en toe. Je hebt je kans gemist met mij,' plaagde hij haar een beetje. Hij knuffelde haar even, ze betekende echt heel erg veel voor hem. Hij nam haar mee naar de bank en hij ging zitten, hij trok Fay naar zich toe.

Koning Stephen Lahero

'Ik zal het haar schrijven, vanmiddag. Ik wil eerst weten hoe het vandaag gaat lopen, dan vertel ik haar daarna alles,' zei hij tegen haar. Ze schrok duidelijk van hem en hij grijnsde daardoor een beetje. 'Je hoeft niet te schrikken. Ik zal nooit zomaar iets doen, ik zal altijd eerst tien keer zeggen dat ik daar bang voor ben in plaats van zomaar iets te doen,' zei hij tegen haar. Ze vroeg of dat wel kon, daardoor glimlachte hij weer een beetje. 'Ik weet hoe verschrikkelijk ongemakkelijk dit voor jou moet zijn en dat begrijp ik. Dat is ook waarom dit goed is. We kunnen het niet zomaar in één keer doen, alleen omdat je zwanger moet worden. Het moet wel goed voelen, ik wil niet dat jij pijn hebt en je verschrikkelijk voelt. Ik wil dat we aan elkaar wennen en dat het goed voelt samen, ook al mag het misschien niets voorstellen. Dat zegt nog niet dat het afschuwelijk moet zijn, toch? Het is jouw eerste keer, ik wil dat je het fijn vindt,' zei hij zacht.

Fay Fuego

Hij zei meteen dat hij bij haar bleef. Hij wilde doen wat zij het fijnste vond en hij begreep dat het lastig was in te schatten, ze knikte daardoor eventjes. Ze had haar kans gemist bij hem.
"Nee, echt niet, ik heb je veel liever als een goede vriend, daar ben je veel meer geschikt voor." Zei ze hem nu. Hij ging op de bank zitten en trok haar naar zich toe, ze kroop tegen hem aan en legde haar hoofd tegen zijn schouder.


Rysha Volantis

Hij zou Fay die middag schrijven, hij wilde eerst weten hoe het zou lopen. Ze knikte daardoor even. Ze hoefde niet van hem te schrikken, vertelde hij. Hij wist hoe ongemakkelijk dit moest zijn, maar daarom was het ook, ze moesten aan elkaar wennen, het moest goed voelen, hij wilde niet dat ze pijn had en zich verschrikkelijk voelde. Het was haar eerste keer, het moest fijn voelen.
"Dank je, dat vind ik heel erg lief." Ze stond er echt een beetje verstelt van en ze begreep heel erg goed dat Fay zo gek op hem was. Hij was onwijs lief... Ze trok haar slaapkleding langzaam uit en trok weer een van haar jurken aan, het was allemaal heel erg ongemakkelijk hoe ze het deed.

Nathan Gerono

'Ik ben ook heel graag een hele goede vriend van jou, altijd,' zei hij zacht tegen haar. Ze kroop tegen hem aan en legde haar hoofd tegen zijn schouder aan. 'Ik weet dat je niet snel meer naar mij toe zal komen, maar ik wil jou altijd helpen. Ik hou van je, Fay. Echt. Ik vind Elvira heel leuk en ik ben blij dat het zo goed gaan, maar ik wil heel graag jou helpen, met alles, ook al zal je het niet meer aan mij vragen,' zei hij zacht tegen haar.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het heel erg lief van hem, daardoor glimlachte hij weer. 'Ik ben ook best lief, sommige momenten,' plaagde hij haar. Het was duidelijk dat ze zich ongemakkelijk voelde. Hij liep langzaam naar haar toe en hij maakte heel rustig en beheerst haar jurk dicht. Zijn vingers gleden over haar huid en daarna nam hij weer wat afstand van haar. 'Je ziet er goed uit,' zei hij zacht. Hij liep de badkamer uit en hij trok zijn overhemd recht, hij moest echt even heel kalm zijn voor hij Lucius zag.

Fay Fuego

Hij was ook heel erg graag een hele goede vriend van haar. Hij wist dat ze niet snel meer naar hem toe zal komen, maar hij wilde haar altijd helpen, hij hield van haar en hoe leuk hij Elvira ook vond, hij wilde haar altijd helpen, met alles.
Ze kreeg hierdoor tranen in haar ogen. Ze drukte zacht haar lippen op de wang van Nathan en sloeg haar armen om hem heen. "Ik hou ook van jou, maar ik wil gewoon niet storen, ik wil niet dat je je zorgen om me maakt." Mompelde ze hem toe.


Rysha Volantis

Hij was ook best wel lief, hij kwam op haar af en ze voelde zijn handen op haar rug, hij maakte haar jurk dicht, ze vond het fijn, het voelde goed. Hij zei zacht tegen haar dat ze er goed uitzag. "Bedankt..." Fluisterde ze. Ze kwam ook de badkamer uit en deed vervolgens al haar sieraden om en was er zo klaar voor om te gaan.
"Zullen we maar, het is tijd." Zei ze tegen Stephen.

Nathan Gerono

Ze kreeg tranen in haar ogen en hij voelde haar lippen zacht op zijn wang. Hij streek langs haar gezicht en hij keek haar diep in haar ogen aan. 'Jij stoort mij niet. Nooit. Echt niet..' fluisterde hij. Hij drukte heel zacht zijn lippen op die van haar, maar het bleef bij een simpel kusje. Hij wist dat hij niet verder moest gaan en dit bedoelde hij ook gewoon goed.

Koning Stephen Lahero

'Ja, we gaan, voordat mijn lieve vader boos op ons wordt,' zei hij tegen haar. Hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in. Hij had het er nog steeds moeilijk mee, maar het ging wel. Hij hield zijn adem in en hij moest moeite doen om niet te veel aan dingen te denken. Hij hoopte dat hij hier niet lang hoefde te blijven en dat Lucius niet nog eens zoiets zou flikken. Ze liepen door de gangen heen en hij verbaasde zich er over hoe veel schaars geklede vrouwen hier waren. Of viel dat hem nu pas op?

Fay Fuego

Hij streelde langs haar gezegd en zei dat ze hem niet stoorde, nooit... Ze voelde zacht zijn lippen op de hare en daarna kroop ze weer tegen hem aan. "Volgens Stephen mocht ik het wel met jou doen, maar ik wil het niet eens, ik wil op hem wachten... bovendien wil ik het gewoon niet, niet meer, je hebt nu Elvira, het is goed zo." Vertelde ze zachtjes aan haar vriend.


Rysha Volantis

Ze grinnikte zachtjes door zijn woorden, hij kneep even in haar hand en daarna liepen ze door de gangen, ze liet langzaam zijn hand los en sloeg haar arm om zijn middel heen. "Recht voor je kijken." Fluisterde ze zachtjes in zijn oor en zo liep ze met hem de zaal binnen.

Nathan Gerono

Door wat ze zei staarde hij haar even aan. 'Serieus?' vroeg hij zachtjes aan haar. 'Ik weet niet of het nou zo slim is om dat tegen mij te zeggen,' mompelde hij daarna, wel met een grijnsje op zijn gezicht. Hij had het wel heel erg leuk met Elvira, maar hij vond deze uitdaging gewoon te lekker. Daar kon hij niets aan doen. Misschien vond ze het ook wel helemaal niet zo erg, hij wist het niet, maar hij wist wel dat hij dit niet zomaar kon negeren. Ze wilde het niet en hij vond het ontzettend knap. 'Ik begrijp het wel, ik snap dat je op hem wilt wachten en ik vind het super lief van je...' fluisterde hij.

Koning Stephen Lahero

Hij voelde haar arm om zijn middel heen en door wat ze in zijn oor fluisterde grijnsde hij weer even. 'Sinds wanneer mag jij mij daar op aanspreken?' plaagde hij haar nu, al wist hij dat ze het deed om te helpen. Hij kon er gewoon niet diep op in gaan, want hij had het serieus heel erg zwaar. Ze liepen de eetzaal binnen, meteen merkte hij nog meer spanning in zijn lichaam. Hij zag Lucius ook verschijnen, heel kort hadden ze oogcontact, maar dat Lucius niet blij was, was wel duidelijk. Dit zou een vreselijke dag worden.

Fay Fuego

Hij wist niet of het zo slim was om dat te zeggen. "Je hebt er recht op om het te weten, Nathan. Ik ben gewoon eerlijk." Glimlachte ze hem toe. Hij begreep het wel en snapte dat ze wilde wachten en hij vond het super lief. Ze glimlachte hierdoor oprecht naar hem.
"Je bent hier wel echt goed in, je zorgt ervoor dat ik me echt weer goed voel." Vertelde ze hem met een glimlach.


Rysha Volantis

"Ik... ik bedoelde het niet zo, ik wilde helpen." Stamelde ze nu omdat ze heel erg goed begon te beseffen dat wat ze net vertelde eigenlijk helemaal niet mocht en dat ze dit echt niet kon zeggen... Ze keek op toen ze Lucius zag en ze knikte even naar hem. Aurora stond naast hem, haar hand op zijn rug, haar ogen bezorgd.

Koning Stephen Lahero

'Hey, niet meteen zo bang. Je kan bij mij niet zo snel iets fout doen, ik plaagde je maar, sorry,' zei hij zacht. Hij was zich er bewust van dat zijn ouders stonden te kijken, maar als Lucius het idee had dat het iets was tussen hun, was dat helemaal niet zo erg. Hij streek langs haar gezicht en hij keek haar diep in haar ogen aan. Hij wilde haar gerust stellen, maar hij had het zo ontzettend moeilijk, hij kon zichzelf amper beheersen, maar Lucius mocht het niet merken.

Nathan Gerono

'Oh, natuurlijk ben jij eerlijk,' zei hij plagend tegen haar. Door wat ze daarna zei pakte hij haar kin vast en zoende hij haar zacht. Hij kon het gewoon niet laten, misschien had hij die spanning ook wel gewoon nodig. Hij wilde niemand pijn doen, maar dit was hoe hij was en waarschijnlijk zou dat helemaal nooit meer veranderen, of hij het nou wilde of niet.

Rysha Volantis

Ze moest niet zo bang zijn, ze kon bij hem niet gauw iets fout doen, hij plaagde haar maar wat en hij bood zijn excuses aan. Ze haalde daardoor even diep adem en knikte met een dankbaar glimlachje. "Daar moet ik wel even aan gaan wennen." Zei ze tegen hem met een zachte stem. Hij streek even langs haar gezicht en ze glimlachte naar hem. Eigenlijk vond ze dit allemaal wel heel erg leuk.
"Zullen we maar gaan ontbijten?" Vroeg Aurora, haar stem klonk redelijk voorzichtig.


Fay Fuego

Hij plaagde haar en pakte daarna haar kin vast om haar zacht te zoenen. Ze keek hem gekweld aan. "Maak me dan niet weer ongelukkig, Nathan, alsjeblieft..." Smeekte ze zachtjes, haar heftige emoties lagen zo dicht bij elkaar, dat het heel erg snel omsloeg.

Koning Stephen Lahero

'Dat is geen probleem, ik begrijp het,' zei hij zacht. Aurora vroeg voorzichtig of ze zouden gaan ontbijten, daardoor knikte Stephen. 'Nee, laten we onze tijd verdoen met onnozel klef gedoe,' zei Lucius. Meteen sloeg Stephen volledig om, hij had veel te veel spanning en woede in zijn lichaam. Hij liet Rysha los en hij keek woedend naar zijn vader. 'Het is ook nooit goed hé? Het maakt niet uit wat wij doen, je zeikt ons toch af. Het maakt niet uit hoe hard wij onze best doen om jou vieze voeten te kussen, het enige wat je zal doen is ons de grond in boren. Alleen maar omdat het waarschijnlijk bij jou nog duizend keer erger gedaan is en je te laf bent om dat toe te geven!' schreeuwde Stephen nu. Lucius kwam dichterbij, Stephen verbaasde zich er over hoe kalm dat was, hoe rustig en beheerst. Maar misschien was dat omdat hij nog niet heel goed wist hoe Lucius was, want de klap in zijn maag die hij kreeg liet hem meteen kokhalzen en hij hapte naar adem. 'Je vraagt er om, Stephen. Het is bijna alsof je dit leuk vindt..' zei Lucius.

Nathan Gerono

Door wat ze zei keek hij haar weer aan, nu kreeg hij tranen in zijn ogen, iets wat ontzettend zeldzaam was. Hij liet haar los en hij kwam meteen overeind, hij was zelf gewoon heel erg in de war. 'Ik wil je niet ongelukkig maken, het spijt mij heel erg,' fluisterde hij. Hij wilde haar juist helpen, maar hij leek het niet meer te kunnen. 'Ik ben gewoon zelf heel erg in de war, ik weet niet zo goed wat ik moet doen en ik mis je heel erg...' zei hij eerlijk.

Fay Fuego

Haar ogen werden groot door de tranen die ze zag in de ogen van Nathan, ze had het nog nooit gezien, het kwam omdat ze hem kwetste, daardoor liepen al meteen de tranen over haar wangen.
"Het spijt me, blijf, alsjeblieft, blijf... als je nu weggaat durf ik nooit meer naar je toe te komen omdat ik weet dat ik je dan pijn doe..." smeekte ze hem en ze pakte zijn hand vast. "Het is al goed, kom alsjeblieft weer zitten..." klonk ze weer smekend. Ineens ging de deur open. Fay veegde snel haar tranen weg en keek naar de deur. Het was haar dochtertje. Ze tuimelde naar binnen toe. Het meisje kreunde. Fay schoot overeind en snelde naar haar toe. "Ik ben denk ik ziek, mama... ik werd vannacht wakker met hele erge hoofdpijn en nu doet mijn buik plotseling pijn..." fluisterde het meisje en ze klemde haar armen om haar buik heen, Fay keek even wat hulpeloos naar Nathan, ze was hier gewoon nog steeds niet al te goed in, Stephen wist hoe je met zieke kinderen om moest gaan... ze pakte haar dochtertje op en nam haar mee naar de bank.
"Misschien komt het wel omdat je nu zo hard groeit... je bent bijna mijn kleine meisje niet meer..." glimlachte Fay haar toe, Faith nestelde zich tegen haar aan. "Ik voel me gewoon niet lekker, soort verdrietig, maar ik weet niet waar het vandaan komt..." mompelde het meisje.

Nathan Gerono

Het speet haar, ze wilde niet dat hij wegging, als hij nu zou gaan durfde ze nooit meer naar hem toe te komen. Ze pakte zijn hand vast en ze zei dat het goed was, hij moest komen zitten. Hij wilde net met haar mee lopen toen de deur openging en Faith naar binnen kwam. Fay ging meteen naar haar toe en het meisje vertelde dat ze ziek was, Fay keek hem hulpeloos aan en hij liep naar Faith toe. Gelukkig kende hij iedereen hier gewoon goed, ook Chayenne en Faith. Dat maakte het zo veel makkelijker. 'Wat als jij nou eens hier in bed gaat liggen? Dan blijf je gewoon even rustig liggen en zijn wij bij jou in de buurt. Dan kan je het tegen ons zeggen als je ergens pijn hebt en dan kan je proberen rustig wat te slapen en uit te rusten. Ik zal even wat water voor je pakken, oké?' vroeg hij rustig en met een glimlachje op zijn gezicht aan haar. Door wat ze vertelde bleef hij even stil, daarna keek hij op naar Fay. 'Ik denk eigenlijk niet dat ze echt ziek is...' zei hij nu zacht. Het leek wel alsof dit niet vanuit haarzelf kwam, juist omdat ze zich verdrietig voelde maar niet wist waar het vandaan kwam. Kwam het van Stephen? Waarschijnlijk voelde ze alle emoties, ook die van Fay. Maar als ze echt zo veel pijn had, zou dat betekenen dat Stephen pijn had.