Medieval Times

Fay Fuego

“Je weet dat ik je nodig heb.” Glimlachte ze hem toe. Binnenkort zal de strijd losbarsten en ze was er eigenlijk een beetje huiverig voor, vooral omdat ze zag dat Nathan nog zo zwak was met zijn kracht, hij kon er vrijwel niets mee en ze hadden alle vier de elementen op hoog niveau nodig, wilden ze het winnen.
Ze hoorde hem zacht kreunen en hij zei met tegenzin dat ze misschien moesten gaan slapen. Ze knikte. “Ik ben eigenlijk best moe.” Mompelde ze, ze trok de dekens over hun lichamen heen en legde haar hoofd zacht tegen zijn borst aan.

Koning Stephen Lahero

Hij wist inderdaad wel dat ze hem nodig had, maar het voelde toch echt anders voor hem. Hij had haar erger nodig, voor zijn gevoel. Hij hield nu al zo veel van haar. Ze zei dat ze best moe was en daarna trok ze de dekens over hun heen. 'Ik ook wel, maar waarschijnlijk slaap jij nu wat sneller dan ik...' Plaagde hij haar. 'Je bent wel erg. Mij eerst helemaal gek maken en dan willen slapen...' Voegde hij er op dezelfde plagende toon aan toe. Fay was gewoon heel erg leuk. Daarom kreeg ze dit ook voor elkaar. Hij streek met zijn hand over haar rug heen, zacht gleden zijn vingers over haar huid. Het voelde gewoon al heel fijn om dit te doen. 

Fay Fuego

“Wat wil je dat ik doe dan?” Vroeg ze nu met een grijns aan hem. “Ik wil je er best weer vanaf helpen hoor.” Klonk haar stem ondeugend en ze gleed met haar hand over zijn borst naar beneden toe. Zachtjes begon ze haar hand te bewegen en ze drukte haar lippen hevig op die van hem terwijl ze dat deed.
“Ik ben de beroerdste niet hoor.” Fluisterde ze tussendoor tegen hem met een zachte maar hese stem.

Felicia Erogate

Haar vader was er zelf ook al bewust van dat de dood van Nero een tragisch ongeval was geweest en dat Candice het slachtoffer was geworden van een verschrikkelijke ziekte. Ook zei hij dat hij haar wel voor acties kon behoeden, het was waar. Misschien kon hij dat inderdaad. Hij was misschien zelfs wel de enigste want Stephen en zij leken steeds verder uit elkaar te raken, terwijl dat absoluut niet haar bedoeling was. Haar vader was er ook van overtuigd dat ze zichzelf terug zou kunnen vinden. Ze knikte even, maar daar was ze zelf nog niet zo zeker van. Ze was bang voor wat er komen zou, maar ze hoopte dat ze er door heen kon komen. De paar dagen weg waren in ieder geval iets waar ze naar uitkeek. "Dat is goed, dan zie ik je morgen ochtend." Voorzichtig kwam ze overeind en nog voorzichter omhelsde ze even haar vader. Haar lichaam trilde en het was op dit moment een hele inspanning en al snel liet ze zich dan ook weer in de kussens zakken. "Bedankt..." Mompelde ze nog zacht. Verwart door dat wat er was gebeurd sloot ze haar ogen.

Kayton Erogate

Hij omhelsde haar stevig. “Ik hou van je, meisje, tot morgen, dan gaan we lekker samen op pad.” Zei hij zacht tegen haar. Hij streek weer langs haar wang en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Daarna kwam hij overeind en zocht hij de hand van Carmen op. Samen verlieten ze de kamer. Hij hield haar hand steviger beet en deed de deur zachtjes dicht.

Koning Stephen Lahero

Door wat ze zei keek hij haar vragend aan, dit had hij duidelijk niet echt verwacht. Dit was hij ook gewoon niet gewend. Hij voelde haar hand naar beneden glijden en hij kreunde zacht. 'Ik ben niets gewend hé...' Zei hij met schorre stem tegen haar. Hij zoende haar zacht en daarna sloot hij zijn ogen weer. 'Ik begrijp eigenlijk gewoon niet wat mij overkomt, waaraan ik jou te danken heb....' Zei hij zacht. Fay was zo geweldig dat hij het zich amper kon beseffen. 'Vind je het niet erg?' Vroeg hij daarna. Hij wilde niet dat ze iets deed wat ze niet wilde, echt niet. Hij keek haar vragend aan, meteen was hij niet meer zo ontspannen. 

Fay Fuego

Ze grinnikte toen hij zei dat hij niets gewend was. “Inmiddels wel toch?” Vroeg ze plagend aan hem, ze ging zachtjes verder met waar ze mee bezig was. Hij vroeg haar waaraan hij haar te danken had.
“Stephen, je bent eindelijk weer gelukkig, dat verdien je, je bent een goed mens.” Vertelde ze hem nu zacht en met een glimlach. Nu vroeg hij haar ineens of ze het niet erg vond.
“Nee, natuurlijk niet. Ik vind het helemaal niet erg, ik zie jou genieten, dat vind ik fijn.” Legde ze uit. “Ik wil ook heel erg graag tegelijk met jou in slaap vallen.” Gaf ze met een lieve glimlach aan. “Ontspan, lieve Stephen.”

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg of hij nu wel wat gewend was, waardoor hij grijnsde. 'Jij komt steeds met nieuwe dingen...' Zei hij zacht tegen haar. Hij zou er wel aan wennen, maar als ze steeds iets nieuws verzon, ging dat niet echt. Hij verdiend het om eindelijk gelukkig te zijn volgens haar, hij was een goed mens. Daardoor glimlachte hij zwak. Ze vond het niet erg, hij moest ontspannen. Hij deed zijn best, nu ging het wel weer. Ze stelde hem weer gerust. Hij zoende haar weer, langzaam en vol gevoel. 'Je doet zo ontzettend veel met mij...' Zei hij zacht. Hij kreunde diep en hij keek haar even aan, daarna sloot hij zijn ogen weer. Hij kon aan niets anders denken dan aan Fay, wat goed was. Na een tijdje bereikte hij zijn hoogtepunt en merkte hij pas hoe moe hij was. 'Je bent te goed voor mij...' Mompelde hij. 

Fay Fuego

“Er zijn nog zoveel meer dingen, Stephen.” Plaagde ze hem nu. Hij glimlachte zwakjes en ontspande langzaam weer. Hij gaf aan dat ze ontzettend veel met hem deed. “Jij ook met mij, Stephen.” Glimlachte ze. Wanneer hij klaar was, kroop ze dicht tegen hem aan. Ze was te goed voor hem. “Nee, lieverd. Ik ben precies goed voor jou.” Zei ze zacht, ze sloeg haar armen om hem heen en gaf hem nog een klein kusje.

Koning Stephen Lahero

'Nog meer? Ik voel mij al zo ontzettend onervaren...' Zei hij tegen haar. Eigenlijk was hij dat ook gewoon. Fay zei dat ze precies was wat hij nodig had. 'Je bent geweldig, Fay...' Fluisterde hij. Ze kwam dicht tegen hem aan liggen en hij sloeg zijn arm om haar heen. 'Ik weet gewoon niet wat ik meemaak...' Mompelde hij zacht. Hij werd door haar gezoend, waar hij langzaam in mee ging, daarna legde hij zijn hoofd dicht tegen haar aan. 'Ik hou van je...' Zei hij zacht. Hij hield steeds meer van haar, omdat hij het eigenlijk steeds meer toe liet. Zijn gevoelens werden daardoor steeds sterker. 

Fay Fuego

“Maak me niet verlegen, Stephen.” Plaagde ze hem nu. Ze bleef dicht tegen hem aan liggen.
“Ik hou ook van jou... Welterusten lieverd...” Fluisterde ze nu. Ze streek nog even langs zijn gezicht en viel daarna dicht bij hem in slaap.


Kayton Erogate

Hij omhelsde haar stevig. “Ik hou van je, meisje, tot morgen, dan gaan we lekker samen op pad.” Zei hij zacht tegen haar. Hij streek weer langs haar wang en gaf haar een kus op haar voorhoofd. Daarna kwam hij overeind en zocht hij de hand van Carmen op. Samen verlieten ze de kamer. Hij hield haar hand steviger beet en deed de deur zachtjes dicht.

Koning Stephen Lahero

'Dat doe je ook bij mij...' Fluisterde hij zacht. Hij hield zo ontzettend veel van haar, dat kon hij gewoon niet echt geloven. Het was zo fijn met haar. Ze viel tegen hem aan in slaap en hij was ondertussen zo moe dat hij zelf ook heel snel in slaap viel. Hij was helemaal rustig en ontspannen, het voelde gewoon zo goed. Hij had zin in de toekomst. Hij keek uit naar alles wat ging komen en dat voelde geweldig. Hij droomde ook voor het eerst sinds tijden weer. 

Carmen Samira

Ze liep met Kayton mee, en eenmaal in hun kamer ging ze op de rand van het bed zitten. Hij zou met Felicia weggaan. Ze vond het een goed idee van hem, al wist ze dat ze hem enorm zou gaan missen. 'Het komt wel goed met haar...' Zei ze zacht tegen Kayton. Felicia moest eerlijker zijn tegen haarzelf en weer wat moed en doorzettingsvermogen vinden, dan kwam het wel goed. Tenminste, dat hoopte ze. Vooral voor Kayton. 'Ga je mij wel een beetje missen?' Vroeg ze daarna plagend aan hem, omdat ze wel wist dat hij haar echt zou missen. 'Wat wil je dat ik doe? Hier blijven, of naar Black Castle gaan?' 

Kayton Erogate

“Vond je het een goed idee?” Vroeg hij zacht aan haar, hij wilde graag van haar weten of ze het goed vond of niet. Hij kwam naast haar te zitten, volgens Carmen kwam het wel goed met Felicia.
“Ik hoop het, ik hoop het echt...” Sprak hij, hij vond het echt heel vreselijk dat zijn dochter dit had gedaan.
Carmen ging weer plagend verder en hij sloeg zijn armen stevig om haar heen. “Ik ga jou ongelooflijk veel missen... echt.” Vertelde hij zachtjes. Ze wilde weten wat ze moest doen.
“Waar jij je prettig voelt, Carmen, kies maar. Ik vind het goed.” Hij streek zacht langs haar wang.

Carmen Samira

'Ja,dat vind ik zeker...' Zei ze zacht. Het was gewoon een geweldig idee van hem en hij was misschien wel de enige die in staat was om haar te helpen nu. 'Ik vind het ook heel erg, maar dit is hoe Felicia is en hoe ze waarschijnlijk altijd een beetje zal zijn...' Zei ze tegen hem. Ze hoopte alleen dat het wel wat beter met haar zou gaan over een tijdje. Ze moest doen wat ze zelf wilde. 'Dan blijf ik liever hier, dan kan ik Stephen en Fay misschien nog wel helpen, als dat nodig is. Ik denk dat ze dat wel fijn zouden vinden....' Zei ze zacht tegen hem. 'Ik ben toch liever hier dan...' 

Kayton Erogate

"Fijn, ik hou van je." Zei hij zacht toen ze het een goed idee vond. "Ik probeer te accepteren dat je gelijk hebt, maar ik vind het moeilijk... het gaat wel om mijn dochter...helaas is het vroeger al mis gegaan, met Lamos... jij bent er sterker door geworden, Felicia is er langzaam door gebroken." Zuchtte hij. Bovendien was zijn vrouw altijd een dramaqueen, zijn kinderen hadden dat toch meegepikt.
"Is goed lieverd, blijf dan maar lekker hier." Zei hij zacht. Hij legde een van zijn handen op haar buik.
"Hoe voel je je eigenlijk, Carmen? Nog niet misselijk?" Er stond een liefdevolle glimlach op zijn gezicht.

Carmen Samira

'Felicia is gewoon anders dan dat ik ben. In alles eigenlijk...' Zei ze glimlachend. Ze was zelf iemand die altijd doorging, die altijd verder wilde. Felicia gaf snel op. Carmen kon het wel begrijpen, maar zou dat zelf nooit doen. Voor Kayton vond ze het wel vervelend, want de ene keer ging het geweldig met zijn dochter en de andere keer was ze weer helemaal de weg kwijt. Ze voelde de hand van Kayton op haar buik en hij vroeg haar hoe ze zich voelde, of ze niet misselijk was nog. 'Het gaat wel. Soms voel ik mij niet zo lekker, maar het valt eigenlijk nog wel mee...' Zei ze tegen hem. Ze drukte zacht haar lippen op die van Kayton en daarna keek ze hem weer glimlachend aan. 

Jay Fullbright

Eigenlijk ging het allemaal wel goed. Tussen hem en Esmeralda, maar ook met het kasteel. Hij werkte veel, maar hij trainde ook heel erg veel tussendoor, omdat hij constant het gevoel had dat hij dat nodig had. Het zorgde ervoor dat hij een hoop spanning en frustratie kwijt kon, wat hij ook gewoon nodig had. Maar hij voelde zich nu wel goed. Hij wilde alleen ook wel genoeg tijd met Esmeralda doorbrengen, want dat maakte hem toch wel het gelukkigste. Esmeralda betekende zo ontzettend veel voor hem. Maar nu was hij met iets anders bezig. Hij had gehoord van Duke dat Layka naar White Castle was gegaan met Fay mee. Duke had hem verteld over waarom dat was, en het had Jay nieuwsgierig gemaakt. Hij had Fay ook nog niet echt leren kennen en nu er gesproken werd over die krachten, was hij helemaal benieuwd. Zeker omdat Stephen er blijkbaar ook mee te maken had. Hij liep naar Esmeralda toe en hij gooide de deur open. ‘Wat dacht je er van om even naar White Castle te gaan?’ vroeg hij aan haar, met een glimlachje op zijn gezicht.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze was druk aan het werk. Zij hield de meeste brieven bij die ze kregen. Ze sorteerde ze netjes op urgentie en ging ze zo nauwkeurig na. Ze vond het leuk en interessant om te doen. Ze had een gigantisch groot en dik boek naast haar liggen, waar ze af en toe wat in bladerde en wat in keek. Nu kwam Jay ineens binnen, hij stelde haar direct een vraag.
“Even naar White Castle?” Vroeg ze hem nu. “Wat ben je van plan?” grijnsde ze. Ze stond op en liep op hem af om hem zacht te zoenen.


Kayton Erogate

“Weet ik. Misschien maar goed ook.” Lachte hij nu naar haar en hij streek even over haar rug. Zijn andere hand lag nog steeds op haar buik, hij streelde er zachtjes overheen. Ze voelde zich soms niet zo lekker, maar het viel eigenlijk best mee.
“Fijn.” Zei hij zacht tegen haar. Ze drukte haar lippen even op die van hem, hij was er blij mee, met elke toenadering van haar kant, was hij dolblij. “Wat zou jij graag willen? Een zoon of een dochter?” Vroeg hij lichtelijk dromerig aan haar.
“Als Felicia en ik terug zijn, gaan we trouwen.” Glimlachte hij breed.

Koning Jay Fullbright

Ze herhaalde zijn vraag en vroeg daarna grijnzend wat hij van plan was. ‘Ik ben nieuwsgierig naar al dat gedoe met Fay en Stephen. Bovendien heb ik haar nog niet eens fatsoenlijk kunnen ontmoeten, dus daarom wil ik er heen,’ zei hij tegen haar, met dezelfde grijns op zijn gezicht. Hij werd zacht door haar gezoend, wat hij meteen wat wilder maakte. Hij duwde haar simpel op het bureau en hij boog over haar heen, zijn blik speels en uitdagend. ‘Ik ben wel benieuwd naar alles daar,’ zei hij tegen haar. Hij was zeker benieuwd, maar hij wilde ook inschatten wat ze van plan waren. Hij wilde niet echt achterdochtig zijn, maar voorzichtig zijn kon geen kwaad.

Carmen Samira

‘Heel goed, denk ik,’ zei ze plagend tegen hem.Hij vroeg wat ze liever wilde, waardoor ze haar schouders ophaalde. ‘Geen idee, het maakt mij eigenlijk helemaal niets uit…’ zei ze tegen hem. ‘en jij ?’ vroeg ze daarna. Misschien had hij wel voorkeur, het kon natuurlijk goed. Ze had dat zelf niet, misschien omdat ze er nog helemaal niet over nadacht. Hij wilde trouwen zodra hij terug was met Felicia, daardoor keek ze hem glimlachend aan. ‘Weet je het zeker? Je zit voor altijd aan mij vast dan hé…’ zei ze plagend tegen hem, maar daarna sloeg ze haar armen om hem heen.

Kayton Erogate

Ze haalde haar schouders op. Het maakte haar eigenlijk helemaal niet uit en ze vroeg aan hem wat hij wilde. “Het zou allebei fantastisch zijn, Carmen, vooral een kind van jou...” Hij klonk nog net zo dromerig als daarvoor en hij leunde wat tegen haar aan.
“Honderd procent zeker, Carmen, ik wil niets liever dan met jou trouwen, alles heb ik al tot in de puntjes uitgedacht, het maakt me zo vrolijk en enthousiast.” Glimlachte hij. Ook hij sloeg zijn armen om haar heen.

Carmen Samira

Kayton kon zo verschrikkelijk enthousiast zijn, dat was één van de dingen die ze zo leuk vond aan hem. ‘Volgens mij denk jij altijd alles helemaal tot in de puntjes uit hoor,’ plaagde ze hem nog een beetje. Dat was wel hoe Kayton was. Hij dacht over alles na en hij zag meestal dingen van te voren wel aankomen. ‘Ik dacht dat mannen altijd een zoon zouden willen…’ zei ze daarna tegen hem, nog steeds met dezelfde plagende grijns op haar gezicht. Ze wist wel dat het Kayton waarschijnlijk echt niets uitmaakte.

Kayton Erogate

Hij grijnsde door haar plagende woorden. “Ik probeer het altijd wel, je weet hoe streberig ik ben.” Glimlachte hij naar haar. Hij wist dat ze het niet erg vond dat hij zo was. Nu gaf ze plagend aan dat ze dacht dat mannen altijd een zoon wilden hebben.
“Een zoon is iemand die je voorbeeld op kan volgen, waar je een voorbeeld voor bent. Je kunt hem leren vechten en andere dingen, maar een meisje... een meisje kan je toch meer verwennen met jurkjes en andere dingetjes.” Gaf hij aan, ja, hij vond het onwijs leuk en keek er echt naar uit.
“Ik hoop dat ik op tijd terug ben met Felicia...” Fluisterde hij nu.

- Zullen we maar gewoon doen dat het bij hun al ochtend is? Anders loopt de rest zo door elkaar.



Koningin Esmeralda Fullbright

“Ja, ik eigenlijk ook wel. Het schijnt allemaal geen kwaad te kunnen, maar toch is iedereen er wat onrustig over. Ik wil wel graag weten wat er precies aan de hand is en hoe het allemaal zit daar.” Gaf ze als antwoord. Ze was sinds ze getrouwd was een stuk volwassener geworden.
“Hé, laat me niet jaloers worden hé.” Lachte ze nu vrolijk naar hem toen hij aangaf dat hij Fay nog niet fatsoenlijk had kunnen ontmoeten. Ze werd door hem op het bureau geduwd en hij keek haar speels en uitdagend aan, ze legde haar benen om zijn middel en keek hem met fonkelende ogen aan.
“Dan kunnen we ook nog even naar Layka, die zal papa wel missen.”

Carmen Samira

‘Oh, daar weet ik alles van,’ zei ze tegen hem. Hij was altijd al zo geweest en ze was ook niet anders gewend. Ze vond het wel fijn, ze had dit liever dan iemand die laks was over alles, daar kon ze niet zo goed mee omgaan. Ze kon iemand wel motiveren, maar ze wist niet of ze dat vol zou houden in een relatie. Waarschijnlijk niet. ‘Daar heb je gelijk in. Aan de andere kant, je hebt al genoeg vrouwen om je heen…’ zei ze plagend. Hij vond dat vast niet erg. ‘Ja, ik hoop ook dat je op tijd terug bent, maar ik verwacht dat je geen maanden wegblijft…’ zei ze zacht.

- Is goed

Jay Fullbright

‘Ik ook. Ik vind Stephen een prima vent, maar die Fay ken ik niet en ik wil weten hoe ze is,’ zei hij tegen haar. Hij klonk duidelijk, maar het was voor hem ook heel simpel. ‘Je hoeft totaal niet jaloers te zijn, ze ziet vast niets in mij, als ze op Stephen valt,’ zei hij plagend tegen haar, met een uitdagende grijns op zijn gezicht. Waarschijnlijk was dit totaal niet het antwoord dat ze wilde horen. Ze keek hem aan met fonkelende ogen, hij boog naar haar toe en hij zoende haar in haar hals. Ze had het over Layka en hij mompelde iets bevestigends, maar hij gaf niet echt antwoord. Hij kwam weer van haar af en hij trok haar overeind. ‘Rijden of met de koets?’ vroeg hij aan haar.

Kayton Erogate

“Dat is waar, een zoon zou best leuk zijn.” Gaf hij nu met een glimlach rond zijn lippen aan. Hij streek zacht door haar haren heen. “We zien wel wat het wordt, als je maar weet dat het meer dan welkom is.” Vertelde hij haar nu. Ze hoopte zelf ook dat hij op tijd terug was, maar ze verwachtte niet dat hij maanden wegbleef. “Met Felicia weet je het nooit.” Antwoordde hij met een grijns. Hij pakte nu zacht het gezicht van Carmen vast en zoende haar liefdevol.



Koningin Esmeralda Fullbright

“Stephen is wel verstandig, dus ik denk niet dat ze heel erg veel kwaad zou vormen of hem pijn zou doen.” Dacht Esmeralda met Jay mee. Hij zei nu plagend dat ze totaal niet jaloers hoefde te zijn. Ze glimlachte en voelde niet veel later zijn lippen in haar hals. Ze kreunde zacht, helaas hield hij al gauw weer op. Ze trok hem nu weer tegen haar aan en zoende hem heftig. “We hoeven toch nog niet nu meteen weg?” Fluisterde ze mompelend tegen hem.

Carmen Samira

‘Dat weet ik, echt, daar hoef jij je helemaal geen zorgen om te maken,’ zei ze zacht tegen hem. Hij zei daarna dat je het met Felicia nooit wist, waardoor ze haar hoofd schudde. ‘Dan kom je maar alleen terug, ik kan geen maanden zonder jou,’ zei ze zacht. Het zou haar waarschijnlijk zwaar vallen als hij echt zo lang wegbleef, ze hoopte dus ook dat hij dat niet zou doen. Ze zou hem enorm missen. Overleven deed ze het wel, maar leuk was het waarschijnlijk niet.

Koning Jay Fullbright

‘Hm, ik wil het liever zelf zien en beoordelen dan er vanuit gaan,’ zei hij tegen haar. Hij wilde het zelf kunnen zien en hij wilde met haar kunnen praten om haar te leren kennen. Hij werd meteen weer tegen hem aangetrokken en door haar gezoend, daarna zei ze dat ze toch niet meteen weg hoefden te gaan. Hij grijnsde even. ‘Nee, we hebben nog wel even,’ was zijn reactie. Hij ging daarna weer mee in de zoen en zijn handen gleden over haar lichaam heen.