Medieval Times

Verena Stratton
Ze luisterde naar wat Duke haar vertelde. Eerste vertelde Duke haar dat hij nog niet wist wat hij wilde, maar later leek hij toch wel een keuze gemaakt te hebben. Hij wilde in ieder geval zichzelf bekend maken als vader aan Devlyn. De jongen zal over het dolle heen zijn dat hij zijn vader kan leren kennen, maar dan? Hoe gaat het dan verder?
'Dus je wilt wel kennis maken, maar je bent er nog niet over uit in hoeverre je een rol wilt spelen in zijn leven?' vatte ze het verhaal kort, maar vragend samen. Ze vond het zelf geen probleem, als ze Devlyn niet alsnog later moest afgeven. 'Wil je vandaag al kennis met hem maken, of wil je eerst nog even bedenken wat je wel en niet wilt?' vroeg ze daarna. 'Hij kan de oren van je hoofd vragen.' voegde ze er daarna nog met een kleine glimlach aan toe.

Gangen Black Castle

Esmeralda Samira

Hoewel ze vroeger altijd moest springen om Carmen een knuffel te geven, kon ze nu zonder problemen haar armen om haar tante heen slaan. Ze sloot haar ogen even en rook haar vertrouwde geur.
"Ik heb jou ook gemist." Fluisterde ze terug tegen haar tante. Ze vroeg waar Jay was. Esmeralda glimlachte daardoor.
"Ik denk dat hij zo wel komt, hij was aan het trainen." Gaf ze aan en ze liet haar tante daarna langzaam los. Wanneer ze over Leroy begon, legde Kayton zijn hand op haar schouder.
"Ik zoek wel, blijf maar lekker bij Esmeralda." Glimlachte hij naar haar. Hij drukte een kus op haar wang en daardoor grinnikte Esmeralda. Hoeveel mannen had haar tante al wel niet versleten? Kayton liep weg en klopte even later aan op de deur van de werkkamer van Leroy.
"Leroy, jongen, ben je hier?" Vroeg hij.

Stallen/werkkamer

Koning Leroy Fullbright

Er werd op de deur geklopt, hij keek langzaam op. Hij was vermoeid, zijn gezicht was bleek en hij zag er warrig uit. Toen hij de stem herkende, keek hij wel iets opgewekter. Het was Kayton. Hij zette de fles drank die op zijn bureau stond weg, daarna haalde hij een hand door zijn haren. 'Ja, ik ben hier, kom maar binnen...' Zei hij tegen hem. Hij ademde langzaam in, daarna zette hij zijn handtekening onder een brief die hij net geschreven had. Hij was de hele tijd keihard aan het werk, dat gaf hem afleiding, dan hoefde hij nergens over na te denken. Het hield hem bezig, hij had het gevoel dat hij dat nodig had. 


Carmen Samira

'Trainen? Dat is goed...' Zei ze meteen glimlachend tegen Esmeralda. Kayton zei dat ze hier kon blijven, hij ging wel opzoek. Ze knikte, het was prima, waarschijnlijk was het toch beter als Kayton en Leroy elkaar eerst even spraken. Ze kreeg een kus van hem, ze zag Esmeralda wel kijken, maar ze glimlachte alleen een beetje. 'Hoe is het met je?' Vroeg ze zacht, ze hoopte dat het een beetje goed met haar ging. 'Ik heb je echt heel erg gemist...' Zei ze daarna zacht. Ze had graag wat vaker naar haar toe gegaan, maar ze had nooit echt de mogelijkheid gehad. 

White Castle stallen, werkkamer. 

Kayton Erogate

Hij dacht eigenlijk dat Leroy er niet was, het duurde namelijk even voor hij een reactie kreeg. Maar hij kreeg wel een reactie en daardoor kwam hij naar binnen toe. Lolita stond doodstil voor het raam naar buiten te kijken, ze leek haast wel een standbeeld. Hij voelde de sfeer in de kamer, het was vreselijk. Deze twee mensen hadden hun kind verloren en dat raakte hen heel diep.
"Gaat het?" Vroeg Kayton aan Leroy. Hij wist nooit goed hoe hij met Lolita om moest gaan.

Werkkamer leroy

Koning Leroy Fullbright

Kayton kwam binnen, hij bleef even stil, daarna vroeg hij of het ging, Leroy haalde alleen zijn schouders op. Zijn blik ging even naar Lolita, hij wilde iets tegen haar zeggen, maar hij wist niet wat. 'Ik ben blij dat je er bent...' Zei hij zacht, zijn stem trilde een beetje. Hij was echt heel erg blij, al kon hij er op dit moment nog niet zo heel erg veel mee. Hij wist niet echt wat hij tegen Kayton moest zeggen nu, al was dat ook een klein beetje omdat Lolita er bij was. Hij kwam overeind, hij liep naar Lolita toe en hij drukte zacht zijn lippen op haar wang. Toch was het intieme contact tussen hun eigenlijk minimaal, wat vooral door hem kwam, waarschijnlijk. Als er iets was waar hij bang voor was, was het een zwangerschap, bij Lolita was het anders geweest, maar dat was nu volledig verpest. 'Moet je niet even wat eten, lieverd?' Vroeg hij zacht aan haar, daarna ging zijn blik naar Kayton. 

Kayton Erogate

Leroy haalde alleen zijn schouders even op en zei daarna dat hij blij was dat hij er was. Kayton glimlachte een klein beetje en hij keek toe hoe Leroy naar Lolita toeging. Hoe ze met elkaar omgingen vond Kayton al heel erg bijzonder om te zien. Leroy was nog nooit zo voorzichtig met een vrouw geweest.
Ze ontving een kus van hem en daardoor leunde ze met haar hoofd iets tegen hem aan. Leroy wilde weten of ze iets moest eten, maar ze schudde haar hoofd. Ze had geen honger, ze had gewoon nergens zin meer in. “Ik laat jullie wel alleen.” Fluisterde ze. Ze draaide zich om en liep haast sloffend de werkkamer uit. Ergens voelde ze een angst, een angst dat ze straks overbodig werd, dat Leroy genoeg had aan alleen Kayton en haar niet meer nodig had.
Kayton keek Lolita even na, maar daarna keek hij naar Leroy en kwam hij dichter naar de man toe.

Werkkamer, Leroy




Esmeralda Samira

“Ja, hij is heel erg goed bezig!” Zei ze over Jay, best wel enthousiast, want ze was gewoon heel erg trots op hem. Haar tante vroeg hoe het met haar was en daardoor keek ze naar de grond. “Ik weet het niet, mijn broertje is dood, het lijkt allemaal zo gek, zo onwerkelijk…” Fluisterde het meisje zacht tegen haar tante.

Stallen, Black Castle.

Koning Leroy Fullbright

Ze liep weg, sloffend. Hij keek haar even na, maar hij keek weer op naar  Kayton, die dichterbij kwam. Hij sprak geen woord, hij had geen idee wat hij tegen Kayton moest zeggen, hij wist het echt niet. Hij wist sowieso niet meer wat hij moest doen. Hij wilde nergens meer over praten, het was het beste om alles te negeren. Hij wilde geen verdriet meer hebben. 'Je lijkt anders te zijn... Wat is er gebeurd?' Vroeg Leroy zacht aan hem. Waar was hij al die tijd geweest? Hij was bang dat het niets leuks was, maar hij was ontzettend blij dat zijn vriend er weer was. Hij haalde een hand langs zijn kaak, zijn vingers gleden over de stoppels. Zijn uiterlijke verzorging was al helemaal niet belangrijk meer. 

Werkkamer

Kayton Erogate

Zijn gezicht stond vriendelijk en hij deed gewoon normaal tegen Leroy, toch merkte hij zelf ook wel dat hij wat meer beschouwend was geworden. Hij wachtte meer af en overzag de situatie ook beter. Leroy wilde weten wat er met hem gebeurd was, hij hoorde de woorden van Carmen haast in zijn achterhoofd, dat hij moet gaan praten met Leroy erover. Hij twijfelde even en schudde daarna zijn hoofd. "Niets daarvan is het praten erover waard." Gaf hij als antwoord aan hem. Hij slikte even moeizaam.

Werkkamer leroy

Koning Leroy Fullbright

Het antwoord van Kayton zorgde ervoor dat zijn blik doordringender werd. 'Je liegt...' Zei hij tegen hem, al klonk het niet onaardig, hij bedoelde het niet verkeerd. 'Je kan niet tegen mij zeggen dat ik dingen moet bespreken, wat je zó vaak gezegd hebt, en dan zelf niet met mij praten. Je weet dat ik je heel graag wil helpen...' Zei hij zacht tegen hem. 'Ga even zitten, ik pak wat water voor je...' Zei hij tegen zijn vriend, hij pakte meteen een glas en vulde dat met water, om hem daarna aan Kayton te geven, hij ging zelf ook op de bank zitten en hij ademde diep. Hij wilde zo graag praten over alles wat hem dwars zat, maar het ging niet meer. Alsof hij niet eens kon zeggen wat hem pijn deed. Het was gewoon geblokkeerd. 

Kayton Erogate

"Ik begrijp nu waarom je het zo moeilijk vond..." fluisterde hij zacht tegen Leroy. Hij kon het echt niet, hij kon niet onder woorden brengen wat er gebeurd was, het was te erg. Hij ging langzaam zitten op de bank en pakte het glas water aan. "Het is te erg, ik kan er niet over praten." Mompelde hij hees. Het deed hem nu al pijn om eraan te denken.
"Ik wil gewoon graag weten wat hier allemaal gebeurd is." Fluisterde hij zacht.

Werkkamer Leroy

Koning Leroy Fullbright

Kayton zei heel zacht dat hij nu begreep waarom hij er niet over kon praten, waarom het zo moeilijk was. Leroy keek hem nog steeds strak aan. Hij had wel verwacht dat het heel heftig zou zijn, want er was iets aan hem te merken. Het was nog steeds Kayton, de man die alles voor Leroy betekende, nog steeds, maar er was gewoon iets te merken. Hij zei dat hij er niet over kon praten, dat het te erg was. Dat herkende Leroy maar al te goed. Daarom nam hij hem ook helemaal niets kwalijk, en zou hij ook niet doordrammen. Kayton had dat ook nooit bij hem gedaan. ‘Er komt een moment dat je er over wilt praten, dan kan je naar mij toe komen. Ik ben er altijd, Kayton. Zoals jij er altijd voor mij was…’ zei hij zacht tegen zijn vriend. Hij legde even kort zijn hand op de hand van Kayton, maar hij merkte dat hij hier zelf al emotioneel van werd, dus haalde hij zijn hand weer weg en nam hij een slok van zijn water. Er waren genoeg dingen in het hoofd van Leroy, wat hem zo veel pijn deed waardoor hij er niet over kon praten. Kayton moest nu hetzelfde hebben. Hij gunde het niemand, zeker Kayton niet, maar ergens was het wel fijn dat hij Leroy nu wat meer begreep. Kayton wilde weten wat er hier allemaal gebeurt was, daardoor slikte Leroy even. ‘Waar moet ik beginnen?’ vroeg hij zacht.

Werkkamer van Leroy.

Duke Samira

‘Weet je wat het is, Verena…’ begon hij. ‘Toen jij zwanger werd van mij, was ik nog gewoon getrouwd. Ik wilde er alles aan doen om mijn huwelijk in stand te houden, al blijkt dat achteraf hopeloos geweest te zijn. Op dat moment was een kind wel het laatste dat ik wilde, ik had Esmeralda immers al en ik kon het er gewoon niet bij hebben… ik dacht helemaal niet aan de gevolgen van mijn beslissing, echt niet… maar nu… nu heb ik het gevoel dat ik dit niet kan maken. Misschien wil hij mij wel leren kennen… misschien mist hij wel een vader in zijn leven. Ik zeg niet dat ik alles goed kan maken, want dat is onmogelijk, maar misschien kan ik toch iets voor hem betekenen, als hij mij ooit nodig mocht hebben,’ legde hij haar zacht uit. Hij vond dit moeilijk, hij wilde er eigenlijk met Lolita over praten, maar hij ging haar nu niet lastig vallen. ‘Ik… ik wil niet dat we dit doen als jij er niet achter staat, je mag er best even over nadenken. Ik had ooit de kans om er voor hem te zijn, die heb ik niet gegrepen. Het is jouw beslissing,’ zei hij tegen haar.  

Gangen van black Castle.

Verena Stratton
Haar glimlach verdween en maakte plaats voor een serieuzere gezichtsuitdrukking toen Duke een serieuze uitleg gaf over hoe het in elkaar zat. Ze knikte tussendoor als teken dat ze het begreep. Nu werd haar een soort van gevraagd of zij er over wilde nadenken. Ze was eigenlijk vergeten er zelf goed over na te denken. Nu had ze dan wel een soort van gezegd dat het haar niet veel uitmaakte, maar was dat ook wel zo?
'Nu je het zo zegt. Ik heb er zelf eigenlijk niet echt goed over nagedacht. Ik weet eigenlijk niet hoe goed of slecht het gaat zijn, voor ons alle drie. Enigste waar ik wel zeker van was, is dat ik Devlyn niet af wil geven.' zei ze terug. Ze viel enkele secondes even stil, terwijl ze wat nadenkend met haar tanden aan haar lip zat te prutsen. 'Jij hebt weer een nieuwe relatie, toch?' vroeg ze na even nagedacht te hebben. Genoeg verhalen en roddels gingen rond namelijk. 'Is zij er eigenlijk al van op de hoogte?' vroeg ze daarna. Ze wilde niet nog een relatie verpesten door het nieuws dat Duke nog een kind heeft.

Kayton Erogate

Leroy wist hoe het was om dit te voelen en daarom zei hij ook dat er een moment kwam dat hij erover wilde praten. Dan was Leroy er altijd voor hem. Hij knikte even, dat wist hij maar al te goed. Leroy was een goede jongen. Hij was alleen op dit moment heel erg emotioneel en het leek er echt op dat niet alleen met hem veel was gebeurd, maar ook met Leroy en de wereld hier. Hij slikte daardoor even en sloeg zijn arm om de schouder van Leroy heen toen hij vroeg waar hij moest beginnen.
“Hoe is het je gelukt om na mijn ‘dood’ toch door te gaan, was Lolita toen al in beeld?” Vroeg hij nu aan de man, hij wist niet zeker of Leroy hier wel over wilde praten, maar hij was toch wel heel erg nieuwsgierig hiernaar.

Werkkamer van Leroy.

Koning Leroy Fullbright

Kayton sloeg een arm om zijn schouders heen, Leroy luisterde naar zijn vraag. 'Ik wil niet negatief praten over Candice, Kayton... Maar Lolita heeft eigenlijk altijd wel een grote rol in mijn leven gespeeld. Ik hield zielsveel van Candice, maar Lolita was eigenlijk al vrij snel heel belangrijk. Ik had eerst... Iets met Amy... Maar ze stierf heel snel...' Zei hij zacht. 'Ik koos eigenlijk meteen al voor Lolita, Duke ging weg en...' Zei hij zacht. Hij ademde diep in, hij dacht weer aan Amy. Hij had haar laten sterven. 'Er is zo veel gebeurd...' Mompelde hij. Hij vond het moeilijk om alles te vertellen. 'Na jouw dood was ik een wrak. Zoiets als nu...'

Kayton Erogate

“Het geeft niet, Leroy, jij en Candice pasten nooit echt goed bij elkaar, maar jullie waren gelukkig samen, dus wat kon ik erover zeggen? Daarbij heb ik jou leren kennen, iets wat anders nooit gebeurd zou zijn.” Sprak Kayton positief. Hij had het over een of andere Amy en daardoor knikte Kayton, hij had het dus wel geprobeerd, het meisje stief heel snel.
“Hoe kwam dat?” Vroeg hij daardoor lichtelijk nieuwsgierig. Hij had eigenlijk al meteen voor Lolita gekozen. “En zij ook voor jou dus…” Voegde hij er mompelend aan toe. Na zijn dood was Leroy een wrak geweest, zoals nu. “Is er wel een tijd geweest dat het goed ging met je?” Wilde Kayton nu weten, gewoon zodat hij beter wist hoe hij Leroy kon helpen.


Werkkamer van Leroy.

Koning Leroy Fullbright

Hij luisterde naar Kayton en hij glimlachte zwakjes. Hij had ook wel gelijk, maar Candice was wel ontzettend belangrijk voor hem geweest. Hij was kapot van haar dood, al wist hij dat het bij Lolita erger zou zijn. Hij hoopte dat het de komende jaren niet zou gebeuren. Kayton vroeg naar de dood van Amy, dat was een hele situatie waar hij niet aan wilde denken. 'Ik ging een paar dagen naar het landhuis met haar, ik kwam terug voor de verjaardag van Esmeralda, in de tuinen van het kasteel werden we ontvoerd. Het was....' Hij stopte zijn zin. Hij herinnerde zich nog hoe hij vastgebonden aan de muur had gehangen, het was verschrikkelijk geweest. 'Lolita vond mij, Hoewel Amy hulp nodig had, bleef ik bij Lolita. Op het moment dat ik besloot voor Lolita te gaan, stierf Amy. Het was mijn schuld. Ik had haar moeten helpen...' Mompelde hij, hij sloeg alles wat er gebeurd was over, hij kon het niet vertellen. 'Er is een lange tijd geweest dat het beter ging... Ik was gestopt met drinken...' Mompelde hij zacht. Dat was ook weer over.


Werkkamer Leroy

Kayton Erogate

“Ach jongen toch…” Mompelde hij zacht en hij wreef even over de rug van Leroy heen. “Het leven van een koning is zwaar, zulk soort dingen gebeuren. Het is waarschijnlijk het lot van Amy geweest en ze heeft ervoor gezorgd dat je koos voor Lolita en een stabieler leven kreeg dan daarvoor.” Probeerde Kayton er nog het beste uit te halen. Leroy was gestopt met drinken. “Fantastisch, ik wist wel dat je het kon.” Klonk hij wat enthousiaster. Hij woelde even met zijn hand door het haar van Leroy heen.
“Waar is Jay eigenlijk? Ik heb hem nog helemaal niet gezien, ik zou het leuk vinden om hem weer te spreken.” Ging hij nu op iets heel anders over omdat Leroy het nodig had om niet in die trieste sfeer te blijven hangen.

Koning Leroy Fullbright

'Ja...' Mompelde hij, hij wilde er gewoon niet meer aan denken. Het was klaar, gebeurd, afgesloten. 'Mijn leven is ook niet zo stabiel met Lolita...' Mompelde hij. Het ging wel een stuk beter, maar het bleef eigenlijk verrot. 'Ik kan niet leven met het gevoel dat mensen sterven voor mij. Dat is niet goed, ik zou moeten sterven voor het volk, niet andersom.' Zei hij tegen hem. 'Ik kon het niet. Het was voor niets...' Mompelde hij. Kayton leek wel helemaal blij te zijn. 'Blijf je hier nu wonen?' Vroeg hij zacht. Hij hoopte het maar. 'Ik heb geen idee waar Jay is, maar het gaat wel goed met hem, geloof ik. Af en toe lijkt hij een beetje op mij...' Zei hij zacht tegen zijn vriend. Hij was duidelijk niet vrolijk te krijgen. 

Werkkamer Leroy

Kayton Erogate

“Maar het gaat wel beter.” Kayton moest er altijd voor zorgen dat Leroy positief bleef, al werd dat voor hem ook steeds moeilijker om te doen, het was gewoon lastig om iemand die het zo vreselijk had, positief te krijgen en ook te houden.
“Leroy, alsjeblieft, zo gaat het nu eenmaal, of je het nu leuk vind of niet, het is niet anders. Iedereen heeft zijn tijd om te gaan. Zo ook jij, maar die tijd is nog niet.” Sprak hij de jongen toe. Het was wel heel duidelijk te merken dat Leroy het gewoon nodig had om te praten.
“Dat ligt eraan, zou je een baantje hebben voor Carmen?” Vroeg hij nu, toch wel met een lichte glimlach omdat hij het zo vreselijk naar zijn zin had bij Carmen. Hij hield echt van haar.
Jay begon op Leroy te lijken. “Je bent nu eenmaal zijn vader, er is niets ergs aan, jij redt jezelf toch ook? Jay komt er wel, hij moet alleen leren om echt op zijn eigen benen te staan en verstandig te worden.” Kayton had er echt alle vertrouwen in.

Werkkamer van Leroy.

Koning Leroy Fullbright

Hij zei niets meer, hij had geen zin om het hier over te hebben, het maakte hem toch niet echt vrolijker. Kayton had het over Carmen, daardoor keek Leroy hem onderzoekend aan. 'Een baan voor haar? Is ze met je meegekomen?' Vroeg hij zacht. Kayton sprak op een bepaalde manier, had hij iets met Carmen? Leroy dacht even na, hij had wel werk voor haar, er was iets anders dat hem dwars zat, hij besloot het gewoon eerlijk te zeggen. 'Ik kan niet echt normaal samenwerken met een vrouw... Met Luna was het ook niet echt een succes en...' Zei hij zacht. Carmen was ook een prachtige vrouw, maar hij besloot het niet te zeggen. 'Maar ik vind het goed. Het is vast geen enkel probleem...' Zei hij daarna, omdat hij Kayton wel wilde geven wat hij wilde. Hij had het over Jay, Leroy knikte. 'Dat is zo... Maar soms reageert hij gewoon.... Heftig... Het verbaasd mij af en toe hoe hij kan zijn. Natuurlijk is het logisch dat hij op mij lijkt, ik had alleen gehoopt dat hij... Euh... Sommige dingen niet zo erven...' Zei hij zacht. 

Werkkamer Leroy

Kayton Erogate

Hij grijnsde nog meer toen Leroy vroeg of ze met hem mee was gekomen. Hij knikte. “Ja, we hebben elkaar gevonden, om het zo maar even te zeggen.” Sprak hij. Er zat Leroy iets dwars en hij luisterde naar zijn zachte woorden. “Leroy, Luna was zo wispelturig als het maar zijn kon en ze verleidde je vaak genoeg. Carmen is een stuk verstandiger en ze zal je met rust laten, denk ik zo. Daarbij lijkt het me dat je Lolita en mij niet teleur zou willen stellen, dat houd je al genoeg tegen, lijkt mij zo.” Sprak Kayton vol vertrouwen in de man. Soms gaf hij hem teveel vertrouwen, maar het was wel heel erg goed voor hem. Kayton wist zeker dat Leroy er beter van werd.
“Misschien komt het er ook wel door dat hij sommige dingen van jou meekrijgt en daardoor denkt hij dat het normaal is om zo te reageren. Dat zou ook nog een verklaring kunnen zijn.” Het was duidelijk dat hij er wat nadenkend over sprak.


Werkkamer van Leroy

Koning Leroy Fullbright

Hij had het dus goed gemerkt, hij glimlachte meteen naar Kayton. 'Super man! Je verdient het...' Zei hij enthousiast. Hij meende het echt, Kayton verdiende het. Daarna had hij het over het verschil tussen Carmen en Luna. Hij knikte, daar had Kayton wel gelijk in. 'Hm, Luna was nooit een goede keuze... Maar ze had wel iets...' Zei hij nadenkend. Hij kon eigenlijk wel wat hulp gebruiken, want hij werkte zich helemaal kapot.  Het gaf hem wel de afleiding die hij nodig had, maar soms was het fijn even wat rust te hebben. Kayton had het over Jay, hij knikte langzaam. 'ik probeer hem zo min mogelijk te laten zien, maar hij is hartstikke slim, hij heeft alles door..' zei hij zacht. 

Werkkamwr Leroy

Kayton Erogate

Ineens was Leroy terecht blij voor hem en daardoor glimlachte hij weer breed. “Bedankt.” Sprak hij met een knikje naar de man toe. Ze spraken nog even over Luna, ze was nooit de goede keuze maar ze had wel iets. “Ja, ik moet toegeven dat ze wel sexy was, maar ze was achterbaks en heel gemeen.” Gaf Kayton nu aan, aangezien Luna het voor elkaar had gekregen dat Jaydon van de troon werd gezet, voor eventjes. Het was allemaal heel vaag en raar geweest in die periode.
“Zullen we even naar Jay toe gaan? Wat frisse lucht zou jou ook goed doen.” Gaf Kayton nu glimlachend aan.

Werkkamer van Leroy.

Koning Leroy Fullbright

Kayton gaf toe dat Luna sexy was, daardoor grijnsde Leroy even. ‘Ze was meer dan dat.’ Was zijn reactie daar op. Luna had hem altijd gek kunnen maken, ze hoefde maar in haar vingers te knippen. Eigenlijk kon elke vrouw dat bij hem, maar Luna had echt precies geweten hoe ze met hem om moest gaan. Eigenlijk had hij geluk gehad dat hij iets oplettender was dan zijn vader en dat Luna hem wat meer mocht, anders had ze zo hetzelfde bij hem kunnen flikken, want ook daar had Kayton gelijk in, ze was enorm achterbaks. Hij vroeg of ze even bij Jay gingen kijken,daardoor knikte hij. Hij vond het een prima idee. ‘Is goed,’ stemde hij dus ook in, hij kwam overeind en hij liep meteen zijn kamer uit, richting het trainingsterrein, van ver herkende hij Jay al, het liet hem een beetje glimlachen. Hij wist dat de jongen blij zou zijn om Kayton te zien.

Trainingsvelden Black Castle