Skyrim RPG

Jason Hiddon

Ze plaagde hem en ze zei dat het de eerste keer al raak kon zijn. 'Kan dat zo snel gaan?' vroeg hij zacht. Hij was echt met alles totaal onervaren, hij wist het niet echt. Ze zei dat ze in negen maanden heel erg dik en chagrijnig werd. 'Echt?' vroeg hij meteen. 'Moeten we nog iets speciaals doen? Ergens rekening mee houden? Doet het pijn?' vroeg hij nu achter elkaar.

Dany

"Ja, het kan echt zo snel gaan. Ik heb maar één celletje van jou nodig." Grijnsde ze hem toe. Hij wist het allemaal echt niet, waarschijnlijk kwam dat omdat Diana hem had 'opgevoed'. Die gaf ook gewoon helemaal niets om dat soort dingen. Hij wilde weten of ze nog wat speciaals moesten doen en ergens rekening mee moesten houden. Ze pakte hem zachtjes vast.
"Lieve Jason... het is belangrijk dat je me goed behandeld, als ik chagrijnig ben of heel erg dwars, dan komt dat niet door jou, dan komt dat door mijn hormonen, dat moet je goed in de gaten houden. Verder kan het wel pijn doen soms... als het kindje heel erg veel beweegt of zoiets. Bovendien moeten we er tegen het einde wel voor zorgen dat we een prachtige kinderkamer hebben. En we moeten goed in de gaten houden of het kindje misschien wel speciale krachten ontwikkeld... dat kan zomaar natuurlijk." Ze glimlachte eventjes naar hem.

Jason Hiddon

Ze pakte hem vast en begon nu te vertellen, hij knikte langzaam. 'Dat kan ik wel, denk ik.' zei hij zacht. Hij was ontzettend geduldig en hij wilde altijd lief voor hem zijn, hij maakte niet zo snel ruzie, eigenlijk nooit. Het moest heel ver gaan wilde hij echt boos worden. Het kon soms wel pijn doen en ze moesten zorgen voor een kinderkamer. Ze moesten in de gaten houden of het kindje krachten zou ontwikkelen, dat kon inderdaad. 'Het moet wel lukken, toch? Denk je dat ik een goede vader ben?' vroeg hij zacht aan haar.

Dany

"Ik weet zeker dat je het kan." Zei ze vol vertrouwen tegen hem toen hij zei dat hij dacht dat hij het wel kon. Ze glimlachte hem liefdevol toe en later vroeg hij of het wel ging lukken en of ze dacht dat hij een goede vader was.
"Ja, dat ben jij. Jij zult de beste vader van de wereld worden... je bent zo lief en begripvol, jij kunt dit." Klonk haar stem vol vertrouwen en ze streelde met haar natte vingers eventjes langs zijn wang.

Jason Hiddon

Ze wist zeker dat hij het kon, daardoor glimlachte hij een beetje. Hij dacht het ook wel. Hij wilde er altijd voor haar zijn, dus dat zat wel goed. Ze zei dat hij het was, hij zou de beste vader van de hele wereld worden. Hij was lief en begripvol, hij kon het. 'Hoe weet je dat zo zeker?' vroeg hij met een grijnsje op zijn gezicht aan haar. Hij legde zijn hand op haar been en hij streek zachtjes met zijn vingers over haar huid. Het voelde zo fijn dat hij dit allemaal kon, zonder ook maar een beetje bang te zijn.

Dany

Hij vroeg met een grijns hoe ze dat zo zeker kon weten en ze voelde zijn hand op haar been. Genietend liet ze hem zijn gang gaan. "Ik weet het zo zeker omdat je zo goed voor mij zorgt, dat kun jij ook voor een kindje, bovendien wil je het ook heel graag, dat betekent dat je er wel klaar voor bent." Glimlachte ze naar hem.

Jason Hiddon

'Ik denk het ook wel, het voelt echt heel erg goed, de gedachte alleen al maakt mij blij.' fluisterde hij. Hij zoende haar daarna langzaam en hij liet zijn vingers langs haar hals glijden. 'Nu is het denk ik wel echt tijd om ons aan te gaan kleden, waarschijnlijk is de hele herberg zo al vol.' zei hij met een grijnsje op zijn gezicht tegen haar, na de zoen. Hij had echt wel zin in het feest, waarschijnlijk zou het geweldig zijn.

Dany

Ze glimlachte door zijn woorden en keek hem met twinkelende ogen aan. Ze zoende hem liefdevol terug en ze genoot van zijn vingers die langs haar hals gleden. Hij vond het tijd om om te gaan kleden want waarschijnlijk was de herberg zo wel vol. "Hmm... oké, al vind ik het ook helemaal niet erg om met jou in bad te zitten." Sprak ze zachtjes, toch had ze ook wel heel erg veel zin in het feest. Ze kwam langzaam overeind en pakte twee handdoeken, ze gaf er eentje aan Jason met een glimlach.

Jason Hiddon

Ze zei dat ze het ook helemaal niet erg vond om met hem in bad te zitten en daardoor grijnsde hij weer. 'Dat kan altijd nog.' plaagde hij haar. Hij kwam zelf ook overeind en hij pakte de handdoek van haar aan. Hij droogde zijn lichaam af en daarna pakte hij de kleding die Dany mooi vond en trok hij dat aan. Hij zorgde ervoor dat zijn haar er normaal uit zag en daarna keek hij hoe ver Dany al was.

Dany

Ze grinnikte door zijn woorden en daarna begon ze zichzelf aan te kleden in de prachtige jurk. Ze vlocht haar haren netjes in en wanneer ze klaar was, liep ze naar Jason toe. Ze gaf hem een kusje en pakte zijn hand. "Laten we gaan." Klonk haar stem vrolijk tegen hem.

Jason Hiddon

Ze zag er echt helemaal geweldig uit en ze wilde graag gaan. 'Ja, laten we dat maar doen.' zei hij. Hij nam haar mee de herberg in, waar al een aardige hoeveelheid mensen waren. Hij voelde zich trots dat hij Dany aan zijn zijde had, hij had dit gedaan omdat hij zich geweldig voelde met haar, maar hij merkte wel dat hij het wat lastig vond om zo een groep mensen in te lopen. Hij voelde zich er nog steeds wat ongemakkelijk door, ook al was het zijn eigen idee en waren het alleen maar bekenden.

Dany

Eenmaal op het feest kwamen er allemaal mensen op hun af. Ze werden door iedereen gefeliciteerd en Dany bedankte ze allemaal. Wanneer ze Thobias zag, omhelsde ze hem even stevig en hield ze hem een tijdje zo stevig vast. Ze voelde zich zo erg gelukkig en ze hoopte dat haar beste vriend dit ook was voor haar.

Koning Thobias Hiddon

Dany kwam al vrij snel haar hem toe en omhelsde hem stevig, waardoor hij haar in zijn armen hield. 'Ben je een beetje gelukkig nu?' vroeg hij na een tijdje aan haar. Hij had het idee van wel. Jason had alles met hem overlegd en Thobias wist dat Jason er ook echt alles aan wilde doen om haar gelukkig te maken, hij was goed voor haar en dat was het belangrijkste. Hij liet haar los en hij keek haar aan. 'Je ziet er in ieder geval echt geweldig uit.'

Dany

Hij hield haar stevig vast en vroeg na een tijdje of ze een beetje gelukkig was. "Ik ben vreselijk gelukkig nu... ik ben zo gek op Jason en ik wilde zo graag met hem trouwen en ik weet zeker dat jij hem geholpen hebt." Sprak ze met een grijns tegen hem en ze bleef hem nog een tijdje vasthouden. Hij liet haar uiteindelijk los en zei dat ze er geweldig uitzag. Ze glimlachte breed naar hem.
"Niet echt jouw stijl volgens mij." Plaagde ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze was vreselijk gelukkig, ze was gek op Jason en ze wilde heel graag met hem trouwen en ze wist zeker dat hij hem geholpen had, daardoor grijnsde hij. 'Hij heeft alles zelf bedacht, maar hij had bij sommige dingen een beetje steun nodig.' zei hij tegen haar. 'Nee, niet mijn stijl. Ik zie liever iets meer van het lichaam, maar goed, het staat je geweldig.' zei hij plagend tegen haar. Daarna pakte hij haar weer vast. 'Ik ben ontzettend blij voor je...' fluisterde hij.

Dany

Hij gaf wel aan dat Jason het zelf had bedacht, l had hij wel een beetje steun nodig. "Wat goed." Sprak ze met een grijns, ze vond het heel knap van Jason dat hij zoveel zelf had gedaan. Hij vond haar jurk niet helemaal zijn stijl, maar het stond haar geweldig. "Dank je, Thobias." Glimlachte ze hem toe. Ze werd weer door hem vastgepakt met de woorden dat hij ontzettend blij voor haar was. "Hoe gaat het met jou? Ben je ook gelukkig?" Vroeg ze hem zachtjes.

-------

https://justrpgforum.actieforum.com/viewtopic.forum?t=58