Medieval Times

Elvira Solore

Wanneer ze klaar waren bedankte ze de vrouw voor de mooie avond en werkte ze haar de deur uit, Elvira plofte nu languit en vermoeid op het bed neer. Nathan pakte haar vast, ze keek naar hem met een glimlach.
"Tevreden?" Vroeg ze hem lichtelijk plagend.


Koningin Fay Lahero

Hij zakte weer in slaap uiteindelijk en ze hield hem zo warm mogelijk, hij lag echt heel erg dicht tegen haar aan en zelf kreeg ze het behoorlijk warm omdat ze ook nog eens zoveel warmte naar hem uitstraalde, maar het was voor hem waarschijnlijk een stuk fijner zo en daarom deed ze het ook, ze wilde dat hij zoveel rust nam als mogelijk was.

Koning Stephen Lahero

Hij lag nu eigenlijk wel weer rustig, Fay hield hem warm en daardoor had zijn lichaam geen energie nodig om hem op te warmen, dat was heel erg fijn. Hij werd na een paar uur wakker en hij keek naar Fay, hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in. 'Het spijt mij.... Jij hebt ook je rust nodig en ik hou je constant wakker, dat is niet mijn bedoeling.' Zei hij heel zacht en schuldig. Hij vond het heel erg dat ze zo voor hem moest zorgen.

Nathan Gerono

Elvira werkte haar de kamer uit en hij keek haar grijnzend aan. 'Het was helemaal geweldig... Vond jij het ook een beetje leuk?' Vroeg hij aan haar. Voorlopig had hij genoeg om over na te denken en te fantaseren, hij had het nog leuker gevonden dan hij verwacht had. Hij voelde zich ook echt heerlijk nu. Hij pakte haar vast en hij trok haar tegen zich aan, hij was wel moe nu en Elvira waarschijnlijk ook.

Koningin Fay Lahero

Stephen werd na een tijde weer wakker en pakte haar hand vast, ze knipperde even met haar ogen en keek hem aan. Het speet hem, zij had ook rust nodig en nu hield hij haar constant wakker. Het was niet zijn bedoeling.
Zachtjes drukte ze een kusje op zijn voorhoofd. "Het maakt niet uit, voel je alsjeblieft niet schuldig, ik zorg graag voor je, ik vind het fijn." Gaf ze liefdevol aan en ze trok hem even wat tegen haar aan.



Elvira Solore

Nathan vond het helemaal geweldig en vroeg of zij het ook een beetje leuk vond. Ze knikte even. "Ja, maar ik vond het heel erg raar.... gelukkig vond ze dat wilde een beetje leuk, anders had ze echt geen seks met je mogen hebben." Grinnikte ze nu. Ze werd tegen hem aangetrokken en legde haar hoofd zachtjes op zijn borst.

Koning Stephen Lahero

Hij moest zich niet schuldig voelen, ze zorgde graag voor hem. Dat liet hem weer een beetje glimlachen en ontspannen, ze was heel erg lief. Soms zelfs een beetje te lief. Hij streek langzaam met zijn vingers over haar hand heen en hij haalde langzaam adem. Nu kwam hij pas echt weer een beetje bij, al voelde hij zich nog steeds niet echt goed. Waarschijnlijk had het ook gewoon echt een paar dagen de tijd nodig.

Nathan Gerono

Ze vond het leuk, maar wel raar. Door wat ze daarna zei grijnsde hij. 'Als ik een keer iets doe wat je niet wilt hebben moet je het gewoon zeggen, ik vind het belangrijk dat jij het ook leuk vindt. Dat vind ik alleen maar heel erg uitdagend, daarom vond ik dit ook zo leuk.' Legde hij haar uit. Het was gewoon opwindend om te zien. Hij sloeg zijn armen om haar heen en hij zoende haar zacht. 'Ik hou van je.' Fluisterde hij.

Koningin Fay Lahero

Hij glimlachte weer een beetje naar haar en ze voelde zijn vingers heel erg zacht over haar hand glijden, ze legde haar hoofd zachtjes tegen hem aan en sloot haar ogen even. "Ik vind het zo vreselijk om je zo ziek te zien..." Mompelde ze zacht tegen hem.


Elvira Solore

Hij gaf aan dat als hij iets deed wat ze niet wilde, ze het gewoon moest zeggen, het was belangrijk dat zij het ook leuk vond, dat maakte het leuk voor hem.
"Gelukkig maar." Glimlachte ze hem toe. Ze vond het best leuk, maar ze wist dat het niet heel erg snel weer ging gebeuren. Ze voelde de armen van Nathan om zich heen. Hij hield van haar. Ze knuffelde hem en zoende hem zachtjes terug.
"Ik hou ook van jou." Ze keek hem even doordringend en liefdevol aan. "Zullen we nu alsjeblieft gaan slapen? Ik ben kapot." Mompelde ze.

Koning Stephen Lahero

'Je moet je gewoon niet al te veel zorgen maken, het komt wel goed, ik heb gewoon even wat tijd nodig om bij te komen. Ik overleef het allemaal wel en het gaat eigenlijk best goed, ik had ook allang dood kunnen zijn.' zei hij zacht tegen haar, maar het was wel hoe het was. Hij kwam langzaam iets overeind en hij ademde diep in. 'Ik ben blij dat ik iemand heb die zo goed voor mij zorgt...' zei hij zacht tegen haar. 'Kunnen we straks niet kijken of we even de tuin in kunnen? Ik wil niet de hele dag binnen zitten...' zei hij zacht.

Nathan Gerono

Hij grijnsde doordat ze zei dat ze kapot was. 'Dan mag je wel gaan slapen nu hoor...' plaagde hij haar. Hij bleef haar stevig vasthouden en hij drukte even kort zijn lippen op haar wang. Hij was zelf ook wel moe, dus het was helemaal geen slecht idee om nu te gaan slapen. Hij sloot zijn ogen en zakte zelf ook langzaam weg.

Koningin Fay Lahero

"Juist om het feit dat je allang dood had kunnen zijn, maak ik me zoveel zorgen om je... ik ben heel bang dat het weer terug komt, dat je voor altijd pijn hebt." Fluisterde ze heel zacht en zorgelijk. Stephen kwam iets overeind en zei dat hij blij was dat hij iemand had die zo goed voor hem zorgde.
"Natuurlijk." glimlachte ze hem nu toe. Hij wilde straks kijken of hij de tuin in kon. "Ja, straks." Mompelde ze. "Mag ik eerst even slapen?" Daarna sloot ze haar ogen met een glimlach rond haar gezicht.


Elvira Solore

Hij plaagde haar een beetje en hield haar stevig vast, langzaam sloten haar ogen en viel ze weg in een heerlijke slaap. Ze lag dicht tegen hem aan en sliep heerlijk.



Kayton Erogate

Het was inmiddels al bijna middag toen hij weer zijn ogen opende, zijn maag rommelde, hij had behoorlijke honger gekregen. Lui rekte hij zich even uit en gaapte. Daarna ging zijn blik naar Carmen. Hij hoopte dat ze nu uitgerust genoeg was, anders ging hij gewoon zelf even wat te eten halen, dat kon ook.

Koning Stephen Lahero

'Ik ben blij met elk moment dat ik mij goed voel en op het moment zijn dat er eigenlijk best wel veel, dankzij jou. Het is goed te doen, maar vechten aan het front is niet iets waar ik mijn lichaam blij mee maak, het moet gewoon gebeuren. Ik had het ook liever anders gehad.' zei hij zacht. Het viel hem nog mee, hij was bang geweest dat hij er veel meer last van zou krijgen, al was het wel echt zwaar geweest, ook daar. Elvira had hem aardig moeten helpen.

Carmen Samira

Ze werd langzaam wakker en de zag dat Kayton ook al wakker was. ' Jij wilt zeker eten...' plaagde ze hem een beetje. Ze kwam overeind en pakte hem vast, ze drukte zacht haar lippen op die van hem en daarna streek ze langs zijn wang. 'Kom, dan trekken we wat kleding aan en gaan we eten...'

Koningin Fay Lahero

Ze opende haar ogen langzaam weer toen hij begon te praten, ze vond het gewoon leuk om met hem te praten, daar genoot ze gewoon echt van. Vooral nu... Hij gaf aan dat hij blij was met de momenten dat hij zich goed voelde en dat waren er momenteel best wel veel, dankzij haar. Hierdoor glimlachte ze even naar hem. "Nee, maar ik hoop ook dat je voorlopig niet meer hoef te vechten..." Fluisterde ze hem nu toe en ze streelde zachtjes langs zijn wang.


Kayton Erogate

Carmen werd wakker en vroeg of hij wilde eten. Hij grijnsde haar toe, maar voor hij antwoord kon geven, werd hij al zacht door haar gezoend en ze streelde langs zijn wang.
"Nu doe je net alsof ik alleen maar aan eten kan denken." Hij schudde zijn hoofd eventjes en kwam daarna langzaam overeind om wat kleding aan te trekken.

Koning Stephen Lahero

'Dat hoop ik ook echt, voorlopig zal het wel meevallen.' Zei hij tegen haar. Hij drukte zijn lippen zacht op haar wang en daarna sloot hij haar helemaal in zijn armen. 'Ga maar lekker slapen Fay, dat heb je wel verdiend, ik zal je nu niet meer wakker maken. ' zei hij tegen haar met een grijnsje op zijn gezicht. Hij deed het nooit echt bewust.

Carmen Samira

'Nee, je denkt niet alleen maar aan eten, maar wel heel veel, volgens mij.' Plaagde ze hem nu een beetje. Het was gewoon te leuk om te doen. Ze kwam overeind en trok haar kleding aan, daarna keek ze even naar Kayton. 'Wil je na het eten al vertrekken naar Leroy?' Vroeg ze nu aan hem.

Koningin Fay Lahero

"Gelukkig wel... je mag best wel even op adem komen." glimlachte ze hem toe. Ze voelde een kusje op haar wang en daarna zijn armen stevig om haar heen. Ze moest lekker gaan slapen, dat had ze wel verdiend vond hij.
"Jij bent de enige die mij altijd wakker mag maken." Mompelde ze hem toe. Ze kroop dicht tegen hem aan en sloot haar ogen weer om vervolgens langzaam in slaap te vallen.



Kayton Erogate

"Ja, dat is wel waar." Hij haalde wat nonchalant even zijn schouders op. Hij dacht inderdaad wel vaak aan eten. Hij fatsoeneerde zijn haar even en keek daarna weer naar Carmen. Ze vroeg hem of hij na het eten al naar Leroy wilde vertrekken.
"Het liefste wel, ik denk dat hij dat wel kan gebruiken." Gaf hij aan. Wanneer ze haar kleren aan had, drukte hij zachtjes zijn lippen op die van haar.

Carmen Samira

'Ach, zolang je af en toe ook een beetje aan mij denkt...' Zei ze grijnzend tegen haar. Hij wilde na het eten meteen weg en ze knikte even. 'Ik denk inderdaad dat hij jouw steun en hulp hard kan gebruiken... Je moet niet schrikken als je hem ziet, Kayton.' zei ze zacht tegen hem. Ze wist hoe veel Kayton om hem gaf en ze wist ook dat Leroy er waarschijnlijk vreselijk uit zou zien en ze wilde wel dat Kayton daar rekening mee hield.

Kayton Erogate

"Ben je nu jaloers?" Plaagde hij haar met een grijns op zijn gezicht. Ze dacht inderdaad dat Leroy zijn steun en hulp hard kon gebruiken en hij moest niet schrikken als hij Leroy zag. "Wat? Hoezo?" Vroeg hij nu aan haar. Hij pakte haar hand zachtjes vast en keek haar doordringend aan. Wat was er aan de hand met Leroy.

Carmen Samira

'Jay heeft je zeker nog niet zo veel verteld... ' zei ze zacht. 'Weet je waarom we oorlog hadden?' Vroeg ze daarna. Ze ademde langzaam in. 'Jay heeft Leroy op een verschrikkelijke manier mishandeld, hij was er erg aan toe. daarna heeft hij ruzie gehad met Esmeralda en wat mensen vermoord op het feest in het andere rijk. Het loop al veel langer niet helemaal lekker met Jay, Lolita en Leroy doen veel voor ze, dat kan ook niet anders nu.

Kayton Erogate

Ze begon zacht met de opmerking dat Jay hem nog niet zoveel verteld had. "Jay heeft mij nog helemaal niets verteld. Ik heb gehoord dat hij Leroy pijn heeft gedaan, maar dat is alles." Gaf hij aan. Carmen vroeg hem of hij wist waarom ze oorlog hadden en hij schudde zijn hoofd. Door wat ze daarna vertelde, viel zijn mond open van verbazing.
"Dit meen je niet..." Mompelde hij zachtjes. Hij schudde vol ongeloof zijn hoofd. "Verdorie..." Mopperde hij.

Carmen Samira

'Daarom is het zo belangrijk dat je weer terug bent. Hij heeft je vreselijk hard nodig. Hij doet het zelf eigenlijk heel erg goed, maar Jay maakt het niet makkelijker en die zit waarschijnlijk gewoon echt met zichzelf in de knoop. Sinds de dood van Killian is het alleen maar erger geworden. Het is heel erg naar om te zien en Esmeralda doet er alles aan om hem te helpen. Volgens mij gaat het nu wel weer wat beter, maar ik weet het niet zeker.' zei ze zacht tegen hem.

Kayton Erogate

Hij pakte Carmen even vast en hield haar dicht tegen zich aan, alles wat hij voelde... het was zo intens, hij leefde zo erg mee met Leroy... arme man... Kayton vond het zo naar.
"Ik zal Leroy eerst helpen en daarna zal ik me op Jay richten." Zijn stem klonk wat schor, al was het beter dat hij dit nu pas allemaal wist, anders had hij gisteren echt niet kunnen genieten van het feest. Hij had nu ook spontaan geen honger meer. "Het zal al helpen als Esmeralda een tijdje bij hem is, daarna moet het mij wel lukken denk ik." Vertelde hij zacht.
"Zullen we nu meteen al gaan?" Vroeg hij nu aan Carmen en hij keek haar even aan.

Carmen Samira

'Het komt wel goed...' zei ze geruststellend tegen hem. Het kwam ook echt wel goed, maar het was wel gewoon heel erg sneu. Dit verdiende Leroy gewoon niet. Zelfs niet na wat hij allemaal gedaan had. ' Ja, dan moet je wel iets met hem kunnen. Esmeralda krijgt al veel voor elkaar, je moet het gewoon heel erg rustig aanpakken, dan komt het wel...' zei ze zacht tegen hem. ' Ja, we gaan meteen wel, dat is misschien beter. Wil je gaan rijden?' Vroeg ze aan hem.

Kayton Erogate

Carmen gaf aan dat het wel goed kwam en hij knikte hierdoor even, dat wist hij wel, maar hij schrok gewoon heel erg. Carmen dacht dat het wel een slim idee was om eerst Leroy te helpen en daarna Jay, het kwam wel goed. Ze wilde weten of hij wilde gaan rijden.
"Ja, graag. Ik heb al een eeuwigheid niet meer op een paard gezeten." Glimlachte hij breed naar haar. Hij nam haar mee naar buiten. De staljongen vroeg hem of hij zijn paard moest zadelen.
"Doe niet zo gek." Antwoordde hij daarop. Hij ging het rijtje met paarden af tot hij er eentje zag die hij herkende, het was toen nog een veulentje geweest en nu was het dier uitgegroeid tot een prachtige hengst.
"Is deze van iemand?" Er werd geschud. "Mooi." Grijnsde hij en hij begon het dier op te zadelen. Het was een geweldig mooi en krachtig paard, spierwit van kleur, zo had Kayton ze graag.

Carmen Samira

Ze schudde haar hoofd even door Kayton en ze zadelde haar paard op, zodra ze klaar was nam ze het dier mee naar buiten. Ze steeg op en haalde een hand door haar haren heen. Ze had er wel zin in om even te rijden en ze hoopte dat het wat beter ging met Leroy, maar dan zou nog wel tegenvallen. Ze hoopte dat Kayton niet al te erg zou schrikken van alles, Leroy zou echt blij zijn dat hij er weer was. Dat wist ze zeker, het kon niet anders.

Kayton Erogate

"Wat?" Vroeg hij plagend aan Carmen. Hij steeg op zijn paard en liet het dier tot aan Carmen stappen. Hij keek haar met een lichte glimlach aan. Het liefste nam hij een langere route om te genieten samen met haar, maar hij wilde heel erg graag zien hoe het eraan toe ging op Black Castle.
"Zullen we morgen samen een ritje maken en picknicken of zo?" Vroeg hij zacht aan haar met een glimlach. Daarna spoorde hij zijn paard aan en draafde hij weg in de richting van het kasteel.

Carmen Samira

'Niets, je bent gewoon jezelf.' Plaagde ze hem nu. Hij liet zijn paard aandraven en Carmen deed hetzelfde. Het was eigenlijk nog prima weer, dus dat was wel fijn. Hij stelde plannen voor voor morgen en ze knikte even. ' Ja, natuurlijk, ik heb toch niet zoveel meer te doen nu. Alleen nog wat dingen afronden en rapporteren, maar jij zal toch wel bezig zijn met Leroy, dus dat is geen probleem. We kunnen morgen wel rijden, ik vind het leuk.' zei ze glimlachend tegen haar.

Kayton Erogate

"Dat is ook de bedoeling." Grijnsde hij toen ze plagend aangaf dat hij gewoon zichzelf was. Ze gaf aan dat ze het leuk vond, ze had niet zo heel erg veel te doen nu, alleen wat dingen afronden en rapporteren. Hij knikte hierdoor even. Ze vond het geen probleem want hij was druk met Leroy, ze vond het wel leuk om te gaan rijden.
"Fijn." Knikte hij glimlachend. Hij praatte wat met haar onderweg, het was heerlijk, de zon scheen tussen de bomen door en het zorgde er wel voor dat hij in een hele goede bui was. Eenmaal op Black Castle ging hij meteen naar de werkkamer toe. Hij klopte even aan en opende de deur.
Lolita was daar aan het werk. Het was één grote bende en zij zat met haar handen in haar haren eroverheen gebogen, ze leek er helemaal niets van te snappen. Ze keek naar hem op en haar ogen werden groot.
"W-wat..?" Vroeg ze vol verbazing, Kayton glimlachte even. "Ik wilde je niet laten schrikken, maar ja, ik ben weer terug en ik wil jullie graag helpen. Waar is Leroy?" Wilde hij van haar weten.
"In de slaapkamer." Fluisterde ze. Hij knikte hierdoor even en keek naar de bende.
"Als jij ervoor wilt zorgen dat alles op stapeltjes ligt, zal ik het van je over nemen, dan kan jij voor Leroy zorgen, maar ik ga eerst naar hem toe om met hem te spreken." Zei hij tegen haar. Ze knikte alleen maar en Kayton liep weer weg. Hij klopte aan op de deur van de slaapkamer.
"Leroy?" Misschien sliep de man wel.

Leroy Fullbright

Hij zat rechtop in het bed en hij was wat aan het lezen. Rechtop zitten ging nog net, maar hij kon amper uit bed stappen. Alles deed nog heel erg veel pijn, maar hij had moeite met niks doen. Hij kon niet eens een rondje lopen en daar werd hij nogal onrustig van. Hij keek op toen hij iets hoorde en daarna werd er op de deur geklopt. Hij hoorde zijn naam en hij keek wat raar naar de deur. Het klonk hem wel heel erg bekend, maar toch vond hij het raar. 'Kom maar binnen..' zei hij zacht tegen de gesloten deur.

Kayton Erogate

Er werd zacht gezegd dat hij binnen mocht komen, langzaam opende hij de deur en stapte hij naar binnen toe. Hij glimlachte een beetje naar Leroy, al stond er wel een bezorgde blik in zijn ogen. Hij liep naar het bed toe.
"Hoe gaat het?" Vroeg hij, zijn ogen twinkelden, afwachtend over de reactie van Leroy.