Griekse Mythologie

Apollo

Ze viel nu eigenlijk meteen in slaap en hij bleef haar stevig in zijn armen houden. Hij wilde echt dat ze zich veilig voelde bij hem, dat vond hij heel erg belangrijk. Hij viel zelfs ook vrij snel weer in slaap, hij was aardig moe en hij had afgelopen nacht ook maar een paar uur geslapen. Hij sliep eigenlijk best wel goed, hij bleef doodstil liggen en heel dicht tegen het warme lichaam van Chayenne aan, wat er op de een of andere manier voor zorgde dat hij helemaal ontspande en tot rust kwam, iets wat hij goed kon gebruiken. Hij hoopte maar dat ze zelf ook goed doorsliep en tot rust kwam, maar hij zou het snel genoeg merken als ze wakker werd.

Chayenne Lahero

Het was zelfs laat in de ochtend dat ze wakker werd, haar vader was nog even stilletjes komen kijken hoe het met haar ging, maar met de aanblik van Apollo die haar zo stevig in zijn armen hield, wist hij dat het eigenlijk wel goed was. Hij maakte nu een ontbijtje voor ze.
Chayenne friemelde zich voorzichtig uit de greep van Apollo en rekte zich heel lui even uit en gaapte even. Ze keek naar hem, bewonderend eigenlijk. Ze raakte er maar niet aan gewend dat hij zo verbluffend knap was. Hij was echt zo anders dan een mens... het was zo'n groot verschil. Ze stak nu haar hand uit en streek zacht en liefdevol langs zijn wang.

Apollo

Deze keer werd hij niet wakker van haar beweging, al kwam dat misschien ook omdat hij op zijn gemak was hier, meer dan hij ergens anders was, of dan wanneer hij alleen was. Hij werd wel wakker door de aanraking en omdat hij niet meteen wist wat het was, greep hij zonder zijn ogen te openen meteen stevig haar hand vast, daarna opende hij zijn ogen en zag hij dat het Chayenne was. Er brak een glimlachje door op zijn gezicht en hij liet haar hand weer los, het was goed, er was niets aan de hand. Hij was toch wel altijd op zijn hoede, helemaal als hij sliep. Dat was toch een kwetsbaar moment en dan zou iemand hem makkelijker iets aan kunnen doen. Meestal had hij alles wel door, maar toch. Hij pakte haar gezicht vast en hij drukte zacht zijn lippen op haar voorhoofd, daarna keek hij haar weer aan. ‘Heb je nog een beetje kunnen slapen?’ vroeg hij zacht aan haar.

Chayenne Lahero

Ineens werd haar hand vastgegrepen, ze schrok en zette even grote ogen op, daarna was er een blik van pijn in haar ogen te zien.
"Auw." Mompelde ze toen hij haar hand los liet. Hij greep best wel hard.
Haar gezicht werd nu door hem gepakt en ze kreeg een kusje op haar voorhoofd. Nu glimlachte ze weer naar hem. Hij vroeg of ze nog een beetje had kunnen slapen. Ze knikte.
"Ja, ik heb best fijn kunnen slapen in jouw sterke armen, en jij?" Vroeg ze zacht met een glimlach.

Apollo

Nu pas drong tot hem door dat hij haar pijn gedaan had en direct voelde hij zich daar rot over. ‘Ik wilde je geen pijn doen, ik schrik heel erg snel als ik slaap. Ik moet altijd alert zijn…’ zei hij zacht tegen haar. Hij had haar aanraking totaal niet verwacht en daarom had hij zo gereageerd, het had ook iets anders kunnen zijn. Ze zei dat ze best fijn had kunnen slapen in zijn sterke armen, daardoor glimlachte hij weer, dat vond hij wel heel erg fijn om te horen. ‘Ik heb ook goed geslapen. Bijzonder goed eigenlijk….’ Zei hij zacht tegen haar. Hij ging weer wat dichter tegen haar aan liggen, hij wilde nog helemaal niet weg bij haar. Het lag eigenlijk wel heel erg lekker. Zijn hand gleed langzaam over haar rug heen, zijn vingertoppen gleden onder haar shirt en hij gleed zo met zijn hand over haar zachte huid heen.

Chayenne Lahero

Hij wilde haar geen pijn doen, maar hij schrok heel snel wanneer hij sliep, hij moest altijd alert blijven.
"Maar... ik bedoelde het gewoon lief..." Zei ze nog een beetje beteuterd tegen hem. Hij zei dat hij ook goed geslapen had, zelfs bijzonder goed.
Alles waar hij de vorige dag last van leek te hebben, leek nu verdwenen te zijn, hij ging weer dicht tegen haar aanliggen en ze voelde zijn hand onder haar shirt glijden, ze huiverde even en keek hem wat onderzoekend aan.
Ze was toch wat terughoudend geworden door gisteren. Dat had even tijd nodig bij haar, ze moest het verwerken.

Apollo

‘Dat weet ik ook wel, maar ik wist toch niet dat jij het was?’ vroeg hij zacht aan haar. ‘Als ik dat had geweten, had ik nooit zo gereageerd…’ voegde hij er aan toe. Hij moest daar ook nog een beetje aan wennen, maar dat kwam vast wel goed. Chayenne leek het niet echt fijn te vinden, ze keek onderzoekend naar hem, ze hield duidelijk in de gaten wat hij deed. Hoe graag hij haar lichaam ook voelde, hij haalde zijn hand weg en hij pakte haar hand vast, hij kneep er zachtjes in. ‘Sorry, ik wil gewoon te graag, het spijt mij. Ik zou misschien wat meer rekening met je moeten houden en je moet het echt zeggen als ik zoiets doe waar jij je niet fijn bij voelt,’ zei hij tegen haar. Hij vond het heel belangrijk dat ze dat eerlijk aangaf, ook al liet hij heel erg merken wat hij wilde.

Chayenne Lahero

Hij wist niet dat zij het was, daardoor kreeg ze weer een twinkeling in haar ogen. "Je bent een god, dat hoor je te weten." Plaagde ze hem nu.
Na een tijdje haalde hij zijn hand weg en kneep hij zacht in haar hand. Hij bood zijn excuses aan en zei dat hij gewoon te graag wilde, hij zou misschien wat meer rekening met haar moeten houden en ze moest het zeggen.
"Ik weet het gewoon nu niet zo goed... ik wil het wel heel erg graag en ik vind het meestal ook fijn als je me aanraakt, maar nu even niet..." Fluisterde ze, lichtelijk beschaamd tegen hem.
"Ik heb gewoon tijd nodig." Klonk het verontschuldigend.

Apollo

Hij werd door haar geplaagd, waardoor er een grijns op zijn gezicht kwam te staan. ‘Eigenlijk wel, maar dat is precies waarom ik nu zo heftig reageer. Als ik slaap heeft mijn hoofd rust, dat is zo’n beetje het enige moment en juist omdat ik dan niet op alles let, schrik ik enorm. Ik ben het niet gewend,’ zei hij tegen haar. Ze wist het niet goed, ze wilde het wel en normaal vond ze het fijn als hij haar aanraakte, maar nu niet. Ze zei verontschuldigend dat ze gewoon tijd nodig had en hij glimlachte zwakjes. Hij wilde haar alle tijd van de wereld geven zodat ze zich goed voelde, maar hij vond het nu al zo moeilijk. Dit was iets wat hem zwaar viel en nu mocht hij haar ook nog eens niet aanraken of wat dan ook, waardoor het voor hem nog veel moeilijker werd. Ze was echt de mooiste vrouw die hij ooit had gezien, maar ook de enige mooie vrouw waar hij niet meteen iets mee gedaan had. ‘Ik vind dit heel erg moeilijk, Chayenne. Ik zou je nooit dwingen of wat dan ook, maar ik vind het wel lastig,’ zei hij zacht. Hij drukte zacht zijn lippen op haar wang, daarna kwam hij iets overeind. Hij had echt wat meer afstand tussen hun nodig als hij niets mocht doen. 'Ik neem jou niets kwalijk, voel je alsjeblieft niet schuldig, jij kan hier niets aan doen...' zei hij wel tegen haar, op doordringende toon.

Chayenne Lahero

Hij vertelde hoe het precies zat, ze vond het zo fijn dat hij haar gewoon duidelijk uitleg gaf over hoe het voor hem voelde en hoe anders dat was met een mens.
Hij zei nu weer dat hij haar nooit zou dwingen, maar hij vond het moeilijk, ze kreeg een kus op haar wang van hem en ze glimlachte.
"Zullen we vanavond of morgenochtend gewoon weer proberen tot hoever het gaat?" Vroeg ze nu aan hem, ze wilde hem wel het gevoel geven dat ze het probeerde en dat ze het niet gewoon zomaar afkapte, ze had daar wel zo de goede redenen voor. Hij nam haar niets kwalijk en ze moest zich niet schuldig voelen want zij kon hier niets aan doen.
Ze hoorde nu een zachte klop op de deur.
"Er staat een ontbijtje klaar, als je me nodig hebt, ik ben aan het werk." Zei de stem van haar vader.
"Je bent een schatje, papa!" Riep ze terug, daarna hoorde ze hem weglopen. Ze glimlachte, haar vader was ook al zo lief.
"Heb je ook honger?" Wilde ze van Apollo weten.

Apollo

Door haar voorstel liet ze hem zien dat ze het wel belangrijk vond en daardoor knikte hij. ‘Ja, dat zou ik fijn vinden,’ zei hij tegen haar. Ze hoefde echt niet zomaar aan hem toe te geven, hij begreep heel goed dat ze nog wilde wachten en hij had er alle respect voor. Maar het was voor hem zelf wel belangrijk om lichamelijk contact te hebben, hij had het eigenlijk gewoon nodig, maar Chayenne leek dat wel te begrijpen en ze deed duidelijk haar best. Er werd op de deur geklopt en hij hoorde de stem van haar vader, Chayenne vroeg meteen aan hem of hij ook honger had. ‘Nou, ik zou best wat lusten,’ zei hij grijnzend tegen haar. ‘Is het wel oké dat ik met je mee ga? Vindt hij dat niet vervelend? Dan doe ik het niet…’ zei hij nu meteen. Hij wilde de grenzen niet op gaan zoeken, maar waarschijnlijk wist haar vader heel goed dat hij hier ook geslapen had.

Chayenne Lahero

Hij zou het fijn vinden, daardoor knikte ze en knuffelde ze hem even.
Hij wilde weten of het wel goed was als hij met haar meeging, of haar vader dat niet vervelend zou vinden.
"Mijn vader weet al dat je hier bent." Glimlachte ze. "Altijd als ik verdrietig ben, dan komt hij in de nacht nog even bij me kijken of het wel goed met me gaat, dat heeft hij altijd gedaan en ik denk dat hij dat vannacht ook heeft gedaan. Dus dan weet hij al dat je hier bent. Bovendien, als hij het zo openhartig zegt, heeft hij vast ook een bordje voor jou klaargemaakt." Ze grijnsde even naar Apollo, haar vader probeerde er echt het beste van te maken en dat stelde ze zeer op prijs.
Ze begon haar kleren voor die dag weer aan te trekken en deed even gauw haar haren die ze opbond tot een staart.

Apollo

Hij werd door haar geknuffeld, ook dat vond hij enorm fijn. Nooit had het zo veel waarde voor hem gehad, maar Chayenne liet hem serieus een heel nieuwe wereld kennen en hij was haar daar dankbaar voor. Haar vader wist dus inderdaad al dat hij hier was en waarschijnlijk stond er ook een bordje voor hem. ‘Dat is lief van hem, ik waardeer het enorm…’ zei hij zacht. Hij vond het blijkbaar toch belangrijker dan hij gedacht had, maar vooral voor haar. Hij kon gewoon zien dat ze haar vader heel belangrijk vond en zijn mening dus ook. Ze begon zich om te kleden en hij vond het geen probleem om naar haar te blijven kijken, ze zag er echt geweldig uit. Hij had zijn kleding nog gewoon aan, hij was zo bij haar in bed gaan liggen, hij had ook niets anders, dus moest hij het er maar mee doen. Gelukkig zweette hij niet, of wat dan ook, dus maakte het niet zo veel uit. ‘Je mag best wat langer doen over dat omkleden,’ zei hij zacht. Hij keek graag naar haar.

Chayenne Lahero

Apollo waardeerde het enorm dat haar vader ook ontbijt voor hem had klaargemaakt. Ze glimlachte breed daardoor. Ze vond het toch wel heel erg belangrijk dat de twee mannen met elkaar op konden schieten.
Wanneer ze eenmaal omgekleed was, gaf hij aan dat ze er best wel wat langer over mocht doen. Ze gaf hem een plagende duw.
"Je bent echt erg!" Riep ze vrolijk uit. Ze sloeg daarna haar armen weer om hem heen en zoende hem zacht en vol liefde.
"Je ziet me vast nog vaak genoeg omkleden." Fluisterde ze nu tegen hem.

Apollo

Hij werd geduwd met de woorden dat hij echt heel erg was, waardoor hij grijnsde. Hij wist het zelf ook, maar dit was nou eenmaal hoe hij was. Hij werd door haar gezoend en hij ging er direct in mee, hij trok haar dichter tegen zich aan en zijn handen gleden over haar rug heen. Hij zou haar nog vaak genoeg zien omkleden, dat was ook wel zo. Hij merkte hoe erg hij de neiging had om zijn handen onder haar kleding te laten verdwijnen en daarom hield hij ook op. Hij schraapte zijn keel even en hij keek haar glimlachend aan. 'Laten we maar gaan eten.. ' zei hij zacht. Als ze zo door gingen zou hij het onmogelijk vol kunnen houden, hij had er nu al moeite mee. Het was misschien ook niet slim om hier zo te doen, hij vond dat ze het niet konden maken tegenover haar vader. Het kon ook nog zijn dat hij opeens voor de deur stond en dat vond hij ook niet heel fijn. 

Chayenne Lahero

Ze werd dichter tegen hem aangetrokken tijdens de zoen, ze genoot er zo ontzettend van, ze vond het heerlijk. Ze had haar armen om zijn nek heen geslagen. Na een tijdje hielden ze op en gaf Apollo aan dat ze maar moesten gaan eten. Ze knikte even.
"Ja, laten we dat maar gaan doen." Glimlachte ze, ze ging hem voor de trap af en in de keuken stond een klein mandje met broodjes, gekookte eieren, vleeswaren en nog veel meer. Haar vader had dit echt allemaal speciaal gedaan, waarschijnlijk wilde hij gewoon heel erg graag aan Apollo laten zien dat hij welkom was en wilde hij haar wat beter laten voelen. Ze ging zitten en schonk een glaasje melk in, met een glimlach keek ze naar Apollo.

Apollo

Hij liep met haar mee, zodra hij de gedekte tafel zag kreeg hij een glimlach op zijn gezicht. Blijkbaar was hij hier meer welkom dan hij zich ooit had kunnen bedenken en dat gaf hem een enorm goed gevoel. Hij staarde dankbaar naar de tafel en het duurde even voor hij ging zitten. Hij was duidelijk onder de indruk, dit waren ook allemaal dingen die hij niet gewend was. Hij had zich zelden ergens zo goed gevoeld en haar vader werkte daar nu voor een groot deel aan mee. ‘Wat vreselijk aardig van hem,’ zei hij zacht tegen Chayenne. Ze keek glimlachend naar hem en zijn blik was strak op haar gericht, het voelde allemaal nog zo onwerkelijk. Hij zat te ontbijten met de mooiste vrouw op aarde en ze was helemaal gek op hem. Hij had eerst constant weg willen gaan, maar dat gevoel leek nu totaal verdwenen te zijn, hij voelde zich hier zelfs bijna thuis en dat was bijna een wonder. ‘Wat zijn je plannen voor vandaag?’ vroeg hij zacht aan haar.

Chayenne Lahero

Apollo vond het vreselijk aardig van haar vader en ze knikte. "Dit is zijn manier om aan te geven dat je hier welkom bent. Ik denk dat hij na heeft zitten denken en heeft besloten dat hij je beter kan verwelkomen bij ons in huis, dan dat hij me wegjaagt doordat hij jou hier niet wilt hebben. Hij heeft liever dat we samen hier zijn dan dat ik met jou ergens anders heenga, denk ik." Legde ze aan Apollo uit. Hij keek haar met een strakke blik aan, toch voelde ze zich daardoor niet echt van onder de indruk, ze staarde gewoon wat verliefd naar hem terug.
Na een tijdje pakte ze een broodje. Hij vroeg haar wat haar plannen waren voor die dag.
"Ik moet straks bij een klein bedrijfje langs om te kijken of ik geschikt ben om hun boekhouding bij te houden." Vertelde ze hem, ze was al heel erg lang op zoek naar een leuk baantje en dit leek haar wel wat.
"Verder heb ik geen plannen." Glimlachte ze.

Apollo

Ze vertelde de reden waarom haar vader dit deed en hij knikte langzaam. ‘Ik denk dat het verstandig is als we ons daar dan ook aan houden. Het is voor jou beter en voor mij waarschijnlijk ook. Ik zie hoe veel je van hem houdt, ik zou je nooit van hem af willen nemen en zeker de komende tijd is het voor mij geen probleem om gewoon hier naar toe te komen.’ Zei hij tegen haar. Het was wel enorm wennen voor hem, maar nu haar vader er zo mee omging was het makkelijker en voelde hij zich niet zo ongewenst. Hij wist dat hij zelf ook niet te hard van stapel moest lopen, met het risico dat hij het niet meer serieus nam en het daardoor fout zou lopen. Dan was dit misschien nog wel de beste oplossing. Ze vertelde over haar plannen en hij knikte langzaam, op de een of andere manier viel het hem zwaar dat ze een heel leven zonder hem had. Hij was er aan gewend geraakt dat vrouwen alles aan de kant zouden zetten voor hem, dat ze alleen maar thuis zaten te wachten tot hij weer langskwam. Hij wist dat het niet goed was, maar het was voor hem wel normaal en Chayenne was niet zo. ‘Je weet dat je niet hoeft te werken hé? Het is geen verplichting, ik kan je onderhouden…’ zei hij zacht tegen haar. Hij wilde het haar wel laten weten, hij zou haar niet tegenhouden als ze zou willen werken. Tenminste, niet nu. Hoe het op de langere termijn zou gaan wist hij niet, maar hij was misschien toch wat ouderwets hierin.

Chayenne Lahero

"Hij zal er wel aan wennen, denk ik..." Glimlachte ze. "Ik vroeg me af of er voor mij een mogelijkheid is om daar te wonen, bij jou." Ze zei het heel erg zachtjes. Het was nog niet voor nu, maar op den duur zou ze het wel heel erg graag willen.
Hij knikte wat toen ze over haar plannen begon en nu ineen zei hij dat ze niet hoefde te werken, hij kon haar onderhouden, ze schudde met een glimlach haar hoofd.
"Het is heel erg lief van je, Apollo, maar je weet hoe graag ik nog wel een beetje zelfstandig en onafhankelijk wil zijn. Ik wil het nu niet. Misschien dat ik dan op den duur wat liefdadigheidswerk erbij zou gaan doen, maar nu wil ik ervaringen opdoen en werken. Bovendien, wat nou als ik een cadeautje voor je wil kopen ofzo? Dan moet ik toch geld hebben?" Zei ze plagend tegen hem.

Apollo

Ze vroeg zich af of er een mogelijkheid was om daar te wonen, bij hem. Daardoor bleef hij even stil. ‘Ik weet het niet zo goed,’ zei hij zacht. ‘Het ligt eraan hoe goed jij je staande kan houden tussen de goden, maar we zouden over een tijdje wel kunnen kijken. Het is niet allemaal zo geweldig als het lijkt daar. Natuurlijk is het mooi, maar ze zijn niet allemaal lievertjes en ze zullen vol op jou duiken vanwege je schoonheid…’ zei hij tegen haar. Waarschijnlijk ook omdat hij iets met haar had, dat maakte het alleen nog maar interessanter. Eigenlijk was het heel erg, maar hij wist wel dat het zo zou gaan. ‘Ik zou je een keertje mee kunnen nemen en dan kan je kijken hoe je het vindt. Als je gewend bent geraakt aan mijn gezelschap, ook als ik mezelf ben, kunnen we wel eens verder kijken,’ zei hij nu. Als hij haar meenam daar naartoe, was zijn vrijheid weg. Vanaf dan was het voor hem compleet serieus en zou hij niet echt meer zijn eigen dingen kunnen doen. Het moest dan wel heel goed gaan tussen hun, wilde het werken. Maar over een tijdje zou dat misschien wel kunnen. Ze vond het heel lief van hem, maar ze wilde wel een beetje zelfstandig zijn, hij knikte langzaam. Voor nu was het goed en ze zouden later wel kijken. Ze zei dat ze toch geld nodig had als ze iets voor hem wilde kopen, daardoor brak er een glimlach door op zijn gezicht. ‘Dat is waar,’ zei hij. Hij was klaar met eten en hij legde het bestek weg. ‘Ik zal zo gaan, dan kan jij de dingen doen die je wilt doen en dan zie ik je vanmiddag weer, is dat goed?’ vroeg hij aan haar.

Chayenne Lahero

Het lag eraan hoe goed ze zich staande kon houden tussen de goden , want ze waren echt niet allemaal lief en zouden op haar duiken vanwege haar schoonheid.
"Apollo, als al die goden er zo uitzien als jou, wat moeten ze dan met mij? Vergeleken met hun ben ik dan echt niet knap en stelt mijn schoonheid niets voor." Vertelde ze hem nu en ze schudde haar hoofd even.
Hij zou har een keer mee kunnen nemen en dan kon ze kijken hoe ze het vond. Ze knikte daardoor.
"Dat vind ik goed, maar voorlopig vind ik het zo ook wel fijn." Glimlachte ze naar hem. Ze waren namelijk allebei nogal op hun vrijheid gesteld en zo lang kenden ze elkaar nog niet. Ze wilde het gewoon rustig aan doen en niets overhaasten.
Hij glimlachte door haar woorden en zei dat het waar was. Ze nam nog een broodje en wanneer ze die op had, vertelde Apollo dat hij ging, dan kon zij haar dingetjes doen en dan zag hij haar die middag weer. Ze knikte.
"Ja, is goed. Geen probleem." Glimlachte ze weer.

- kun je geen slechte god aanmaken ofzo? Die dan Chayenne af wil pakken of weet ik veel.

Apollo

‘Je kan je er misschien niets bij voorstellen, maar ik meen dit serieus, Chayenne. Goden vervelen zich, hebben totaal geen uitdaging in hun leven en zoeken dat op door vervelende acties uit te halen. Daarvoor hoeven ze niet eens slecht te zijn. Mensen zijn gewoon weinig waard en als ze mij kunnen treiteren zullen ze sowieso elke kans grijpen om dat te doen. Je bent ook nog eens vreselijk mooi. Je ziet het misschien zelf niet zo, maar je zou een uitdaging zijn voor elke god omdat je mooier bent dan een mens. Veel mooier. Bovendien ben je nog puur. Je zou ze helemaal gek maken en je moet aardig stevig in je schoenen willen staan om dat te kunnen hebben. Zelfs als jij het al aan kan, blijft het gevaarlijk. Ik zou door het lint gaan als iemand iets flikt bij jou en een ruzie tussen twee goden kan er nog wel eens heftig aan toe gaan. We houden niet zomaar op, ons ego is te groot en we gaan door tot het einde,’ legde hij haar nu op doordringende toon uit. Waarschijnlijk keek ze er gewoon veel te positief tegenaan. Hij kwam overeind, hij wilde weg gaan, maar hij wilde het hier eerst nog even over hebben. Hij trok haar overeind uit de stoel tegen zijn lichaam aan, met een glimlachje op zijn gezicht.

Ja, is goed. Zal ik er gewoon zelf eentje verzinnen dan? Heb geen zin om helemaal op te zoeken. Jij moet er eigenlijk ook nog een vrouwelijke bij nemen haha

CHayenne Lahero

Ze luisterde naar Apollo. Hij was heel erg serieus en vertelde dat de goden zich verveelden, ze hadden geen uitdaging in het leven en haalden vervelende dingen uit. Mensen waren weinig waard. Hij gaf aan dat ze mooi was, mooier dan een mens. Daardoor glimlachte ze weer een beetje. Ze was bovendien ook nog puur.
"Daar had ik al over nagedacht... voor dat ik met jou daar naartoe ga, wil ik het een keer gedaan hebben." Vertelde ze hem met een klein glimlachje.
Het bleef gevaarlijk en hij zou door het lint gaan als ze haar iets deden. Een ruzie was heftig tussen de goden en ze rilde even toen hij aangaf dat ze doorgingen tot het einde. Dat vond ze wel een heel erg eng idee. Ze werd door hem uit de stoel getrokken tegen hem aan, ze sloeg haar armen om hem heen.


Ja, kan wel. Maar dan moet ie wel iets 'kunnen' zeg maar of ergens van zijn. Hoezo moet ik nog een vrouwelijke? Haha

Apollo

Ze had er al over nagedacht en voor ze daar naar toe gingen wilde ze het al wel een keertje gedaan hebben, daardoor grijnsde hij. ‘Gelukkig maar,’ zei hij tegen haar. Hij wilde wel wachten, maar dat ging hij ook niet eeuwig volhouden. ‘Het blijft nog steeds gevaarlijk, ook hier,’ zei hij daarna wel, nog steeds serieus. Hij voelde haar rillen door wat hij haar vertelde, maar daardoor was voor haar dus nu wel duidelijk hoe het zat en dat was belangrijk. Ze moest de gevaren ook inzien, het was niet alleen maar leuk tussen de goden. ‘Ik ga, ik zie je vanmiddag weer. Als je mij nodig hebt, gewoon laten weten,’ zei hij tegen haar. Hij zoende haar nog eens, het was heel lang en uitgebreid, maar daarna verdween hij toch. Hij had het moeilijk genoeg en het zou hem ook goed doen om weer even afstand te hebben.

Aron god van de storm en duisternis

Hij was eigenlijk best tevreden met zichzelf, hij hield Apollo nou al een tijdje in de gaten, de god was wat hem betreft te goed. Hij maakte amper fouten en hij vond dat niet leuk, iedere god ging wel eens de mist in, anders zorgde hij er wel voor, maar bij Apollo leek dat tot nu toe niet te lukken. Maar nu had hij dus een zwakke plek, die hij nog eens zelf gemaakt had ook. Wat moest hij nou? Een relatie met een halfgod? Met een meisje op aarde? Aron had gedacht dat Apollo dat nooit zou doen, dat hij nooit genoegen zou nemen met zo iemand. Op aarde nog wel, wat een grap. Het maakte voor hem alles wel leuker, want het meisje was ontzettend mooi, maar nog zo vreselijk kwetsbaar. Misschien had Apollo eerst eens na moeten denken voor hij hier aan begon. Hij zag hoe de god vertrok en terugkwam in hun rijk, reden voor hem om juist naar aarde te gaan. Hij wilde wel eens kennismaken met Chayenne. Misschien was ze nog wel betoverender van dichtbij. Hij was het tegenbeeld van Apollo, hij had donker haar, donkere ogen, maar het gaf hem wel iets aparts. Vroeger waren ze vrienden geweest, er was een periode dat ze onafscheidelijk geweest waren en daardoor dubbel zo krachtig. Misschien was dat ook waarom hij er op gebrand was Apollo te irriteren. Hij was te goed geworden. Vroeger was hij slechter, hadden ze samen meer kunnen bereiken. Aron was toen misschien wel beter geweest dan hij nu was, maar toch. Hij wilde niets liever dan dat meisje leren kennen en op die manier Apollo pijn doen, of nog wel meer dan dat.

Omdat het leuk is haha, verzin iemand die juist Apollo wil ofzo