Fairfield High

Nasha Catori

Ze volgden de lessen, Nasha lette nu wel weer goed op en concentreerde zich op de lesstof, ze bleef fanatiek tikken op haar laptop en sprak eigenlijk amper tegen Mariano, niet omdat ze dat niet gezellig vond, maar omdat ze zo graag alles wilde leren, ze wilde graag goed haar best doen.
Toen eindelijk aan het einde van de schooldag was het tijd voor de 'date' die ze had geregeld. Ze was er zelfs een beetje zenuwachtig voor, de laatste les was nu net afgelopen. Ze keek Mariano aan.
"Het makkelijkste is toch denk ik als ik met jou meerijdt naar je huis, of niet?" Vroeg ze aan hem.
"Hoe rijdt je nieuwe auto trouwens?" Klonk haar stem nu lichtelijk plagend tegen hem.

Mariano Di Vaio

Hij probeerde zoals altijd de lessen zo goed mogelijk te volgen en zo veel mogelijk op te slaan in zijn hoofd. Moeilijke en belangrijke punten schreef hij op. Nasha en hij waren niet echt spraakzaam en eigenlijk gewoon heel stilletjes, maar dat kwam omdat ze beide goed aan het werk waren.
Toen de laatste les afgelopen was schreef hij nog even snel de laatste dingen op en stopte zijn spullen toen in zijn tas. Hij stond op en schoof de stoel aan. Toen Nasha begon te praten keek hij haar aan. Ze vroeg of het het makkelijkste was als ze met hem mee zou rijden naar zijn huis.
"Ja, is prima. Ik wil je vanavond wel naar huis brengen anders," antwoordde Mariano. Daarna grinnikte hij even om Nasha's volgende vraag. "Tsja.." begon hij grijnzend. "Haast hetzelfde, alleen wat soepeler."

Nasha Catori

Hij wilde haar vanavond ook wel naar huis brengen, ze keek even wat vertwijfeld. Daarna schudde ze toch haar hoofd. "Doe maar niet, breng me maar weer terug naar school, mijn auto staat dan namelijk hier, die heb ik liever 's avonds thuis." Vertelde ze hem wel. Ze vond het wel lief van hem dat hij het aanbood. Hij vertelde dat zijn nieuwe auto haast hetzelfde reed, alleen wat soepeler.
"En veiliger?" Vroeg ze nu met een grijns aan hem. Ze liep samen met hem naar zijn auto toe. "Had je al in de kofferbak gekeken?" Plaagde ze hem nu.

Mariano Di Vaio

Nasha leek even na te moeten denken over zijn voorstel. Uiteindelijk schudde ze haar hoofd en zei ze dat hij haar beter terug naar school kon brengen, haar auto stond namelijk op school en die had ze 's avonds liever thuis. Mariano knikte en zei 'oke'. Hij begreep het wel. Haar auto was natuurlijk iets waardevoller dan de zijne.
"Die ander was ook hartstikke veilig hoor," grapte Mariano terug toen Nasha vroeg of de auto veiliger voelde. "En nee, hoezo?" reageerde hij op de vraag of hij in de kofferbak had gekeken. Rustig liepen ze samen naar de uitgang van de school en richting zijn auto.
Eenmaal op de parkeerplaats aangekomen ontgrendelde hij zijn auto en liep hij naar de passagierszijde. Hij opende die deur en maakte een handgebaar naar Nasha.
"Gaat u zitten, mevrouw," grijnsde hij terwijl hij een kleine buiging maakte.

Nasha Catori

Hij grapte dat zijn andere auto ook hartstikke veilig was. "Nou, daar kreeg je mij echt niet in mee hoor." Glimlachte ze nu. Hij had nog niet in de kofferbak gekeken.
"Cadeautje voor Brezzo." Antwoordde ze op zijn vraag met een vrolijke blik in haar ogen. Ze liepen naar de auto toe en eenmaal daar maakte Mariano de deur voor haar open, ze mocht gaan zitten van hem en hij maakte een kleine buiging. Ze keek hem eventjes wat hoofdschuddend aan.
"Zoek je nog een baantje soms, als chauffeur?" Plaagde ze. "Dan mag je me de hele dag rondrijden." Ze gaf hem een knipoog en ging daarna zitten op de passagiersstoel.

Mariano Di Vaio

"Ik ben benieuwd," zei Mariano toen Nasha zei dat datgene in de achterbak een cadeautje voor Brezzo was. Hij zou straks wel even gaan kijken.
Nasha moest lachen om zijn gedrag en vroeg of hij misschien nog een baantje zocht als chauffeur, dan mocht hij haar de hele dag overal heen rondrijden. Mariano grijnsde.
"Ik denk niet dat ik dat lang vol zou houden," grinnikte hij. Toen Nasha zat deed hij haar portier dicht, liep om de auto heen en nam zelf ook plaats in de auto. Daarna startte hij de auto en niet veel later reed hij weg, het parkeerterrein af, richting zuid.

Nasha Catori

Haar ogen twinkelden eventjes toen Mariano aangaf dat hij benieuwd was. Het was een mooie mand, een hele zachte en waarschijnlijk paste Brezzo er precies in. Ze zette haar zonnebril op haar neus en deed de zonneklep van de auto even naar beneden om haar haren wat te fatsoeneren.
Mariano dacht dat hij zijn baantje niet lang vol zou houden. "Ik ook niet denk ik... ik rijd toch het liefste zelf." Vertelde ze hem met een glimlach. De auto werd gestart en ze gingen onderweg naar Zuid.
Nasha keek nieuwsgierig om zich heen naar alle mensen, ze bestudeerde ze gewoon, ze kwam hier haast nooit en als ze zelf reed, lette ze toch gewoon veel liever op de weg dan op de omgeving.

Mariano Di Vaio

Hij reed rustiger dan hij normaal altijd deed. Vrij onbewust, maar waarschijnlijk wel omdat Nasha bij hem in de auto zat.
Eenmaal in Zuid stak hij soms zijn hand op naar een paar bekende gasten en reed hij het 'straatje' in waar hij woonde. Voor zijn caravan liet hij de auto afremmen en tot stilstand komen. Hij zette de motor af en zijn blik viel op een oudere man die voor de deur van zijn caravan zat. Hij vloekte even binnensmonds en opende zijn portier.
"Blijf even zitten," sprak hij nog tegen Nasha, daarna stapte hij uit en gooide hij de deur van de auto dicht.
"Guus, verdomme.." gromde Mariano. Hij stapte op de man af, pakte zijn arm beet en trok de man overeind. Deze brabbelde wat dingen en probeerde zich los te krijgen, maar hoewel de man een stuk groter was dan Mariano, leek Mariano sterker.
"Oprotten," siste Mariano. "Ik heb nu nog niks voor je. En ik heb je toch gezegd dat je niet naar mijn caravan toe moet komen?"
De man mompelde wat woorden en leek niet weg te willen. Mariano zuchtte even, keek even kort terug naar Nasha en opende toen de deur van de caravan. Hij schaamde zich dood, waarom moest die vent nou precies nú voor zijn caravan gaan zitten, verdomme?
Mariano wist dat Guus doodsbang was voor honden, en aangezien Brezzo er ook nog angstaanjagend uit kon zien besloot hij de hond los te laten. Brezzo sprong blij de caravan uit en sprong kwispelend tegen Mariano op. Mariano wees naar Guus en maakte een soort 'shhst' geluid. De hond ontblootte zijn tanden nu en sprong vals grommend op de man af. Guus jammerde angstig en rende direct weg. Brezzo sprong er achteraan, maar toen Mariano hem terug riep luisterde hij direct.
Mariano liep weer terug naar zijn auto en opende het portier bij Nasha. "Sorry, hier had ik niet op gerekend," excuseerde hij zich. Wat zou ze wel niet van hem denken?

Nasha Catori

Ze merkte heel erg duidelijk dat Mariano iemand was die bijna iedereen kende hier in Zuid, een beetje zoals zij dat had in Noord. Wanneer ze bij zijn caravan waren, zag ze iemand voor zijn deur zitten. Ze hoorde Mariano wat mompelen en daarna zei hij tegen haar dat ze even moest blijven zitten.
Ze keek even naar de man voor de caravan en wanneer Mariano zijn deur al had dichtgegooid, mompelde ze zachtjes: "Graag." Ze vond het maar een ongure man. ze keek toe naar hoe Mariano met hem omging, hij jaagde hem weg, die man leek ook niet helemaal wijs. Hij rende angstig weg wanneer Brezzo erbij werd gehaald.
Mariano kwam daarna meteen naar de auto toe en hield het portier voor haar open. Hij had hier niet op gerekend vertelde hij. "Maakt niet uit. Wie was het?" vroeg ze nu aan Mariano terwijl ze de deur uitstapte. Mariano was dus een graag geziene gast in Zuid, misschien zat die man hem elke dag wel gewoon op te wachten tot hij uit school kwam om hem te begroeten ofzo, ze wist het niet. Ze liep naar de achterbak toe van de auto en opende die. Ze haalde de mand eruit.
"Zo, voordat je het vergeet." Nasha was altijd al ongeduldig geweest met het geven van cadeautjes.

Mariano Di Vaio

Hij keek hoe Nasha uitstapte en was blij dat ze zei dat het niet uitmaakte. Wel vroeg ze wie het was.
"Dat was Guusje, tenminste, zo wordt hij genoemd door iedereen, ik weet niet of het ook echt zijn naam is. Hij is nogal.. Gestoord. En verslaafd," vertelde Mariano. Dat de man bij hem voor de deur kwam zitten omdat Mariano zo'n beetje heel Zuid altijd voorzag van drugs, hield hij maar achterwege. Hij wilde dolgraag stoppen met al dat criminele gedoe, maar hij had toch wat geld nodig om naar school te kunnen en om voedsel te kunnen kopen.
Hij zuchtte even en staarde wat voor zich uit, tot Nasha weer begon te praten en zijn aandacht weer trok. Ze was naar de achterbak van de auto gelopen en had er een grote hondenmand uitgehaald. Mariano kreeg een brede glimlach op zijn gezicht.
"Jeetje.." reageerde hij. "Daar zal Brezzo vast blij mee zijn." De hond reageerde op zijn naam en kwam weer aan dribbelen. Hij bleef even naast Mariano staan maar liep daarna naar Nasha en snuffelde aan haar, en daarna aan de nieuwe mand.

Nasha Catori

Hij wilde wel uitleggen wie het was, gelukkig maar, ze had er een hekel aan als iemand geheimzinnig deed. De man was Guusje, hij was gestoord en verslaafd.
"Waarom was hij hier voor jou? Geef jij hem drugs?" Wilde ze nu weten, als de man een verslaving had, dan kwam hij vast daarvoor naar Mariano, het zou logisch zijn.
Mariano glimlachte breed toen ze de mand uit de achterbak haalde en zei dat Brezzo er vast blij mee zal zijn. De hond kwam dichterbij en begon aan haar te snuffelen en aan de mand, ze legde de mand heel even op de grond neer en aaide voorzichtig over zijn kop heen.

Mariano Di Vaio

Nasha vroeg er over door, nu kon hij er niet echt meer omheen draaien. En hij wilde ook niet tegen haar liegen.
"Ja, hij weet dat ik vaak genoeg zat spul heb liggen, dus als hij niets meer heeft komt hij bij mij zeuren. Ik kwam hem gister ook al tegen- hij zwerft overal rond- toen heb ik hem ook al verteld dat ik even niets heb. Maar goed, bij hem dringen dingen niet echt goed door," vertelde hij nu. Daarna keek hij even naar de mand en pakte die toen op.
"Eens kijken wat je er van vind, Brezzo," glimlachte hij naar de hond. Hij bracht de grote hondenmand mee naar binnen, haalde de oude, versleten hondenmand even weg en zette deze ervoor in de plaats. Brezzo sprong ook de caravan in en ging in de mand staan rondjes draaien en snuffelen.

Nasha Catori

Hij vertelde dat het inderdaad zo was, hij voorzag de man van drugs. "Gebruik je zelf ook?" Haar stem klonk nu toch wat afstandelijk, ze wilde liever niets met iemand te maken hebben die gebruikte, dat zag ze echt niet zitten.
"Of handel je alleen?" Vroeg ze daarna voorzichtig.
Hij pakte de mand van haar aan en nam hij hem mee de caravan in. Brezzo ging in de mand zitten en snuffelde er wat aan. Ze glimlachte en bekeek het even. Ze vond het leuk dat hij de mand wel leek te waarderen

Mariano Di Vaio

Nasha volgde hem naar binnen en ze vroeg hem ietwat afstandelijk of hij zelf ook gebruikte. Hier was hij al die tijd al bang voor geweest; de afschuw voor drugs. Het liefst had hij ook geen drugs in zijn leven, het liefst zou hij er nooit mee te maken hebben. Maar hij had niet veel keus gehad toen hij hier kwam. En nu nog niet trouwens, het was zijn inkomstenbron.
Langzaam schudde Mariano zijn hoofd. "Nee, ik gebruik niet. Ik heb het wel gebruikt jaren geleden, maar daar wordt je uiteindelijk ook niet vrolijk van," zei hij. Hij twijfelde even of hij verder uit zou leggen wat hij ermee te maken had. Uiteindelijk besloot hij het toch gewoon maar uit te leggen.
"Ik zorg dat er vanuit buiten deze stad drugs hierheen wordt gebracht. Dat verkoop ik hier dan weer door," vertelde hij.

Nasha Catori

Mariano schudde zijn hoofd, hij gebruikte niet, hij had het wel jaren geleden gedaan, maar daar werd hij niet vrolijk van. Ze knikte hierdoor eventjes. Ze zakte door haar knieën om Brezzo een beetje te aaien in zijn nieuwe mand.
Hij legde uit dat hij vanuit buiten de stad de drugs hierheen werden gebracht en hij verkocht ze hier weer door.
"Mijn vader zou echt een moord ervoor doen om deze woorden te horen, hij zit hier al jaren achteraan..." Mompelde ze nu tegen hem.
"Het zorgt zeker voor een goed inkomen, of niet?" Wilde ze nu van hem weten. "Mijn vader heeft het er heel erg vaak over, je bezorgt hem grote zorgen." Vertelde ze nu aan hem.

Mariano Di Vaio

Hij keek naar Nasha die door haar knieën zakte en Brezzo wat aaide. Zou haar gedachten over hem nu veranderd zijn? Zou ze nu anders naar hem kijken? Had hij het moeten verzwijgen? Mariano haalde zijn hand door zijn haren en keek even weg. Nasha begon op dat moment weer te praten; ze vertelde dat haar vader er echt een moord voor zou doen om deze woorden te horen. Mariano glimlachte waterig.
"Dat weet ik, ja.." mompelde hij gedempt. Hij was vaak genoeg op het politiebureau geweest, maar nooit was er genoeg bij hem gevonden om hem lang vast te houden.
Mariano knikte toen Nasha vroeg of het zorgde voor een inkomen voor hem. "Als ik hier nooit mee was begonnen jaren geleden, had ik waarschijnlijk net zo mijn dagen doorgebracht als Guusje," zei hij. Hij grijnsde daar een beetje bij om het als een soort grapje te laten klinken, maar dat kwam niet heel geloofwaardig over.
Hij hoopte niet dat Nasha iets hierover los zou laten tegen haar vader, dan zat hij echt diep in de nesten.
"Ik denk dat je vader je opsluit als hij erachter komt dat je met mij omgaat.." zei hij nu zachtjes.

Nasha Catori

hij wist wat haar vader erover dacht. Hij vertelde wel dat als hij hier nooit mee begonnen was, hij net zo zou eindigen als Guusje. Hij grijnsde, maar ze wist dat hij dit waarschijnlijk heel erg vond.
"Wat nu.... als je een andere manier vindt om aan je geld te komen? Zou je er dan mee stoppen?" Vroeg ze nu aan hem. Ze wist dat haar vader dit nooit goed zou keuren en ze vond het ook slechte praktijken, ze wilde het liefste dat hij gewoon goede dingen deed eigenlijk.
"Of krijg je dan problemen?" Vroeg ze zacht, aangezien ze niet wist hoe de buurt erover zou denken als hij zou stoppen met het verkopen van drugs.
Mariano zei nu zachtjes dat hij dacht dat haar vader haar op zou sluiten als hij erachter kwam dat ze met hem omging. "En jou ook, maar ik denk niet dat we samen opgesloten zullen worden dan." Plaagde ze hem nu. Ze kwam langzaam even overeind en keek Mariano aan.
"Zullen we maar beginnen met onze date?" Vroeg ze hem nu.

Mariano Di Vaio

Het was heel eventjes stil. Mariano staarde wat voor zich uit. Af en toe baalde hij echt flink van zijn leven. Hij zuchtte even zacht.
Nasha vroeg of hij zou stoppen als hij een andere manier zou vinden om aan geld te komen. Mariano keek weer even naar haar op. "Ik zou het willen.. Ja.." sprak hij gedempt. "Maar dan zullen er wel problemen komen. De meeste mensen die uit dit circuit stappen brengen het er niet levend vanaf.." Hij haalde even diep adem, hij vond het maar wat lastig te realiseren dat hij nooit uit dit wereldje zou kunnen komen.
Hij grinnikte even kort om Nasha, die zei dat haar vader hem dan ook op zou sluiten, alleen niet bij elkaar waarschijnlijk. "Dat weet ik wel zeker van niet. Ik denk dat hij mij nog liever voor het vuurpeloton zet dan," lachte hij.
Nasha kwam nu weer overeind van haar gehurkte houding en keek hem aan. Ze vroeg of ze maar zouden beginnen met hun date. Mariano schoof alle zorgen en negatieve gedachten even opzij en keek haar glimlachend aan. Hij knikte kort.
"Goed," sprak hij. "Weet je zeker dat je door deze buurt wilt wandelen? Ik bedoel; mooi is anders," grinnikte hij nog.

Nasha Catori

Hij zou er wel mee willen stoppen, maar hij gaf aan dat er dan wel problemen zouden komen, de meeste mensen die eruit stapten, brachten het er niet levend vanaf. Ze knikte hierdoor even. "Wat vreselijk eigenlijk zeg... je zit er dus gewoon de rest van je leven aan vast, kan je het niet elke keer wat gaan verminderen en er zo langzaam aan mee kappen?" Vroeg ze nu, het was wel duidelijk dat ze drugs gewoon helemaal niets vond.
Hij had het over haar vader, dat die Mariano voor het vuurpeloton zou zetten.
"Ach, alleen in de cel, niet zo overdreven." Plaagde ze nu wat. Hij vond het een goed idee om te gaan wandelen en glimlachte weer naar haar. Hij wilde weten of ze zeker wist dat ze hier wilde wandelen, het was niet mooi.
"Het gaat me niet om de buurt, het gaat me om jou. Wat kan mij het schelen waar we wandelen." Zei ze hem nu met een grijns.

Mariano Di Vaio

Hij haalde even zijn schouders op en neer toen Nasha vroeg of hij het niet elke keer wat kon gaan verminderen en er zo langzaam aan mee zou kappen. Dat zou hij dan uit moeten proberen om te weten of het zou werken. Maar zonder problemen zou het vast niet lukken, helaas.
Nasha zei dat het haar niet om de buurt ging, maar om hem, het kon haar niet schelen waar ze zouden wandelen. Daardoor glimlachte Mariano even. "Oké, laten we dan maar gaan," zei hij nu. Hij liep weer naar de uitgang van de caravan en liep naar buiten. Brezzo sprong meteen op uit de mand en kwam ook naar buiten.

Nasha Catori

Hij was niet echt happig op haar idee, helaas... Hij zweeg er verder gewoon over en daarna zei Mariano dat ze gingen. Ze knikte en liep met hem mee.
Eenmaal buiten keek ze hem weer even aan. "Ik denk dat ik zelfs al wel een baantje voor je weet..." Sprak ze zacht tegen hem met een kleine grijns. Ze vond het toch wat onwennig om hier over straat te lopen op haar hoge hakken en met haar korte rokje, ze was hier zo niet op haar plaats, toch wist ze wel dat ze veilig was zo, bij Mariano en Brezzo.

Mariano Di Vaio

Eenmaal buiten zei Nasha dat ze zelfs al wel een baantje voor hem wist. Hij keek haar aan en zag een kleine grijns op haar gezicht. Daardoor grijnsde hij zelf ook lichtjes.
"Wat? Toch maar jouw chauffeur?" grinnikte hij nu. Hij keek nu weer voor zich uit en liep samen met Nasha en Brezzo wat door de straten. Hij hield altijd alles goed in de gaten. Als hij alleen was deed hij dat altijd al, maar nu nog extra omdat hij niet wilde dat er iets zou gebeuren als Nasha erbij was.
Brezzo liep de ene keer een heel stuk voor hen uit en de andere keer liep hij wat achter of naast Mariano. Hij hield Mariano wel goed in de gaten, zodat hij zijn baasje niet kwijt zou raken.
"Als ik hier blijf wonen en kap met het werk wat ik doe ga ik het sowieso niet overleven," kwam hij nu weer terug op het eerdere onderwerp. Al kon hij niet garanderen dat het op een andere woonplaats wel rustig zou blijven, maar in zuid zou hij niet meer kunnen wonen. En aangezien de andere delen van Chicago achterlijk duur waren en niet te doen voor hem, zou hij dan de stad uit moeten. Als dat wel te doen was qua geld.

Nasha Catori

"Oh, nee, nee, nee..." Zei ze meteen en ze schudde haar hoofd. "Als model." Plaagde ze hem nu. "Ik zweer het, jij kan echt model worden, zonder problemen, op mijn modellen bureau zoeken ze nog een mannelijk model, toevallig." Vertelde ze hem, waarschijnlijk wilde hij dit toch niet.
Hij kwam er weer op terug en ze knikte even. "Je weet dat ik zonder problemen een huis voor je koop, toch?" Zei ze hem grijnzend. "Misschien wel tegenover de mijne." Plaagde ze nu. Ze vond het leuk om hem te plagen, maar ze vond het al helemaal leuk om hem te helpen en te steunen, zijn leven zo goed mogelijk maken.

Mariano Di Vaio

Ze liet meteen weten dat ze niet het baantje als haar chauffeur bedoelde en schudde dan ook direct haar hoofd. Vlak daarna zei ze dat hij een baantje als model moest nemen. Ze vertelde hem dat ze op haar modellenbureau nog een mannelijk model zochten. Mariano moest hier direct om lachen, hij bedacht zich niet dat ze dit misschien serieus meende.
"Ik zie mij al staan.. In de spotlights," grinnikte hij. "Steeds een andere pose." Hij lachte weer even. "Model zijn lijkt mij meer een vrouwenberoep," zei hij er achteraan.
Toen Nasha zei dat hij wist dat ze zonder problemen een huis voor hem kocht schudde Mariano zijn hoofd. "Doe normaal," zei hij. "Je kan nuttigere dingen doen met je geld." Hij vond het al lastig om de auto te accepteren, als ze een huis voor hem zou kopen zou hij dat echt nooit aan kunnen nemen.

Nasha Catori

Hij lachte om haar en ze keek hem echt diep beledigd aan en sloeg haar armen over elkaar heen. "Ik meen het serieus, Mariano, doe niet zo flauw." Vertelde ze hem nu, hij had haar echt beledigd.
"Mannenmodellen worden hartstikke goed betaald en ze zijn ook echt niet allemaal homo." Klonk haar stem wat kattig.
Over het huis zei hij dat ze normaal moest doen, ze kon nuttigere dingen doen met haar geld. "Ik kan anders niets nuttigs bedenken. Bovendien, als ik hem koop, zou je me ook in periodes terug kunnen betalen of zo, als je dat graag zou willen." Gaf ze aan.