Medieval Times

Aurora Legos

Zodra de deur open ging, schoot ze overeind en veegde zr haar tranen weg binnen een paar seconden. Ze staarde naar Lucius, hij ging op de rand van het bed zitten en keek naar haar, ze keek in zijn ogen terug en rook de drank, had hij alleen maar even beneden gezeten?
In zo'n situatie sloeg haar hart op hol als ze hem aankeek, hij deed dan zoveel met haar, ze was gewoon stapelgek op hem terwijl ze hem af en toe kon schieten.
Haar gezicht was opgezwollen en blauw, het zag er totaal niet charmant meer uit...

Lucius Legos

Ze keek alleen maar naar hem, maar hij kon aan haar blik zien dat ze blij was dat hij hier was. Dat hij niets gedaan had. Dat liet hem zien dat het een goede keuze geweest was. Hij kwam bij haar liggen en hij pakte heel even haar hand vast, maar dat was voor hem echt een enorm gebaar. ‘Ik had je niet zo moeten behandelen, ik kan er gewoon niet tegen dat je niet volledig achter mijn beslissingen staat. Dat zou je wel moeten doen…’ zei hij tegen haar, zijn stem klonk doordringend, maar niet meer zo woedend. Hij liet haar hand weer los en hij ademde even diep in.

Aurora Legos.

Hij kwam naast haar liggen en pakte haar hand vast. Ze glimlachte nu een beetje. Hij bood soort van zijn excuses aan en daar was ze helemaal blij om.
"Weet ik, het spijt me, Lucius." Vertelde ze hem met een zachte stem. Ze keek hem aan en legde heel even haar hand tegen zijn gezicht en zoende hem nu zacht. Ze hield wel echt heel erg veel van hem.

Lucius Legos

Ze wist het en het speet haar ook. Daarna voelde hij haar hand tegen zijn gezicht aan en hij ademde even diep in, maar hij deed echt zijn best om te doen wat Aurora fijn vond. Hij had het idee dat het beter ging, al was het allemaal nog enorm geforceerd. Misschien zou dat wel nooit anders worden. Hij onderbrak de zoen en hij keek haar heel even aan, daarna begon hij zijn kleding uit te trekken. Het was al laat en nu wilde hij toch wel graag gaan slapen. Als het goed was tussen hem en Aurora ging dat iets makkelijker, al sliep hij dan nog enorm slecht.

Aurora Legos

's Nachts sliep ze eigenlijk nooit tegen Lucius aan door zijn nachtmerries, ze pakte wel zijn hand toen hij naast haar kwam liggen en fluisterde hem welterusten, maar echt dicht tegen hem aan lag ze niet. Anders zou ze elke keer weer wakker schrikken door hem.


Layka Samira

Ze had Duke in bed gestopt en trok nu de mooie jurk uit en de sieraden deed ze ook af om vervolgens naast hem te gaan liggen. Het was jammer dat het romantische idee er wat vanaf was, maar ze vond het niet erg, Duke was een goed mens en dat bevestigde dit alleen nog maar meer, hij kon niet tegen onrecht en ze was er behoorlijk trots op.

Lucius Legos

Aurora pakte zijn hand en fluisterde welterusten, waardoor hij zwak glimlachte. ‘Jij ook,’zei hij daarna zacht. Ze lag niet meer tegen hem aan, zoals ze vroeger wel gelegen hadden. Ook niet elke nacht, toen hadden ze nog heel vaak apart geslapen ook, nu was dat niet meer zo. Hij sliep eigenlijk altijd bij Aurora en niet meer alleen of met iemand anders, maar hij wist dat ze afstand van hem nam omdat hij haar anders enorm zou laten schrikken en dat begreep hij ook, hij vond het niet erg. Langzaam zakte hij weg in slaap, waarschijnlijk zou hij de eerste paar uur prima slapen en daarna zou hij wakker schrikken en niet meer in slaap komen.

Duke Samira

Hij lag in bed te wachten tot Layka klaar was. Hij voelde zich nog wat draaierig, maar het ergste was gelukkig weg door Stephen, waarschijnlijk zou hij zich morgen heel wat beter voelen. ‘Het spijt mij dat ik het een beetje moest verpesten, ik kon het gewoon niet aanhoren…’ zei hij zacht tegen haar. Dat was ook waarom hij af en toe zo’n verschrikkelijke hekel aan Leroy had gehad. Hij kon hier gewoon niet goed tegen. Jay was toch anders daarin, met de jongen kon hij wel heel goed opschieten.

Layka Samira

Hij zei dat het hem speet dat hij het moest verpesten, hij kon het gewoon niet aanhoren.
Ze legde haar vinger hierdoor op zijn lippen. "Sst..." Fluisterde ze zacht tegen hem, daarna streek ze langs zijn gezicht.
"Ik ben ongelooflijk trots op je, je hebt het geweldig gedaan, echt waar, Duke." Zei ze zacht en met stralende ogen tegen hem, ze kroop heel dicht tegen hem aan en streek over zijn borst heen, heel zacht en lief.
"Het is ook niet erg, nu moeten we alleen nog langer wachten." Zei ze lichtelijk plagend tegen hem en ze drukte zacht haar lippen op zijn wang.

Duke Samira

Ze vond het niet erg. Ze was juist trots op hem. Dat liet hem glimlachen, hij was er toch wel heel erg blij mee. Het deed hem gewoon goed om dit te horen. Ze kwam bij hem liggen en hij draaide zich wat naar haar toe. Ze zei dat het niet erg was, nu moesten ze alleen nog wat langer wachten. 'Ach, dat maakt mij niets uit. Als ik maar gewoon samen met jou ben, vind ik het al snel goed... Ik hou zo veel van je...' Zei hij zacht. Hij gaf echt enorm veel om haar. Hij zou het daarom ook zo erg vinden als ze zijn gedrag niet waardeerde, maar dat was juist niet zo. Ze leek het echt helemaal niet erg te vinden. 

Layka Samira

Het maakte hem niet uit dat ze nu langer moesten wachten, als hij gewoon samen met haar was, dan was hij gelukkig, hij hield van haar. Ze gaf hem een kus.
"Ik hou ook heel erg veel van jou, je bent zo lief." Zei ze tegen hem met een brede glimlach. Ze sloeg haar armen om hem heen en legde haar hoofd tegen hem aan en sloot haar ogen.
"Welterusten lieve Duke, slaap lekker." Glimlachte ze hem toe.

Duke Samira

Ze zei dat ze ook van hem hield en dat hij zo lief was. Daardoor glimlachte hij weer, het deed hem elke keer weer goed om dat te horen. Hij voelde zich meteen weer helemaal warm worden. Ze kroop tegen hem aan en hij sloeg zijn armen heel stevig om haar heen. Dit was zo ontzettend fijn. Hij drukte nog even heel zacht zijn lippen op haar wang. 'Slaap lekker, Layka.' Fluisterde hij. Hij sloot zijn ogen weer en hij viel al heel erg snel in slaap, hij was gewoon heel erg moe en nu met Layka was hij helemaal ontspannen, dus sliep hij eigenlijk meteen. 

Fay Fuego

Ze werd heel erg vroeg wakker die ochtend en had helemaal niets meegekregen van wat er was gebeurd. Ze was gewoon zo moe geweest, had zoveel energie verspilt... ze kwam langzaam overeind en staarde een beetje naar Stephen, hoe moest ze dit oplossen?

Koning Stephen Lahero


Hij sliep aardig vast, toen hij wakker werd knipperde hij wat wazig met zijn ogen. Meteen kwam alles wat er gebeurd was bij hem naar boven en hij haalde diep adem. Zijn spieren deden pijn doordat hij op de bank in slaap was gevallen en hij merkte op dat hij gewoon nog steeds enorm gespannen was. Hij keek nu de kamer rond, Fay was ook al wakker en ze keek naar hem, waarschijnlijk had ze niets doorgehad van alles met Duke en Lucius. Misschien maar beter ook, ze had gelukkig gewoon kunnen slapen. Daar was hij heel erg blij mee. 

Fay Fuego

Hij lag op de bank, ze keek naar hem. Langzaam kwam ze overeind en ging ze bij hem zitten, ze masseerde zacht en lief zijn schouders.
"Wat is er gebeurd?" vroeg ze bezorgd aan hem. Ze bleef hem zacht masseren want ze zag gewoon aan hem dat hij pijn aan zijn schouders had en daarom was ze zo lief voor hem, bovendien voelde ze zich onwijs schuldig voor alles.

Koning Stephen Lahero

Fay kwam naar hem toe, zijn schouders werden gemasseerd en daardoor voelde het al iets beter, al zou zijn schouder vandaag wel wat pijnlijk blijven. Het maakte hem niet echt uit, hij overleefde het wel. Ze bleef doorgaan en vroeg aan hem wat er gebeurd was. 'Lucius was niet zo aardig tegen Aurora en Duke kon dat niet hebben, dus greep hij in. Dat had hij beter niet kunnen doen...' Zei Stephen tegen haar, zodat ze wist wat er ongeveer gebeurd was. Hij kwam jets overeind en hij drukte zacht zijn lippen op haar wang. 'Heb je wel een beetje kunnen slapen?' Vroeg hij zacht aan haar. 

Fay Fuego

HIj vertelde wat er gebeurd was. Lucius was niet aardig tegen Aurora en Duke had ingegrepen dus. Ze knikte daardoor. "Gaat het wel met hem?" Vroeg ze aan Stephen. Ze voelde zijn lippen op haar wang en daardoor keek ze met een glimlach naar hem op.
"Ik heb als een roosje geslapen, echt heerlijk, ik denk dat ik eraan toe was." Glimlachte ze hem toe. Ze was heel erg blij dat hij haar een kus gaf op haar wang.

Koning Stephen Lahero

'Volgens mij gaat het nu wel met hem, ik heb een poging gedaan om hem te genezen. Daarom was ik ook hier in slaap gevallen, ik kon gewoon niet meer bij het bed komen...' Legde hij haar zacht uit. Ze had gelukkig heerlijk geslapen, daar was hij blij mee. 'Gelukkig...' Zei hij dus ook zacht tegen haar. Ze leek blij te zijn dat hij haar een kus gaf en daardoor glimlachte hij een beetje. 'Ben je al toe aan een ontbijtje, of nog niet?' Vroeg hij zacht aan haar. Hij rekte zich iets uit, nog steeds was hij duidelijk heel erg stijf. Dit was gewoon niet goed voor zijn schouders en dat hij constant gespannen was hielp ook totaal niet mee. 

Fay Fuego

"Heb je een poging gedaan om hem te genezen?" Klonk haar stem bewonderend. Ze keek hem met een vrolijke blik aan. Dit vond ze heel erg goed van hem.
"Dat kan ik me voorstellen, je moet er nog zo erg aan wennen." Sprak ze met een glimlach tegen hem en ze streek door zijn haren heen. Hij vroeg haar of ze al toe was aan een ontbijtje en daardoor knikte ze.
"Ja, ik heb al behoorlijk honger." Grijnsde ze breed, ze sloeg haar armen nu voorzichtig om hem heen en knuffelde hem voorzichtig.
"Ik ben toch zo trots op jou." Zei ze zacht.

Koning Stephen Lahero

Ze leek heel blij te zijn dat hij Duke had geholpen, waardoor hij zwak glimlachte. ‘Ik kon niet anders, ik wilde jou niet wakker maken en ik kon Duke ook niet zo laten…’ zei hij tegen haar. Misschien had juist die situatie er voor gezorgd dat hij het wel gedaan had, terwijl hij het normaal niet wilde. Ze kon het zich voorstellen, hij moest er nog zo aan wennen. Daardoor knikte hij langzaam, dat was inderdaad zo, maar dat kwam omdat hij niet oefende en het genezen toch iets heel lastigs was. Ze had behoorlijk honger en hij voelde dat ze hem omhelsde, hij bleef even zo zitten, maar uiteindelijk legde hij wat terughoudend zijn armen om haar heen, het was duidelijk zwaar voor hem. ‘Ik ook op jou,’ fluisterde hij. ‘Laten we ons maar opfrissen en dan wat gaan eten,’ zei hij daarna zacht.

Fay Fuego

"Goed van je." Zei ze toen hij uitlegde hoe het precies zat. HIj bleef zitten toen ze hem omhelsde, hij legde gelukkig zijn armen om haar heen waardoor ze wel dacht dat het weer allemaal redelijk goed zat, ze was hier in ieder geval wel heel erg blij mee dat hij dit voor haar deed. Ze legde haar hoofd wat tegen hem aan, hij was ook trots op haar, daardoor glimlachte ze een beetje. Ze zouden zich opfrissen en daarna wat eten.
"Dat is goed." Zei ze zacht en ze liet hem weer voorzichtig los met een glimlach.


Aurora Legos

Ze werd met knallende hoofdpijn wakker, haar handen voelden aan haar gezicht en ze kreunde zacht, het was echt afschuwelijk, het voelde helemaal bont en blauw en het deed vreselijk veel pijn... Ze stond langzaam op, ze was wat draaierig. Ze ging naar de badkamer en maakte daar een washandje nat, daarna ging ze op de badrand zitten en legde ze het koude en natte washandje op haar gezicht en ze sloot haar ogen.

Koning Stephen Lahero

Fay was zo vreselijk positief dat hij zich vanzelf steeds iets beter voelde, ze had gewoon heel veel invloed op hem. Ze liet hem weer los en hij glimlachte naar haar, hij streelde heel zacht langs haar gezicht, daarna kwam hij langzaam overeind. Hij liep naar de badkamer en hij fatsoeneerde zijn kleding en zijn haar, daarna vond hij dat het zo wel kon. Hij keek even naar Fay om te zien hoe ver ze was, dan konden ze gaan eten en weer terug naar het kasteel.

Lucius Legos

Hij had redelijk geslapen, hij was wel wakker geworden, maar hij had daarna gelukkig wel weer kunnen slapen en daar was hij blij mee, dat maakte het iets minder erg en daardoor kreeg hij wat meer rust. Hij zag Aurora de badkamer in gaan en hij kwam overeind om zijn kleding aan te trekken. Aurora zou zich wel niet zo heel erg goed voelen, maar dat was haar eigen schuld. Ze moest blij zijn dat het niet nog erger was dan dit, ze had wel eens meer klappen gehad.

xAnouk schreef:Myles Samira

Volgens Devlyn klonk het bijna als een sprookje. “Nee hoor, zo gaat het echt.” Zei Chayenne triomfantelijk. “Bovendien staan er theorieën in, geen verhaaltjes.” Glimlachte het meisje.
Devlyn keek in het boek en zei dat het teveel letters waren. Myles haalde zijn schouders. Hij vond het heerlijk. “Je wordt er slimmer van.” Vond hij, hij grijnsde.

Devlyn Stratton
Het zou echt zo gaan in het boek als de titel zei, maar dan met theorieën in plaats van verhaaltjes. Myles gaf daarna aan dat je er slimmer van werd. Devlyn haalde nu even kort zijn schouders op. Hij hoefde niet slimmer te zijn dan hij nu is vond hij zelf. Aan de andere kant was zijn nieuwsgierigheid toch wel gewekt naar wat in het boek geschreven stond. Maar die hoeveelheid lezen wat hij net zag, en daar nog wat meer bladzijdes van, dat zou hem te veel zijn, te moeilijk. Dat kon hij niet. 'Ik ben denk ik niet geboren om slim genoeg te zijn voor zulke boeken.' zei hij zo onverschillig mogelijk. Al deed het hem eigenlijk wel wat.
Hij keek vanaf de plek waar hij zat naar het raam. Het was nog niet donker. Hij vroeg zich af of het antwoord, de beslissing of hoe het ook genoemd moest worden, op tijd zijn moeder zou bereiken, zodat die voor het donker op Black Castle aan kon komen. Wie weet was ze zelfs al vertrokken en zou ze terugkomen als uiteindelijk toch niet mocht, dat hij hier bleef. Hij zuchtte even en keek de bibliotheek rond van waar hij zat. Maar hij zag zo geen boekenkaft dat hem interessant leek.

Verena Stratton
Ze had een tas ingepakt en meegenomen naar haar paard. Daar had ze alle spullen in de zadeltassen weten te proppen, zodat ze zo min mogelijk zelf nog hoefde vast te houden. Of eigenlijk niks meer hoefde vast te houden. Ze controleerde de merrie nog een keer of ze nergens last van had en zadelde verder op. Ze liet een van de wachters een briefje achter voor Devlyn. Dat ze er maar op vertrouwde dat hij hier mocht blijven, en zo niet, dat ze het haar maar moest laten weten. Dan maakte ze wel tijd om hem weer op te halen. Ze nam het paard mee naar buiten, singelde nog eens aan en stapte op, om daarna weg te rijden van White Castle.

Fay Fuego

Ze voelde hoe hij haar gezicht streelde en ze sloot haar ogen daardoor eventjes, daar kon ze onwijs van genieten. Hij kwam daarna overeind en ging naar de badkamer. Zij haalde nu een andere jurk uit de tas die ze mee had genomen en trok deze aan, haar haren deed ze in een vlecht en ze keek naar Stephen.
“Wat gaan we doen? Weer terug?” Vroeg ze aan hem, ze had nu nog niets van de omgeving gezien namelijk.


Aurora Legos

Na een tijdje leek het wel weer wat te gaan, ze trok voorzichtig en langzaam een jurk over haar hoofd heen, ze wierp een blik op de spiegel, een van haar ogen zat bijna dicht en haar neus stond scheef, die deed ook nog eens onwijs veel pijn. Ze zuchtte zacht en liep naar Lucius toe, ze keek hem heel even kort aan.


Layka Samira

Ook zij werd langzaam wakker, ze had heerlijk geslapen met Duke in haar armen en dicht tegen haar aan, wat toevallig eigenlijk dat iedereen net op hetzelfde moment om dezelfde tijd in de herberg was. Ze knipperde wat met haar ogen en streek met haar warme vingers langs het gezicht van Duke. Hij was toch zo ontzettend lief...


Koningin Esmeralda Fullbright

Het was al middag geweest toen ze eindelijk haar ogen opende, ze was nog steeds moe, ze keek even omhoog en gaapte vermoeid, dit moesten ze niet al te vaak doen, want dat ging ze echt totaal niet volhouden, maar zo voor een keertje was het best wel leuk.


Chayenne Lahero

Ze las nog een bladzijde verder maar veerde daarna overeind. “Ik ga met Tornado spelen.” Deelde ze mede en daarna rende ze weer weg met de hond achter haar aan. Soms kon ze gewoon even niet meer stil zitten en dan stuiterde ze alle kanten op, zoals nu. De hond leek echt onwijs veel op haar.

Koning Stephen Lahero

Ze vertrok en kwam terug met een mooie jurk aan. Fay zag er eigenlijk altijd heel mooi uit, maar hij zag haar toch graag in een jurk. Hij begreep wel dat het niet handig was voor het trainen en dat vond hij ook niet erg, maar dit was gewoon veel mooier. Ze wilde weten wat ze gingen doen en hij haalde zijn schouders op. ‘Ik wilde eigenlijk terug, maar we hebben het hier nog niet echt leuk gehad dus misschien kunnen we nog wel een stukje wandelen….’ Stelde hij voor. Hij wist niet of ze het een goed idee vond, maar het was het proberen waard.

Lucius Legos

Aurora kwam tevoorschijn en hij keek naar haar gezicht. Het zag er niet echt lekker uit, op deze manier was er niets perfects aan haar gezicht, terwijl ze normaal zo ontzettend mooi was. Het was ook nog eens zijn schuld. Hij ademde diep in, dit was ook niet echt zijn bedoeling geweest. ‘Het spijt mij, dit was niet mijn intentie…’ zei hij. Het was voor het eerst in zijn hele leven dat hij uit zichzelf zijn excuses aanbood, maar dit was gewoon echt niet zijn bedoeling geweest. ‘Is er iets dat ik kan doen?’ vroeg hij zacht.

Duke Samira

Toen hij een zachte aanraking op zijn gezicht voelde keek hij glimlachend in de ogen van Layka. ‘Goedemorgen,’ zei hij zacht, zijn stem klonk nog wat schor. Hij pakte haar gezicht vast en hij drukte heel zacht zijn lippen op die van haar, daarna ging hij weer liggen. Hij pakte haar hand vast en hij kneep er zachtjes in, hij was eigenlijk nog best wel moe.

KOning Jay Fullbright

Normaal sliep hij niet heel veel en was hij vroeg wakker, maar nu werd hij pas wakker omdat Esmeralda wakker werd. Hij knipperde met zijn ogen en hij kwam wat overeind, hij keek haar glimlachend aan. ‘Je ziet er nog een beetje moe uit,’ plaagde hij haar. Het was ook aardig intensief geweest, maar hij had echt een geweldige nacht gehad.

Devlyn Stratton
Hij schrok lichtjes toen Chayenne plotseling opsprong om met de hond te gaan spelen. Hij schudde even lichtjes zijn hoofd en keek naar het boek waar Chayenne eerder uit aan het lezen was. Hij pakte dat boek, sloeg het open en deed een poging om wat te lezen. Met een zucht deed hij het boek weer dicht toen het niet lukte en legde hij het neer. 'Hoe kan het dat jij zo goed kan lezen?' vroeg hij aan Myles.

Fay Fuego

Hij wilde eigenlijk gewoon terug gaan, maar ze hadden het hier nog niet zo leuk gehad en misschien konden ze nog een stukje gaan wandelen samen. Ze knikte daardoor, dat vond ze eigenlijk wel een heel erg goed idee van hem.
“Dat lijkt me heel erg fijn, ik heb nu nog steeds niets van de omgeving gezien.” Zei ze met een glimlach. “Ik wil graag een stukje lopen met jou samen.”


Aurora Legos

Lucius zei nu ineens dat heth em speet, dat dit niet zijn intentie was geweest. Ze knikte daardoor een beetje. “Bedankt voor je excuses.” Zei ze zachtjes tegen hem.
“Je kunt niets doen, het moet vanzelf genezen... maar dat duurt denk ik nog wel even.” Zei ze, misschien nog wel wat zachter tegen hem.
“Ik ga denk ik nog even een beetje slapen.” Mompelde ze, ze voelde zich namelijk echt afschuwelijk en was behoorlijk misselijk.


Layka Samira

Duke werd wakker en wenste haar een goedemorgen. “Je klinkt sexy zo.” Plaagde ze hem door zijn schorre stem, hij pakte haar gezicht en kuste haar even. Daarna ging hij weer liggen en kneep even in haar hand.
“Wil je nog even slapen?” Vroeg ze hem zachtjes en ze streelde met haar andere hand weer langs zijn gezicht.


Koningin Esmeralda Fullbright

Jay kwam wat overeind en plaagde haar dat ze er moe uit zag. Ze keek hem aan. “Vind je het gek? Je hebt me afgemat.” Plaagde ze hem terug. Ze trok hem weer tegen haar aan en knuffelde hem.
“Ik denk dat ik vandaag lekker lui in bed blijf liggen hoor, ik ben echt heel erg moe.” Zei ze zacht tegen hem en ze gaapte even.