Skyrim RPG

Dany

Ze glimlachte liefdevol door Jason die haar in zijn armen nam en langzaam weer wegzakte in slaap. Ze gaf hem een klein kusje en daarna zakte ze tegen hem aan ook langzaam in slaap. Het was heerlijk en ze wist gewoon dat dit was wat ze wilde, maar Thobias maakte haar elke keer aan het twijfelen of ze er wel goed aan deed om voor hem te gaan.


Koningin Destiney Hiddon

Het was duidelijk dat Thobias niet naast haar had geslapen die nacht. Ze was wakker geworden, maar zijn kant van het bed was duidelijk nog onbeslapen. Ze haalde even diep adem en schudde haar hoofd een beetje. Langzaam kwam ze overeind en kleedde ze zichzelf aan. Ze liep naar zijn werkkamer toe en klopte zachtjes aan op de deur.

Koning Thobias Hiddon

Er werd op de deur geklopt en daardoor riep hij dat diegene binnen mocht komen. Hij merkte dat hij niet echt honger meer had in de ochtend, doordat hij zo veel werkte was zijn lichaam aardig in de war. Daardoor vergat hij vaak ook gewoon te eten. Dat was niet echt goed. Hij ondertekende de brief die hij geschreven had en daarna wreef hij langs zijn ogen, hij had ook niet echt goed geslapen, zijn spieren deden een beetje pijn.

Jason Hiddon

Toen hij in de ochtend wakker werd zag hij Dany tegen hem aan liggen, hij gaf haar even zachtjes een kusje en daarna kwam hij overeind. Hij moest eerst een training geven aan de ridders hier, dan mee het dorp in en naar de boeren, dan mee helpen met alles wat doorgenomen moest worden en hij merkte dat dit hem niet echt heel gelukkig maakte. Hij hielp Thobias graag en het trainen was geen probleem, maar nu kwam er wel heel veel extra werk bij kijken.

Koningin Destiney Hiddon

Ze kwam binnen en keek hem bezorgd aan. “Thobias… je hebt toch niet de hele nacht gewerkt hé?” Vroeg ze bezorgd aan hem. Ze liep naar hem toe en ging langzaam op zijn schoot zitten. Met haar vingers streelde ze langs zijn wang. “Zullen we anders héél even in bed gaan liggen? Gewoon lekker samen? Ik heb je gemist vannacht.” Vroeg ze heel lief en zacht aan hem.



Dany

Langzaam werd ze wakker na een tijdje en keek ze naar Jason. “Hmm… nog heel even…” Mompelde ze tegen hem en ze greep zijn arm vast en trok hem weer terug in het bed en ze sloeg haar armen stevig om hem heen zodat hij niet weg kon gaan.
 

Koning Thobias Hiddon

Het was Destiney en ze kwam bij hem zitten, ze vroeg of hij de hele nacht had doorgewerkt en hij schudde zijn hoofd. 'Niet helemaal, ik was in slaap gevallen.' zei hij tegen haar. Ze vroeg of hij nog even mee wilde naar bed en hij dacht daar over na, hij zou het best wel willen, maar hij wist dat hij dan heel moe zou zijn als hij na een uurtje toch weer aan het werk moest. Dan kon hij beter nu door gaan. Hij zuchtte even en hij leunde wat tegen Destiney aan. 'Het is beter als ik door ga met werken.' zei hij zacht tegen haar.

Jason Hiddon

Opeens werd hij vast gegrepen en weer in het bed getrokken, waardoor hij even grijnsde. Ze hield hem stevig vast en hij bleef liggen. 'Moet je maar niet zo laat naar bed gaan hé.' Plaagde hij haar nu. Hij gaf haar een kusje en hij sloeg zijn armen om haar lichaam heen, hij lag zelf ook eigenlijk nog wel even heel erg lekker op deze manier.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat hij in slaap was gevallen en ze zuchtte even zachtjes. “Lieverd, maak jezelf alsjeblieft niet kapot…” Fluisterde ze tegen hem, dat zou ze namelijk echt heel erg vinden. Hij dacht wel even na over haar voorstel maar zei uiteindelijk dat het beter was als hij doorging met werken. Ze knikte een beetje en streelde door zijn haren heen toen hij zijn hoofd tegen haar aanlegde. “Zal ik een ontbijtje voor je laten maken?” Vroeg ze nu aan hem.



Dany

Hij plaagde haar en ze grinnikte eventjes. “Ik was al in slaap gevallen bij Thobias.” Vertelde ze hem nu met een grinnik. Hij gaf haar een kusje en sloeg zijn armen ook om haar heen. Ze ademde diep in en sloot haar ogen even. “Ik hou van je….” Fluisterde ze liefdevol tegen hem.

Koning Thobias Hiddon

'Ik maak mezelf niet kapot, we moeten nog even volhouden, dan wordt het weer warmer en is alles voorbij.' zei hij zacht. Het was wel heel zwaar en dat merkte hij goed, maar hij moest nog even, dan kon hij daarna weer genieten van andere dingen, al hield hij ook wel van het werken. Dat was maar goed ook, anders zou hij een enorm probleem hebben. Ze stelde voor om een ontbijtje te maken en hij knikte langzaam, misschien was het wel slim om even wat te eten.

Jason Hiddon


Door wat ze zei grijnsde hij weer. 'Dan had je dus eerder hier naar toe moeten komen. Ik lag op je te wachten hoor, helemaal alleen in het grote bed, misschien wel met wilde plannen.' Plaagde hij haar nu een beetje. Hij streek langs haar gezicht, hij begreep wel dat ze nog naar Thobias moest en daardoor nam hij het haar ook echt totaal niet kwalijk als ze veel weg was, hij vond het heel erg logisch.

Koningin Destiney Hiddon

Ze haalde even diep adem door zijn woorden. “Het smelten van de sneeuw is nog niet eens begonnen…” Fluisterde ze tegen hem terug, al was het wel al een paar dagen gestopt met sneeuwen, dat was wel prettig, dan hoefde niet meer elke dag alle paden schoongemaakt te worden. Hij knikte toen ze vroeg om een ontbijtje te maken. “Ik zal wat voor je klaarmaken.” Sprak ze zacht. Ze gaf hem een klein kusje en daarna liep ze de werkkamer weer uit om een ontbijt voor hem te halen.



Dany

“Weet ik…” Sprak ze zacht tegen hem en ze gaf hem een kusje. “Jij had geen wilde plannen, je was zo moe gisteren avond.” Ze grijnsde eventjes naar hem en legde haar hoofd tegen hem aan. Ze was zo ontzettend gek op hem… Ze trok hem nog iets dichter naar haar toe en knuffelde hem nu stevig.

Koning Thobias Hiddon

'Het kan nooit meer heel erg lang duren, dat weet ik zeker. We moeten dit nog heel even volhouden en dan kunnen we daarna weer ontspannen.' zei hij zacht. Daar hield hij ook echt heel erg aan vast, want hij keek er enorm naar uit. Ze zou ontbijt voor hem gaan maken en ze vertrok weer, waardoor hij meteen weer verder ging met het werken. Elke minuut was kostbaar nu en wilde hij ook echt goed gebruiken.

Jason Hiddon

'Hoe weet jij dat nou? Misschien had ik wel allemaal dingen verzonnen toen ik hier alleen in bed lag, voor als jij terug zou komen. Allemaal heerlijke dingen...' zei hij wat uitdagend en plagend tegen haar. Hij vond het veel te leuk om haar er wat mee te pesten nu. Hij drukte zachtjes zijn lippen op die van haar en hij zoende haar even langzaam en intens. Hij voelde dat hij er nu wel echt zin in begon te krijgen, maar ze hadden niet echt tijd. Hij moest zo echt weg.

Koningin Destiney Hiddon

Hij wist zeker dat het niet lang meer zou duren, ze hoopte het echt, uit de grond van haar hart dat hij gelijk had. Ze kwam niet veel later terug met verschillende dingetjes die hij lekker vond en zette het op de tafel neer. “Kom, even rustig ontbijten.” Zei ze zacht en ze pakte zijn hand vast en trok hem uit zijn stoel. Ze wilde met hem gewoon even op de bank zitten.



Dany

“Jason…” Kreunde ze zachtjes door zijn uitdagende woorden. Ze werd intens door hem gezoend en daarna keek ze hem doordringend aan. “Vanavond?” Vroeg ze hem zachtjes en ze streelde langs zijn wang met haar vingers. Ze wist dat het nu niet kon, dat ze echt geen tijd hadden, dan moest het straks maar.

Jason Hiddon

De manier waarop ze zijn naam uit sprak zorgde voor een vlaag van verlangen in zijn lichaam en hij drukte zijn lichaam dus ook zachtjes tegen haar aan. Hij wist een kreun net een beetje in te houden en hij ademde langzaam in. Waarschijnlijk kon ze heel goed voelen hoe veel zin hij er in had en zijn hand gleed nu langzaam over haar rondingen heen. Ze zei nu dat het vanavond kon, hij wist dat ze echt geen tijd hadden nu. Zijn ridders stonden waarschijnlijk al te wachten. Normaal kon hij het ook prima inhouden, maar nu ze het zo weinig deden werd het opeens wel heel intens. ' Ja, vanavond.' zei hij uiteindelijk schor, terwijl zijn hand wel over haar onderbuik heen gleed.

Koning Thobias Hiddon

Ze kwam terug en hij werkte nu wel mee, hij merkte ook heel goed hoe moe hij nog was. Hij kwam zitten en hij nam iets te eten, ze had heel erg haar best gedaan en het was ook echt heel erg lekker, maar doordat hij zo veel aan zijn hoofd had en zo moe was, was het lastig om echt heel erg veel te eten, dat ging eigenlijk gewoon niet echt goed nu.

Dany

Het was wel fijn dat hij hetzelfde voelde als haar, dat hij ook zo erg verlangde. Zijn handen gleden over haar lichaam heen en hij zei schor dat ze het vanavond zouden doen. Er ging een tinteling door haar lichaam heen wanneer zijn hand over haar onderbuik gleed. Toen ineens greep ze zijn hand en legde die op haar buik. “Voel je dat…” Fluisterde ze. Ze wist niet wat het was, maar er zat daar een hele sterke connectie tussen haar en Jason. Alsof er iets meer was dan normaal… zou het…?



Koningin Destiney Hiddon

Thobias begon gelukkig wel te eten en ze streek met haar vingers zachtjes over zijn rug heen om hem een beetje te laten ontspannen. Ze keek een beetje naar hem, hij was duidelijk vreselijk moe, ze zag het aan alles, maar hij leek echt niet op te willen geven en dat was ook wel weer bewonderingswaardig.

Jason Hiddon

Hij ademde langzaam in, het gevoel was zo enorm intens dat hij echt overwoog om het nu maar te doen. Dan zou hij wel zeggen dat hij zich verslapen had, al vond hij dat ook niet zo eerlijk tegen over Thobias. Die werkte ook enorm hard en had geen excuses, hij was er gewoon. Opeens vroeg Dany of hij het voelde en pakte zijn hand vast. Hij legde die weer op haar buik en hij keek naar haar. ' Je bent zwanger...' zei hij heel zacht, duidelijk nogal onder de indruk. Hij was al die tijd bang geweest dat het toch niet kon en hij wilde zo graag kinderen, nu was ze zwanger, hij voelde het. Hij zoende haar enthousiast, maar daarna begonnen zijn gedachten weer af te dwalen en daarom hield hij op.'Ik zie je straks, oké? Ik moet écht gaan, ze staan al te wachten...' zei hij zacht.

Koning Thobias Hiddon

Hij leunde een beetje tegen Destiney aan, maar daarna ademde hij langzaam in en kwam hij weer wat overeind. 'Ik moet echt weer aan het werk. Ik ben heel erg blij dat je even langs kwam. je bent lief.' zei hij zacht tegen haar, omdat hij haar ook echt dankbaar was, dat was duidelijk. Hij ging weer achter zijn bureau zitten en hij ging meteen weer aan het werk..

Dany

Hij zei heel zacht wat zij dacht en ze knikte eventjes. Haar ogen straalden helemaal en hij zoende haar nu enthousiast. Ze Sloeg haar armen even om hem heen en hij zei dat hij haar straks zou zien, hij moest echt gaan.
“Vooruit, ga maar gauw.” Lachte ze hem toe. Zelf moest ze ook weer aan het werk. Ze kleedde zich aan en was ontzettend vrolijk. Het was zo fijn, zo heerlijk dat het eindelijk was gelukt, dat ze eindelijk een gezinnetje zou hebben met Jason.



Koningin Destiney Hiddon

Hij leek wel eventjes zijn rust te kunnen nemen, maar hij kwam iets later al weer overeind. Hij moest echt weer aan het werk. Hij was wel blij dat ze langs was gekomen en hij vond haar lief. “Ik houd van je.” Zei ze liefdevol tegen hem en ze glimlachte naar hem. Ze ruimde alles weer op en ging de werkkamer weer uit.

Jason Hiddon

Hij grijnsde nog even, het was echt heerlijk om haar zo te zien, dit gaf hem best wel een geweldig gevoel en dat was fijn, want dat konden ze allebei wel gebruiken in deze drukte. Nu hadden ze echt iets om samen naar uit te kijken, hij voelde zich er flink opgewekt door, het as heel erg fijn. Hij liep naar het trainingsveld en daar stonden de ridders inderdaad al te wachten, waardoor hij maar meteen fanatiek begon met trainen.

Koning Thobias hiddon

'Ik hou ook van jou, heel erg veel.' fluisterde hij. Daarna vertrok ze weer en stortte hij zich weer op het werk, maar na een tijdje merkte hij dat zijn concentratie volledig weg viel. Hij wreef langs zijn ogen, de letters dansten voor zich, hij kon niet eens meer iets op papier zetten. Hij zuchtte even en schonk wat water voor zichzelf in, daarna ging hij bij het raam staan, om even zijn hoofdl eeg te maken.

Dany

Ze kon het niet laten, ze moest dit gewoon aan Thobias vertellen, ze wilde dit met hem delen. Hij was niet voor niets haar beste vriend. Nadat ze klaar was met haar klusjes liep ze naar zijn werkkamer toe en klopte ze zacht even aan en wachtte ze af of hij haar binnen wilde hebben.

Koning Thobias Hiddon

Hij dronk wat van zijn water en hij kwam daardoor wel weer een beetje bij, maar hij begon wel heel goed te merken dat hij dit geen maanden meer vol ging houden. Hij hoopte dat het snel zou gaan dooien, dat de sneeuw wat meer verdween, dat het ergste vriezen voorbij zou zijn. Hij wilde net weer naar zijn bureau lopen toen hij geklop op de deur hoorde. 'kom maar binnen.' riep hij daarom ook.

Dany

Ze mocht binnen komen en daardoor opende ze meteen de deur en keek ze hem vrolijk aan. “Oh Thobias… er gebeurde zo iets bijzonders vanmorgen. “ Sprak ze stralend en ze ging in één van zijn stoelen zitten. “Ik ben zwanger!” Zei ze enthousiast tegen hem. Ze was zo ontzettend blij…

Koning Thobias Hiddon

Hij zag dat het Dany was die binnen kwam en ze leek echt enorm blij en gelukkig te zijn, waardoor hij zich afvroeg hoe het kon dat ze zo ontzettend veel energie had, als hij zijn ogen amper open kon houden. Ze zei dat er iets bijzonders gebeurde en ze ging in een stoel zitten, hij keek haar vragend aan en daarna zei ze dat ze zwanger was. Hij staarde haar even aan, maar daarna kwam hij op haar af en sloeg hij zijn armen om haar heen, hij wist hoe graag ze dit wilde. 'Ik ben zo ontzettend blij voor je.' fluisterde hij.

Dany

Even staarde Thobias haar aan, maar daarna kwam hij naar haar toe. Ze ging staan en knuffelde hem. Hij was ontzettend blij voor haar. “Dankjewel, ik vind het zo geweldig, nu begrijp ik ook waarom het me nu veel meer energie kost.” Sprak ze tegen hem.
“Maar nu moet ik weer gaan, we moeten naar de boeren toe, het is tijd denk ik.” Zei ze tegen hem. “Ik wilde het je gewoon heel erg graag even vertellen.” Grijnsde ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze bedankte hem en zei dat ze het geweldig vond, nu begreep ze ook waarom het haar veel meer energie kostte. 'Ben ik ook zwanger dan?' vroeg hij met een zwakke grijns op zijn gezicht aan haar. Ze zei dat ze nu weer moest gaan, ze moest naar de boeren toe, het was tijd, ze wilde het hem gewoon heel graag vertellen. 'Wacht even.' fluisterde hij zachtjes, hij sloeg zijn armen weer om haar heen en hij hield haar dicht tegen zich aan, zonder verder iets te zeggen.

Dany

Ze begon te lachen door zijn opmerking. “Jij bent gewoon een hele gekke man.” Plaagde ze hem nu. Hij zei haar dat ze nog even moest wachten en hij hield haar dicht tegen zich aan. Ze sloot haar ogen en sloeg haar armen om hem heen. Ze hield hem zo zachtjes vast en wachtte rustig terwijl ze voelde hoe ze kalmeerde en ze hem daarin meenam, rust, kalmte en energie…

Koning Thobias Hiddon

'Ja, heel gek.' mompelde hij zachtjes. Hij voelde haar armen om zijn lichaam heen en hij merkte dat hij rustiger werd, hij hield zijn ogen gesloten en hij bleef haar vasthouden, hij had het heel hard nodig. Na een tijdje liet hij haar los en keek hij haar weer aan. 'Weet je wat, ik loop wel even mee naar de boeren. Dan kom ik ook nog eens buiten en zie ik meteen hoe alles gaat.' zei hij. MIsschien kreeg hij daar wel weer nieuwe motivatie van, dat hoopte hij heel erg.

Dany

Hij liet haar na een tijdje los en zei dat hij wel even mee zou lopen, dan kwam hij ook buiten en zag hij meteen hoe alles eraan toe ging. “Dat is een goed idee.” Knikte ze meteen naar hem met een glimlach. “Laten we gaan.” Zei ze en ze pakte zijn hand vast om hem met haar mee te nemen.
“Volgens mij ben jij al heel lang niet meer in de buitenlucht geweest.” Plaagde ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het een heel goed idee en ze wilde gaan, hij liep ook meteen met haar mee. Hij kneep zachtjes in haar hand en hij schudde zijn hoofd door haar opmerking. 'Dat is alweer even geleden ja, ik ben eigenlijk vooral de hele tijd aan het werk, binnen.' zei hij zacht tegen haar. Daarom deed het hem ook wel goed om even samen met haar naar buiten te gaan. 'Denk je dat het snel gaat dooien? Dat het warmer wordt?' vroeg hij nu zacht.

Dany

Hij zei dat het inderdaad al wel weer even geleden was, hij was vooral de hele tijd aan het werk, binnen. Ze knikte daardoor eventjes. “Dit is wel een keertje goed voor je.” Sprak ze hem zachtjes toe. Hij vroeg haar of ze dacht dat het snel ging dooien en eenmaal buiten dacht ze daar even over na. “Het is al wel iets warmer, het vriest nog wel, maar niet zo verschrikkelijk hard als een paar dagen geleden.” Legde ze aan hem uit. Ze keek op naar Jason met een grote glimlach. “Thobias loopt vandaag even mee, goed?” Vroeg ze aan hem.