Skyrim RPG

Jason Hiddon

Ze trok zijn kleding helemaal uit en hij slikte nog eens, het was echt intens, elke aanraking was zo bijzonder en zo heftig. Hij maakte haar jurk los en liet die van haar huid af glijden, daarna pakte hij haar hand vast en nam hij haar mee naar het bed. Hij deed zijn best om ontspannen te blijven, maar hij voelde wel dat er toch wel wat spanning op hem stond, gewoon omdat het ook weer even geleden was en omdat hij Diana gezien had, dat hielp ook zeker niet mee hierbij.

Dany

Hij maakte ook haar jurk los en hij gleed van haar lichaam af. Daarna werd haar hand gepakt door hem en nam hij haar mee naar het bed. Ze ging liggen en trok hem tegen haar lichaam aan.
"Rustig maar, lieve Jason... neem je tijd maar hiervoor, het is allemaal niet erg." Ze zag zijn spanning.

Jason Hiddon

Ze ging liggen en hij werd tegen haar aangetrokken, hij moest de tijd nemen, het was allemaal niet erg. 'Ik vind het gewoon lastig dat ik het allemaal niet zo normaal vindt, maar het went wel, dat weet ik zeker,' zei hij zacht tegen haar. Hij boog naar haar toe en hij zoende haar zachtjes, hij vond dit best wel fijn, maar hij moest echt wel wennen aan alles. 'Vind je het wel lekker?' vroeg hij daarna aan haar.

Dany

Hij vond het lastig dat hij het allemaal niet zo normaal vond, het wende wel, dat wist hij zeker. Hij zoende haar zacht en ze vond het heerlijk. Ze genoot van zijn zoen en hield hem dicht tegen haar aan. Hij vroeg of ze het lekker vond.
"Ik vind het heerlijk... alles wat jij op dit moment doet is ongelooflijk fijn." Gaf ze aan. Ze streelde zachtjes over zijn lichaam heen en glimlachte hem toe.

Jason Hiddon

Ze zei dat ze het heerlijk vond, alels wat hij op dit moment ded was ongelooflijk fijn. Hij voelde haar handen over zijn lichaam heen glijden en hij keek haar wat afwachtend aan, de vorige keer had ze gezegd dat hij zich moest laten gaan, dat ze dat lekker vond. Hij vond het alleen heel erg moeilijk om dat te doen, helemaal nu. 'Euh... wil jij misschien nog een keertje bovenop?' vroeg hij nu zacht.

Koning Thobias Hiddon

Hij hield haar in zijn armen en hij sloot zijn ogen. 'Het spijt mij zo enorm. Ik heb je nooit pijn willen doen, dat met Gwynn was een enorme fout en het had niet mogen gebeuren. Echt niet. Ik wil jou, maar ik vind het wel heel erg moeilijk,' fluisterde hij. Hij had zijn hele leven zijn gang kunnen gaan en het bleef moeilijk dat het nu niet zo was. Hij had nooit geleerd dat het echt niet normaal was.

Dany

Ze keek in zijn afwachtende ogen en daarna vroeg hij of zij bovenop wilde. "Ja, natuurlijk, heerlijk." zei ze met twinkelende ogen. Ze ging bovenop hem zitten en liet hem al heel erg gauw in haar glijden terwijl ze genietend kreunde. Ze zoende hem lief en zacht en ze bewoog langzaam en vol passie.


Koningin Destiney Hiddon

Hij hield haar vast en zei dat het hem enorm speet. Hij had haar geen pijn wilde doen, met Gwynn was een enorme fout en het had nooit mogen gebeuren, hij wilde haar.
Ze haalde daardoor wat opgelucht adem en knikte een beetje.
"Ik vind het ook heel erg moeilijk..." Mompelde ze zachtjes tegen hem. Ze keek hem nu voor het eerst doordringend aan. Ze voelde wel dat het tijd nodig had, heel veel tijd, ze wantrouwde Thobias nog steeds een beetje.
"H-heb... heb je het met veel vrouwen gedaan?" Vroeg ze heel zachtjes en voorzichtig.

Jason Hiddon

Ze vond het heerlijk en ze zei er verder niets over, gelukkig. Ze ging op hem zitten en liet hem in haar glijden, waardoor hij diep kreunde, dit was echt heel erg lekker. Ze bewoog langzaam, maar het was alsnog heel erg heftig. Misschien konden ze het hierna nog wel een keer doen, als hij echt heel snel klaar was. Hij wist niet of ze dat een goed idee vond, maar het was een optie.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze het heel erg moeilijk vond en door wat ze daarna vroeg ademde hij langzaam in. 'Geen een...' zei hij zachtjes. 'Ik heb aardig wat geflirt en het was enorm leuk als ze er echt op in gingen, maar zodra het verder ging dan wat zoenen, vond ik het al niet meer interessant. Ik had er wel zin in, maar ik dacht aan jou en de uitdaging was er van af zodra ik ze voor mij gewonnen had,' fluisterde hij eerlijk. 'Dus ik heb het met niemand echt gedaan. Ook met Dany niet, Destiney. Ik heb elke avond met haar in bed gelegen, niet bij iemand anders.' fluisterde hij.

Dany

Het was zo vreselijk heftig... ze genoot er echt van, ze kreunde en haar vingers bleven over zijn borst strelen terwijl ze zachtjes doorging. "Ik hou zoveel van je..." Fluisterde ze liefdevol. Ze wilde hem zo ontzettend graag alle vertrouwen geven dat hij nodig had, daar deed ze echt haar best voor.


Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat hij het met geen een gedaan had en hij legde het uit. Ze kreeg een bibberend glimlachje rond haar mond en ze hield hem weer vast. "Waarom had je het dan nodig?" Wilde ze van hem weten. Het was dus helemaal nergens voor nodig dat hij afstand van haar wilde. Het zat dus allemaal best wel goed. Ze begreep het alleen echt niet.
"Waarom dan wel Gwynn?" Wilde ze ook nog graag van hem weten.

Jason Hiddon

Hij voelde haar vingers over zijn borst glijden en hij voelde de spanning opbouwen, tot ze zei dat ze van hem hield. Daardoor ontspande hij weer wat meer, hij had het idee dat het al wat beter ging, hij hield het al iets beter vol. Hij zoende haar weer en hij liet zijn handen langzaam en voorzichtig over haar lichaam heen glijden, daarna bereikte hij wel zijn hoogtepunt, maar hij was redelijk ontspannen nu.

Koning Thobias Hiddon

Ze hield hem vast en vroeg waarom hij het nodig had. 'Ik had de mogelijkheid om te doen wat ik wilde, dat had ik nodig. Ik kon het zelf bepalen, ik kon het af laten hangen van het moment en dat was blijkbaar genoeg, ik zag dat de uitdaging weg was toen ik het voor elkaar had. Toen het mocht was de spanning er af en wilde ik het niet meer,' zei hij zacht. Ze wilde weten waarom hij het wel met Gwynn had gedaan. 'het was zo lang geleden... ik wilde jou niet laten zien dat ik iets voor haar voel en daarom hield ik het in toen we het samen deden. Toen kwam ik haar tegen wanneer ik het moeilijk had en het gebeurde gewoon, eigenlijk omdat ik haar mijn gevoelens wilde laten zien. Omdat ik het best wel miste.' fluisterde hij eerlijk.

Dany

Hij ontspande na een tijdje steeds meer en ze voelde zelfs zijn handen over haar lichaam heen. Hij kwam tot zijn hoogtepunt, maar hij deed het al zoveel beter dan ervoor. Ze knuffelde hem stevig. "Je deed het zo lekker! Het was fantastisch... nu wil ik nog een keer." Plaagde ze hem uitdagend.


Koningin Destiney Hiddon

Hij had het nodig om te doen wat hij wilde. Hij vond de uitdaging leuk, tot hij het voor elkaar had. Ze knikte een klein beetje. Toen hij begon over Gwynn, voelde ze weer de tranen in haar ogen.
"Dat lijkt me niet veranderd." Fluisterde ze tegen hem, wat hulpeloos, doodsbang dat het weer zal gebeuren... hij zou haar nog steeds missen...

Jason Hiddon

Ze knuffelde hem meteen en zei dat hij het heel lekker deed, het was fantastisch en ze wilde het nog een keer. Hij grijnsde daardoor, ze stelde hem echt enorm op zijn gemak en dat vond hij echt super fijn. 'Misschien lukt het zo nog wel een keertje... ik weet het niet, ik heb het nooit geprobeerd,' fluisterde hij eerlijk tegen haar. Hij merkte wel dat hij er nog wat zin in had, dus misschien zou het wel lukken.

Koning Thobias Hiddon

'Nee, het is niet veranderd, zeker niet. Maar ik denk dat ik misschien wel wat oplossingen weet, maar dat moeten we samen gaan ontdekken en we moeten even kijken wat voor ons allebei te doen is,' zei hij zacht tegen haar. 'Misschien red ik het wel makkelijk als ik wat meer durf te laten zien wat ik voor Gwynn voel, als jij er bij bent. Dan hoeft het niet meer stiekem te gebeuren en dan zal ik nooit meer vreemdgaan.' zei hij zacht.

Dany

Hij dacht dat het misschien nog wel een keertje zou lukken, hij wist het niet want hij had het nog nooit geprobeerd. "Ik kan je wel helpen, hoor." Plaagde ze uitdagend. Ze liet haar vingers zachtjes over zijn onderbuik gaan, steeds iets verder naar beneden en ze begon hem te strelen.


Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat het niet veranderd was. Hij wist wel wat oplossingen, dat moesten ze alleen samen gaan ontdekken. Hij dacht dat hij het zou redden als hij durfde te laten zien wat hij voelde voor Gwynn als zij erbij was. Dan hoefde het niet meer stiekem en zal hij nooit meer vreemdgaan. Ze haalde even diep adem daardoor en keek hem aan.
"Dat heeft nog heel veel tijd nodig... Gwynn is niet eens bij me geweest om haar excuses aan te bieden... ik vind het vreselijk, ik vertrouw jullie nog niet, echt niet." Sprak ze hem toe, haar stem klonk wat paniekerig en snel, want dit zou hij vast niet leuk vinden, dat het tijd nodig had.

Jason Hiddon

Ze zei dat ze hem wel kon helpen en hij voelde haar vingers heel zachtjes naar beneden glijden, waardoor hij langzaam inademde. Dany was zo leuk, hij was blij dat ze heel erg zelf initiatief nam, want dan kon hij daar van leren en een beetje wennen. Hij kreunde nu zachtjes door wat ze deed en hij genoot er echt wel van, maar het kostte wel even tijd voor hij weer echt verlangde. Hij zoende haar zachtjes en daarna streek hij over haar lichaam heen.

Koning Thobias Hiddon

Door wat ze zei knikte hij langzaam. 'Rustig maar, het is goed nu, ik snap het heel erg goed, het hoeft niet meteen, voorlopig wil ik graag samen zijn met jou en kijken of het tussen ons weer geweldig kan worden.' fluisterde hij. Hij streek langs haar wang om haar wat te kalmeren. 'Ik ben gek op je, ik wil dat het weer super gaat tussen ons, daar wil ik heel erg graag voor werken.' fluisterde hij lief. 'Ik heb ook niets van Gwynn gehoord, ik heb haar nog een brief gestuurd...' zei hij daarna zachtjes.

Koningin Destiney Hiddon

Hij leek het zelfs echt te begrijpen, hij werd niet boos en probeerde haar zelfs te kalmeren. Ze haalde een paar keer diep adem. "Dank je..." mompelde ze zachtjes, omdat hij zo fijn op haar reageerde. Hij leek het echt graag te willen en ze voelde daardoor de tranen in haar ogen. Had het hem dan echt zoveelgoeds gedaan? "Ik hou van je..." Fluisterde ze schor. Hij had zelf ook niets meer van haar gehoord.
"Reagan zoekt haar al dagen..." mompelde ze hem toe.

Koning Thobias Hiddon

Ze bedankte hem gelukkig, hij deed het dus best wel goed. Ze zei dat ze van hem hield, daarna gaf ze aan dat Reagan haar al dagen zocht, waardoor hij zich toch wel zorgen begon te maken. 'Ik zal haar nog eens schrijven. Volgens mij is ze nog niet eens terug gekomen naar het kasteel, ik snap het niet,' zei hij zacht. 'Misschien voelt ze zich wel heel erg schuldig tegenover jou.' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zou zijn zus nogmaals schrijven, hij dacht dat ze niet eens was teruggekomen. Misschien voelde ze zich wel schuldig tegenover haar. "Ik hoop wel dat ze iets van schuld voelt..." mompelde ze wat argwanend. Ze wilde eigenlijk voorstellen dat hij haar moest zoeken, maar dat wilde ze helemaal niet. Ze wilde niet dat hij naar Gwynn zou gaan.



Koning Reagan Tridon

Hij was al een paar dagen onderweg, maar uiteindelijk had hij het huisje gevonden waar Destiney en Thobias de hele tijd verbleven. Hij hoopte zo dat ze hier was... Hij was radeloos, hij kon haarnergems vinden en hij maakte zich ongelooflijk veel zorgen om Gwynn...

Koning Thobias Hiddon

'Dat voelt ze, Destiney... dat weet ik zeker. Anders zou ze niet wegblijven,' zei hij zacht tegen haar. Hij hield haar wat stevig vast en daarna keek hij weer op naar haar. 'Ik hou van je, Destiney. Heel erg veel.' fluisterde hij. Hij drukte kort zijn lippen op haar voorhoofd. 'Zullen we even samen in bad gaan en daarna gaan slapen?' vroeg hij aan haar. Het leek hem wel fijn om gewoon nog even lekker samen te zijn.

Gwynn Hiddon

Zodra Destiney en Thobias allebei vertrokken waren, had ze niet geweten wat ze moest doen. Ze voelde zich intens verdrietig om alles en ze was zo bang dat alles tussen Thobias en Destiney kapot was door haar, daar was ze echt heel erg verdrietig over, het maakte haar zo verdrietig en ze voelde zich zo schuldig, dat ze niet meer terug kon. Ze kon het hem niet aandoen en ze kon het Destiney ook niet aan doen. Daarom had ze haar spullen gepakt en was ze weggegaan.

Koningin Destiney Hiddon

Thobias zei dat Gwynn het voelde, anders zou ze echt niet weg blijven. Ze knikte een klein beetje daardoor. Ze werd stevig vastgehouden door hem en daarna zei hij dat hij van haar hield, heel erg veel en ze kreeg een kusje op haar voorhoofd. Hij vroeg of ze in bad gingen samen. Daardoor twijfelde ze en ze keek hem onzeker aan.
"Ik kan het nu gewoon even niet... daarvoor ben ik zelf nog teveel in de war." Fluisterde ze schor, ze kon geen seks met hem hebben, nu even niet,het voelde raar.


Koning Reagan Tridon

Hij was zo erg teleurgesteld toen Gwynn er niet bleek te zijn. Hij voelde zich slecht daardoor. In het dorp kwam hij eindelijk een paar mensen tegen die konden vertellen welke richting ze op was gegaan. Hij volgde alle aanwijzingen en zocht dag en nacht naar Gwynn.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze het nu gewoon even niet kon, daarvoor was ze zelf nog te veel in de war. Hij knikte langzaam, hij wilde haar graag de tijd geven, maar hij vond het wel een beetje lastig, doordat er al zo lang niets gebeurd was. Hij wilde heel graag, maar als Destiney het niet fijn vond, zou het sowieso niet heel erg leuk zijn. 'Dan gaan we straks wel gewoon slapen. Heb je liever dat ik op de bank ga liggen? Dat vind ik echt geen probleem...' stelde hij nu zachtjes voor.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei dat ze dan maar gewoon zouden gaan slapen, hij vroeg wat ze liever had. "Nee, ik vind het wel fijn als je naast me ligt.." Fluisterde ze. Ze kreeg weer tranen in haar ogen, wat dat betreft was ze echt een wrak... "Het spijt me, ik maak alles zo moeilijk... Ik wil echt niet dat je weer weggaat." Huilde ze. Ze was bang dat haar gedrag hem wegjoeg, ze maakte zich zo onwijs druk over alles.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het wel fijn als hij naast haar lag en hij knikte even, dat vond hij zelf ook wel fijn. 'Maakt niet uit liefje, ik snap het echt wel, ik begrijp het heel erg goed. Ik wil er gewoon voor jou zijn nu,' zei hij zacht. Hij hield haar dicht tegen zich aan en hij probeerde haar wat te troosten. 'Ik wil een goede man voor jou zijn, ik wil het goed maken, voor zo ver ik dat nu kan. Ik ben gek op je, Destiney. Ik heb spijt van alles.'

Koningin Destiney Hiddon

Ze kroop dicht tegen hem aan toen hij zei dat het niet uitmaakte en dat hij het heel erg goed begreep. Hij wilde er voor haar zijn. Die woorden betekenden onwijs veel voor haar en ze kalmeerde weer langzaam.Hij wilde het duidelijk heel erg graag goed maken, in hoeverre hij dat kon. Hij was gek op haar en had spijt. "Dankjewel... Je bent lief. ." Mompelde ze hem toe en ze keek even naar hem. Voorzichtig gaf ze hem een kusje.

Koning Thobias Hiddon

Hij vond het echt heel erg fijn dat hij wel elke keer het goede leek te doen, want dit was voor hem ook nog wel best wel lastig. Hij had liever dat het nu goed ging en dat ze weer vertrouwen in hem zou krijgen, dat vond hij belangrijk. Hij streek langs haar gezicht en hij kreeg nu een kusje, waardoor hij even glimlachte en haar vol liefde aankeek. 'Slapen?' Vroeg hij nu zachtjes aan haar. Waarschijnlijk had ze de tijd dat hij weg was amper geslapen.

Koningin Destiney Hiddon

Hij keek haar echt vol liefde aan toen ze hem een klein kusje gaf, het liet haar eigenlijk ook wel weer even glimlachen, Hij was zo lief voor haar. Het liefste wilde ze gewoon alles vergeten. Hij vroeg of ze gingen slapen en dat liet haarknikken. Ze trok langzaam haar kleding uit en kroop het bed in.

Koning Thobias HIddon

Hij trok zelf ook zijn kleding uit en hij ging bij haar liggen, dit vond hij echt heel erg fijn, hij genoot enorm van het samenzijn en helemaal omdat hij haar flink gemist had, dan was dit wel fijn om te voelen nu. Hij pakte haar vast en hij sloeg zijn armen stevig en liefdevol om haar heen. 'Hoe is het met het kindje?' vroeg hij daarna zachtjes aan haar.