Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

Hij grijnsde haar toe en hij duwde de deur meteen achter haar dicht. Ze werd heftig gezoend, daardoor kreunde ze genietend en ze was zelf ook wel behoorlijk heftig. Ze trok hem tegen haar lichaam aan en beet heftig op zijn lip. Daarna hielp ze hem met het uittrekken van haar jurk en begon ze aan zijn kleding.

Koning Thobias Hiddon

Hij trilde een beetje doordat het nu zo intens was en zodra ze met zijn kleding begon werd hij nog ongeduldiger. Hij tilde haar simpel op en hij schoof de spullen van zijn bureau, daarna legde hij haar neer. Hij drukte zijn lippen in haar hals en zijn handen gleden weer gretig over haar lichaam heen. Hij wist niet eens wat hij allemaal wilde doen doordat het zo intens was. ' Is een trio met Danny nog steeds een slecht idee?' Vroeg hij nu grijnzend.

Koningin Destiney Hiddon

Zelf trilde ze ook en het was zo ongelooflijk intens. Alles was heerlijk en het leek wel alsof ze van de wereld was. Ze genoot vreselijk van Thobias. "Een vreselijk slecht idee." Kreunde ze zachtjes tegen hem wanneer hij vroeg of een trio metDanny haar nog steeds een slecht idee leek.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond het nog steeds een vreselijk slecht idee, dat was jammer. 'Waarom?' Plaagde hij haar nu weer. Als ze het niet wilde zouden ze het niet doen, maar het was wel heel erg leuk om haar een beetje te plagen. Daar genoot hij van, hij hoopte ook dat ze het niet zo heel erg vond. Hij drukte zijn lippen weer op die van haar en hij bleef zo heftig te keer gaan, tot hij vrij snel zijn hoogtepunt bereikte. Dat kon ook niet echt anders nu.

Koningin Destiney Hiddon

"Gwynn vind ik nog wel oké, maar haar niet... ik wil niet dat ze dat deel van ons leven binnen komt, Thobias, er zijn al zoveel vrouwen die jou op die manier kennen, ik wil daar niet nog eentje bij." Fluisterde ze zacht tegen hem. Ze streek eventjes langs zijn wang en ze besloot het maar een beetje te vergeten en ging mee in zijn heftige bewegingen.

Koning Thobias Hiddon

Gwynn vond ze nog oké. Hij spande direct aan en hij ademde diep in. Toen hij klaar was kwam hij ook meteen van haar af. 'Gwynn zal dat waarschijnlijk niet zo snel doen, nu ze met Reagan ligt te neuken, waarschijnlijk.' gromde hij kwaad. Hij wilde het daar helemaal niet over hebben. Hij zou het wel willen, maar waarschijnlijk dachten Gwynn en Reagan daar anders over. Het maakte hem intens kwaad en hij haalde diep adem, maar hij had nog steeds niet de neiging om ze iets aan te doen. Hij werd er wel heel boos om, maar de rest had Danny waarschijnlijk verholpen. 'Laat maar zitten, maar ik wil geen woord meer over haar horen.' sprak hij bevelend tegen Destiney.

Koningin Destiney Hiddon

Ze zuchtte even diep door zijn woorden en schudde haar hoofd eventjes. Ze kwam overeind en trok haar jurk weer aan. Soms was hij echt ongelooflijk.
"Prima, ga maar lekker boos zijn, ik haat het als je me zo rond beveelt." Sprak ze tegen hem.
"Schrijf haar nou maar gewoon, ik zie je vanavond wel." Mopperde ze en ze sloeg de deur met een klap achter haar dicht. Elke keer weer liet hij haar zo erg in de steek door zo kwaad te worden... Ze bleef tegen de muur heel eventjes staan en zakte langzaam op de grond. Ze was verschrikkelijk moe... de afgelopen dagen had ze zich alleen maar zorgen gemaakt om Thobias, maar dat leek momenteel niet echt gewaardeerd te worden.

Koning Thobias Hiddon

Ze reageerde op hem en daarna vertrok ze. Hij stond nog even flink te schelden en te vloeken, daarna gooide hij een paar boeken tegen de muur en ademde hij diep in. Hij wist dat hij niet boos op haar moest worden, maar hij wilde er niets over horen omdat het hem zo veel pijn deed. Het voelde verschrikkelijk. Het maakte hem ook echt verdrietig. Danny had gezegd dat hij naar haar moest gaan als hij zo boos was, maar dat kon hij niet. Hij was liever alleen. Hij ging zitten en hij aarzelde even, maar daarna schreef hij toch een brief naar Gwynn. Het was kort, er stond alleen maar in dat hij graag wilde dat ze langskwam om te praten. Ze deed het toch niet. Ze zou toch bij Reagan blijven zitten, lekker veilig. Hij pakte de fles drank en hij schonk zijn glas vol, daarna nam hij een paar slokken en hij sloot zijn ogen. waarom deed alles zo veel pijn?

Koningin Destiney Hiddon

Ze hield haar handen voor haar oren toen hij begon te vloeken en met dingen begon te smijten. Ze kon alles zo goed horen nu ze hier op de gang zat. Ze snikte zachtjes en wanneer hij gekalmeerd leek te zijn, trok ze haar benen wat op en staarde ze voor zich uit, niet wetend wat ze moest doen, ze had nergens zin in.

Koning Thobias Hiddon

Hij had steeds meer het gevoel dat hun relatie vooral uit ruzie bestond. Dat deed hem pijn, want hij wist dat het zijn schuld was. Hij veroorzaakte dit. Hij schonk zijn glas weer bij, ze vond het vast ook niets dat hij in de middag al dronk. Het interesseerde hem niet, helemaal niet als ze ruzie hadden. Dan deed hij eerder dingen om haar nog meer te irriteren. Dat liet hem denken aan die eieren. Hij kon die dingen kapot maken om haar te laten zien dat ze naar hem moest luisteren. Hij dronk zijn glas leeg en daarna kwam hij overeind en liep hij de kamer uit.

Koningin Destiney Hiddon

Ze was uiteindelijk gewoon in slaap gevallen, ze zat daar als een klein meisje, ze voelde zich echt heel erg in de steek gelaten op dit moment. Ze viel langzaam opzij net wanneer Thobias langs liep en kroop nog wat verder ineen in haar slaap. Haar gezicht verwrongen van de pijn en het verdriet.

Koning Thobias Hiddon

Hij ademde trillend in toen hij haar zag liggen, hij wilde haar helemaal niet helpen nu, hij was veel te boos op haar, maar hij kon haar ook niet zo laten liggen. Hij wist niet wat hem mankeerde, maar het leek hem allemaal maar bijzonder weinig uit te maken. Het hielp niet dat hij gedronken had. Hij tilde haar op en hij hield haar tegen zijn gespierde lichaam aan. Daarna nam hij haar mee en legde hij haar in het bed. Hij voelde het verlangen nu in zich branden, hij had er veel zin in, ondanks dat ze het net nog gedaan hadden. Hij liet haar achter en hij liep de kamer uit. Hij zou wel even langs Sienna gaan. Om te praten, alleen te praten, maar hij wilde even bij iemand anders zijn. Hij nam zichzelf voor dat er echt niks ging gebeuren.

Koningin Destiney Hiddon

Ze werd langzaam een klein beetje wakker en ze zag dat ze in bed lag. Had Thobias dat dan toch gedaan? Ze wist het niet. Ze zuchtte even diep en kroop onder de dekens. Ze had er zo'n hekel aan dat hij zo vaak boos was en beledigd, dat terwijl ze alleen maar haar best deed. Soms voelde ze zich zo alleen en niet begrepen.

Koning Thobias Hiddon

Omdat Sienna niet meer in het kasteel woonde liep hij naar buiten toe, hij had zijn handen in zijn zakken gestoken en hij stuurde zijn wachters weg, dit deed hij liever alleen, voor de roddels weer aangewakkerd werden. Dat was niet goed. Hij stond voor haar huis en hij klopte aan, de deur ging al snel open en Sienna leek blij te zijn hem te zien. Ze nam hem meteen mee naar binnen en hij vond het fijn dat ze zo vrolijk was, dat kon hij wel even gebruiken. Hij wist dat er niets mocht gebeuren, maar toen ze wat gedronken hadden begon het flirten al en het verlangen werd weer heel sterk.

Danny

Haar ogen sperden zich ineens wagenwijd open. Ze kreeg een glazige blik in haar ogen en zag nu de dingen door Thobias zijn ogen, hoe hij bij een vrouw was en het behoorlijk gezellig leek te hebben. "Dombo..." Mopperde ze zachtjes hierdoor, ze kende de vrouw ook niet, maar het was geen Destiney. Ze kon niets, ze deed een poging Thobias te waarschuwen, maar ze had hier geen ervaring mee, ze wist niet wat ze moest doen.

Koning Thobias Hiddon

Hij voelde ergens wel dat dit niet zo verstandig was, maar hij had er echt enorm veel zin in en het leek hem niets uit te maken allemaal. Hij wilde graag het genot voelen en Sienna raakte hem al een paar keer uitdagend aan. Hij vond dat het niet zo veel kwaad kon. Destiney moest blij zijn dat hij zo best deed voor haar. Uiteindelijk kwam Sienna bij hem op schoot zitten en viel al zijn zelfbeheersing weg. Het was zo lang goed gegaan, maar nu was het gevoel heel sterk en wilde hij dit. Ze zoende hem intens en hij ging er graag in mee.

Danny

Ze voelde het nu zelfs, ze voelde zijn opwinding, zijn lichaam bij dat van de vrouw. Ze walgde ervan, maar ze kon er niet uitstappen, ze kon niets doen om dit te veranderen, als aan de grond genageld bleef ze staan met een smerige blik op haar gezicht. Dit was echt achterlijk. "Stoppen!" Riep ze. "Thobias, houd hiermee op!" Ze wist niet of het haar lukte om zijn hoofd binnen te dringen, maar dit maakte haar echt misselijk.

Koning Thobias Hiddon

Toen hij een stem door zijn hoofd hoorde galmen ademde hij diep in. Hier zat hij dus echt niet op te wachten. Waar bemoeide ze zich mee? Hij probeerde het te blokkeren, maar hij wist niet of hij dat kon. Hij liet zijn handen over het lichaam van Sienna glijden en hij genoot er ook echt van, maar nu voelde het toch anders en het maakte hem kwaad dat Danny dit deed. Het sloeg nergens op, dit waren zijn eigen keuzes. Toch bleef het door zijn hoofd galmen en uiteindelijk stopte hij en keek hij naar haar. 'Sorry, ik moet eerst even wat doen.' zei hij, daarna liet hij haar verbaasd achter en ging hij opzoek naar Danny.

Danny

Ze zag dat hij van de vrouw wegliep en voelde dat hij kwaad was, hij kwam naar haar toe. Ineens was de connectie tussen haar en Thobias weer verdwenen en ze was ze weer zichzelf. Wat versuft staarde ze voor zich uit en daarna kwam ze overeind en liep ze met ferme passen op Thobias af.
"Weet je wel niet hoe vies het is om dat mee te maken? Ik zag het door jouw ogen, Thobias, ik voelde alles. Daarom liet ik je stoppen." Sprak ze meteen, nog voor hij zelf kon reageren.

Koning Thobias Hiddon

Toen hij haar gevonden had werd hij alleen maar kwader door wat ze zei. 'Wiens probleem is dat? niet dat van mij. Heel leuk dat je mij probeert te helpen, maar hier moet jij je lekker buiten houden. Het is jouw probleem dat je het vies vindt. Dan denk je maar aan iets anders.' Beet hij haar toe. Hij vond het echt totaal niet leuk dat ze hem onderbrak en als ze dit al vies vond, had ze dus nog niets meegemaakt. Als ze al dit soort dingen zou zien kreeg ze nog een probleem.

Danny

Hij vroeg wiens probleem het was. "De jouwe, want het gebeurd alleen op momenten wanneer jij in tweestrijd staat, wanneer je niet weet of wat je doet juist is." Legde ze rustig aan hem uit. "Bovendien... vind jij serieus dat je dit kan maken tegenover je vrouw? Jemig man, je gedraagt je als een klein kind. Ik kan die lust van je zo weer uitschakelen hoor, geen probleem, dan doe je tenminste normaal." Sprak ze hem nu toe. Ze vond het echt belachelijk.

Koning Thobias Hiddon

'Als jij je hier gewoon buiten houdt is er voor Destiney ook geen probleem, dan komt ze nergens achter. Als jij je overal mee blijft bemoeien, wordt het wel nogal ingewikkeld.' Gromde hij. 'Ik denk niet dat je dat zo fijn vindt, want volgens mij had jij toen ook aardig last van mijn gevoel. Je maakt het jezelf moeilijk, Danny. Dat is prima, maar hou mij er buiten. Als je wilt helpen moet je dat doen, maar nu ben je gewoon vervelend. Of wil je zo graag dat ik het op iemand anders afreageer? Wil je het zelf? een beetje jaloers misschien?' Vroeg hij haar nu. Hij was echt kwaad dat ze hem onderbroken had, want naar Destiney kon hij ook niet.

Danny

"Doe je dit echt? Ben je echt zo'n vuile leugenaar?" Klonk haar stem nu ook behoorlijk kwaad en ze snoof eventjes. Haar ogen werden weer ook steeds weer een stukje paarser.
"Ja, ik heb last van alles, Thobias, ik kan jou er niet buiten houden want ik ben verbonden aan jou. Ik voel bijna álles, ik voel hoe verschrikkelijk je je voelt en hoe hard je je best doet om dat te negeren. Het is zo ongelooflijk frustrerend dat ik alles voel, maar dat het niet mijn gevoel is." Legde ze aan hem uit.
"Ik wil gewoon dat je je gedraagt. Dan komt alles goed." zei ze hem, want ze was helemaal niet jaloers, ze moest echt niets van hem weten en van zijn perverse ideeën.

Koning Thobias Hiddon

Hij ademde trillend in door wat ze zei. ' Ja, blijkbaar ben ik dat inderdaad.' Gromde hij nu. Door wat ze daarna zei sloot hij zijn ogen. 'Help mij dan...' zei hij daarna zacht. Als ze toch alles voelde, kon ze hem net zo goed helpen, maar ze werd alleen maar hoos en de dingen die hem hielpen liet ze hem niet doen. Dat was echt vreselijk frustrerend voor hem en hij zou willen dat het anders was. Dat hij zich wel beter voelde, maar dat was niet zo makkelijk. Zeker niet na wat er allemaal gebeurd was. 'Laat maar zitten. Het is toch al verpest nu.' Mompelde hij uiteindelijk. Hij liep weg bij haar en hij ging zijn werkkamer weer in.

Danny

Hij zei haar daarna zacht dat ze moest helpen. "Dat probeer ik..." Mompelde ze hem toe. Ze deed echt haar best, daarom had ze hem ook gestopt, zodat hij niet heel zijn leven weggooide. Ze pakte zijn arm vast toen hij weg wilde lopen en een boost van energie ging door haar heen en door zijn lichaam. Ze kreunde, het was alsof ze stroom kreeg en het was echt vreselijk heftig. Hijgend liet ze hem los. "Nu heb ik ervoor gezorgd om alles zo goed als recht te zetten. Thobias, dit is heftig voor je, je weet niet goed hoe je in dit lichaam moet functioneren, want het zal tegenstrijdig voor je zijn. Maar ik heb je nu geholpen, dit is wat je wilde." Hij zou zoveel schuldgevoelens en spijt hebben en het zou aan hem vreten. Maar hij wilde geholpen worden....