Skyrim RPG

Koning Thobias Hiddon

'Ik vind het echt heel erg eng... ik zie haar liever niet meer, omdat ik jou geen pijn wil doen. Maar dat kan ook niet, ik hou heel veel van haar...' fluisterde hij. Hij vond het vreselijk moeilijk. Ze zei dat hij het moest doen, hij moest het Gwynn ook duidelijk maken en ze zouden er daarna even over praten. Hij knikte langzaam, dat was wel goed. Dan leerde hij het misschien wel, hij hoopte het. 'Dan ga ik meteen maar.' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

"Dat weet ik, Thobias, ik weet dat je cm haar houdt. Daarom doe ik dit ook, voor jullie." Fluisterde ze naar hem. Hij zou meteen gaan, ze knikte daardoor. "Je vind mij in de bibliotheek." Glimlachte ze en daarna liep ze de mooie grote ruimte weer binnen. Het haardvuur knapperde en er kwam een warme aangename gloed vandaan.

Koning Thobias Hiddon

Ze wist het en daarom deed ze dit ook. Hij kon haar vinden in de bibliotheek en hij knikte langzaam, daarna liep hij naar Gwynn toe. Hij klopte aan op de deur en hij ging naar binnen, David zat te spelen in de hoek van de kamer. Hij keek kort zijn kant op, maar daarna ging hij weer verder met spelen. Hij ging bij Gwynn op de bank zitten en hij staarde wat zenuwachtig voor zich uit. 'Het spijt mij, van wat er gebeurde,' zei hij zacht. 'Ik weet het,' mompelde Gwynn. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en hij sloeg zijn arm om haar heen, dit voelde wel heel erg fijn.

Koningin Destiney Hiddon

Ze pakte het boek weer op waar ze mee begonnen was en kroop in een heerlijke stoel, vlakbij de open haard. Ze trok een dekentje over haar lichaam heen en trok haar benen een beetje op, daarna begon ze te lezen. Tussendoor dwaalden haar gedachten regelmatig af naar Thobias en Gwynn, maar ze kon toch nog redelijk haar gedachten bij het boek houden.

Koning Thobias Hiddon

Het was heel erg fijn om even met Gwynn te kunnen praten, het deed hem goed. Hij wist dat hij haar echt nog niet kon missen en hij wist ook dat ze echt nog veel te veel voor elkaar voelden. Misschien ging het wel nooit weg, dan moest hij echt regels af gaan spreken met Gwynn en Destiney, want dit was wel heel zwaar en het kon ook nooit altijd goed gaan. 'Ik hou van je, Thobias... ik vind het fijn om te zien dat ze je zo gelukkig maakt, maar ergens doet het wel pijn. Ik zou willen dat ik het kon zijn,' zei ze zacht. Hij slikte even en hij knikte langzaam. 'Dat had ik ook wel gewild. Maar dit is het beste zo, uiteindelijk worden wij zo allemaal gelukkig,' fluisterde hij. Ze keek hem diep in zijn ogen aan en hij voelde het verlangen in zijn lichaam branden. Het was zo ontzettend heftig. Hij streek met trillende vingers langs haar wang, hij kon het echt niet inhouden. Hij drukte zijn lippen op die van haar en hij zoende haar op een intense manier. Hij mistte dit enorm. Gwynn kroop tegen hem aan en hij kreunde zacht, het verlangen naar haar was zo sterk. Hij bleef haar zoenen, zijn handen gleden over haar lichaam heen en hij ademde trillend in. Hij dacht aan Destiney, hij mocht dit echt niet doen, dit mocht niet verder gaan. Hij stopte de zoen en hij keek weer in de ogen van Gwynn. 'Ik hou van je, maar het is beter als ik nu ga... het was wel fijn om te praten,' fluisterde hij. 'Ja, je hebt gelijk, ik vond het ook fijn. Ga maar...' zei Gwynn. Hij knikte en daarna kwam hij overeind. Hij schoot de kamer uit en hij leunde tegen de muur, hij trilde helemaal. Hij was ergens toch wel trots op zichzelf, ondanks het heftige gevoel had hij zich wel ingehouden.

Koningin Destiney Hiddon

Ze zat daar zo behaaglijk dat ze er zelfs slaperig van werd. Ze gaapte een paar keer en haar ogen werden steeds zwaarder en ze zakte langZaam in slaap. Ineen gekropen op de stoel en met lichtelijk rode wangen door de warmte. Hey boek was uit haar handen gevallen en lang nu op an kop op de grond.

Koning Thobias Hiddon

Hij kwam weer een klein beetje bij door gewoon even rustig te blijven staan, daarna liep hij naar de bibliotheek toe. Hij opende de deur langzaam en hij zag Destiney liggen. Ze was in slaap gevallen en hij glimlachte een beetje, hij voelde zich echt vreselijk verliefd als hij zo naar haar keek. Hij kwam langzaam dichterbij en hij tilde haar voorzichtig op, dicht tegen zijn lichaam aan. Zo nam hij haar mee naar hun slaapkamer.

Koningin Destiney Hiddon

Langzaam werd ze wakker en merkte ze dat ze niet meer in de stoel lag, ze keek naar het gezicht van Thobias met een grote grijns. "Hmm... kan je me niet elke dag zo ronddragen?" Vroeg ze plagend aan hem. Ze strekte haar nek een stukje uit en drukte een kusje in zijn hals.

Koning Thobias Hiddon

Ze werd wakker en hij grijnsde een beetje door wat ze zei, daarna voelde hij haar lippen in zijn hals. Hij stond bijna te trillend op zijn benen en hij hield haar stevig vast. 'Dat kun je beter even niet doen, straks laat ik je nog op de grond vallen.' zei hij grijnzend tegen haar. Hij stapte de kamer in en hij keek naar haar, hij ademde diep in. Hij wist dat hij eerlijk moest zijn. 'Het ging niet echt geweldig... ik verlangde heel erg naar haar en ik... ik heb met haar gezoend. Ik heb wel goed kunnen praten en ik ben weg gegaan toen het te erg werd,' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Ze merkte dat hij begon te trillen en daarna gaf hij aan dat ze het beter niet kon doen, want straks liet hij haar vallen. "Als je me laat vallen dan stop ik, dus je kunt me maar beter vast blijven houden." Plaagde ze hem nu vrolijk, maar ze stopte wel. In de kamer ging ze langzaam op haar eigen benen staan en keek ze naar hem, ze luisterde naar wat hij te vertellen had en ze knikte eventjes.
"Het is oké... natuurlijk vind ik het niet prettig dat je met haar gezoend hebt, maar je bent eerlijk en je bent weggegaan wanneer het moeilijk voor je werd, dat vind ik echt heel erg knap van je. Want dat is het moeilijkste."Gaf ze aan met een glimlach. Ze pakte zijn kin zachtjes vast en zoende hem doordringend en vol passie.

Koning Thobias Hiddon

'Maar nu heb ik jou pijn gedaan,' fluisterde hij. Hij staarde naar de grond en hij keek pas weer op toen ze zijn kin vastpakte. Hij wist niet zo goed wat hij hier van moest vinden. Hij was blij dat hij verder niets gedaan had, dat het alleen bij zoenen was gebleven. Dat was eigenlijk wel beter dan hij verwacht had. Het had ook helemaal fout kunnen gaan, want het voelde nog steeds vreselijk goed tussen Gwynn en hem, maar hij had het niet gedaan. Hij werd gezoend en hij ging daar maar al te graag in mee.

Koningin Destiney Hiddon

Ze glimlachte door wat hij zei. "Nee, geen pijn... je bent hartstikke eerlijk en een zoen overleef ik nog wel... je denkt er in ieder geval over na en je weet wat je wel en niet moet doen, dat vind ik knap van je. Je bent een hele lieve en sterke man." Sprak ze liefdevol tegen hem en ze zoende hem daarna nog een keer. Ze begon langzaam de knoopjes van zijn overhemd los te maken. Vandaag was er nog niets gebeurd en ze kreeg er echt wel zin in.

Koning Thobias Hiddon

Ze was nog steeds enorm positief over hem en soms vond hij het moeilijk om te begrijpen dat ze echt zo gek op hem was, maar het was wel een enorm fijn gevoel en hij had het ook wel nodig, want anders zou hij heel snel opgeven. Dat was ook niet goed, maar zo was hij wel een beetje. Door haar vertrouwen wilde hij er juist heel hard aan werken en er ook voor vechten. Ze begon zijn overhemd los te maken en hij liet zijn handen over haar lichaam heen glijden.

Koningin Destiney Hiddon

"En dat terwijl je in het begin dacht dat je het nooit zou volhouden met mij." Plaagde ze hem nu. Ze trok zijn overhemd uit en streelde met haar vingers over zijn borstkas heen. Haar lippen drukte ze op zijn buik en ze begon zijn broek los te maken. Ze bleef hem op zijn buik zoenen tot ze zijn broek helemaal los had.

Koning Thobias Hiddon

'Dat is nu wel anders,' zei hij grijnzend tegen haar. Hij was echt gek op haar en hij zou niet meer anders willen, ondanks dat het zo ingewikkeld was. Het was wel allemaal echt fijn met haar. Hij voelde haar lippen op zijn buik en hij kreunde diep, dat was nu nogal intens. Ze maakte zijn broek los en hij kreunde nog eens, het voelde heel lekker, maar hij verlangde al zo erg dat het nu wel heel heftig was. Het leek heel lang te duren voor ze zijn broek los had en hij hapte even naar adem. Hij zette een stap naar achteren om het op te laten houden, maar toen bereikte hij zijn hoogtepunt al. 'Dat moet je echt niet zomaar doen hoor...' zei hij kreunend, maar wel op plagende toon.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei haar grijnzend dat het nu wel anders was en ze gaf hem even een knipoog. Hij zette iets te laat een stap naar achteren toe, maar het was al te laat, ze mocht het van hem niet zomaar doen en ze keek met twinkelende ogen naar hem op. "Je was eraan toe." Plaagde ze hem nu vrolijk en grijnzend. Ze vond het gewoon echt heel erg leuk. Langzaam kwam ze overeind en ze begon haar jurk sensueel en langzaam uit te trekken terwijl ze hem met een doordringende blik aankeek.

Koning Thobias Hiddon

'Je vind het echt leuk hé?' vroeg hij grijnzend aan haar. Ze zei dat hij eraan toe was. Dat was ook wel waar, hij was er zeker aan toe, dat bleek nu wel. Ze kwam overeind en begon haar jurk heel sensueel en langzaam uit te trekken, waardoor hij weer naar haar staarde. Ze had zo'n geweldig lichaam. Hij kon er niet vaak genoeg naar kijken. Hij merkte wel dat het verlangen weer net zo hard terug kwam, dat ging ook nogal makkelijk.

Koningin Destiney Hiddon

"Ik vind het echt geweldig dat zoiets kleins, zoveel kan doen met zo'n grote man." Plaagde ze hem vrolijk toen hij aan haar vroeg of ze het echt leuk vond. Zijn ogen bleven op haar gericht wanneer ze zich uitkleedde en daarna kwam ze dichter naar hem toe en streelde ze met haar vingers over zijn borst heen en ze bleef hem recht in zijn ogen aankijken.

Koning Thobias Hiddon

'Dat ik groot ben zegt niet dat ik gevoelloos ben,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze kwam naar hem toe en ze streek over zijn borst heen, hij keek diep in haar ogen en daarna zoende hij haar zacht. Hij legde zijn hand in haar hals en hij trok haar wat dichter naar zich toe. Hij ging nog dichter tegen haar aan staan en zijn handen gleden over haar lichaam heen, dit was echt een heerlijk gevoel. Hij genoot er enorm van.

Koningin Destiney Hiddon

"Nee, zeker niet. Gelukkig ook maar... je bent echt leuk." Zei ze hem liefdevol. Hij keek ook in haar ogen en ze werd daarna zachtjes gezoend, ze werd dichter tegen hem aangetrokken en ze sloeg haar armen om zijn hals heen.
"Zoende je haar op een manier zoals je mij nog nooit hebt gezoend?" Vroeg ze hem nu zacht. Ze wilde weten of het anders was bij Gwynn.

Koning Thobias Hiddon

Ze vond hem echt leuk, daardoor grijnsde hij weer. Ze sloeg haar armen om zijn hals en hij keek haar aan toen ze een vraag stelde. Dat was nogal moeilijk te beantwoorden en ook heel ongemakkelijk. 'Dat denk ik niet. Ik denk dat het ongeveer hetzelfde is.' zei hij, nadat hij er even over had nagedacht. Hij had Gwynn met liefde en verlangen gezoend, eigenlijk zoals hij ook bij Destiney zou doen. 'Bij haar is het misschien iets wanhopiger,' zei hij zacht, heel erg eerlijk.

Koningin Destiney Hiddon

Hij dacht van niet, het was ongeveer hetzelfde, maar misschien wel iets wanhopiger. Ze knikte daardoor eventjes. "Ergens ook wel logisch." Sprak ze hem zachtjes toe. Ze was toch wel tevreden dat het ongeveer hetzelfde was, dan miste ze in ieder geval niets. Dan was hij gewoon hetzelfde bij haar. Ze streelde hem nu zachtjes en drukte haar lippen in zijn hals.

Koning Thobias Hiddon

'Ja, opzich wel...' zei hij zacht tegen haar, ze leek het niet zo heel erg te vinden, daar was hij blij mee. Hij kon alleen maar heel eerlijk zijn over alles, maar dan was het wel fijn om te merken dat ze het niet zo erg vond. Hij voelde haar hand en daarna haar lippen in zijn hals, waardoor hij zachtjes kreunde. 'Als je nog meer wilt weten moet je het gewoon vragen, dat vind ik helemaal niet erg.' fluisterde hij.

Koningin Destiney Hiddon

Hij fluisterde dat wanneer ze meer wilde weten, ze het gewoon aan hem moest vragen. "Dat bedoel ik... je bent echt zo fantastisch,zo lief. Dankjewel, ik hoef niet echt meer wat te weten nu. Zo is het wel goed." Knikte ze hem glimlachend toe. "Nu wil ik jou." Plaagde ze uitdagend en ze trok hem tegen haar naakte lichaam aan.

Koning Thobias Hiddon

Dit was wat ze bedoelde, hij was heel lief en ze bedankte hem, maar nu hoefde ze niet meer te weten, het was goed zo. Hij knikte even, hij wilde gewoon dat ze wist dat ze hem alles mocht vragen, hij zou overal zo eerlijk mogelijk over zijn. Ze zei dat ze nu hem wilde en hij werd tegen haar aangetrokken. 'Dat is te regelen,' zei hij grijnzend. Hij drukte haar op het bed en hij stapte nu uit zijn broek, daarna boog hij over haar heen en zoende hij haar weer.