Skyrim RPG

Koningin Destiney Hiddon

Ze voelde zijn hand op haar been en uitdagend deed ze haar benen een beetje uit elkaar zodat hij haar kon voelen, ook dat ze niets onder haar jurk droeg.
Hij gaf aan dat er nog iemand was waaraan ze voorgesteld moest worden en die kwam misschien vanavond ook wel. Iemand die vast nieuwsgierig was naar haar. Daardoor keek ze hem aan.
"Wie dan?" Vroeg ze. Reagan grijnsde eventjes.
"Je zusje... ze was niet op de bruiloft aanwezig of wel?" Vroeg hij nu aan Thobias.

Koning Thobias Hiddon

Ze deed haar benen verder uit elkaar en hij liet zijn hand dus ook verder glijden. Hij merkte heel goed dat het verlangen weer sterker werd, het gevoel was nogal intens. Hij pakte haar hand onopvallend vast en legde die op zijn been neer. ' Ja, mijn zusje. Ze was er inderdaad niet, ze vind dat niks.' Zei hij zacht. Gwynn hield daar niet van, maar ze zou het hoe dan ook niet leuk vinden dat hij niks gezegd had. Dat hij niet overlegd had. Zeker niet omdat ze altijd best wel heel close waren, zeker vroeger. 'Ik denk dat ze vanavond wel komt en anders gaan we er een keertje langs, of ik nodig haar uit.' zei hij. Hij bleef haar heel zacht strelen, op een uitdagende manier. ' Misschien heeft ze tegenwoordig wel interesse in jou, Reagan. Anders weet ik nog wel iemand...' zei hij. Hij wist eigenlijk wel dat Gwynn niet zo geïnteresseerd zou zijn. Tenminste, dat was eerst zo. Misschien was nu alles anders, nu hij ook weer getrouwd was.

Koningin Destiney Hiddon

Haar hand werd op zijn been gelegd, ze keek heel even naar hem maar daarna begon ze hem te strelen. Hij vertelde dat het inderdaad zijn zusje betrof. Ze vond het nies, daarom was ze er niet. Reagan lachte daardoor eventjes. Hij wist heel goed hoe de vrouw werkte, hij kende haar al net zo lang als Thobias.
"Het zou gezellig zijn als ze kwam." Knikte Reagan. "Ik zou haar ook graag willen ontmoeten." Glimlachte Destiney en ze bleef zo onopvallend mogelijk Thobias strelen. Hij ging zelf steeds verder, maar ze kon het hebben omdat hij haar net van haar brandende verlangen af had geholpen.
"Gwynn? Ik geloof niet dat zij het zie zitten om bij mij op het kasteel te komen wonen. Het is weliswaar kleiner dan de jouwe, maar toch.." Gaf Reagan aan. Hij wist anders ook nog wel iemand. "Ik ben benieuwd." Glimlachte hij.

Koning Thobias Hiddon

Hij bleef heel goed op zijn ademhaling letten toen ze hem streelde, hij had haar dan wel geholpen, bij hem kwam het verlangen nu weer heel erg snel omhoog en dit vond hij geweldig. 'Ik denk het ook niet, ik denk dat je niet veel kans maakt, al zou ze erg geschikt zijn voor jou.' zei hij tegen Reagan, wat uitdagend. 'Zeker na vijf jaar... Ze weet wel wat ze met jou moet doen...' zei hij plagend. Gwynn leek best wel veel op hem, daarom was hij ook altijd erg close met haar geweest. 'Ik ben ook benieuwd, maar het komt zeker goed...' zei hij. Heel normaal, alsof er niks aan de hand was en er niemand met hem bezig was.

Koning Reagan Tridon

Hij dacht ook niet dat hij veel kans maakte. "Ik hoop dat je het dan alleen over mijn kasteel hebt en niet mijn uiterlijk." Plaagde hij zijn vriend nu. Ze was wel geschikt voor hem, zeker na vijf jaar wist ze vast goed wat ze met hem moest doen.
"Misschien is het voor vanavond wel een leuk idee." Grijnsde hij, hij kende haar, hij wist hoe ze was en daardoor wilde hij het me haar nog wel een keertje proberen, dat was beter dan een wildvreemde.
"Nou, zullen we maar gaan, anders komen we nog te laat." Sprak hij en hij kwam overeind. Daardoor viel zijn blik op wat ze aan het doen waren.
"Thobias... leer haar nou geen slechte manieren." Sprak hij hoofdschuddend en hij liep alvast naar buiten toe.

Koning Thobias Hiddon

'Vast wel, ze houdt je wel bezig. Ze weet wel wat leuke trucjes...' zei hij lachend tegen zijn vriend. Reagan stond daarna wel opeens heel erg snel op en hij zag wat ze aan het doen waren. 'Ik leer haar alleen maar goede dingen... Je bent gewoon jaloers.' zei hij grijnzend. Hij drukte zijn lippen op de wang van Destiney en daarna fatsoeneerde hij zijn kleding weer even en kwam hij zelf ook overeind. Ze moesten inderdaad echt wel weg, anders zou het al vollop bezig zijn, dat was ook niet leuk.

Koning Reagan Tridon

Hij schudde grijnzend zijn hoofd. "Volgens mij weten jullie allebei een hoop trucjes." Plaagde hij zijn vriend. Daarna gaf hij grijnzend aan dat hij Destiney alleen goede dingen leerde, hij was gewoon jaloers.
"Zorg er gewoon voor dat niemand het ziet." Mopperde hij nog. Destiney voelde een kus op haar wang en deed haar jurk weer goed. Daarna pakte ze de hand van Thobias en keek hem me een glimlach aan.
"hij heeft wel gelijk dat niemand het mag zien, maar ik vind het zelf gewoon ook heel erg leuk." Sprak ze grijnzend.

Koning Thobias Hiddon

Hij ademde diep in en hij schudde zijn hoofd. 'Wij kennen een hele hoop trucjes ja.' zei hij nog. Sommige waren zelfs samen uitgeprobeerd. Hij keek even naar Destiney. ' Hij moet niet zomaar opstaan en zo naar ons kijken, dan merkt hij niets..' zei hij grijnzend. Hij vond het zelf ook echt veel te lekker allemaal, nu helemaal. Hij voelde aardig veel verlangen. Hij pakte haar vast en hij zoende haar even, daarna liep hij met haar naar buiten toe. Er stond al een clubje van vrienden te wachten en daarna liep hij daar heen.

Koningin Destiney Hiddon

"Hebben jij en je zus eigenlijk ooit wel eens...." Ze stopte, het was echt een ongepaste vraag, maar hij zou er wel goed toe in staat kunnen zijn en als zijn zus net zo was...
"Nee inderdaad, hij moet niet kijken." Grijnsde ze breed. Buiten stonden al wat mensen te wachten die ze nog kende van de bruiloft. Ze praatte vrolijk even met ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze stelde een vraag en maakte hem niet af, hij keek strak voor zich uit. Hij ademde diep in, hij had hier nooit met iemand over gesproken en dat had hij ook heel erg duidelijk afgesproken met haar, heel duidelijk. Ze hadden het allebei gezworen. Ze stonden al buiten en hij besloot dat hij er wel mee weg kwam als hij deed alsof ze de vraag nooit gesteld had. Hij sprak met zijn vrienden en daarna werden er koetsen voor gereden en nam hij Destiney mee om bij Reagan en een andere vriend in de koets te gaan zitten.

Koningin Destiney Hiddon

Hij keek strak voor zich uit en ademde diep in, ze bestudeerde hem even. "Ja dus..." Fluisterde ze hem zachtjes toe. Ze kneep vervolgens in zijn hand. "Ik zal het niemand vertellen, echt niet." Ze drukte een kusje op zijn wang en ging daarna een koets in. Reagan zat tegenover haar en glimlachte haar toe. Ze reden al heel erg gauw weg en Destiney leunde lichtelijk tegen Thobias aan.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat het dus zo was, hij kwam er niet zo makkelijk mee weg. Ze zou het niemand vertellen, maar kon hij daar op vertrouwen? dit soort dingen zouden zijn vele leven kapot kunnen maken. Hij slikte even, hij had niet zo veel keuze, hij moest er wel op vertrouwen. ' We hebben het er nog wel over.' zei hij uiteindelijk zacht. Als ze alleen waren. Ze leunde tegen hem aan en hij sloeg zijn arm om haar heen en hij keek naar buiten, het werd al donker.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei zachtjes dat ze het er nog wel over zouden hebben en daardoor knikte ze even, dat was inderdaad wel een goed idee van hem. Hij sloeg zijn arm om haar heen, het voelde prettig, ze vond hem echt ongelooflijk leuk en hij was zo lief voor haar. Na een tijdje rijden in de koets waren ze er eindelijk. De deur werd voor haar open gedaan. Voor haar lag een rode loper en het gebouw was echt prachtig. Ze nam de hand van de bediende aan en liep langzaam naar buiten toe, ze straalde, ze hield van deze pracht en praal. Even wachtte ze tot Thobias ook de koets uitkwam.

Koning Thobias Hiddon

Hij bleef de hele weg zwijgen en naar buiten kijken, hij staarde zelfs nog naar buiten toen het helemaal donker was. Hij wilde niet nadenken over Gwynn, maar nu wist Destiney het. Zolang Gwynn daar niet achter kwam en Destiney het nooit tegen hem zou gebruiken was het misschien nog niet zo erg. Nu kon het alleen heel snel verder gaan. Misschien wist Reagan het ook al, zijn vriend kende hem veel te goed, ook al had Thobias het nooit gezegd. Hij keek naar zijn vriend toen hij uit de koets stapte en daarna pakte hij de hand van Destiney vast en kneep hij er zacht in. Hij liep met haar in één keer door naar binnen toe.

Koningin Destiney Hiddon

Ze glimlachte breed wanneer Thobias de koets uitkwam, hij pakte haar hand en kneep daar eventjes in. Ze glimlachte hem liefdevol toe. "Ik zal het nooit vertellen, maak je maar geen zorgen, echt... ik hou van je, Thobias." Klonk haar stem heel zacht en teder. Eenmaal binnen drukte ze zachtjes haar lippen in zijn hals en keek hem met een uitdagende blik eventjes aan.
Reagan was al gauw achter hun aangegaan en pakte een glaasje wijn terwijl hij rondkeek naar de aanwezige mensen. Ze waren mooi op tijd, iedereen kwam nu langzaam naar binnen toe.

Koning Thobias Hiddon

'Ik wil er geen woord meer over horen nu, we hebben het er nog over. Niet hier, niet nu. Zeker niet.' zei hij doordringend. Het was zo ontzettend belangrijk dat niemand het wist en als Destiney hem door had, dan was ze vast niet de enige. Hij ontspande weer door wat ze deed en langzaam vergat hij het een beetje. Hij bleef redelijk bij zijn eigen vrienden, al moest hij af en toe het gesprek aan gaan met iemand anders. Na een tijdje voelde hij opeens een warme hand op zijn rug en hij keek om. 'Thobias.' Hoorde hij zacht, waardoor hij in de ogen van Gwynn keek. 'Wat fijn om je te zien.' zei hij. Hij werd kort omhelsd en hij voelde haar lippen op zijn wang, daarna stak ze vriendelijk haar hand uit naar Destiney. ' Dus jij wist hem te betoveren?' Vroeg Gwynn aan haar. Gwynn was een vriendelijke vrouw, soms wel wat fel. Ze was een enorm mooie verschijning, ze had een heel goed lichaam en een open gezicht, ze leek wel aardig op Thobias.

Koningin Destiney Hiddon

Hij wilde er niets meer over horen, ze wilde hem alleen maar een beetje geruststellen... maar ze vond het prima zo. Dan zou ze eroveer zwijgen. Hij ontspande wel weer door wat ze deed en daardoor glimlachte ze een beetje. Al gauw werd hij afgeleid door een mooie vrouw. Aan haar uiterlijk te zien en de manier waarop ze met Thobias omging, gokte ze dat dit zijn zus was. er werd een hand uitgestoken naar haar.
"Inderdaad, al kon hij er niet echt onderuit." Sprak ze vrolijk terwijl ze even met twinkelende ogen naar Thobias opkeek. "Mijn naam is Destiney." Stelde ze zichzelf vriendelijk en vrolijk voor.

Koning Thobias Hiddon

Hij glimlachte even naar Destiney door wat ze zei, al had ze wel een punt. Het voelde nu alleen wel echt goed. 'Ik ben Gwynn, Thobias is mijn broer, maar dat had je vast al door.' zei ze. Thobias hield zich wat afzijdig, hij vond dit nu een beetje een rare situatie en hij was bang zich te bespreken of wat dan ook. Gwynn gaf hun allebei een glas wijn aan en hij nam een paar flinke slokken, daarna liep ze weer verder om wat bekenden gedag te zeggen. Hij had zijn glas al leeg en hij pakte een nieuwe, daarna trok hij Destiney wat dichter naar zich toe.

Koningin Destiney Hiddon

"Jullie lijken hel erg op elkaar." Vertelde ze Gwynn toen de vrouw zichzelf voorstelde. Ze bedankte haar voor de glas wijn en zag haar vertrekken. Thobias trok haar daarna al gauw weer naar zich toe. Ze drukte haar lippen weer zachtjes in zijn hals en zoog heel eventjes. Ze wilde graag dat hij zich op zijn gemak voelde.


Koning Reagan Tridon

Hij was gezellig aan het praten met wat vrienden tot hij iemand langs zag lopen.
"Gwynn! Dat is lang geleden!" Sprak hij haar vrolijk toe. Hij had haar al een paar jaar niet meer gezien, ze was wel echt een prachtig geworden, hij bewonderde haar altijd al, maar ze was echt heel erg mooi. Het was gewoon een vrouw die eigenlijk nooit met hem samen kon zijn en hij probeerde het eigenlijk al niet eens meer, maar het zou leuk zijn om toch voor een nachtje wat te proberen... Met haar durfde hij het wel aan.

Koning Thobias Hiddon

' Je bent lief.' Fluisterde hij. Hij wist dat ze dit deed voor hem, om hem wat te laten ontspannen. Hij zoende haar weer zachtjes en hij trok haar dichter tegen zich aan. Daarna keek hij naar Gwynn, hij wist niet precies wat hij voelde. Was hij nou eigenlijk jaloers? Dat was het niet eens echt. Ze stond heel vrolijk met Reagan te praten en hij was heel erg bang dat het uit kwam. Dat was het vooral. Hij dronk best wel veel om er maar niet aan te hoeven denken, maar dat was heel lastig.

Gwynn komt over kwartiertje ff naar huis

Koningin Destiney Hiddon

Hij fluisterde haar toe dat ze lief was, ze vond het prettig dat hij wel opmerkte dat ze dit speciaal voor hem deed, het was gewoon waardering en dat was fijn. Ze werd zacht door hem gezoend en dicht tegen hem aangetrokken. Ze sloeg haar arm om hem heen. "Ik doe heel graag mijn best voor je..." Fluisterde ze nu eerlijk, dat was de laatste tijd echt zo. Ze merkte wel dat hij heel erg veel dronk, hij was nog niet helemaal op zijn gemak, dat was wel duidelijk.
"Vertrouw hem en mij... niet bang zijn..." Fluisterde ze.

Koning Thobias Hiddon

Ze zei dat ze heel graag haar best deed voor hem, het was ook echt heel erg lief, maar op dit moment had hij heel erg veel aan zijn hoofd. Ze zei dat hij hem en haar moest vertrouwen, hij moest niet bang zijn. 'Als dit uit komt, heeft dat enorme gevolgen, Destiney... waarschijnlijk meer dan jij je nu beseft,' fluisterde hij. Dit kon echt niet, hij had de regel die ze gemaakt hadden al verbroken. Hij pakte nog een glas aan en hij sloot zijn ogen even. 'Ik ga even wat frisse lucht halen,' zei hij daarna, hij schoot naar buiten toe.

Gwynn Hiddon

Ze keek op toen ze een vaag bekende stem hoorde die haar riep. Al snel zag ze van wie die stem was, het was Reagan. Wat deed hij hier nou? Ze besefte zich dat hij vast bij Thobias sliep vanwege de bruiloft, dat zat er dik in. Die twee gingen altijd al heel erg veel met elkaar om. 'Hey, Reagan. Leuk om jou weer eens te zien, hoe gaat het met je?' vroeg ze hem. Ze wist dat hij het wel zag zitten met haar en ze had altijd de boot een beetje afgehouden, het was de beste vriend van Thobias, dus het was niet zo'n goed idee. Nu had ze wel wat meer interesse, want misschien kon Reagan haar wel wat meer vertellen over Thobias en zijn nieuwe vrouw, hoe het er allemaal aan toe ging.

Koningin Destiney Hiddon

Het had enorme gevolgen wanneer het uitkwam, waarschijnlijk meer dan zij zich besefte. Daarna was hij al heel erg gauw weg. Ze beet even zachtjes op haar lip, daar stond ze dan, moederziel alleen in de zaal. Ze dronk van haar wijn en keek naar de mensen om haar heen, al gauw kwam er een man op haar af. Hij begon met haar te praten, ze was niet zo happig, het voelde niet in orde, hij was opdringerig en ze vertelde wat gehaast dat ze een relatie had en getrouwd was met Thobias.
"Ach... volgens mij kan het hem niet zo heel erg veel schelen, vrouwen zijn om te delen." Grijnsde hij haar toe, hij had een smerige blik in zijn ogen en ze voelde zich behoorlijk in het nauw gedreven.
"Ik niet." Sprak ze hem toe. "Wilt u nu alstublieft weggaan?" Vroeg ze hem, ze voelde zich echt niet op haar gemak. Hij leunde met zijn arm tegen de muur aan, naast haar hoofd, ze stond vast, ze kon geen kant uit. Haar ademhaling was versneld en ze keek naar hem, als hij ook maar iets zou wagen, zou ze uithalen, kon dat eigenlijk wel? Ze had gelezen dat het niet mocht, vooral niet op een feestje met bijna alleen maar adel... dat kon ze niet maken...


Koning Reagan Tridon

Hij werd begroet door haar, ze vond het leuk hem weer te zien en vroeg hoe het met hem ging. "Uitstekend, vooral nu ik jou weer zie." Plaagde hij haar. "Hoe is het met jou?" Vroeg hij vervolgens geïnteresseerd aan haar. Normaal gesproken lette hij altijd erg goed op, maar hij geloofde wel dat Destiney en Thobias het wel even zonder hem redden, ze zouden zich vast niet nu al voor schut zetten.

Koning Thobias Hiddon

Hij voelde zich echt niet zo goed, hij was in de war, hij wilde eigenlijk heel erg graag weg, maar dat ging natuurlijk niet werken nu. Hij wilde er het beste van maken, maar het voelde niet goed. Hij dronk zijn glas leeg en daarna draaide hij zich om en liep hij terug in de richting van Destiney. Er stond een vent bij haar, iemand die hij vaag wel kende. Hij merkte nu heel erg goed dat hij geen zelfbeheersing had nu hij gedronken had en de emoties hem nogal hoog zaten. Hij greep de vent vast en hij duwde hem heel ruw naar achteren, om daarna meteen uit te halen.

Gwynn Hiddon

Door wat hij zei grijnsde ze even naar hem. 'Hoe komt het dat ik dat beter kan maken?' vroeg ze lachend aan hem. 'Met mij is het goed, heel goed, al ben ik wel benieuwd naar Thobias en zijn nieuwe liefde. Het is wel snel gegaan, hij heeft er niets over gezegd,' zei ze tegen Reagan, omdat ze daar eigenlijk ook echt benieuwd naar was. Ze keek op toen er opeens onrust ontstond naast hun. Blijkbaar was er iets aan de hand en ze zag nog net dat Thobias iemand nogal hard sloeg. Even staarde ze er wat verbaasd naar, daarna pakte ze de arm van haar broer vast. 'Thobias, doe eens even normaal...' zei ze tegen hem.

Koning Reagan Tridon

"Het is gewoon leuk om je weer te zien en je ziet er goed uit." Hij gaf haar even een knipoog met een grijns. Ze gaf aan dat het met haar heel erg goed was en ze was benieuwd naar de nieuwe liefde van Thobias.
"Ja, heel snel, hij was ook niet heel gelukkig op de bruiloft, maar dat lijkt nu compleet omgeslagen te zijn. Hij lijkt echt gelukkig." Vertelde Reagan haar, dat was het belangrijkste. Daarna merkte hij ook de onrust op. Gwynn ging meteen op haar broer af.


Koningin Destiney Hiddon

Hij kwam dichterbij en ze stond klaar om hem toch een klap te verkopen, toen hij ineens weg was. Thobias was bij haar en duwde de man ruw naar achteren.
"Thobias, niet doen." Sprak ze hem toe. Zijn zus was al heel erg gauw bij hem en probeerde hem te kalmeren. Ze haalde even diep adem, dan had het geen zin om daar als bemoeial bij te gaan staan. Ze voelde al gauw de hand van Reagan op haar schouder. "Gaat het?" Vroeg hij aan haar. Destiney knikte een beetje daardoor.