Fairfield High

Nasha Catori

Brezzo begon te blaffen toen ze aanklopte en toen ze eenmaal binnen was, glimlachte Mariano naar hem. Ze aaide Brezzo even over zijn kop heen.
"Je bent het ook niet gewend dat je niet hoeft te waken, hé." Plaagde ze de hond een beetje. Ze keek daarna Mariano weer aan.
"Goedemorgen, wat ben je sexy zo..." Mompelde ze hem toe. Ze kwam dichterbij en drukte haar lippen heel even zacht op die van hem.
"Hoe gaat het met je been? En heb je lekker geslapen?" Wilde ze nu van hem weten. Ze glimlachte stralend naar hem.

Mariano Di Vaio

Brezzo draaide kwispelend om Nasha heen en leek al volledig gewend te zijn aan haar. De hond leek zich zelfs behoorlijk op zijn gemak te voelen bij Nasha.
Nasha gaf de hond eerst wat aandacht maar wendde zich toen tot Mariano. Mariano glimlachte naar haar toen ze zei dat hij er sexy uit zag. Ze kwam wat dichterbij en gaf hem een kus. Daarna vroeg ze hoe het met zijn been was en hoe hij geslapen had.
"M'n been gaat wel goed, volgens mij," antwoordde hij. Natuurlijk deed het nog flink veel pijn, maar de wond leek schoon en rustig. "En ik heb heerlijk geslapen.." zei hij er achteraan, waarna hij even gaapte.
"Heb jij ook goed geslapen?" vroeg hij terug aan Nasha. Zijn ogen twinkelden een beetje terwijl hij Nasha aan keek. Het voelde prettig om eens niet alleen te zijn en overal alleen voor te staan. Alleen was hij een beetje nerveus over straks, als ze naar het modellenbureau zouden gaan. Hij wist nooit zo goed hoe hij moest reageren, vooral met confronterende vragen had hij moeite en kon hij dichtklappen of juist volledig uit zijn slof schieten.

Nasha Catori

Hij glimlachte toen ze hem vertelde dat hij er sexy uitzag. "En? Zie ik er ook een beetje goed uit zo?" Vroeg ze aan hem en ze draaide een rondje voor zijn neus.
Hij dacht dat het met zijn been wel goed ging. "Gelukkig maar, al die infecties en shit, vreselijk lijkt me dat." Zei ze, niet dat ze er veel verstand van had, totaal niet eigenlijk.
Hij had heerlijk geslapen en vroeg aan haar of zij ook goed had geslapen.
"Als een roosje, je bent een fijn kussen." Plaagde ze hem nu vrolijk. Hij werd nu zelf ook wat vrolijker, ze zag het in zijn ogen.
"Gaan jij een Brezzo morgenochtend een rondje met me mee? Ik heb vanochtend al hardgelopen." Vertelde ze hem.

Mariano Di Vaio

Nasha draaide een rondje voor zijn neus en vroeg of zij er ook een beetje goed uit zag zo. Dit deed Mariano weer even glimlachen. "Jij ziet er altijd goed uit," antwoordde hij op haar vraag. "Het maakt niet uit wat je aan hebt."
Hij lachte even toen Nasha zei dat ze als een roosje had geslapen en dat hij een fijn kussen was. "Heb je de hele nacht hier geslapen? Ik dacht dat je moeder dat niet wilde hebben?" grinnikte hij. "En ik wil morgen ochtend wel mee hoor. En Brezzo heeft altijd overmatig veel energie dus voor hem is het ook wel goed."

Nasha Catori

Mariano antwoordde haar dat ze er altijd goed uit zag, het maakte niet uit wat ze aan had.
"Toch vinden vrouwen dat leuk om te horen, Mariano, dat we er leuk uit zijn." Plaagde ze hem nu. Het liefste hoorde ze het elke dag dat iemand haar knap vond.
Hij lachte door haar opmerking dat ze als een roosje had geslapen. Hij vroeg of ze de hele nacht bij hem had geslapen en hij had het over haar moeder. Ze haalde hierdoor haar schouders even op. "Ja, dat zei ze ja, maar ik denk dat ze wat anders bedoelde... we sliepen, we hadden allebei nog onze kleding aan, ik denk niet dat dat een big deal voor haar is. We hadden er geen intenties bij." Vertelde Nasha nu aan hem.
Hij wilde de volgende morgen wel met haar mee hardlopen, Brezzo had altijd overmatig veel energie dus het was ook wel goed voor hem. Ze knikte hierdoor even.
"Wat doen we met Brezzo als we naar het modellen bureau gaan? " Vroeg ze nu aan hem.

Mariano Di Vaio

Hij aaide Brezzo over zijn kop terwijl hij luisterde naar Nasha's woorden. Ze zei eerst dat vrouwen het leuk vonden om te horen dat ze leuk waren, waarbij Mariano even grijnsde. Daarna reageerde ze op zijn opmerking over zijn moeder. Ze hadden geslapen en er was verder niets gebeurd, dus haar moeder zou het niet zo'n big deal vinden. Mariano knikte daardoor even.
"Brezzo kan hier wel blijven denk ik. Of in de auto," reageerde Mariano nu op Nasha's vraag wat ze met Brezzo zouden doen als ze naar het modellenbureau zouden gaan. Brezzo kon prima alleen zijn, dat was hij wel vaker. Alleen hier in huis vond Mariano nog wel een beetje spannend, aangezien de hond bij onbekende mensen vrij vals uit de hoek kon komen als hij er niet bij was.

Nasha Catori

Hij zei tegen haar dat Brezzo wel hier kon blijven of in de auto. "Misschien vindt hij de tuin wel wat, of niet?" Vroeg ze nu en ze aaide Brezzo eventjes over zijn kop, ze hadden een afgesloten tuin, misschien vond hij dat wel leuk.
Ze keek Mariano nog eventjes aan.
"We pakken beneden een broodje en dan gaan we meteen, want het is bijna tijd." Vertelde ze aan Mariano met een glimlach.
"Kan jij trouwens al auto rijden, of niet? Dan halen we op de terugweg meteen mijn auto op, dat lijkt me wel zo handig." Vertelde ze aan hem. Ze begon al langzaam naar beneden te lopen.

Mariano Di Vaio

"De tuin vind hij vast geweldig, hij houd van buiten zijn," zei Mariano toen Nasha vroeg of hij misschien in de tuin kon. Bij de caravan lag Brezzo ook altijd graag voor de caravan buiten, zodat hij lekker wat kon lopen en spelen.
"Is goed," reageerde hij op het voorstel om een broodje te gaan eten beneden, dan zouden ze zo gaan want het was bijna tijd. "En ik weet niet of autorijden al lukt, dat zal ik even moeten proberen," zei hij er nog achteraan. Daarna volgde hij Nasha naar beneden. Brezzo dribbelde ook direct achter het tweetal aan. De hond hield erg van gezelschap en was altijd blij als hij samen met mensen was.

Nasha Catori

Volgens Mariano vond Brezzo de tuin vast geweldig. Hij hield van buiten zijn. "Goed, dan doen we dat." Knikte ze meteen met een glimlach.
Hij vond het goed om samen een broodje te eten en hij wist niet of autorijden al ging lukken, dat zou hij eerst even moeten proberen.
"We zien wel." Zei ze met een glimlach.
Een half uurtje later stonden ze in de studio. Nasha liep heen en weer, enthousiast vertellend wat haar plan was, er werd genoteerd en geknikt door wat ze allemaal vertelde. Hier genoot ze van, dat mensen naar haar luisterden vond ze heerlijk.
Wanneer ze klaar was, werd er nieuwsgierig naar Mariano gekeken.
"Hoe kom je hier toch aan? Aan dat goddelijke lichaam... train je hiervoor?" Werd er gevraagd aan Mariano terwijl ze hem bewonderden. Deze mensen waren niet al te slim en ze hadden alleen interesse in het uiterlijk. Eentje keek wat zorgelijk naar zijn hals die nog wat blauw was.
"Dat werken we wel een beetje weg..." Mompelde ze.

Mariano Di Vaio

Ze hadden beneden samen wat gegeten en gedronken en daarna hadden ze Brezzo de tuin in gelaten. Mariano was nog even blijven kijken, maar de hond leek het geweldig te vinden. Hij rende speels door de tuin heen en liep met takken in zijn bek te springen. Als er een andere hond blafte in de verte rende hij blaffend heen en weer.
Een halfuur later stonden ze in de studio. Mariano moest toegeven dat hij zich niet volledig op zijn gemak voelde, al zag hij er altijd vrij zeker uit. Hij keek naar Nasha, die hier en daar wat mensen aanstuurde en plannen vertelde. Ze leek er echt van te genieten, wat Mariano deed glimlachen.
Toen er plotseling een vraag naar hem gevuurd werd, keek hij even op en merkte toen pas dat het tegen hem was bedoeld.
"Ik train weleens, ja, maar niet in de sportschool hoor," antwoordde hij op de vraag. Hij grinnikte even om het gedrag van de mensen, ze leken zijn uiterlijk geweldig te vinden. Een ander leek de blauwe plek in zijn hals op te merken en zei dat ze dat wel een beetje weg konden werken.

Nasha Catori

"Niet in de sportschool? Hoe doe je dat, man..." Werd er gemompeld door een van de mannen. Hij wapperde wat overdreven met zijn handen. Nasha grinnikte eventjes hierdoor. Meteen begon een van de vrouwen de plekken in zijn hals wat weg te werken.
"Dus, eerst de fotoshoot voor de campagne?" Vroeg Nasha nu aan ze. Er werd alleen maar wat geknikt, verder waren ze compleet bezig met Mariano en vroegen ze dingen over zijn haar en zijn kleurtje, waar dat vandaan kwam.
"Nou, Mariano, je hebt het voor elkaar hoor, ze hebben meer aandacht voor jou dan voor mij." Grinnikte Nasha nu eventjes.

Mariano Di Vaio

Hij grijnsde even toen een van de mannen vroeg hoe hij dat voor elkaar kreeg zonder sportschool. Hij moest eens weten, hij moest zelf eens in Zuid gaan wonen voor een tijdje. Dan moest je lichamelijk wel in conditie zijn, anders zou je het gewoon niet redden.
Een van de vrouwen begon de blauwe plek wat weg te werken in zijn hals. Mariano liet haar haar gang gaan en keek wat voor zich uit. De mensen om hem heen vroegen hem van alles, over alles van zijn uiterlijk zo'n beetje. Ze leken ook erg onder de indruk over zijn Italiaanse afkomst.
"Pas maar op, ik pik je plek in, straks moet ik jou aan een baan helpen in plaats van jij mij," grinnikte hij naar Nasha. Hij vond de aandacht allemaal wel fijn nu eigenlijk, zo lang er niet diep op zijn privéleven in werd gegaan. Hij was niet gewend zo in de spotlights te staan. Hij hoopte alleen dat het op een gegeven moment niet tegen zich zou gaan werken, omdat hij ook nog veilig naar Zuid zou moeten kunnen. Maar dat zou hij wel zien.

Nasha Catori

Ze moest oppassen zei Mariano, hij pikte haar plek in en straks moest hij haar aan een baan helpen in plaats van andersom.
"Dus, je doet het?" Vroeg iemand nu aan hem met behoorlijk wat enthousiasme.
"Pas maar op, straks word ik nog jaloers." Zei Nasha met een knipoog tegen hem. Ze vond het wel leuk dat ze gelijk kreeg, dat Mariano echt een aanwinst zou zijn voor het modellenbureau.
Wanneer ze hem klaar hadden gemaakt, pakte Nasha zijn hand en trok hem met haar in de spotlight voor de witte achtergrond.
"Oké, ik wil gewoon hele simpele foto's waarin uitstraalt dat we goede dingen doen." Sprak Nasha nu. Er werd geknikt en er nam iemand plaats achter de camera.

Mariano Di Vaio

Nasha vroeg meteen enthousiast of hij het dus deed, deze baan aannemen. Mariano keek haar even peinzend aan. "Ik weet het niet, ik weet niet of het nu al handig is, zeg maar.." mompelde hij zachtjes. Hij wist niet of zijn werk in Zuid wat hij eerst moest zien af te ronden, gecombineerd zou kunnen worden hiermee. Sowieso wist hij niet of dit allemaal al gunstig voor hem uit zou pakken als hij straks terug zou komen voor zijn nieuwe handel dat van de week weer binnen zou komen.
Toen de mensen om hem heen hem er blijkbaar goed genoeg uit vonden zien voor de foto, pakte Nasha zijn hand vast en trok hem mee naar de fotostudio. Ze gingen naast elkaar staan voor een wit doek en Mariano keek wat naar de mannen die met grote camera's sjouwden en andere mensen die met reflectieschermen en paraplu's klaar stonden om de perfecte foto's te kunnen schieten. Hij wist niet echt hoe hij moest staan of kijken, dus wachtte maar af tot iemand wat zou zeggen.

Nasha Catori

"Ach, kijk maar gewoon, Mariano, wat jij wilt, jij moet je er fijn bij voelen." Glimlachte Nasha nu naar hem en ze streek even over zijn arm heen.
Wanneer ze eenmaal stonden, kwamen de aanwijzingen, hele kleine dingetjes die ze konden veranderen. Nasha volgde de instructies meteen op, je kon goed aan haar zien dat ze hier gewoon voor gemaakt was, dit was waar ze goed in was en ze vond het heerlijk om te doen. Ze leunde wat tegen Mariano aan en deed goed haar best, ze hoopte dat hij het wat vond. Ze wilde echt een perfecte foto hebben.

Mariano Di Vaio

Hij knikte nog even kort naar Nasha, die zei dat hij maar gewoon moest kijken, hij moest zich er fijn bij voelen. Hij beet even op zijn lip en dacht aan komende week, wanneer hij weer druk in de weer zou zijn met handelen. Veel zin had hij er niet in, absoluut niet. Maar het was echt iets wat niet af te zeggen was. Sowieso vroeg hij zich af hoe hij ooit uit dat circuit ging komen zonder slag of stoot.
Hij probeerde de gedachten opzij te zetten, zodat hij wat minder gedeprimeerd keek. Het lukte hem nog vrij goed ook om even ergens anders aan te denken. Hij deed zo goed mogelijk zijn best om de instructies op te volgen en was razend benieuwd naar de resultaten.

Nasha Catori

Het ging heel erg goed, de campagne was opgezet en ze kreeg hele enthousiaste reacties van mensen. Haar vader keek haar niet echt meer aan, maar ze liet het maar zo, hij kon beter zwijgen dan dat ze knallende ruzie met hem had.
Ze had voor Mariano een huisje gevonden dat nog wel bij Noord hoorde, maar zich eigenlijk op de grens bevond, daarom was het ook zo goedkoop. Zo kon hij nog wel een beetje zijn eigen gangetje gaan. Toch verwachtte ze wel van hem om langzaam met het dealen te stoppen. Ze hoopte ook dat hij dat zou doen. Nu reed ze in haar eentje door Zuid heen, iemand had haar om hulp gevraagd en ze zou nu even kennis met hem maken. Ze had niemand er eigenlijk over vertelt omdat deze kreet om hulp nogal onverwachts was gekomen en ze er meteen naar toe was gegaan. Ze stopte voor een armoedzalig huis en zette haar zonnebril van haar hoofd af en legde hem op het dashboard. Ze zette haar auto stil en klikte haar gordel los. Ze stapte langzaam uit en hees haar tas over haar schouder, nadat ze de deur van de auto op slot had gedaan, liet ze de sleutels nog in haar tas glijden.
Er werd haast meteen open gedaan door een jongen met een ongelooflijk ranzig hemd en hij droeg een afgeknipte spijkerbroek. Nasha liet zich niet kennen en schudde zijn hand.
"Hoi, ik hoorde dat je mijn hulp nodig had, vertel me maar precies wat je van mij verwacht." Hij bood haar wat te drinken aan en bedankte haar voor haar snelle reactie. Daarna ging ze voorzichtig op de smerige bank zitten en luisterde naar hem.
Hij zat met een zakmes te spelen terwijl hij praatte en toen hij het mes twee keer achter elkaar dicht klapte, kwamen er meerdere mannen de kamer in. Ze kwamen nogal bedreigend over en Nasha ging staan. Ze kwamen op haar af en pakten haar hardhandig beet.
Nasha die het verstandig had gevonden om wat zelfverdedigingslessen en wat lessen in kickboxen te volgen, liet dit niet zomaar op zich zitten en ze probeerde zich los te maken.
"Wat heeft dit te betekenen? Laat me gaan! Ik doe helemaal niemand kwaad, laat me los, ik wil alleen maar helpen." Zei ze terwijl ze heftig spartelden.

Mariano Di Vaio

Ze hadden een huisje gevonden voor hem en Brezzo. Het was eigenlijk nog net Noord, maar het lag echt op de grens van Zuid, waar Mariano wel blij mee was.
Hij was een tijdje in het huis geweest en had wat dingen op orde gemaakt. Er stonden al meubels in, hij had ze alleen nog hoeven neerzetten hoe hij het wilde.
Toen hij wel tevreden was en nog even wat gegeten had, ging hij de deur uit. Brezzo ging met hem mee. Met de auto reden ze een stukje Zuid in, daar parkeerde Mariano ergens naast de weg en stapte uit. Hij leunde op zijn auto en staarde voor zich uit, wachtend op een nieuwe lading die gebracht zou worden.
Een stukje verderop hoorde hij wat rumoerigheid, maar hij reageerde er niet echt op. In Zuid waren zo vaak dingen aan de hand.
Toen er een zwart busje stopte achter zijn auto en twee mannen uit zag stappen, stapte Mariano naar voren en knikte kort. Het busje reed de verlaten loods in, Mariano nam elke keer een andere plek zodat de kans kleiner was dat de politie hun zou betrappen.
De drugs werd achtergelaten, Mariano keek even of het de afgesproken hoeveelheid was en overhandigde geld. Daarna keek hij het busje na dat wegreed.

Nasha Catori

Ze lieten haar voor geen mogelijkheid gaan. Ze werd stevig vastgebonden aan een stoel en keihard geslagen wanneer ze ook maar iets probeerde. Uiteindelijk zat ze hijgend van woede stil op de stoel.
Haar mobieltje werd tevoorschijn gehaald en ze draaiden het nummer van haar vader.
"Nasha?" Werd er gevraagd aan de andere kant van de lijn, daarna werd het mobieltje tegen haar oor aangedrukt. Ze vertelden haar wat ze moest vertellen.
"Pap... ik... ze willen losgeld, ze willen tien miljoen en dan pas laten ze mij vrij." Fluisterde ze tegen haar vader. Hij bleef een tijdje stil hierdoor.
"Wat heeft Mariano met je gedaan?" Vroeg hij ineens woedend. "Nee, Mariano was het nie..." Haar iPhone werd ineens weer bij haar oor weggerukt en de man begon te praten.
"Ja, het was Mariano, hij heeft het allemaal in scene gezet, al die onzin van hem en nu willen wij samen met hem graag die poen en snel een beetje." Je hoorde Nasha schreeuwen op de achtergrond. Mariano had hier niets mee te maken. Haar vader mocht dat niet geloven... echt niet. Nasha's gezicht werd ineens vastgepakt en met ductape dichtgetaped. Haar vader maakte meteen een belletje naar de politie, hij gaf ze de opdracht om Mariano zo snel mogelijk op te pakken en wachtte nog met het betalen van het geld, als zij Mariano hadden, konden ze vast wel ruilen voor zijn dochter.
Al had Mariano hier helemaal niets mee te maken...

Mariano Di Vaio

Toen het busje uit het zicht was, sloot Mariano de loods af met een slot en stak de sleutel in zijn broekzak. Hij haalde zijn hand even door zijn haren en liep weer richting zijn auto. Terwijl hij Brezzo de auto in liet springen keek hij omhoog naar de lucht. Er vloog een politiehelikopter rondjes over de stad. Ook klonken er opvallend veel sirene's. Waarschijnlijk was er weer een overval gepleegd ergens of zo.
Mariano stapte in zijn auto en trok het portier dicht. Hij deed zijn riem om en, haalde de handrem eraf en zette de auto in zijn eerste versnelling. Hij startte de motor en reed weg, richting het huisje dat Nasha voor hem geregeld had.
Onderweg passeerde hij een politieauto. De agenten keken hem nogal na. Mariano haalde zijn schouders even op, hij had niets te vrezen op het moment, toch? Hij reed rustig door, maar schrok zich rot toen er meerde politieauto's de hoek om kwamen scheuren met zwaailichten en sirene's. Automatisch trapte Mariano het gaspedaal dieper in en scheurde een straatje in. Hij werd achtervolgd en op een gegeven moment klem gereden in het straatje. Gewapende agenten stapten uit de auto's en schreeuwen door elkaar heen dingen naar Mariano. Brezzo blafte en gromde luid van achter in de auto.
Langzaam opende Mariano zijn deur en stapte uit. Waar sloeg dit allemaal op? Er werd naar hem geschreeuwd dat hij zijn handen achter zijn hoofd moest plaatsen en ze bij elke verdachte beweging zouden schieten. Zijn hart klopte in zijn keel en hij deed wat hem gevraagd werd. Het volgende moment werd hij ruw op de grond gedrukt door meerdere agenten en werden er handboeien om gedaan. Hij keek nog even kort naar Brezzo, die naast zijn auto stond met zijn kop gekanteld. Daarna werd hij in een politiewagen geduwd en weggevoerd.

Vader van Nasha

Wanneer Mariano op het bureau was afgeleverd, kwam hij ook eraan. Mariano zat in een speciale verhoorkamer met twee agenten. De vader van Nasha kwam binnen en ging tegenover Mariano zitten met zijn armen over elkaar heen.
"Waar is Nasha?" Vroeg hij grommend met zijn kaken op elkaar geklemd. Hij vond het afschuwelijk dat zijn dochter ergens bij een stelletje barbaren opgesloten zat.
Hij gaf Mariano de schuld van dit alles. "Ze vertelden me dat jij de baas was, dat jij hierachter zat. Wil je geld? Waarom zeg je dat dan niet meteen. Waarom moet Nasha hiervoor gekidnapt worden?" Vroeg hij, hij sprong op van zijn stoel en begon heen en weer te lopen. Het leek voor Nasha misschien wel alsof hij niet veel om haar gaf, maar haar vader gaf vreselijk veel om haar.

Mariano Di Vaio

De agenten lieten niets los, ze behandelde hem als een levensgevaarlijk persoon en er werd niet tegen hem gepraat. Bij het politiebureau werd hij uit de auto getrokken en meegesleurd het gebouw in. De agenten hielden hun handen op hun wapen, alsof ze verwachtte dat Mariano ineens gewelddadig ging doen, terwijl hij handboeien om had. Hij vroeg zich af waar dit om ging, had iemand hem verlinkt? Hij beet op zijn lip en liep met de agenten mee naar een verhoorkamer. De handboeien bleven om. Mariano vroeg nog eens wat er aan de hand was, maar weer werd hij volkomen genegeerd. Hij zuchtte even geïrriteerd en keek op toen de deur open ging en de burgemeester binnenstapte. Nasha's vader.. Mariano keek even weg, maar keek de man daarna aan. Hij vroeg hem waar Nasha was.
"Dat weet ik niet.. Vanmiddag was ze nog gewoon thuis.." reageerde hij. Waar sloeg dit ineens op? Ineens werd hem gevraagd of hij geld wilde en waarom Nasha hiervoor gekidnapt moest worden. Mariano trok zijn wenkbrauwen verbaasd op en dacht even na. Was Nasha gekidnapt? Hij trok wanhopig aan de handboeien. Fuck! Hij moest haar helpen!
"Is Nasha gekidnapt? Ik.. Laat mij gaan.. Ik moet haar helpen.." mompelde hij nu, terwijl hij opstond van de stoel en nog eens trok aan de handboeien, al zouden die natuurlijk niet zomaar los gaan.

Vader van Nasha

Mariano leek hartstikke verbaasd door wat hij hier net vertelde. Hij moest hem nu laten gaan, Mariano moest haar helpen.
De vader van Nasha keek hem met opgetrokken wenkbrauwen even aan.
"Weet jij hier echt niets van?" Vroeg hij nu. Daarna werd hij weer gebeld, weer Nasha...
Hij nam op en zette zijn telefoon op luidspreker.
"Waar blijft ons geld, ouwe?" Werd hem gevraagd, daardoor verschoot hij van kleur en hij slikte even. "Het komt eraan, ik heb nog even wat meer tijd nodig." Vertelde hij.
"Waar is Mariano?" Vroeg de vader van Nasha nu even en hij keek Mariano aan om te zien of het klopte dat Mariano de baas was.
"Weet ik veel." Werd er gesnauwd. "Je hebt tot morgenochtend 9 uur." Hoorde de vader van Nasha aan de andere kant van de lijn. Hij hing weer op en zuchtte even, hij liet Mariano losmaken door de agenten.
"Sorry..." Mompelde hij zacht tegen de jongen. "Vind haar, alsjeblieft..." Smeekte hij haast.
Nasha zat vastgebonden in de kelder op een bed, haar kleding hadden ze kapot gescheurd en ze had al de hele dag geen eten of drinken gehad. Af en toe kwam er eentje naar beneden omdat die zo zijn behoefte had met haar. Haar make-up was doorgelopen en haar haren zaten door de war. Ze trilde ook, ze had het koud. De gasten hadden haar auto al verpatst, evenals haar dure tas en alle andere dure spulletjes die ze bij zich had, ook haar sieraden.

Mariano Di Vaio

"Nee, natuurlijk weet ik hier niets van.." mompelde hij tegen de vader van Nasha. De telefoon van de burgemeester ging af en Mariano luisterde mee. Ze wilde dus geld hebben.
Blijkbaar geloofde de vader van Nasha hem, hij werd losgemaakt en hij smeekte dat hij haar moest vinden. Als de man had geweten wat Mariano zojuist zijn stad in had laten komen zou hij hem sowieso vastgehouden houden, gelukkig wist hij van niets.
Mariano keek de burgemeester strak en doordringend aan. "Geef ze dat geld, verdomme. Waarom wacht je daarmee? Het is je dochter!" siste hij nu. Daarna rende hij half hinkend het politiebureau uit. Hij stapte in een taxi die in de richting reed van de plek waar zijn auto nog stond. Eenmaal op die plek stapte hij uit. De chauffeur schreeuwde hem nog boze woorden toe omdat hij niet betaald had. Mariano rende hinkend naar de auto en stapte in, terwijl hij op de achterbank keek. Brezzo was er niet meer. Hij vloekte even luid en sloeg op het stuur. Daarna startte hij de auto en reed hij weg.
Hij had zo zijn 'mensen' en hij wist heel snel te achterhalen waar de roze auto van Nasha heen gereden was eerder die middag. Op een gegeven moment kwam hij op de plek waar gezegd was dat de auto had gestaan, maar de auto stond er niet meer. Mariano stapte uit de auto, keek om zich heen en staarde toen naar het huis voor zich. Het leek zo uit elkaar te kunnen vallen. Hij wist van wie het huis was, of naja, wie er woonde. Een aantal ontspoorde gasten, ook allemaal zo verslaafd als wat. Het kon niet anders.. Nasha moest hier zijn.
Hij greep zijn vuurwapen vast die hij uit de auto had gehaald, maakte die schietklaar en schopte de deur in- zijn pijn verbijtend. Hij twijfelde niet en rende het huis in.

Nasha Catori

Haar vader had politieauto's achter Mariano aangestuurd om hem te ondersteunen met deze zoektocht naar zijn dochter. Hij betaalde niet, simpelweg omdat hij het niet had, maar dat wist niemand eigenlijk... Hij had geen tien miljoen, hij had net geïnvesteerd in een nieuwe wijk. Een wijk die hij speciaal voor zijn dochter had laten maken voor haar project...
Nasha dook in elkaar toen er weer eentje naar beneden kwam, boven hoorde ze een hele hoop lawaai, het was Mariano, samen met de politieagenten. Ze hoorde schoten en ze werd door de ene man razendsnel losgemaakt. Hij zette een pistool tegen haar hoofd aan en hield haar in de houdgreep. Ze kon amper meer ademhalen door wat hij deed. De man wachtte op het moment dat er iemand de trap af zou komen.