Medieval Times

Koning Stephen Lahero

'Dankje, je bent heel erg lief,' zei hij zacht tegen haar. Ze zei daarna dat het haar speet en ze vroeg of het wel lukte. Hij glimlachte daardoor een beetje. 'Ja, natuurlijk. Het maakt niet uit, echt niet. Ik neem je niets kwalijk en ik begrijp het wel, ik moet gewoon weer even leren mijn gedachten wat meer onder controle te houden...' zei hij tegen haar. Na gisterenavond was dat toch iets lastiger, hij leek er de hele tijd mee bezig te zijn.

Fay Fuego

Ze glimlachte hem toe toen hij zei dat ze lief was. Hij zei dat het natuurlijk wel lukte, het maakte hem niet uit, hij nam haar niets kwalijk en hij b egreep het ook wel. Hij moest gewoon zijn gedachten wat meer onder controle houden, ze glimlachte daardoor naar hem.
"Ik vond het leuk, maar ik wil het niet altijd zo, Stephen." Sprak ze nu zacht tegen hem, zodat hij het wel wist en in de gaten hield.

Koning Stephen Lahero

Ze vond het leuk, maar ze wilde het niet altijd zo. 'Dat weet ik,' zei hij zachtjes tegen haar. 'Daarom moet ik er ook maar gewoon niet aan denken...' zei hij, nog zachter. Hij streek even langs haar gezicht en hij kwam bij haar liggen. Hij staarde naar het plafond en hij overdacht alles dat Lucius gezegd had. Hij moest zichzelf onder controle houden. Ook hierbij. Dus niet meer zomaar, hij moest er zelf aan toegeven en zich niet meer laten gaan. Dat was beter. Hij moest het oefenen, met alles.

Fay Fuego

Hij wist het en daarom moest hij er maar gewoon niet aan denken, ze voelde hem langs zijn gezicht strelen en hij kwam bij haar liggen. Het was daarna een tijdje stil, ze bestudeerde zijn gezicht terwijl hij aan het nadenken was.
"Waar denk je aan?" Vroeg ze zacht en lief en ze gleed met haar vingers langs zijn kin.

Koning Stephen Lahero

Ze vroeg zacht aan hem waar hij aan dacht en daardoor keek hij opzij naar haar, ze streelde langs zijn kin, het liet hem glimlachen. 'Ik dacht aan wat Lucius mij vertelde. Niet zo heel erg veel boeiends...' zei hij tegen haar. Hij zoende haar heel kort, hij hield bewust heel snel op. Controle was belangrijker. 'Waar denk jij aan?' vroeg hij nu aan haar, met een licht plagende uitdrukking in zijn ogen.

Fay Fuego

Hij dacht aan wat Lucius hem vertelde en dat was niet heel erg veel boeiends. "Niet?" Lucius vertelt toch altijd wat boeiends?" Plaagde ze een beetje. Ze werd kort door hem gezoend en ze ging er liefdevol in mee. Ze vond het niet erg dat hij het kort hield, dat was beter.
Hij vroeg haar daarna waar zij aan dacht. "Aan jou, natuurlijk." Glimlachte ze.
"Aan mijn knappe, machtige, alles onder controle hebbende koning." Haar ogen twinkelden wat plagend.

Koning Stephen Lahero

'Hm, misschien wel, maar voor jou is het nu niet zo bijzonder,' zei hij glimlachend tegen haar. Ze zei dat ze aan hem dacht, natuurlijk. Daardoor grijnsde hij weer, zeker toen ze hem weer plaagde. 'Je bent heel erg,' zei hij zacht. 'Nog even en je kan het bijna niet meer uitspreken,' zei hij daarna. Hij pakte haar gezicht vast en hij drukte zijn lippen kort op die van haar, maar daarna drong meteen weer tot hem door dat hij controle moest hebben. Dan kon hij dit niet doen zonder er over na te denken, dat mocht niet meer, anders ging het natuurlijk nooit lukken.

Fay Fuego

Voor haar was het niet zo bijzonder. "Stephen, als ik weet waar hij je mee helpt, kan ik er ook rekening mee houden." Sprak ze nu zachtjes tegen hem uit. Hij vond haar echt heel erg en nog even en dan kon ze het bijna niet meer uitspreken.
"Nee, nog even en dan zal het mijn perfecte koning zijn." Fluisterde ze, ze voelde weer even zijn lippen op die van haar en daarna legde ze haar hoofd tegen zijn borst.

Koning Stephen Lahero

'Controle, Fay. Daar draait alles om,' zei hij nu tegen haar. Dan wist ze het tenminste, hij vond niet dat ze er rekening mee moest houden, hij moest het zelf doen en dat ging hem lukken ook. Hij had eindelijk iets waar hij zich aan vast kon houden, wat het allemaal makkelijker zou maken, waardoor hij perfect kon worden. Door wat ze zei grinnikte hij even, ze legde haar hoofd op zijn borst en hij sloot zijn ogen. Hij merkte dat hij moe was, maar hij was echt met veel te veel bezig in zijn hoofd, slapen kon hij niet. Hij vond het ook wel fijn om even wakker te zijn, samen met Fay.

Fay Fuego

Hij zei dat het controle was, dat daar alles om draaide en daardoor knikte ze even, dan wist ze het tenminste. Hij grinnikte door haar woorden en ze glimlachte. Ze streek zacht en rustig over zijn borst heen.
"Je moet vast moe zijn..." Mompelde ze zachtjes tegen hem. Ze vond het heerlijk om zo dicht tegen hem aan te liggen, hij mocht dan wel koud zijn, ze kreeg wel een warm gevoel van hem.

Koning Stephen Lahero

'Ik zei toch dat het saai was,' plaagde hij haar. Ze streek over zijn borst heen en hij ademde diep in. Controle. Hij bleef het maar herhalen in zijn hoofd, hij wist dat hij het ook hier in moest onthouden, hij moest zijn gevoelens niet laten gaan. Helemaal niet meer, dat was makkelijker. Het viel hem toch wel een beetje zwaar, zeker bij Fay. Dan was het gewoon nog een stukje lastiger. Ze zei dat hij vast moe moest zijn, daardoor glimlachte hij even. 'Ja, ik ben ontzettend moe. Maar slapen zit er toch niet in en ik ben liever nog even wakker met jou...' zei hij zacht.

Fay Fuego

"Maar wel goed." Zei ze hem nu met een glimlach. Het deed haar goed om nog even zo met Stephen te praten, ze voelde de liefde voor hem door haar lichaam stromen, het deed haar echt heel erg veel goeds.
Hij gaf aan dat hij ontzettend moe was, maar slapen zat er nog niet in, hij bleef liever nog even met haar wakker.
"Geen probleem." Glimlachte ze hem nu toe. Ze keek hem even met een liefdevolle blik aan.
"Moet ik anders een slaapliedje voor je zingen?" Vroeg ze plagend.

Koning Stephen Lahero

'Nou, ik wil juist wakker blijven, dus een slaapliedje is niet zo'n goed idee...' zei hij zacht tegen haar. Hij streek nog even langs haar gezicht en daarna sloot hij zijn ogen even. Hij was doodmoe, hij was echt uitgeput en zijn lichaam ook, maar hij wilde zo graag. Hij wilde alleen maar nog even met haar praten en daarvoor bleef hij wel wakker. Hij had haar de hele dag al niet kunnen spreken en dat was hij niet gewend. 'Ik hou van je, zielsveel, Fay,' fluisterde hij. 'Gaan we morgen iets leuks doen of wil je nog rustig aan doen?' vroeg hij zacht.

Fay Fuego

Hij vond een slaapliedje niet zo'n goed idee en ze glimlachte daardoor naar hem. Ze voelde hem langs haar gezicht strelen en ze keek naar hem. Hij sloot zijn ogen en ze streek er zacht en vol liefde langs met haar vingers. Hij fluisterde dat hij zielsveel van haar hield.
"Ik ook van jou, ik heb je echt gemist vandaag..." Fluisterde ze terug tegen hem. Hij vroeg of ze de volgende dag iets leuks gingen doen.
"Heel erg graag... als jij dan niet doodop bent." Glimlachte ze.

Koning Stephen Lahero

'Ik heb jou echt verschrikkelijk gemist Fay, meer dan jij je voor kan stellen, denk ik...' zei hij zacht. 'Dan gaan we dat doen. Dan heeft Chayenne wat rust met Myles en hebben wij ook even een momentje samen...' zei hij, nog zachter. 'Ik bedoel dat niet zo... het is niet alsof ik wil... ik wil gewoon met je praten...' zei hij, hij wilde niet dat ze hem verkeerd begreep, hij bedoelde het gewoon heel erg goed allemaal.

Fay Fuego

Hij had haar ook verschrikkelijk gemist, meer dan ze zich kon voorstellen. Ze glimlachte, dat begreep ze wel, hij had vandaag allemaal moeilijke dingen moeten doen.
"Was het moeilijker of makkelijker zonder mij?" Wilde ze graag van hem weten.
Ze gingen morgen wat leuks doen, dan had Chayenne rust met Myles en hadden zij ook een momentje samen. "Wat doen we dan met Faith?" Vroeg ze hem nu zachtjes en ze keek naar hem op.
Hij gaf aan dat hij gewoon wilde praten. "Ssst, dat weet ik, echt waar... maar je hebt al zo weinig geslapen, liefje." Glimlachte ze een beetje naar hem. Ze wist dat hij het niet verkeerd bedoelde allemaal.

Koning Stephen Lahero

'Dat weet ik niet. Misschien wel moeilijker, maar wel beter. Zo leer ik hoe ik mezelf rustig moet houden zonder dat jij in moet grijpen,' zei hij tegen haar. Hij dacht wel dat het goed was, maar toch had hij haar er liever bij. Ze vroeg wat ze dan deden met Faith. 'Ze kan wel bij ons blijven, toch?' vroeg hij zacht. Hij wilde ook niemand vragen om op te passen, dan deed hij het liever zelf. Dan waren ze nog niet helemaal samen, maar dat maakte niet zo veel uit. Ze zei dat ze het wist en hij sloeg zijn armen iets steviger om haar heen, hij merkte gewoon dat hij bijna niet meer wakker kon blijven.

Fay Fuego

Ze knikte door zijn woorden, hij kon zo zichzelf rustig houden zonder dat ze in moest grijpen, dat was waar, anders had hij haar altijd achter de hand om in te grijpen, nu moest hij wel, ze zouden wel zien hoe het de volgende keer zou gaan, als dat minder goed ging, zou ze hem voortaan alleen met Lucius laten.
Faith kon bij hun blijven, ze knikte even. "Ja, ik heb haar het liefst dichtbij me." Glimlachte ze nu naar Stephen. Ze voelde zijn armen om haar heen en sloeg de hare ook om zijn middel heen.
"Weet je, jij ziet altijd hoe ik in slaap val, maar ik nooit hoe jij dat doet, ik slaap altijd veel eerder." Merkte ze nu met een glimlachje op.

Koning Stephen Lahero

'Ik heb jullie het liefste allebei bij mij...' zei hij zacht tegen haar, heel slaperig. Het was duidelijk dat hij moeite moest doen om wakker te blijven. Ze zei dat hij altijd zag hoe ze in slaap viel, maar zij zag het nooit bij hem, ze sliep altijd eerder. Daardoor glimlachte hij zwakjes. 'Dat zal nu wel anders zijn.' zei hij zacht. Hij draaide zich nog wat meer naar haar toe, hij lag heel dicht tegen haar aan en juist haar warmte deed hem nu goed. Hij was ijskoud en dat was nog eens erger omdat hij zo moe was, hij merkte dat hij nu langzaam weg begon te zakken, misschien maar goed ook.

Fay Fuego

Ze glimlachte door zijn woorden en ze zag hoe slaperig hij was. Hij zei ook dat het nu anders zou zijn en ze knikte daardoor alleen maar een beetje.
"Ga maar lekker slapen, morgen gaan we het gezellig hebben samen en leuke dingen doen." Glimlachte ze hem toe. Ze maakte hem nog wat warmer en trok de dekens goed over zijn lichaam heen. Ze streelde zachtjes en rustgevend door zijn haren.

Koning Stephen Lahero

Haar woorden drongen nog langzaam tot hem door, zodra hij haar heerlijke warmte voelde trok hij haar automatisch nog dichter tegen zich aan. Hij viel in slaap, hij was echt uitgeput. Hij sliep niet heel erg rustig, er was gewoon heel veel wat hij eigenlijk nog moest verwerken besproken en daardoor was hij heel druk, maar hij sliep wel en zijn lichaam zou rust hebben, dat was het belangrijkste.

Fay Fuego

Ze merkte dat hij uiteindelijk toch in slaap viel, maar hij was nog wat onrustig. Ze streek liefdevol over zijn rug heen en begon zacht een beetje te neuriën zodat hij wat meer rust zou krijgen, ze bleef dicht tegen hem aanliggen en sloot haar eigen ogen terwijl ze zachtjes doorging.

Koning Stephen Lahero

Er gebeurde van alles in zijn hoofd, hij droomde de meest rare dingen, vooral over vroeger, over momenten waarop hij de controle over zichzelf had verloren. Het was alsof hij zichzelf wilde laten zien dat hij die controle hard nodig had. Uiteindelijk knipperde hij weer met zijn ogen, zijn ademhaling was lichtelijk versneld en hij was duidelijk een beetje in de war. Het was nog nacht, het was donker. Toen hij opzij keek zag hij dat Fay ook nog wakker was. Hij legde zijn hoofd tegen haar aan en hij sloot zijn ogen weer, maar hij werd gewoon niet echt rustig.

Fay Fuego

Het hielp niet, hij ademde steeds sneller tot hij ineens wakker werd, ze haalde even diep adem en liet hem even uitvinden waar hij was. Daarna keek hij haar aan en legde zijn hoofd tegen haar aan. Ze sloeg haar armen om hem heen.
"Laat mij je beschermen..." Mompelde ze zacht tegen hem en ze liet zijn hoofd tegen haar borst aanliggen en drukte haar lippen zacht tussen zijn haren. "Laat je langzaam wegvoeren door de rustige zee, die kalm heen en weer wiegt en die laat je langzaam wegvoeren in slaap..." Fluisterde ze.

Koning Stephen Lahero

Hij voelde haar warme en vertrouwde armen om zich heen, hij had zich nog nooit zo geborgen gevoeld bij iemand, dit was een gevoel wat totaal onbekend was voor hem. Ze zei dat hij haar hem moest laten beschermen, ze legde zijn hoofd op haar borst neer en hij voelde gewoon haar warme lippen op zijn hoofd. Hij ademde nu weer heel rustig in haar, haar liever zachte stem zorgde ervoor dat hij rustig werd, dat zijn hart langzamer ging en dat hij uiteindelijk ook weer wegzakte. Fay gaf hem zo ontzettend veel rust en vertrouwen.