Vampiers enzooo

Shiri Lavinia

"Waarom doe je dat terwijl je wel bij me wilt zijn en me wilt helpen?" Vroeg ze toen hij aangaf dat het niet zo gek was dat ze bang voor hem was. Toch vond ze het tegenstrijdig, want nu was hij zo lief voor haar... Hij zei dat hij iets te eten voor haar ging maken en dan kon zij even onder de douche en schone kleding aantrekken. Ze knikte eventjes. Het was al een wonder dat hij zo dicht bij haar in de buurt wilde zijn, want ze had dagen niet kunnen douchen. Langzaam kwam ze overeind en liep ze naar de douche toe met wat nieuwe kleding.

Keanan Dawnroad

'Het is niet wat ik doe, Shiri. Het is wat ik ben,' zei hij tegen haar. Ze kwam overeind en liep naar de douche, hij besloot wat eieren voor haar te bakken, dat kon hij nog wel. Echt koken niet, dat was hij ondertussen wel verleerd, maar dit zou ze waarschijnlijk wel lusten nu. Hij legde het op het bord en hij zette het op tafel neer, waarschijnlijk zou ze zo wel klaar zijn, ze zou zich beter voelen na een douche, hoopte hij.

Shiri Lavinia

Hij gaf aan dat het niet was wat hij deed, maar wie hij was. Ze geloofde hem niet. Hij was veel te zachtaardig voor haar om echt zo te zijn, hij gaf duidelijk om haar, dat merkte ze aan alles. De douche was heerlijk en wanneer ze weer helemaal schoon was, voelde ze zich ook vele malen beter. Alsof ze nieuwe energie had gekregen. Ze kamde haar haren en maakte er daarna een knotje van. De nieuwe kleding was echt heel erg fijn. Ze liep langzaam en voorzichtig de trap af, ze trilde nog steeds een beetje en daarna liep ze de keuken in.
"Het ruikt lekker." Fluisterde ze tegen Keanan en ze ging aan de tafel zitten. Haar maag keerde gewoon om, ze had al zo lang geen eten meer gehad. Ze had de neiging om te gaan kotsen, maar ze zette zich er overheen. Ze was wel sterk. Sterker dan ze zelf dacht.

Keanan Dawnroad

Hij hoorde haar naar beneden komen en hij keek naar haar, ze zag er beter uit zo, een stuk beter. Ze zei dat het lekker rook en ze ging aan tafel zitten, hij kwam bij haar zitten en hij keek weer naar haar. 'Ik hoop dat het ook zo smaakt,' zei hij zacht. Hij was geen topkok, maar waarschijnlijk zou het voor nu wel goed genoeg zijn, als ze maar iets binnenkreeg, dat was het belangrijkste.

Shiri Lavinia

Hij hoopte dat het ook lekker smaakte en ze keek even naar hem. "Alles smaakt goed nu..." Fluisterde ze tegen hem terug. Ze had al zo lang geen eten meer gehad dat ze het niet eens zou proeven of het wel of niet goed was. Ze nam een klein hapje van het ei en had meteen de neiging om hem weer uit te spugen. Niet omdat het vies was, maar omdat haar maag er niet aan gewend was. Heel voorzichtig slikte ze het door en nam ze nog een klein hapje, het ging heel langzaam, maar dat maakte niet uit.

Keanan Dawnroad

Ze zei dat alles goed smaakte en hij glimlachte zwakjes. Dat gevoel kende hij niet zo heel goed, maar als hij verging van de dorst was hij ook altijd wel blij als hij iets binnenkreeg. Ze at langzaam, maar dat begreep hij wel, het was geen probleem. 'Als ik iets voor je kan doen moet je het zeggen. Ik wil er graag voor zorgen dat jij je beter voelt, dat vind ik belangrijk,' zei hij nu zacht tegen haar.

Shiri Lavinia

Hij glimlachte zwakjes naar haar en ze keek weer even naar hem. Hij gaf aan dat als hij iets voor haar kon doen, ze het moest zeggen, hij wilde ervoor zorgen dat ze zich beter voelde, dat was belangrijk. Ze knikte daardoor eventjes. "Waarom laat je me niet zien dat je ook van mij houd? Ik weet dat je dat doet...." Fluisterde ze hem toe en ze schoof weer een klein hapje bij haar naar binnen.
"Ga anders maar zelf wat drinken, je hebt dorst." Fluisterde ze.

Keanan Dawnroad

Ze vroeg waarom hij niet liet zien dat hij ook van haar hield, want ze wist dat hij dat deed. 'Ik weet niet hoe, Shiri. Je woont nu bij mij, ik laat het toch zien?' vroeg hij daarna. 'Ik bescherm je... ik laat je in mijn buurt zijn... dat zijn voor mij allemaal manieren om het je te zeggen.' zei hij daarna. Hij was anders, heel anders. Ze zei dat hij anders maar wat moest gaan drinken, hij had dorst. 'Hoe weet jij dat?' vroeg hij daarna. Deed hij echt zo chagrijnig? 'Ik wil je niet alleen laten. Ik weet hoe moeilijk dat is en ik vertrouw je nog niet. Ik ga morgen wel.'

Shiri Lavinia

Hij wist niet hoe. Ze woonde nu bij hem en hij liet het zien. Ze glimlachte een klein beetje, hij hield dus toch wel van haar, ze had het niet geweten, hij was zo gesloten, maar nu gaf hij eigenlijk toe dat hij van haar hield en dat voelde fijn, het maakte haar warm.
"Maar je bent wel heel boos op mij..." Sprak ze hem zacht toe. Hij vroeg hoe ze wist dat hij dorst had, ze had nu zoveel ervaring met dorstige vampiers dat ze het gewoon kon zien, maar dat wilde ze niet zeggen.
"Ik vertrouw mezelf ook niet..." Fluisterde ze en ze keek even naar de grond, ze vond het echt heel moeilijk allemaal...

Keanan Dawnroad

Ze zei dat hij wel boos op haar was. Daardoor pakte hij haar hand vast, heel langzaam streek hij met zijn vingers over haar huid. 'Ja, dat klopt. Maar als ik niet van je zou houden en boos op je zou zijn was je dood geweest. Dat is niet zo, dus het zit goed.' fluisterde hij. Ze zei dat ze zichzelf ook niet vertrouwde en hij glimlachte zwakjes, hij was blij dat ze tenminste eerlijk was. 'Ik hou het nog wel eventjes uit, dan ga ik op een moment waarop het voor ons allebei goed voelt.' zei hij zacht. Hij deed echt zijn best voor haar.

Shiri Lavinia

Hij pakte haar hand en streek over haar vingers heen, ze keek naar hem en glimlachte hem zwakjes toe. Hij vond dat het goed zat, als hij niet boos zou zijn en niet van haar zou houden, dan was ze dood geweest. Ze knikte weer een beetje en kneep zachtjes in zijn hand.
Hij zou het gelukkig nog wel even uithouden en hij ging op een moment dat het voor beide goed voelde. "Dat is goed..." Klonk haar stem zachtjes. Ze had nog niet veel gegeten, maar ze had nu al genoeg, anders zou ze het echt niet binnen houden. Ze dronk nog wat water en keek daarna Keanan aan.

Keanan Dawnroad

Ze knikte en kneep in zijn hand, waardoor hij er vanuit ging dat het nu goed zat. Ze zei dat het goed was en ze hield op met eten. Hij liet haar langzaam los en hij kwam overeind. Hij pakte de spullen op en hij ruimde het allemaal netjes op, zo zag zijn hele huis er uit. Ouderwets, maar heel erg netjes opgeruimd. Hij liep naar haar toe en hij legde langzaam zijn handen op haar schouders toen hij achter haar ging staan. Hij boog naar haar toe. 'Hoe wil je dat ik laat zien dat ik van je hou?' vroeg hij nu zachtjes, met zijn lippen bij haar oor. Misschien kon het wel wat leren, als dat voor haar beter voelde.

Shiri Lavinia

Ze keek toe hoe hij overeind kwam en alles begon op te ruimen, hij was echt heel erg netjes. Gefascineerd keek ze naar zijn fantastische lichaam en droomde ze zo een beetje weg. Hij kwam naar haar toe wanneer hij klaar was en ze voelde zijn handen op haar schouders. Hij vroeg hoe hij moest laten zien dat hij van haar hield. Ze vond dit heerlijk...
"Kus me..." Fluisterde ze zacht, dat was het enige wat ze op dit moment heel graag wilde.

Keanan Dawnroad

Door wat ze zei glimlachte hij een beetje, hij tilde haar op en zette haar op de tafel, hij pakte haar kin krachtig vast en daarna keek hij haar aan. 'Voorzichtig,' zei hij nog duidelijk, voor hij zijn lippen op die van haar drukte en haar voorzichtig en langzaam zoende. Hij wist dat hij niet te veel kon hebben, maar toch gleden zijn vingers nu onder haar shirt over haar lichaam heen. Het was zo ontzettend lang geleden, al wist hij dat hij niet verder kon gaan met haar, niet nu. Hij zou haar vermoorden, hij zou veel te krachtig zijn en hij zou zich niet kunnen inhouden.

Shiri Lavinia

Hij glimlachte door haar woorden en ze keek hem nieuwsgierig aan om te zien wat hij van plan was nu met haar. Ze werd op de tafel neergezet en hij pakte haar kin stevig vast. Ze moest voorzichtig doen en daarna zoende hij haar. Ze slaakte een zucht van verlangen en zoende hem zachtjes terug. Het was heerlijk, dit was de Keanan die ze had leren kennen, dit was de man die ze wilde.... Zijn vingers gleden onder haar shirt door, maar ze stopte hem. "Niet doen... ik ben echt niet mooi nu... ik wil niet dat je het voelt of ziet." Sprak ze doordringend tegen hem.

Keanan Dawnroad


Door wat ze opeens zei staarde hij haar even aan, ze hield hem tegen en hij had ook niet zo heel erg veel keuze. 'Ik vind het helemaal niet erg... Ik wil je heel graag aanraken, we kunnen verder toch niets doen.' Zei hij zacht tegen haar. Hij drukte haar lippen kort in haar hals en daarna nam hij iets meer afstand van haar. ' Je weet toch wel dat ik je heel erg mooi vind? Ik vind het heel erg fijn om je aan te raken...' Fluisterde hij. 'Maar als je het niet wilt doen we het niet, natuurlijk.' zei hij daarna.

Shiri Lavinia

Hij vond het niet erg, hij wilde haar graag aanraken, want verder kon er toch niets gebeuren. Ze kreeg een kus in haar hals en hij vroeg aan haar of ze wist dat hij haar heel erg mooi vond.
"Ook nu?" Vroeg ze zacht en schor aan hem. Hij vond het heel fijn om haar aan te raken. "Ik vind het ook fijn... maar ik... ik wil niet te min voor je zijn." Sprak ze hem voorzichtig toe. Als ze het niet wilde, dan deden ze het niet. Ze knikte daardoor een beetje. "Het mag wel." Gaf ze uiteindelijk toe.

Keanan Dawnroad

' Ja, ook nu. Je bent niet te min voor mij. Ik doe dit echt niet zomaar met iemand.' zei hij zacht tegen haar. Hij vond haar echt bijzonder, daarom deed hij dit allemaal. Ze deed iets bijzonders met hem. Hij liet zijn vingers nu langzaam verder glijden en hij genoot van haar. Het was zo lang geleden dat hij een vrouwelijk lichaam had aangeraakt. Een menselijk lichaam. 'Vind je het zelf ook fijn?' Vroeg hij heel zacht, terwijl zijn koude vingers over haar huid heen gleden.

Shiri Lavinia

"Dat gevoel geef je me soms... dat ik maar gewoon een dom mens ben die niets van de wereld begrijpt..." KLonk haar stem heel zachtjes. Al geloofde ze ook wel dat hij dit niet zomaar deed met iemand. Zijn vingers gleden over haar lichaam heen en ze ademde diep in. Hij wilde weten of ze het ook fijn vond.
"Het voelt zo onwennig..."Fluisterde ze tegen hem en ze streek even zachtjes langs zijn wang.

Koning Thobias Hiddon

'Je begrijpt soms niets van míjn wereld, dat is iets anders, Shiri. Maar dat maakt niet uit. Misschien moeten we gewoon aan elkaar wennen.' zei hij zacht tegen haar. Ze vond het onwennig en ze streek langs zijn wang. 'Dat is het voor mij ook. Heel erg. Ik raak niet vaak mensen aan...' gaf hij toe. 'Waarom is het onwennig voor jou? Ben ik te ruw?' vroeg hij daarna wat zacht. Hij wist niet zo goed wat hij moest doen als het hier om ging. Als hij de leiding nam en deed wat hij wilde, zou het ontzettend wild zijn, dan zou ze het niet aankunnen.

Shiri Lavinia

Hij zei dat ze soms niets van zijn wereld begreep, maar dat was anders, ze moesten aan elkaar wennen. Daardoor knikte ze een beetje. "Ja, dat denk ik ook..." Fluisterde ze hem toe met een knikje. Hij zei dat het voor hem ook onwennig was, hij raakte niet vaak mensen aan, daarna wilde hij weten waarom het voor haar onwennig was.
"Ik ben als oud vuil behandeld geweest door handen die even koud zijn als die van jou... Het is onwennig dat het nu goed bedoeld is..." Klonk haar stem zachtjes en ze gaf hem een klein kusje op zijn wang. "Je bent niet te ruw." Ze schudde haar hoofd een beetje.

Keanan Dawnroad

'Als je iets wilt weten moet je het zeggen, ik wil best wel veel uitleggen,' fluisterde hij. Hij streek heel erg langzaam langs haar gezicht en door wat ze daarna zei spande hij aan. 'Dat gaat niet meer gebeuren. Je bent van mij nu.' zei hij, het klonk donker en zo was het ook bedoeld. Het moest duidelijk zijn. Ze was van hem, alleen van hem en niets anders. Ze zei dat hij niet te ruw was en daardoor was hij opgelucht. 'Anders moet je dat ook zeggen.' mompelde hij.

Shiri Lavinia

"Ik wil alles weten... ik weet alleen niet waar ik moet beginnen met vragen." Fluisterde ze tegen hem. Hij zei dat het niet meer ging gebeuren, ze was van hem.
"Ik ben geen bezit." Sprak ze hem nu doordringend toe. Ze vond het niet fijn als hij zo bezitterig deed. Ze moest het zeggen wanneer hij te ruw was. "Zal ik doen." Knikte ze met een klein glimlachje.

Keanan Dawnroad

'Als er iets bij je naar binnen schiet, dan moet je het gewoon zeggen, dan kan ik je vraag beantwoorden.' fluisterde hij. Daarna zei ze dat ze geen bezit was. 'Je bent van mij, Shiri. Je praat niet meer met een ander, je blijft uit hun buurt en ze blijven met hun vieze gore ranzige poten van jou af.' zei hij duidelijk. Ze zou het zeggen en hij knikte langzaam en tevreden. 'Wil je nog wat gaan slapen? Ik zal bij je komen liggen...' zei hij daarna.

Shiri Lavinia

Ze keek hem beledigd aan door zijn woorden. "Ik praat met wie ik wil." Snoof ze nu en ze bleef hem doordringend aankijken. "Ik vind het fijn als je ervoor zorgt dat niemand aan me zit, maar ik praat met de mensen waarmee ik wil praten." Klonk haar stem duidelijk en doordringend. Hij vroeg of ze nog wilde slapen, dan kwam hij bij haar liggen.
"Ja... dat wil ik wel." Mompelde ze zacht.