Griekse Mythologie

Chayenne Lahero

Er was niets wat ze konden doen en dat maakte Chayenne triest. Aron had haar dit keer al aangeraakt, laat staan wat hij verder allemaal met haar van plan was... Ze was er toch wel lichtelijk angstig voor.
Apollo wilde weten hoe het met haar vader was en ze haalde haar schouders even op. "Hij wilt eigenlijk er steeds minder mee te maken hebben... hij vind het echt niet leuk..." Vertelde ze mompelend.
"Hij is nu ook weg, naar wat vrienden toe, zei hij." Mompelde ze. met z'n drieën eten zat er dus niet meer in...

Apollo

Haar vader vond het echt niet leuk, hij wilde er steeds minder mee te maken hebben. Daar was het alleen een beetje te laat voor nu. Hij was weg, naar wat vrienden toe. Apollo zuchtte zacht en hij sloot zijn ogen even. Nu moest hij die man ook nog constant in de gaten houden omdat het maar zo zou kunnen dat Aron naar hem toe ging en hem iets aandeed. Dit werd nog ingewikkeld op deze manier. 'Wat wil je nu?' Vroeg hij haar. Hij was wat kortaf, maar dat kwam alleen maar omdat hij verschrikkelijk chagrijnig was door wat er allemaal gebeurde. Het was al moeilijk genoeg zonder dat Aron zich er zo mee bemoeide en het frustreerde hem enorm dat het allemaal niet leek te lukken. 'Ik blijf vannacht niet hier. Ik heb geen zin in een aanvaring met je vader, ik denk dat we elkaar allemaal even wat ruimte moeten geven.. ' zei hij tegen haar. 

Chayenne Lahero

Er werd haar kortaf gevraagd wat ze nu wilde en ze haalde haar schouders even op. Ze had nu ook geen honger meer en helemaal geen zin meer om iets te doen. Apollo bleef die nacht niet hier vertelde hij.
Ze moesten elkaar wat ruimte geven... Daardoor slikte Chayenne moeizaam en keek ze naar Apollo op. Ze wilde wel graag dat hij bleef, maar als hij zo chagrijnig was als nu, was het misschien beter van niet.
"Ik ga wel gewoon naar bed." Mompelde ze zachtjes en ze liet Apollo nu los.

Apollo

Hij werd losgelaten en ze zei dat ze wel gewoon naar bed ging. Hij knikte even en daarna was hij weg. Compleet gefrustreerd liep hij door het rijk heen, hij zocht overal, maar natuurlijk was Aron niet te vinden. Die klootzak wist wel dat hij uit zijn buurt moest blijven nu, maar dat maakte het humeur van Apollo alleen nog maar slechter en slechter. Dit alles maakte hem zo verschrikkelijk woedend en dat straalde hij ook aardig uit, iedereen liep met een boog om hem heen en zei geen woord. Uiteindelijk gaf hij het zoeken op en liet hij zich op de grond zakken in de ruimte waar hij altijd sliep. Hij staarde voor zich uit, zijn blik was nog steeds heel koud en kil. 

Chayenne Lahero

Ze liep naar haar kamer toe, ergens was de angst dat Aron weer op kwam dagen heel erg groot... Daardoor besloot ze zich niet uit te kleden maar met haar kleren aan in bed liggen. Ze staarde omhoog en tranen gleden over haar wangen.
Ze voelde zich vreselijk ellendig, alsof ze iedereen wegjaagde... Haar vader... Apollo... Ze slikte even en sloot haar ogen om de tranen zoveel mogelijk te bedwingen.


Aphrodite

Ze had gehoord dat Apollo vreselijk slecht gehumeurd was, daardoor ging ze eigenlijk naar hem toe.
"Apollo... gaat het met je?" Vroeg ze zacht aan hem, ze kwam dichterbij en legde een hand op zijn schouder.

Apollo

Als hij al iemand verwacht had, dan was het Aphrodite geweest en dat was nu inderdaad ook degene die naar hem toe kwam. Ze vroeg voorzichtig of het ging en hij schudde zijn hoofd. Het ging niet, helemaal niet zelfs. Hij voelde zich vreselijk en hij wist dat Chayenne zich waarschijnlijk ook niet goed voelde en dat maakte het alleen maar erger. Hij keek heel even op naar haar, maar daarna keek hij alweer weg. 'Alles lijkt verkeerd te gaan en Aron maakt het alleen nog maar erger. Die klootzak moet uit haar buurt blijven...' Gromde hij, zijn stem klonk vol woede, precies zoals hij zich voelde. Dat was alleen niet het enige dat hem frustreerde, hij was al boos geweest voor Aron zich met hun kwam bemoeien. Dat kwam doordat Chayenne hem afwees en voor haar vader koos. Het stelde misschien amper iets voor, maar het maakte hem wel kwaad. 

Aphrodite

Apollo schudde zijn hoofd, het ging niet goed met hem... Alles leek verkeerd te gaan en Aron maakte het alleen maar erger.
"Je trekt het je gigantisch aan, Apollo, dat vind hij leuk, dat weet je... hij geniet ervan als hij je zo kan zien zitten. Probeer weer rustig te worden... je moet hem laten zien dat je het niet zo op je laat zitten." Vertelde ze hem zachtjes.
"Je weet dat de vader van Chayenne ook heel erg belangrijk voor haar is... daar moet je niet zo mee zitten, misschien moet je een leuke vrouw voor hem zoeken, dan is hij niet meer zo afhankelijk van Chayenne en kan zij hem ook loslaten." Plaagde ze Apollo lichtelijk.

Apollo

Ze probeerde hem rustiger te laten worden, maar dat lukte echt niet nu. Haar grap kwam totaal niet goed aan en hij voelde hoe hij alleen maar bozer werd. 'Misschien moet jij je daar mee bezig houden...' Gromde hij. 'Natuurlijk trek ik het mij aan, wat moet ik anders? Die klootzak gaat veel te ver. Hij raakte haar aan, Aphrodite! Wat is de volgende stap? Je weet dat hij veel te ver kan gaan, hij wilde naar haar vader toe en ik weet zeker dat het hem geen moeite kost om die man af te maken en ik kan er amper iets aan doen!' Schreeuwde hij nu. Hij kwam overeind en hij stond trillend van woede naar haar te kijken, maar hij wist wel dat hij haar nooit iets zou doen. 

Aphrodite

Misschien moest zij zich daarmee bezig houden, ze wist dat Apollo alleen zo deed omdat hij gewoon kwaad was. Hij gaf aan dat Aron Chayenne aan heeft geraakt en zij wist ook dat dit veel te ver zou gaan.
"Oké, ik verleid hem wel." Zei ze nu simpel tegen Apollo. Ze haalde haar schouders even op. "Ik zal Aron verleiden zodat hij minder tijd heeft om jullie lastig te vallen." Legde ze uit

Apollo

Opeens kwam ze met iets dat ze totaal niet verwacht had en hij stond haar dan ook wat raar aan te kijken. Het duurde even voor het helemaal tot hem door gedrongen was wat ze nou eigenlijk wilde doen. 'Weet je het zeker?' Vroeg hij zacht. Hij wilde niet dat ze iets deed waar ze zich niet goed bij voelde, maar hij wist dat Aphrodite prima voor haarzelf kon zorgen. Hij vroeg zich af of het zou werken, maar het was het proberen waard. Wie weet hielp het en ging Aron er in mee, maar het kon ook maar zo het tegenovergestelde zijn, met die man wist je het nooit. 

Aphrodite

Ze knikte. "Ja, ik weet het zeker, ik heb ook wel weer eens zin in een klein avontuurtje. Aron heb ik nog nooit gehad, eens zien of het bevalt." Ze gaf Apollo een knipoog en streek even over zijn arm heen.
"Ik kan wel voor mezelf zorgen, we zullen zien of het werkt, nu hoef jij je er in ieder geval minder zorgen over te maken." Zei ze zacht tegen hem.
"Als je weer wat afgekoeld bent, moet je het overwegen om weer naar Chayenne toe te gaan... haar vader zal waarschijnlijk vannacht ook niet thuis komen en ze heeft een hekel aan alleen zijn... dat is ook een reden waarom ze nog zo aanhankelijk is aan haar vader.

Apollo

Nu verscheen er weer een glimlach op zijn gezicht en uiteindelijk sloeg hij zijn armen om haar heen. ‘Dankjewel,’ zei hij zacht. Ze zei dat hij het moest overwegen om terug te gaan naar Chayenne en hij knikte langzaam, hij wist dat het beter was als hij bij haar was, ook voor zichzelf. Hij liet haar weer los en hij keek haar doordringend aan. ‘Als hij iets flikt of als er iets is moet je het mij laten weten…’ zei hij tegen haar. Zijn stem klonk dwingen, eigenlijk een beetje zoals hij was. Hij kon vreselijk dwingend zijn en hij was zich er vaak niet eens van bewust, net zoals nu. Hij bedoelde het allemaal helemaal niet zo verkeerd. ‘Ik zal weer terug gaan naar haar,’ zei hij daarna.

Aphrodite

Hij sloeg zijn armen om haar heen en bedankte haar. Als Aron iets zou flikken, moest ze het aan Apollo laten weten.
"Doe ik." Glimlachte ze hem toe. Hij ging weer terug naar Chayenne.
"Let goed op haar en jezelf." Glimlachte ze naar hem. Daarna verdween ze en ging ze op zoek naar Aron, waar hij ook mocht wezen. Haar haren hingen los en wapperden langs haar gezicht, ze droeg een strakke glimmende jurk met een sleep. Om haar polsen en haar nek glitterden diamanten. Als ze nu geen aandacht van hem kreeg, wist ze het ook niet meer.


Chayenne Lahero

Het was al laat, ze had zichzelf in slaap gehuild en lag daar maar, opgerold als een balletje met al haar kleding nog aan. De deken lag helemaal over haar hoofd heen en de angst bleef dat Aron straks ineens bij haar stond.

Apollo

Hij stond al heel snel bij Chayenne in de kamer en hij aarzelde over wat hij moest doen. Hij kon haar wakker maken en bij haar gaan liggen, dan voelde ze zich waarschijnlijk veiliger, maar er was iets dat er voor zorgde dat hij dat niet wilde. Maar als ze niet wist dat hij hier was, was het volledig nutteloos, dus liep hij toch naar het bed toe. Hij ging voorzichtig op de rand zitten. ‘Chayenne, ik ben bij je…’ zei hij zacht tegen haar. Hij legde zijn hand op haar gezicht en hij ademde diep in en uit, hij merkte heel goed aan zichzelf dat hij veel voor haar voelde, maar ook dat hij nog niet goed wist hoe hij daar het beste mee om kon gaan. Het was allemaal nog enorm verwarrend en ze moesten allebei nog duidelijk aftasten hoe het ging.

Aron

Toen hij Aphrodite langs zag lopen keek hij langzaam op, ze zag er geweldig uit. Normaal was het een mooie vrouw, maar nu was dat nog eens extra duidelijk. ‘Op weg naar een feestje? Of wilde je zo je dochter opvrolijken?’ vroeg hij aan haar. Hij keek haar uitdagend aan, vooral om haar te irriteren eigenlijk. Hij verveelde zich meestal zo erg dat dat het grootste doel was van alles dat hij deed.

Chayenne Lahero

Ze schrok wakker toen ze een stem hoorde, gelukkig was het Apollo en ze haalde daardoor diep adem.
"Ik ben bang..." Fluisterde ze heel erg zacht met een samengeknepen stem. "Ik ben bang dat hij me in de gaten houdt..." Fluisterde ze ter verduidelijking. Ze sloeg haar armen om hem heen.
"Blijf je hier vannacht? Alsjeblieft?" Smeekte ze hem nu terwijl de tranen in haar ogen stonden.

Aphrodite

Aron keek naar haar op en hij vroeg haar of ze op weg was naar een feestje of haar dochter zo wilde opvrolijken. Ze had hem normaal gezien wat toegesnauwd, maar nu stapte ze naar hem toe.
"Nee, Aron, ik zocht jou." Haar stem klonk zangerig en melodieus. Ze hoefde er niet eens echt haar best op te doen. Bovendien was Aron best een aantrekkelijke god en ze wilde wel zien wat hij in petto had.
"Ik dacht... misschien kunnen wij er met z'n tweeën een feestje van maken?" Vroeg ze hem uitdagend.

Apollo

Ze schrok duidelijk, maar dat had hij eigenlijk al een beetje verwacht. Het maakte hem niet zo veel uit, want zodra ze zag dat hij het was, was ze waarschijnlijk niet meer zo geschrokken. Ze was bang, ze was bang dat hij haar in de gaten hield. Dat kon goed, maar dat kon elke god, niet alleen Aron. Ze hadden er waarschijnlijk alleen niet zo veel interesse in als hij, dat was wel weer zo. ‘Je hoeft niet bang te zijn, ‘zei hij zacht tegen haar. Ze vroeg of hij bleef en hij knikte langzaam. Ze smeekte hem eigenlijk, met tranen in haar ogen. Hij vond het vreselijk om te zien, daarom sloeg hij zijn armen om haar heen en trok hij haar stevig tegen zich aan.

Aron

Ze stapte naar hem toe, terwijl hij toch iets anders verwacht had. Ze was op zoek geweest naar hem. Hij sprak geen woord tegen haar, zijn blik was alleen maar strak op haar gericht. Er volgde een enorm uitdagende vraag, die er voor zorgde dat hij langzaam inademde en hij haar wat vragend aankeek. Waar kwam dit opeens vandaan? ‘Een feestje met mij?’ herhaalde hij nu. Hij had nog steeds dezelfde doordringende blik in zijn ogen en hij ging hier duidelijk niet zo makkelijk in mee. ‘Ik heb niets te doen, dus we kunnen wel even wat drinken..’ zei hij. Hij had het gevoel dat er iets raars aan de hand was, maar wat dat precies was wist hij niet.

Chayenne Lahero

Volgens Apollo hoefde ze niet bang te zijn, maar dat was ze wel, vooral wanneer ze alleen was. Hij knikte op haar vraag of hij bij haar bleef en ze werd stevig tegen hem aangetrokken. Ze hield hem vast en legde haar hoofd tegen zijn borstkas aan.
"Ik wil helemaal geen ruzie met je maken... het spijt me echt... Ik voelde me zo ellendig." Snikte ze zacht tegen hem.


Aphrodite

"Ach, Aron, doe maar net alsof je het nooit hebt gezien..." Zei ze nu tegen hem. "Waarom verbaast dit je?" Vroeg ze en ze streek langs zijn kaak terwijl ze hem doordringend aankeek.
"Ik ben al een hele tijd gek op je, Aron... Ik reageerde zo extreem tegen je omdat ik... naja, ik denk dat ik wat jaloers was... de aandacht die je aan mijn dochter besteedt, die heb ik het liefste voor mezelf." Legde ze aan hem uit.
Hij had niets te doen dus ze konden wel even wat gaan drinken. "Fijn." Zei ze, er brak een glimlach op haar lippen door. Ze reageerde zo echt, ze leek het zo erg allemaal te menen, hier kon hij toch geen nee tegen zeggen? Misschien, heel misschien meende ze het ook wel...

Apollo

‘Ik had niet weg moeten gaan, maar soms heb ik even wat afstand nodig,’ zei hij zacht. Soms werden de gevoelens zo heftig dat hij beter even ruimte kon hebben, zeker als hij zo woedend werd. Ook al was het dan misschien niet gericht op haar. ‘Ik zou je altijd beschermen, waar ik ook ben. Ik laat je niet zomaar stikken…’ zei hij zacht tegen haar. ‘Het hoeft je ook helemaal niet te spijten, je hebt niets verkeerd gedaan, echt niet…’ zei hij daarna, zijn stem klonk doordringend, maar toch wel gevoelig. Hij wilde haar niet nog meer pijn doen.

Aron

Hij haalde nog eens diep adem, haar woorden drongen langzaam tot hem door en ze overviel hem enorm hiermee. De streling langs zijn kaak zorgde ervoor dat hij de neiging kreeg nog dichter tegen haar aan te gaan staan, maar hij deed nog steeds helemaal niets. Hij had dit totaal niet verwacht en dat was ook goed in zijn ogen te zien. Ze leek het oprecht leuk te vinden dat hij iets met haar wilde gaan drinken en daardoor glimlachte hij zwakjes, iets wat hij niet vaak deed, niet op deze manier. ‘Ik wil wat met je drinken, Aphrodite. Maar niet meer dan dat. Ik heb geen zin in gedoe en iets wat ook maar in de buurt komt van een serieuze relatie is altijd gedoe…’ zei hij nu. Hij wist niet hoe het zou gaan lopen of wat ze hier bij dacht, maar hij wilde duidelijk maken dat dit niet zomaar zou gebeuren.

Chayenne Lahero

Hij gaf aan dat hij eigenlijk niet weg had moeten gaan, maar hij had soms wat afstand nodig. Ze begreep dat ook wel en ze wist het, maar toch... ze was in ieder geval blij dat hij er weer was.
Hij zou haar altijd beschermen en het hoefde haar helemaal niet te spijten want ze had niets verkeerds gedaan.
Ze vond het heel erg fijn dat hij dit zei tegen haar en ze drukte zacht en liefdevol haar lippen op die van hem.
"Bedankt, Apollo..." Fluisterde ze.


Aphrodite

Hij zei nu uiteindelijk dat hij best wel wat met haar wilde drinken, maar niet meer dan dat. Hij had geen zin in gedoe en iets wat maar in de buurt kwam van een serieuze relatie, was altijd gedoe.
"Hé, Aron, ik heb het hier toch ook niet over een serieuze relatie?" Vroeg ze plagend aan hem. "Maar ik vind je echt enorm aantrekkelijk, Aron en ik vroeg me af...of ik je warm kon maken voor een avontuurtje en als het goed bevalt, misschien meerdere?" Klonk haar stem weer uitdagend, ze ging iets dichter tegen hem aanstaan en keek iets naar hem omhoog.

Apollo

Hij voelde haar lippen op die van hem en ze bedankte hem, waardoor hij even glimlachte. ‘Je kan mij ook op een andere manier bedanken hoor,’ zei hij plagend tegen haar. Hij liet zich op het bed vallen en hij sloeg zijn armen weer om haar heen. Hij zoende haar even, daarna keek hij haar aan. ‘Het is nog hartstikke vroeg en zo kan je toch niet slapen, we moeten eerst wat eten…’ zei hij nu tegen haar. ‘We kunnen wel wat bestellen, dan eten we gewoon hier, je vader is er nu toch niet…’ zei hij.

Aron

Ze stelde hem aardig gerust door wat ze zei en hij glimlachte opnieuw. Haar uitdagende stem zorgde ervoor dat hij steeds meer het gevoel kreeg dat hij dit niet kon weerstaan en eigenlijk was dat ook wel zo. Ze kwam dicht tegen hem aanstaan, en de manier waarop ze naar hem omhoog keek deed genoeg met hem. ‘We zullen zien hoe de avond loopt,’ zei hij tegen haar, zijn stem klonk ietwat schor en hij schraapte zijn keel even. 'Heb je wijn?' vroeg hij nu met een glimlachje op zijn gezicht aan haar.

CHayenne Lahero

Hij zei dat ze hem ook op een andere manier kon bedanken, daarna zoende hij haar even. Het was volgens hem nog hartstikke vroeg en zo kon ze toch niet slapen, ze moesten eerst wat eten.
"Ik heb geen honger." Fluisterde ze hem nu toe. Ze konden wat bestellen, dan aten ze het hier want haar vader was er toch niet. Ze knikte een beetje, op zich best een leuk idee, maar ze had er gewoon even geen zin in en ze had echt geen honger.

Aphrodite

Hij gaf aan dat ze zouden zien hoe de avond verliet, ze glimlachte en haar ogen twinkelden doordat hij zo schor klonk. Daarna wilde hij weten of ze wijn had.
"Alleen de allerbeste natuurlijk." Vertelde ze hem nu met een stralende glimlach. Ze toverde een fles wijn tevoorschijn en twee glazen. Als uitzicht nam ze de zee waar de maan boven schitterde. Ze schonk twee glazen in en ging zitten, starend naar de maan.

Aron

Ze had alleen de allerbeste wijn, de manier waarop ze dat tegen hem zei liet hem glimlachen. Ze had de wijn direct en ook twee glazen, net als haar staarde hij even naar de maan, daarna pakte hij zijn glas op en nam hij een paar slokken. Het smaakte hem heel erg goed en hij dronk nog wat, daarna zette hij zijn glas neer en keek hij opzij naar haar. 'Waarom juist ik, Aphrodite? Je kan iedere man krijgen en je hebt interesse in mij... Ik begrijp gewoon niet zo goed waarom...' Zei hij tegen haar. 

Aphrodite

Zodra Aron begon te praten, draaide ze zich wat naar hem toe en luisterde ze naar hem. Ze glimlachte door zijn vraag.
"Jij zou me voldoende tegengas kunnen geven." Vertelde ze hem nu. "Ik verveel me, Aron en jij verveelt je ook... we kunnen er toch het beste van maken, samen? Bovendien ben je echt verschrikkelijk aantrekkelijk." Ze glimlachte, haar stem klonk zacht.

Aron

Hij zou haar voldoende tegengas kunnen geven, hij knikte langzaam. Dat dacht hij ook wel, maar was dat dan wat ze zocht? Ze verveelde zich en hij verveelde zich ook, ze konden er het beste van maken samen. Ze zei daarna op zachte toon dat ze hem verschrikkelijk aantrekkelijk vond. Welke man wilde dat nou niet horen? Haar glimlach liet hem ook glimlachen en uiteindelijk knikte hij langzaam. 'Je hebt misschien ook wel gelijk...' zei hij zacht tegen haar. Zijn blik gleed over haar heen, ze zag er echt verschrikkelijk goed uit. Hij dronk zijn glas leeg, zette het ding weg en daarna legde hij zijn hand tegen haar gezicht aan en drukte hij zijn lippen op die van haar.

Apollo

Ze had geen honger, daardoor zuchtte hij zacht. Wat moest hij nou doen? ‘Oké, dan eten we niet,’ mompelde hij. Hij wilde tegen haar ingaan, maar hij had er totaal geen zin in om dat te doen, hij wilde niet nog een discussie of wat dan ook, hij was er een beetje klaar mee. ‘Wat wil je dan? Wil je nu al gaan slapen?’vroeg hij aan haar. Als dat zo was zou hij nog uren wakker liggen en alleen maar gefrustreerd raken, dan zou hij wel wat anders gaan doen.

Aphrodite

Hij glimlachte, ze had Aron nog nooit zo zien glimlachen, hij gaf ook aan dat ze er misschien wel gelijk in had, daardoor grinnikte ze zacht. Haar glas was inmiddels ook leeg en ze voelde niet veel later zijn hand op haar gezicht, daarna voelde ze zijn lippen op die van haar. Ze sloot haar ogen en zoende hem terug.
Ze moest toegeven dat hij verschrikkelijk goed kon zoenen, misschien wel het beste tot nu toe... begon ze nu serieus haar hoofd te verliezen? Aron was inderdaad onwijs charmant en erg knap, ze hoopte alleen dat het gemene en irritante van hem een beetje wegviel, dat het alleen maar een houding was... dan zou ze het nog best wel eens heel erg goed met hem uit kunnen houden...


Chayenne Lahero

Hij vroeg haar wat ze dan wilde, ze keek hem daardoor aan. Hij wist ook niet wat hij ermee moest, ze moest hem niets kwalijk nemen.
"Apollo... kun je mijn hoofdpijn weghalen?" Vroeg ze heel erg zacht aan hem. "Ik denk dat ik dan wel weer honger krijg... zullen we dan alsnog met z'n tweeën uit eten gaan om alles een beetje te vergeten en het gewoon gezellig te hebben?" Vroeg ze hem nu heel lief en voorzichtig. Ze raakte nu heel even zijn voorhoofd aan waar eerst nog de wond op zat, nu was die verdwenen, ze drukte haar lippen even zacht op die plek.