Skyrim RPG

Serena Lomaz

Door wat de wachter nu zei wist ze echt even niet wat ze moest zeggen, ze was het helemaal niet gewend om zo veel complimenten te krijgen en hij was echt heel aardig, daarna boog hij zelfs even voor haar. 'Mij ook, ik vind het fijn dat jullie allemaal zo aardig en vriendelijk zijn,' zei ze zacht. Dat scheelde een hoop, want het was echt wel wennen hier in het kasteel, maar de mensen maakten het een stuk makkelijker.

Koning Thobias Hiddon

'Geen idee, maar mij lukt het denk ik wel.' zei hij grijnzend tegen haar. Door wat ze daarna zei knikte hij langzaam, dat kon hij zeker wel doen, waarschijnlijk zou het hem wel helpen. 'Het is zo lastig op de momenten dat het heel erg is, want dan kan ik niet eens meer nadenken, dan ben ik mij nergens van bewust,' fluisterde hij. Hij ging het wel hard proberen, het moest beter gaan, het kwam vast ook wel goed. Hij bestelde nu wat lekker eten voor hun en daarna trok hij haar bij zich op schoot en sloot hij haar helemaal in zijn gespierde armen.

Wachter

"Bij sommige mensen moeten we gedwongen aardig zijn, maar ik kan je verzekeren dat het bij jou vanzelf gaat." Glimlachte hij haar toe. "Ik ga weer terug naar mijn plek, veel succes verder met de kamer." Glimlachte hij haar toe en hij liep weer weg om op zijn post te gaan staan.


Koningin Destiney Hiddon

"Je bent ook wel echt een typische man hé." Plaagde ze hem vrolijk. Hij gaf aan dat wanneer het heel erg was, het lastig was, dan kon hij niet eens meer nadenken en was hij zich nergens van bewust. "Dan zal ik je vertellen hoe fijn we het hadden." Glimlachte ze hem liefdevol toe. "Ik ben er altijd, ik zal je altijd helpen en beschermen, ook al is het tegen jezelf." Fluisterde ze hem zacht toe.
Hij trok haar bij zich op schoot en ze kroop heerlijk in zijn armen, ze vond het zo fijn als hij dit deed, zachtjes drukte ze haar lippen in zijn hals.

Serena Lomaz

'Gelukkig, dat vind ik echt heel erg fijn om te horen, nogmaals bedankt voor al je hulp,' zei ze tegen hem. Ze bleef alleen achter in de kamer en ze keek er even naar, ze zou Reagan wel voorstellen om morgen voor wat mooie spullen te kijken om het echt helemaal af te maken, ze hoopte dat hij het leuk vond. Na een tijdje liep ze zelf ook weg, in de richting van zijn werkkamer, waarschijnlijk zou hij zo wel willen eten.

Koning Thobias Hiddon

'Dat denk ik wel, ik voel mij meestal vrij mannelijk,' zei hij grijnzend tegen haar. 'Je bent echt heel erg lief, dankjewel voor alles.' fluisterde hij daarna. Ze kroop tegen hem aan en hij voelde haar lippen in zijn hals, daardoor kreunde hij even zacht. Hij had er zo veel zin in, maar ze zouden ook nog moeten eten en hij wilde zich niet zo makkelijk gewonnen geven, maar als ze zo bij hem zat werd het wel moeilijk voor hem.

Koning Reagan Tridon

Het werken ging gelukkig snel en hij was al gauw door het grootste gedeelte van zijn achterstand heen. Het was veel werk en ook wel zwaar, maar hij vond het niet erg om te doen, het was nodig om zijn volk te onderhouden en hij vond het ook wel prettig om te doen.


Koningin Destiney Hiddon

Ze grinnikte door zijn woorden en daarna bedankte hij haar weer. "Ik ben nog lang niet klaar met jou helpen." Plaagde ze lichtelijk, ze vond het wel fijn dat hij haar bedankte, dat ze gewaardeerd werd en alles wat ze deed voor hem. Hij kreunde doordat ze hem in zijn hals zoende en ze keek hem met twinkelende ogen aan. "Ik heb het gevoel dat ik ga winnen." Grijnsde ze hem toe.

Serena Lomaz

Eenmaal bij de werkkamer van Reagan klopte ze aan op de deur, die ze daarna langzaam opende. Ze keek naar hem ze glimlachte direct, ze was gewoon blij om hem weer te zien, ze vond hem echt heel erg leuk, het gevoel werd eigenlijk alleen maar sterker en dat was wel een goed teken. 'Hoe gaat het? Ben je nog erg druk?' vroeg ze hem nu. Ze wilde hem eigenlijk echt niet storen in zijn werk, als hij het druk had zou ze gewoon weer weg gaan.

Koning Thobias Hiddon

'Dat is maar goed ook,' zei hij grijnzend tegen haar, want hij had haar hulp nog hard genoeg nodig. Hij zag de twinkeling in haar ogen en door wat ze zei schudde hij zijn hoofd. 'Dat voel jij dan helemaal verkeerd,' plaagde hij haar nu. Hij zoende haar langzaam en hij keek haar daarna weer aan. 'Ik wil niet zo makkelijk toegeven, ik hoor dit spelletje te kunnen winnen,' zei hij vrolijk tegen haar.

Koning Reagan Tridon

Er werd op de deur geklopt en hij keek meteen op, daarna ging de deur open en hij zag Serena, haar glimlach liet hem automatisch ook glimlachen en hij keek haar aan. Ze vroeg hoe het ging en of hij nog erg druk was.
"Nee, ik wilde na deze brief eigenlijk gaan vragen of je met me mee wat ging eten." Vertelde hij haar met een glimlach. "Ik schrijf hem nog even af, als je het niet erg vind." Daarna verdiepte hij zich weer in de brief en schreef hij verder.



Koningin Destiney Hiddon

Hij plaagde haar en zei dat ze dat niet verkeerd aanvoelde. Ze werd weer langzaam door hem gezoend. Hij was vrolijk en ze vond het zo leuk om hem zo te zien. Hij dacht dat hij het spelletje hoorde te winnen. "Ik dacht het niet." Grijnsde ze hem daardoor toe. "Jij hebt al een keer gewonnen." Lachte ze plagend.

Serena Lomaz

Hij was bijna klaar, hij moest alleen de brief nog en daarna had hij eigenlijk al naar haar toe willen gaan. Hij wilde de brief nog afschrijven en ze knikte, ze vond het geen probleem. Ze ging langzaam zitten en ze keek naar hem, hij was echt leuk en nu kon ze ook zien hoe hij was als hij aan het werk was, dat was ook wel leuk. Het was gewoon een erg aantrekkelijke man en ze kon het allemaal nog niet helemaal geloven. Het ging eigenlijk echt heel erg goed.

Koning Thobias Hiddon

'Nou en, ik hoor te winnen en ik zou ook winnen als jij niet zo zou valsspelen.' zei hij plagend tegen haar. Hij zoende haar weer zacht en daarna kwam de herbergier al met het eten, waardoor hij haar weer naast zich neer zette. Dat was vooral makkelijker voor hem, maar nu kon hij het eten goed als excuus gebruiken. 'Ik hoop dat je alweer een beetje honger hebt gekregen.' Plaagde hij haar nu een beetje.

Koning Reagan Tridon

De brief had hij klaar en hij keek langzaam naar haar op, ze had naar hem zitten kijken en hij glimlachte weer breed. "Gaat het goed met de slaapkamer?" Vroeg hij haar nu. Hij kwam langzaam overeind en liep naar haar toe. Hij streek lief wat haren uit haar gezicht en glimlachte.


Koningin Destiney Hiddon

"Daarom moest ik dus ook vals spelen." Plaagde ze hem grijnzend. Hij zoende haar weer en ze zoende hem liefdevol terug. Wanneer het eten werd gebracht. Zette hij haar naast zich neer. "Jammer hoor." Plaagde ze hem. Hij hoopte dat ze honger had gekregen. "Dat zou wel moeten als ik deze berg met eten zie." Lachte ze hem vrolijk toe. "Eet smakelijk, lieverd." Glimlachte ze en ze begon wel te eten.

Serena Lomaz

Na een tijdje was hij klaar en kwam hij naar haar toe, ze keek op naar hem en ze drukte zacht haar lippen op die van hem. 'Het schiet al aardig op... Maar ik hoopte eigenlijk een klein beetje dat jij misschien morgen samen met mij naar de mark wilt. Het is nu nog wat saai en ik wil heel erg graag wat spullen kopen die wij allebei mooi vinden om het helemaal aan te kleden en af te maken. Zodat het echt van ons samen wordt...' zei ze zacht tegen hem, ze hoopte echt dat hij het ook een leuk idee vond.

Koning Reagan Tridon

Hij kreeg een kusje van haar en ze gaf aan dat het al opschoot, ze hoopte morgen samen naar de markt met hem te gaan, de kamer was saai en ze wilde spullen kopen die ze beide mooi vonden om het af te maken, zodat het van hun samen werd. Hij vond de gedachte erachter wel heel erg mooi. Daardoor knikte hij ook.
"Dat lijkt me leuk." Glimlachte hij. "Maar ik heb niet heel erg veel tijd, er is nog veel te doen." Hij gaapte even en haalde een hand door zijn haren heen, eigenlijk had hij er vrij weinig tijd voor, maar hij wilde het wel heel erg graag doen. Als hij vandaag wat langer door zou werken en morgenochtend vroeg zou beginnen, dan kon het wel.

Serena Lomaz

Hij vond het wel leuk, maar hij had niet zo veel tijd. Dat begreep ze ook wel, hij had natuurlijk veel te doen. 'Kan ik je niet helpen?' Vroeg ze nu heel voorzichtig, ergens een beetje bang dat hij haar meteen zou uitlachen. Ze was waarschijnlijk niet echt slim genoeg, ze had geen opleiding gehad en ze kwam niet uit een goede familie. waarschijnlijk vond hij haar aanbod echt belachelijk en ze had er meteen al spijt van dat ze het gezegd had.

Koning Reagan Tridon

Ze vroeg heel voorzichtig of zij hem niet kon helpen. Hij legde zijn hand zachtjes in haar hals en keek haar doordringend aan.
"Serena, ik hoef me nergens voor te schamen van jou, maar jij hoeft dat ook niet..." Fluisterde hij haar toe en hij streek langs haar wang.
"Misschien kun je later helpen, maar nu moet ik eerst zelf de achterstand wegwerken, probeer eerst maar een beetje kennis te krijgen van het kasteel en het dorp, je bent hier nog maar net, leer eerst alles een beetje kennen en dan kan je mij helpen." Glimlachte hij naar haar en hij drukte zijn lippen zachtjes op de hare.
"Ik weet dat je slim genoeg bent." Sprak hij lief.

Serena Lomaz

Hij was eigenlijk heel erg lief voor haar, maar dit vond ze echt enorm moeilijk. Ze was niet slim genoeg, ze had geen idee hoe ze hem zou moeten helpen en waarschijnlijk kwam hij er heel erg snel achter dat hij beter iemand anders had kunnen zoeken, iemand die ook echt koningin kon zijn. Niet iemand zoals zij, geen gewone bediende. Ze legde haar hoofd tegen hem aan en ze bleef zo heel stil zitten. Straks vond hij echt dat ze dom was, dan was ze dom en een heks, daar had hij helemaal niks aan.

Koning Reagan Tridon

Ze legde haar hoofd tegen hem aan en ze zei helemaal niets meer. Hij nam haar stevig in zijn armen en legde zijn kin op haar hoofd neer. Ze zat er echt heel erg mee, hij merkte het aan alles. Vooral dat ze niet meer sprak vond hij heel erg zorgelijk.
"Koninginnen doen eigenlijk helemaal niet zo heel erg veel, Serena... blijf gewoon wie je bent, oké? Zo vind ik je leuk en ben ik stapelgek op je." Vertelde hij haar zachtjes. Hij wist verder ook niet zo heel erg goed wat hij moest zeggen tegen haar.
"Je bent zo vreselijk slim..." Fluisterde hij.

Serena Lomaz

'Ik wil je heel graag helpen...' Fluisterde ze nu. Ze wilde niet de hele tijd niets doen, ze wilde hem helpen, met alles. Dat ging alleen niet zo goed, waarschijnlijk. Hij vond haar wel slim, maar dat kon hij helemaal niet weten. Hij wist helemaal niet of ze wel goed genoeg kon zijn, maar het was toch wel heel erg fijn om te horen dat hij wilde dat ze zichzelf bleef, dat ze op deze manier goed was. 'Ik vind het gewoon lastig dat jij zo slim bent en zo druk bent en ik niet... Ik weet niet eens of ik je ooit wel kan helpen, dan had je beter iemand kunnen kiezen die wel slimmer is, uit een goede familie...'

Koning Reagan Tridon

"Je helpt me ook... maar één ding tegelijkertijd oké, eerst mijn angst..." Fluisterde hij haar zachtjes toe. Reagan had gewoon bepaalde regels in zijn hoofd en daar week hij niet graag vanaf, hij wilde haar één ding tegelijkertijd laten doen om haar niet te overweldigen of af te schrikken.
Door wat ze zei, keek hij naar haar... "Het doet me pijn dat je dat zegt... ik wil niet iemand uit een goede familie, bovendien zijn die meestal hartstikke dom." Vertelde hij aan haar en hij slikte moeizaam eventjes.
"Ik wil je eerst graag laten wennen... leer alles hier kennen, alle gewoontes en het dorp, ik wil graag dat je vriendinnen maakt en het gezellig hebt. Als je hier een leven hebt van jezelf, dan pas wil ik je vragen om mij te helpen." Legde hij haar zachtjes uit.

Serena Lomaz

'Maar als ik klaar ben met jou helpen dan kan ik daarna helemaal niets meer...' zei ze zacht. 'Dan ben jij overal van af en dan ben ik overbodig, daar ben ik bang voor... je bent vreselijk lief, maar ik kan niet geloven dat dit echt goed blijft gaan. Ik ben heel erg bang dat het nu zo goed voelt omdat ik jou help, maar als je dan weer beter gaat heb je mij niet meer nodig,' fluisterde ze. Ze kreeg zelfs tranen in haar ogen en ze ademde langzaam in, ze vond dit moeilijk. Ze was nu al heel erg gek op hem.

Koning Thobias Hiddon

'Dat is echt niet eerlijk, voortaan ga ik ook valspelen, want dan win ik tenminste,' zei hij lachend tegen haar. Ze vond het jammer en ze begon wel wat te eten, hij at er ook van en hij genoot van dit moment, van het eten, van Destiney, het was echt fijn. Al snel had hij genoeg van het eten gehad en zoende hij Destiney weer. 'Ik kan zo echt niet meer wachten...' gaf hij nu zacht toe.

Koning Reagan Tridon

Hij zag de tranen in haar ogen en daardoor slikte hij moeizaam eventjes. Hij vond het vreselijk om te zien en voelde hoe hij zelf ook tranen in zijn ogen kreeg.
"Waarom zeg je allemaal van die nare dingen? Ik zal je altijd nodig hebben, ik hou van je." Fluisterde hij haar zachtjes toe. "Niet zo onzeker zijn, alsjeblieft, meisje, je doet me pijn..." Hij pakte haar weer vast en knuffelde haar zachtjes.



Koningin Destiney Hiddon

Voortaan ging hij ook vals spelen, want dan won hij tenminste. "Dan zien we de volgende keer wie van ons de beste valsspeler is." Grijnsde ze hem vrolijk toe. Hij leek er wel echt van te genieten en het was lang geleden dat ze hem zoveel had zien eten. Na een tijdje zoende hij haar weer, hij kon echt niet wachten.
"Hmm... misschien kunnen we hier wel eventjes een kamer gebruiken." Grijnsde ze en ze legde haar hand op zijn broek neer.

Serena Lomaz

Hij vroeg waarom ze van die nare dingen zei, hij zou haar altijd nodig hebben, hij hield van haar. Ze moest niet zo onzeker zijn en ze werd door hem geknuffeld, ze sloeg haar armen zachtjes om hem heen en ze ademde trillend in. Ze wist ook niet waar dit vandaan kwam, maar doordat ze nu wist wat haar ouders waren, was het nog erger. Straks bedacht hij dat hij het toch niet leuk vond, dat zou ze vreselijk vinden. 'Sorry,' fluisterde ze.

Koning Thobias Hiddon

'Oké, maar dan zijn er helemaal geen regels meer,' zei hij grijnzend tegen haar. Door wat ze daarna zei knikte hij langzaam, waarschijnlijk kon hij echt niet rustig blijven totdat ze thuis waren. 'We blijven hier wel een nachtje slapen,' zei hij zacht. Dat vond hij ook wel leuk, dan kon hij ook nog wat rustiger aan doen, dat was beter. Ze legde haar hand op zijn broek neer en hij keek haar verlangend aan. 'Ga maar door.' fluisterde hij, daarna drukte hij zijn lippen in haar hals, heel zachtjes.

Koning Reagan Tridon

"Hé, nee... geen sorry zeggen... ik vind het gewoon vervelend dat ik je zoveel onzekerheid geef... ik wil je juist zien opbloeien zoals je mij laat opbloeien." Fluisterde hij en hij pakte zachtjes haar kin vast.
"Ik kan je boeken geven, dan kun je daar uit eerst wat meer leren en dan zal ik je uitleggen wat ik doe en hoe je me kunt helpen. Ik weet zeker dat je het snel doorkrijgt." Glimlachte hij naar haar. Hij wilde er alles aan doen om haar niet zo verdrietig te zien.

Serena Lomaz

Ze mocht geen sorry zeggen, hij vond het vervelend dat hij haar zo veel onzekerheid gaf, hij wilde haar zien opbloeien zoals ze hem liet opbloeien. Ze glimlachte nu wel weer zwakjes, hij was enorm lief, ze had het zelf gewoon echt moeilijk omdat het allemaal nog zo onzeker voelde. Hij kon haar boeken geven, dan kon ze daar uit leren en zou hij haar uitleggen wat hij deed en hoe ze hem kon helpen, hij wist zeker dat ze het snel door zou krijgen. Ze knikte nu langzaam. 'Heel graag,' fluisterde ze. Misschien voelde ze zich dan wat minder nutteloos. 'Wil je al mee naar de kamer kijken of nog niet?' vroeg ze voorzichtig.

Koning Reagan Tridon

Langzaam kwam er weer een beetje een glimlach op haar gezicht en hij streelde langs haar wang. Ze wilde heel graag de boeken hebben en daardoor glimlachte hij. "Ik zal ze straks voor je opzoeken." Vertelde hij zacht. Vervolgens vroeg ze of hij al mee wilde kijken naar de kamer. Hij aarzelde daardoor, hij wilde niet, hij was doodsbang, maar hij wilde niet weer een van haar ideeën afwijzen, dat zou alleen maar slecht voor haar zijn, het zou haar onzeker maken.
"Ja, laat maar zien wat voor moois je ervan gemaakt hebt." Grijnsde hij haar zo vrolijk mogelijk toe en hij drukte zacht zijn lippen op haar voorhoofd.

Serena Lomaz

Hij zou ze straks opzoeken en ze knikte langzaam, dat zou ze wel heel erg fijn vinden. Hij was echt lief voor haar en misschien was het wel helemaal niet nodig om te twijfelen, maar het gebeurde automatisch. Hij reageerde vrolijk maar toch pakte ze zijn hand vast. 'Het is het belangrijkste dat jij doet wat goed voelt. Niet voor mij, voor jezelf. Dat is belangrijker nu, ik ben er om jou te helpen, niet andersom. We doen het als je er klaar voor bent, niet nu... laten we maar even wat gaan eten,' zei ze zacht.

Koning Reagan Tridon

Ze pakte zijn hand en hij ontspande door wat ze zei, daarna knuffelde hij haar. "Je bent zo ongelooflijk slim... ieder andere vrouw zou mij trots meesleuren naar de kamer om te laten zien hoe mooi ze het had gemaakt.. maar jij... jij denkt aan mij, aan hoe ik me voel... dat vind ik zo belangrijk en daardoor hou ik van je, Serena." Vertelde hij haar nu en hij drukte zijn lippen zacht en liefdevol op die van haar.

Serena Lomaz

Ze werd door hem geknuffeld en hij zei dat ze ongelofelijk slim was, iedere andere vrouw had het heel anders aangepakt, maar zij niet, ze dacht aan hem, aan hoe hij zich voelde. Dat was ook wel waar, ze dacht heel erg veel aan hem zelfs, ze wilde er echt voor hem zijn en ze had het vrij snel door als hij iets eng vond, ze ging hem steeds wat beter kennen. Ze voelde zijn warme lippen op die van haar en ze zoende hem heel zachtjes. 'Ik hou ook van jou,' fluisterde ze daarna.