Medieval Times

Nathan Gerono

Ze vond één keer al te veel, dan zou de drempel lager zijn en zouden ze het vaker doen. Dat wilde ze niet, ze wilde aan Stephen laten zien dat ze het kon. Dat hij haar kon vertrouwen als ze bij hem was. ‘Hij hoeft het toch helemaal niet te weten…’ ging hij tegen haar in. Hij kon gewoon niet anders nu. Ze ging wel mee in de zoen, maar die werd opeens onderbroken en ze vroeg hoe hij zo kwam. Normaal was hij zo nuchter, nu leek hij bevangen door verlangen. Hij ademde diep in. Ze wilde weten welke vrouw langs was geweest. ‘Aurora…’ zei hij zacht tegen haar, daarna greep hij haar weer vast.

Koning Stephen Lahero

Zijn handen werden vastgepakt en op haar lichaam neergelegd, hij staarde haar alleen maar aan. Hij wist niet echt goed wat hier de bedoeling van was. Ze zou hem alles laten vergeten, het zou hierna beter zijn. Dat wilde hij.. hij wilde dat het beter was. Hij moest het loslaten. Hij moest het beest in hem loslaten. Hij voelde haar warmte onder zijn koude handen en hij ademde trillend in. Hij voelde hoe ze aan zijn oorlel likte en hij kreunde zacht. Zijn vingers bewogen nu over haar jurk heen, hij kon haar lichaam heel goed voelen en het zorgde ervoor dat hij nog meer in de war raakte.

Fay Fuego

"Ik ga niet tegen hem liegen, Nathan." Zei ze nu ineens doordringend tegen hem, nee, dat ging ze echt niet doen. Nooit van haar leven zou ze tegen Stephen gaan liegen, vooral niet om zoiets. Hij vertelde haar dat het Aurora was. Daarna werd ze vastgegrepen.
"Ik wist het." Zei ze nu ineens. "Ze heeft je verdorie om de tuin geleidt, Nathan. Zij en Lucius zijn met een heel smerig spelletje bezig waarbij ze mij en Stephen uit elkaar willen drijven. Ze heeft je gebruikt, Nathan." Vertelde ze hem nu en ze maakte zich van hem los.
"Ik durf te wedden dat een van die twee trutten nu bij Stephen is." Haar stem klonk furieus.


Feline Siera

Hij kreunde door wat ze met hem deed en dat vond ze al een goed teken, zijn handen gingen over haar jurk heen, ze voelde hoe koud hij was, maar het zorgde wel voor iets extra's, het was eigenlijk wel fijn. Ze streelde langs zijn gezicht en zoende hem nu zachtjes.
"Neem me, Stephen, alsjeblieft..." Kreunde ze erna en ze drukte haar lichaam tegen hem aan.

Nathan Gerono

Ze zei heel doordringend dat ze niet ging liegen, hij zuchtte zacht. Opeens zei ze dat ze het wist, waardoor hij haar vragend aankeek. Wat was er nou allemaal aan de hand? Ze vertelde dat Aurora hem om de tuin geleid had. Lucius en zij waren met een heel smerig spelletje bezig, om Stephen en haar uit elkaar te drijven. Hij ademde diep in, hij kon het bijna niet geloven. Was hij serieus gebruikt voor zoiets? Hij werkte nog blind mee ook, hij deed precies wat Aurora wilde en hij kon het niet geloven. Hij had haar echt heel erg aardig gevonden. Dit was hem eigenlijk nog nooit overkomen, werd hij dan toch zo soft? Blijkbaar. Ze maakte zich los van hem en hij liet het toe, nu wel. Het was net alsof hij uit een droom gehaald werd. ‘Misschien moet je naar hem toe… als ze net zoiets bij hem doen…’ zei hij. Hij was ook in staat geweest om meer met haar te doen. Als het aan hem had gelegen… Ze hadden vast ook iets verzonnen om Stephen zo ver te krijgen.

Koning Stephen Lahero

Ze streelde langs zijn gezicht, daarna werd hij door haar gezoend. Hij deed eerst helemaal niets, maar daarna ging hij er wel langzaam in mee. Ze kon zo verschrikkelijk goed zoenen, hij kon bijna niet anders dan er in mee gaan en hij voelde zich zo wazig. Het leek allemaal goed te zijn. Alsof het gewoon een droom was, zo voelde het. Door wat ze daarna zei leek hij weer wat wakkerder te worden. Het daagde hem uit, dat zeker. Maar hij realiseerde zich dat dit misschien toch geen droom was. Hij kreunde weer doordat ze haar lichaam tegen hem aandrukte. Deze vrouw wist heel goed wat ze deed. ‘Ik… ik wil niet…’ mompelde hij zacht. Hij ging al veel te ver. Fay zou bij hem weggaan. Dat mocht niet, dat mocht echt niet. Het moest juist beter gaan, niet slechter.

Fay Fuego

"Oh god... Wat nu als..." Ze bedacht in haar hoofd wat ze met Stephen konden doen, waarschijnlijk ongeveer hetzelfde als wat ze Nathan met haar lieten doen.
Ze rende daarna de deur uit en sloeg die achter haar dicht, ze had niet eens de tijd om Nathan gedag te zeggen, ze stormde de kamer van Lucius in en trok Feline van Stephen af.
"Jij vuile slet!" Siste ze nu kwaad, ze greep naar haar keel en haar blik was woedend.
"Jullie spelen een gemeen spelletje hier, maar jij doet niet meer mee. Doen alsof je bang bent, pff, stomme trut." Sprak Fay buiten zinnen van woede. De hand om de hals van Feline werd heter en haar blik werd steeds angstiger, het zweet brak haar uit.

Koning Stephen Lahero

Hij had het gevoel dat hij precies ging doen wat ze wilde, maar opeens vloog de deur open. Fay trok de vrouw van hem af en hij haalde aardig opgelucht adem. Meteen leek hij wat helderder te worden, alsof hij weer meer na kon denken. Dat voelde beter. Hij zag wat Fay deed, daardoor ademde hij diep in en pakte hij haar handen vast, hij maakte haar greep los. ‘Niet doen, het is het niet waard. Echt niet..’ zei hij zacht. ‘Het is ook niet eens echt haar schuld, waarschijnlijk wordt ze flink betaald. Je zou je schuldig voelen, je moet het niet doen ,Fay, echt niet,’ zei hij zacht. Aan zijn stem was te horen dat hij te veel gedronken had, maar hij bedoelde dit alleen maar goed. Daarna pakte hij Fay vast en hield hij haar stevig in zijn armen.

Fay Fuego

Haar greep werd losgemaakt door Stephen, ze moest het niet doen, want het was het niet waar, het was ook niet echt de schuld van het meisje, waarschijnlijk werd ze flink betaald en ze zou zich er schuldig door voelen. Met trillende handen liet ze los en ze keek Stephen aan. Ze werd in zijn armen getrokken en ze hield hem stevig vast.
"Ik wil dit niet... ik heb er genoeg van." Sprak ze met een trillende stem tegen hem en de tranen gleden langzaam over haar wangen.
"Waarom mogen we niet gewoon samen zijn? Wat is het probleem... ik voel me vreselijk." Fluisterde ze. Feline was inmiddels gevlucht en zocht nu naar Lucius.

Koning Stephen Lahero


'Ik heb er ook genoeg van...' Zei hij zacht. Dit sloopte hun helemaal, dat was niet de bedoeling. Het maakte alles kapot. 'Ik ga met Lucius en Aurora praten. Als ze hier niet mee ophouden kan ik niet anders dan ze wegsturen. Ze moeten inzien dat ik al een leven heb, dat ik gelukkig ben met jou en dat ik dat ook zal blijven. Ik zal altijd voor jou kiezen, wat ze ook doen, wat ze ook proberen...' Zei hij zacht tegen haar. Hij drukte zacht zijn lippen op die van haar en hij zoende haar. Het was heel voorzichtig, maar wel vol gevoel. 


Lucius Legos


Hij was weggegaan zodra Feline zich op Stephen was gaan richten en na een tijde kwam hij haar tegen in de gang. Hij kon al meteen zien dat het niet volgens plan was gegaan. Ze had rode striemen in haar nek. 'Wat is er gebeurd?' Vroeg hij dus ook meteen. Had Stephen dat gedaan? Dat kon hij zich maar moeilijk voorstellen. 

Fay Fuego

Stephen was het met haar eens, hij had er ook genoeg van. Hij ging met Lucius en Aurora praten, als ze hier niet mee ophielden, moest hij ze terug sturen. Ze moesten inzien dat hij gelukkig was met haar en dat ook zal blijven, hij zei dat hij altijd voor haar koos, wat ze ook deden. Dat maakte haar weer wat gelukkiger en ze zoende hem iets gretig terug.
"Sorry... ze probeerden hetzelfde met mij en Aurora heeft Nathan om de tuin geleid, hij heeft me een paar keer gezoend." Vertelde ze hem eerlijk.


Feline Siera

Ze had gewoon moeite met haar ademhaling, ze was hees en schor en kwam Lucius gelukkig op de gang al tegen, hij vroeg haar wat er gebeurd was.
"Fay." Sprak ze zacht en ze hield haar handen bij haar hals, ze had allemaal brandblaren en het was wat opgezet.

Koning Stephen Lahero


Hij werd gretig door haar gezoend en daarna bood ze haar excuses aan. Nathan had haar een paar keer gezoend. Ze hadden hetzelfde probeert als met hem. Hij zuchtte zacht, dit ging echt veel te ver. Hij nam het haar niet kwalijk, hij begreep het wel. 'Arme Nathan,' zei hij dus met een glimlachje op zijn gezicht tegen haar. 'Wij hebben tenminste elkaar nog...' Zei hij daarna. Hij zoende haar weer en hij trok haar dichter tegen zijn lichaam aan. 'Laten we naar onze kamer gaan, ik blijf hier liever niet nog langer...' Zei hij tegen haar. 


Lucius Legos


Hij bekeek haar nek even, de blaren stonden op haar huid. 'Daar moet even naar gekeken worden...' Zei hij. Hij liet door een wachter Aurora halen. Aurora was veel beter in dit soort dingen. Hij helemaal niet, hij was totaal niet zorgzaam, zeker niet bij iemand anders dan Aurora. Hij nam haar wel mee een lege kamer in, zodat ze kon zitten. 

Fay Fuego

Hij zei wat over Nathan met een glimlachje op zijn gezicht. Zij hadden tenminste elkaar nog. Ze knikte, daar had hij wel gelijk in. Ze werd weer even tussendoor gezoend door hem en ze voelde het verlangen in haar lichaam.
"Ja, laten we dat maar doen, anders wordt ik echt gek, Stephen." Ze ging naar zijn slaapkamer toe en hield zijn hand stevig vast. Eenmaal daar sloeg ze de deur achter hem dicht en duwde hem zachtjes tegen de muur aan. Ze streelde langs zijn gezicht en keek hem vol verlangen aan.


Feline Siera

Volgens Lucius moest ernaar gekeken worden, hij liet daardoor zijn vrouw halen. ze ging zitten op een stoel in een lege kamer en probeerde haar nek zo min mogelijk te bewegen. Aurora kwam al snel en zodra ze Feline zag, wist ze meteen dat het niet gelukt was.
"Verdorie." Mompelde ze. Haar vriendin haalde haar schouders even op en zei schor dat ze het echt geprobeerd had. Aurora hielp haar zoveel mogelijk en praatte wat met haar.

Koning Stephen Lahero


Ze wilde dat inderdaad maar doen, anders werd ze echt gek. Hij wist het, maar toch voelde hij zich wel wat gespannen. Hij liet zich meenemen, eenmaal in hun kamer werd hij tegen de muur aan gedrukt. Hij zag haar verlangende blik, waardoor hij even grijnsde. Hij merkte aan zichzelf dat hij het minder moeilijk vond, misschien wel door de wijn. Hij wist het niet, maar het voelde wel heel erg fijn. Hij zoende haar, het was aardig gretig. De acties van Feline hadden hem dus niet niks gelaten. Zijn handen gleden over haar lichaam heen, zijn aanraking was ijskoud. 

Fay Fuego

Ze werd zelfs gretig door hem terug gezoend, ze verbaasde zich hier zelfs over, maar echt heel erg lang dacht ze er niet over na, ze zoende hem net zo gretig terug en streek over zijn lichaam en door zijn haren heen. Ze drukte haar lichaam helemaal tegen hem aan en kreunde af en toe zachtjes. Ze begon daarna gehaast aan zijn blouse te frunniken om hem uit te trekken.

Koning Stephen Lahero

Hij werd heel gretig teruggezoend en hij voelde haar handen over zijn lichaam gaan, daarna door zijn haren heen. Meteen voelde hij ook haar warme lichaam tegen hem aan, het voelde heerlijk vertrouwd. Hij had liever Fay, hij vond het beter dan wie dan ook. Fay was gewoon heerlijk, die kende hem ondertussen helemaal. Hij grijnsde doordat ze met zijn kleding bezig was, maar dat juist niet lukte doordat ze zo gehaast was. Hij trok in één beweging zijn overhemd over zijn hoofd uit, hij gooide het ding aan de kant en hij trok haar weer naar zich toe.

Lucius Legos

Hij keek toe hoe Aurora Feline hielp, hij vond het ook niet echt leuk, maar hij was blij dat ze nog wel leefde. Dat die Fay haar niet afgemaakt had. Nu alleen nog maar meer wilde hij dat het vrouwtje op zou rotten. Misschien moest hij er maar echt persoonlijk voor zorgen, maar dan zou hij afgemaakt worden door Stephen, waarschijnlijk. Hij snapte echt niet dat die man zo veel in haar zag. Het was allemaal bijna gelukt. Als Stephen nog langer bij Feline geweest was, was het waarschijnlijk gewoon gelukt. Maar die Fay had alles moeten verkloten.

Koning Jay Fullbright

Ze zei zacht dat dit heel erg fijn was, daardoor glimlachte hij. ‘Gelukkig maar, meer kan ik voorlopig niet, ben ik bang…’ zei hij heel zacht. Hij ademde diep in en uit, de pijn was alweer bijna ondragelijk. ‘Ik hou dit niet vol….’ Fluisterde hij, zijn stem trilde. Hij was niet echt een aansteller, hij had ongelofelijk veel pijn. Hij was ook hartstikke bleek en in zijn ogen was de onrust en pijn te zien. ‘Hoe vaak mag ik dat drankje hebben?’ vroeg hij zacht. Hij zou dan wel de hele tijd in slaap zakken, maar dat was nog minder erg.

Fay Fuego

Hij trok in een beweging zijn overhemd uit, waardoor ze haar schouders even ophaalde. “Oké, zo kan het dus ook.” Lachte ze nu. Ze werd weer tegen hem aangetrokken, maar ze nam hem bij zijn polsen beet en liep achteruit, haar blik liet de zijne niet los en wanneer ze hun bed bereikt hadden, liet ze zich achterover erop vallen en keek ze hem wat uitdagend aan.



Aurora Legos

Het ging op zich nog best wel goed met de wonden van Feline, al zal ze er waarschijnlijk wel littekens aan over houden. Ze keek nu op naar Lucius.
“Fay is te slim, je moet iets beters verzinnen, Lucius, misschien haar pijn doen, haar krenken.” Vertelde ze aan hem, daarna begon ze weer met Feline te praten, gewoon, wat vrouwen dingetjes.


Koningin Esmeralda Fullbright

Meer kon hij voorlopig niet. “Dat is niet erg... echt niet.” Fluisterde ze zachtjes. Hij zei daarna dat hij dit niet volhield, waardoor ze even slikte en knikte. Hij wilde weten hoe vaak hij het drankje mocht hebben.
“Het heeft geen limiet omdat ik de plant gekookt heb, als ik hem rauw aan je had gegeven, had je niet meer dan een blaadje per dag gemogen, zo is het effect iets minder, maar het werkt efficiënter.” Vertelde ze aan hem.
“Als ik het kasteel een brief stuur, kunnen ze wel gewone pijnstillers brengen, denk ik.” Opperde ze nu. Ze maakte weer wat van het drankje klaar en gaf het aan hem.

Koning Stephen Lahero

‘Al vind ik het normaal gesproken best aantrekkelijk als je mijn overhemd knoopje voor knoopje losmaakt hoor…’ zei hij plagend tegen haar, al was het wel zo. Normaal gesproken vond hij dat heerlijk, maar nu wilde hij dit gewoon zo snel mogelijk. Hij was nu ook niet zo bang en gespannen, daarom wilde hij het juist nu zo snel mogelijk doen. Zijn polsen werden vastgepakt en hij werd meegenomen naar het bed, ze liet zich achterover vallen en hij keek haar grijnzend aan. ‘Vind je het niet een beetje zielig voor Nathan? Of zou hij al een vrouwtje geronseld hebben?’ vroeg hij aan haar. Hij dook daarna op haar en hij zoende haar meteen weer, hij streelde zacht met zijn vingers langs haar hals.

Lucius Legos

Hij zuchtte zacht. ‘Het is nog niet zo makkelijk als ik gedacht had… blijkbaar zijn ze meer aan elkaar gehecht dat ik verwachtte.’ Gaf hij toe. Hij vond het vervelend, maar misschien had Aurora wel gelijk. Hij wist gewoon niet hoe hij dat moest doen. Hij kende Fay niet goed genoeg en hij zou bij haar niet de kans krijgen om haar beter te leren kennen. Hij wist wel dat hij ver kon gaan, Fay zou hem niet zo snel echt iets aandoen en hij hoefde niet te vrezen voor zijn leven.

Koning Jay Fullbright

Hij sloot zijn ogen even, hij baalde zo erg van alles. Ze vond het gelukkig niet erg, daardoor glimlachte hij een beetje. Het was wel een beetje een opluchting, hij wilde gewoon graag dat ze zich goed voelde. Ze vertelde over de plant en hij was blij om te horen dat hij het gewoon zo kon drinken, dat was het belangrijkste. Hij had het nu gewoon heel erg nodig. Hij had het gevoel dat de pijn anders nog erger werd en hij kon dan niet stil blijven liggen, juist omdat het zo veel pijn deed. ‘Hm, die pijnstillers werken vast voor geen meter… dan heb ik liever dat van jou..’ zei hij zacht. Hij vertrouwde echt enorm op haar.

Fay Fuego

"Weet je wat ik heel aantrekkelijk vind? Jij." Sprak ze plagend en uitdagend tegen hem. Wanneer ze eenmaal lag, vroeg hij of ze het nu niet zielig vond voor Nathan.
"Wil je soms dat ik nu in zijn armen ren? Nathan redt zich wel, maak je maar geen zorgen." Sprak ze ontspannen tegen hem en ze trok hem naar haar toe en zoende hem heftig

Koning Stephen Lahero

‘Oh, ik vind jou ook heel erg aantrekkelijk,’ zei hij tegen haar. Hij vond haar echt heel erg aantrekkelijk, waarschijnlijk meer dan dat ze zelf dacht. ‘Nee, ik wil niet dat je in zijn armen gaat rennen. Ik heb je liever in mijn eigen armen. Ik weet wel dat Nathan zich redt, misschien komt het wel omdat ik er van baal dat hij meegetrokken wordt in onze problemen. We gaan straks wel even met hem praten…’ zei hij tegen haar, daarna drukte hij zijn lippen in haar hals en zoende hij haar even. Hij ging met zijn handen naar haar jurk en hij trok haar iets overeind zodat hij die uit kon trekken.

Fay Fuego

"Hmm... ik ben ook veel en veel liever bij jou." Kreunde ze zacht. "We praten straks wel met hem, nu eerst dit, dit doe ik veel liever." Glimlachte ze hem toe, zodra het duidelijk werd dat hij haar jurk uit wilde hebben, werkte ze mee zodat die al heel snel uit was.
Ze begon aan zijn broek en kuste zijn bovenlichaam

Koning Stephen Lahero

Ze maakte heel erg duidelijk dat ze het nu alleen maar belangrijk vond om met hem te zijn en dat deed hem toch wel goed. ‘Ik doe het toch ook wel liever,’zei hij plagend tegen haar. Niet altijd, maar nu wel. Nu vond hij het heerlijk. Haar jurk was heel erg snel uit en hij liet zijn handen over haar lichaam heen. Ze maakte zijn broek los en hij voelde zijn lippen op haar huid. Hij kreunde zacht, hij vond het heerlijk. ‘Je bent langzaam,’ zei hij tegen haar, zijn stem klonk laag, maar wel plagend.

Fay Fuego

Hij plaagde haar dat ze langzaam was en ze liet een grom horen.
"Ik ben ongeduldig, weet je wel niet hoe lang ik hier op heb gewacht?" Vroeg ze hem nu net zo plagend. Zijn broek was uit en ze trok hem stevig tegen haar aan, ze kreunde en had haar ogen genietend gesloten.
"Oh, Stephen, ik ben zo gek op jou."

Koning Stephen Lahero

‘Volgens mij heb ik net zo lang gewacht, of niet soms?’vroeg hij plagend aan haar. Hij had er dan wel zelf voor gekozen, dat maakte het natuurlijk wel anders. ‘Voortaan weer elke dag dan?’vroeg hij nu aan haar. Ze had zijn broek uit en hij voelde haar lichaam weer tegen zich aan. ‘Ik ben ook gek op jou…’ fluisterde hij. Hij drukte haar zacht op het bed, daarna drong hij bij haar naar binnen. Het was allemaal nog aardig rustig, het kwam niet vaak voor dat hij zich helemaal liet gaan, ook al wist hij eigenlijk wel dat Fay dat juist leuk vond. Het was gewoon niet zoals hij was.

Fay Fuego

"Jij koos ervoor, ik werd gedwongen." Sprak ze net zo plagend terug en ze was behoorlijk vrolijk.
"Ja, elke dag, graag... oh ik vind het zo heerlijk." Vertelde ze hem kreunend. Hij duwde haar achterover en drong bij haar naar binnen. Ze zette haar nagels in zijn rug.
Haar lippen gingen over zijn borst en langs zijn hals.

Koning Stephen Lahero

Ze werd gedwongen, hij koos er voor. ‘Nou, je hebt het overleefd hoor, al is het misschien met moeite,’ zei hij plagend tegen haar. Hij wist wel dat ze het moeilijk vond, misschien moest hij daar toch meer rekening mee houden. Hij wilde haar niet zo lang laten wachten, dan leek het alleen maar meer fout te gaan tussen hun. Ze wilde het graag elke dag, ze vond het zo heerlijk. Daardoor glimlachte hij, hij vond het geweldig om te horen. ‘Dan doen we dat gewoon weer. In ieder geval om de dag, oké?’ vroeg hij nu. Dat moest wel lukken. Het was misschien voor hem ook wel beter, anders werd de drempel alleen maar groter. Hij voelde haar nagels in zijn rug en hij kreunde diep. Haar lippen gleden over zijn huid heen en daardoor voerde hij het tempo iets op en zoende hij haar in haar hals.

Fay Fuego

"Stephen, het kostte me net echt heel erg veel moeite om Nathan van me af te houden." Vertelde ze hem nu zacht en doordringend en ze keek hem even aan. Hij wilde afspreken om het in ieder geval om de dag te doen, daardoor glimlachte ze gelukkig en knikte ze.
"Ja, graag. Dat lijkt me fijn." Zei ze en ze glimlachte weer breed naar hem. Hij verhoogde hun tempo en kreunend ging ze erin mee, het was allemaal zo heerlijk, ze raakte hem overal aan, ze was wild en heftig, ook heel erg heet, maar ze wist dat Stephen haar wel aankon.

Koning Stephen Lahero

‘Ik weet het Fay…’ zei hij zacht. Hij wist hoe moeilijk het voor haar geweest moest zijn, maar ook voor Nathan. ‘Het zal hopelijk nooit meer zo ver komen…’ zei hij tegen haar. Het leek haar heel erg fijn en daardoor glimlachte hij tevreden, hij was blij dat hij er voor kon zorgen dat ze gelukkig was. Ze was heel erg wild, heel heftig, maar hij vond het eigenlijk lekker. Dit had hij vroeger zo gemist en nu had hij het wel, al was het af en toe heel moeilijk voor hem. Het was heel wennen. Hij vond het nu in ieder geval echt geweldig. Hij voelde haar hitte, maar zo hielden ze elkaar wel in evenwicht. Hij bleef doorgaan, het was zo ontzettend heftig, maar daardoor ook heel erg lekker. Hij zoende haar weer en na een tijdje bereikte hij zijn hoogtepunt en liet hij zich langzaam naast haar neerzakken. ‘Ik hou zo veel van je,’ mompelde hij zacht.