Police Life

Katelynn Camryn Leighton

Rowan begon mee te helpen met opruimen en op zich schoot het al best op, maar het bleef een ravage omdat vele meubels ook gewoon kapot waren. Daar konden ze nu op het moment niets aan doen helaas. Katelynn pakte het kapotte schilderij weer op, keek er nog even naar maar stopte die toen ook in de vuilniszak. Er zat veel emotionele waarde aan, maar zo kapot had ze er ook niets meer aan. De vuilniszak zette ze weer aan de kant en toen keek ze naar Rowan, die antwoord gaf op haar vraag. Hij vertelde dat hij wat gedronken had met Steven toen hij klaar was geweest. Katelynn knikte langzaam. "Gezellig." Ze trok de gordijnen dicht en drukte de lampen aan. Vervolgens pakte Rowan haar vast en sloeg zijn armen om haar heen. Hij zei dat hij van haar hield. Daardoor glimlachte ze.
"Ik ook van jou," zei ze zachtjes terug. Hij stelde voor om morgen de rest op te ruimen en nu gewoon wat te drinken en een filmpje te kijken. "Ja, is goed," knikte Katelynn daarop. Ze had toch niet zoveel zin meer om op te ruimen, hoewel er nog genoeg moest gebeuren. Langzaam liet ze zich op de kapotte bank neerzakken en pakte het wijnglas aan dat Rowan haar aangaf. Ze nam een paar slokken en toen Rowan naast haar kwam zitten op de bank pakte ze zijn hand vast.
"We hoeven ons in ieder geval nooit echt te vervelen.." maakte Katelynn er een soort grapje van, hoewel de waterige glimlach op haar gezicht boekdelen sprak. Natuurlijk had zij ook liever dat ze gewoon een normaal leven konden leiden, zonder te veel stress en gevaar. Maar dat leek gewoon niet voor hun weggelegd te zijn. Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan dat ze ooit een relatie was begonnen met Martin. Hoe had ze zo stom kunnen zijn?

Rowan Rivers

Hij zorgde dat de tv aanstond met een filmpje op, omdat alle spullen met financiële waarde niet echt aangeraakt waren, kon dat nog gewoon. Daarna pakte hij zijn glas vast en ging hij naast Katelynn op de bank zitten. Door wat ze zei schudde hij zijn hoofd even. ‘Vervelen is ook echt niets,’ zei hij. ‘Maar dit is niet nodig, ik vind liever toch wat andere dingen om mij mee te vermaken. Zoals jij.’ zei hij tegen haar. Hij nam een slok van de sterke drank en hij sloeg zijn arm om haar schouders heen. Hij was blij dat hij haar had, maar hij zou willen dat ze konden leven zonder al het gedoe. Zonder de constante angst, zonder het altijd over de schouder kijken. Dat ging alleen niet en misschien ging het wel nooit. Hij drukte nu zijn lippen zacht in haar hals en hij gleed met zijn vingers over haar rug. Dit was voor hem ook een beetje de manier om afleiding te zoeken van alles. Zo werkte het altijd al voor hem, het zorgde ervoor dat hij niet echt na hoefde te denken. 'Morgen na het werken ruim ik hier alles op, als we dan wat nieuwe spullen kopen is het alsof er niets gebeurd is.' zei hij zachtjes, mompelend. Hij wist dat het niet echt zo zou zijn, maar het zou beter zijn dan dit.

Katelynn Camryn Leighton

Af en toe keek ze even naar de televisie, die nog wel helemaal intact was en waarop zich nu een film afspeelde. Echt de film volgen deed ze niet, daarvoor had ze haar hoofd er niet genoeg bij.
Rowan zei dat vervelen inderdaad ook echt niets was, maar hij vermaakte zich liever met andere dingen, zoals met haar. Daardoor moest Katelynn weer even glimlachen. Ze kroop wat meer tegen hem aan en nam nog wat slokken van haar wijn. Het smaakte goed, zeer goed.
Rowan drukte zijn lippen in haar hals en ze voelde zijn vingers over haar rug glijden. Een aangename rilling trok nu over haar rug. Hij zei dat hij morgen na het werk alles wel zou opruimen. Als ze dan nieuwe spullen zouden kopen zou het er weer uitzien alsof er niets gebeurd was. Katelynn knikte kort, maar besloot het onderwerp te laten rusten. Ze gooide de laatste slokken wijn achterover, zette het glas even opzij en leunde toen weer meer richting Rowan. Ze pakte met beide handen zijn gezicht vast en begon hem toen rustig en intens te zoenen.

Rowan Rivers

Het was stil, ze reageerde niet in woorden op hem, maar dat vond hij niet erg. Hij hield wel van stilte. Het was een soort van rust. Hij zag dat ze een paar slokken van de wijn dronk en hij nam zelf ook een slokje, maar hij deed het rustig aan. Hij wilde niet te ver gaan, zeker niet. Ze knikte, gooide haar wijn achterover en daarna zette ze het glas weg. Hij volgde haar bewegingen met zijn ogen, ze pakte hem vast en hij werd meteen door haar gezoend. Hij ging er maar al te graag in mee en hij zette nu zelf ook zijn glas weg. Hij streek langs haar wang en hij legde zijn hand daarna in haar hals, zo hield hij haar heel dicht bij zich. Langzaam maar krachtig liet hij zijn andere hand over haar lichaam heen glijden, onder haar kleding door. Katelynn was echt een enorm aantrekkelijke vrouw, dat had hij al gevonden vanaf het eerste moment dat hij haar zag en dat was gelukkig nooit veranderd.

Katelynn Camryn Leighton

Ze genoot van de aanrakingen en de zoen werd wat heftiger. Voor even leek ze in een andere wereld, een wereld waar alleen Rowan en zij bestonden en waarin hun niets kon gebeuren. Het voelde veilig en geborgen.
Haar handen gingen onder zijn shirt terwijl ze geen moment stopte met zoenen. Ze streelde zijn borstkas en klom langzaam bij hem op schoot. Ze kon echt niet omschrijven hoeveel ze van hem hield, zoveel had ze nog nooit voor een man gevoeld.

Rowan Rivers

De zoen werd heftiger, hij voelde de warme handen van Katelynn onder zijn shirt en automatisch spande hij zijn spieren wat aan. Ze kwam bij hem op schoot zitten, waardoor hij even grijnsde, maar daarna was hij alweer meteen afgeleid. Het was heerlijk om even niets te denken, behalve aan wat er nu gebeurde. Hij liet zijn handen nu naar haar heupen glijden en zijn lippen gleden af naar haar hals. Hij zoende haar daar eerst zachtjes, maar al snel werd hij wat heftiger. Daarna zoog hij even op haar huid, om haar vervolgens grijnzend aan te kijken. Hij liet zijn handen weer over haar lichaam glijden en daarna begon hij haar kleding los te maken. De film stond aan op de achtergrond, maar hij had er eigenlijk nog niet eens een seconde naar gekeken, Katelynn was ook veel interessanter. Zijn handen gleden nu over haar huid heen en hij tilde haar simpel op en hij legde haar op de bank neer, daarna boog hij over haar heen en zoende hij haar weer.

Katelynn Camryn Leighton

Ze kwam echt in een soort roes terecht, lichtelijk afwezig en slechts op één ding gefocust: Rowan. Ze voelde zijn handen langs haar lichaam gaan en merkte even later dat hij ook haar kleding los aan het maken was. Ze liet hem zijn gang gaan en ging druk door met zoenen. Alleen toen hij haar optilde en haar neerlegde op de bank staakte de zoen even, maar Rowan boog al gauw weer over haar heen waardoor de zoen weer verder ging.
Katelynn sloot haar ogen even voor een moment en genoot. Toen ze haar ogen weer opende begon ze zijn blouse open te maken en liet ze haar handen weer over zijn lichaam glijden.

Rowan Rivers

Hij voelde nu de handen van Katelynn over zijn lichaam heen glijden en ze maakte zijn kleding los. Hij vond elke aanraking heerlijk, hij genoot er echt van. Zodra ze zijn kleding los had gooide hij alles aan de kant en pakte hij haar vast. Hij drukte zijn lippen op haar schouder en hij liet zijn blik even over haar heen glijden, ze zag er echt prachtig uit. Hij wist dat hij niet de enige was die dat vond, op het bureau werd er vaak genoeg over haar gepraat, al was dat minder nu steeds meer mensen wisten dat hij een relatie met haar had. Nog steeds werd er over haar gepraat, maar nu wat minder als hij er bij was. Misschien ook verstandig, want hij was veel te jaloers. Hij liet zijn vingers over haar buik glijden en hij zoende haar meteen weer, daarna drong hij al bij haar naar binnen. Hij bleef toch wat ongeduldig, al wist Katelynn er wel voor te zorgen dat hij wat meer de tijd nam voor alles. Dat lukte hem alleen niet echt altijd, zeker niet na vandaag. Hij was dus ook best wel heftig en hij gebruikte aardig wat kracht.

Katelynn Camryn Leighton

Ze bleef Rowan strelen met haar handen, over zijn gezicht en over zijn borstkas. De zoen werd weer even onderbroken en Katelynn keek Rowan uitdagend aan. Toen hij zijn lippen weer op die van haar drukte begonnen ze weer te zoenen en Katelynn kreunde even gedempt toen hij bij haar naar binnen drong. Een siddering ging door haar lichaam en ze begon wat heftiger te zoenen. Haar handen legde ze om zijn nek en verder gaf ze zich volledig aan hem over.

Rowan Rivers

Hij vond het heerlijk zo, hier kon hij echt flink van genieten. Hij probeerde zichzelf een beetje rustig te houden, maar onbewust werd hij steeds heftiger en raakte hij haar elke keer wat ruwer aan. Zijn vingers lieten rode plekken achter op haar huid, maar Katelynn leek er tot nu toe geen last van te hebben. Meestal kon ze hem ook heel erg goed aan. Hij beet nu zachtjes in haar hals, zijn tanden gleden over haar huid heen en daarna zoog hij weer even. Hij drukte haar iets verder in de bank en hij bleef zo doorgaan, al werd hij steeds iets heftiger tot hij zijn hoogtepunt bereikte. Toen pas werd zijn hartslag weer wat kalmer en ontspande hij ook meer. Hij streek langs de plekken in haar hals en hij zoende haar daarna ook weer.

Katelynn Camryn Leighton

Rowan werd wel steeds wat ruwer, maar zo lang hij niet té ruw werd vond ze het oké. En het lag ook aan haar zelf, de ene keer vond ze het wel goed maar de andere keer was haar grens sneller overschreden. Maar daar was ze altijd wel duidelijk in.
Het duurde niet heel lang voordat Rowan zijn hoogtepunt bereikte, en vlak daarna kwam ook haar hoogtepunt. Ze liet haar hoofd naar achteren zakken en op de bank rusten terwijl ze haar ogen sloot. Zachtjes en uit totale ontspanning zuchtte ze even, waarna ze haar ogen weer opende en Rowan aankeek. Ze stak haar hand uit en streelde zachtjes en teder langs zijn kaaklijn.
"Wij kunnen iedereen aan, samen," glimlachte ze hem zacht en bemoedigend toe. Ze wilde hem laten weten dat zij ook niet zo gauw klein te krijgen was.

Rowan Rivers

Hij voelde de vingers van Katelynn langs zijn kaak glijden en door wat ze zei glimlachte hij even oprecht. 'Ja, je hebt gelijk... Dat kunnen wij zeker.' Zei hij. Dit was ook waarom Katelynn zo veel invloed op hem had, ze was echt positief ingesteld. Natuurlijk kon dat niet altijd, maar meestal zorgde ze er wel voor dat iets een positieve benadering kreeg. Dat was fijn, dat had hij namelijk zelf ook echt nodig. Hij gaf haar nog een kusje en daarna ging hij weer wat meer rechtop zitten. Zijn blik gleed weer over haar heen, hij kon wat plekken op haar huid zien, maar het was niet zo heel erg en eigenlijk vond hij het zelf alleen maar heel aantrekkelijk.  'Doe maar weer snel wat kleding aan, anders kan ik echt niet van je af blijven.' Zei hij plagend, al zat er duidelijk een kern van waarheid in. Hij had toch nooit genoeg en Katelynn was bloedmooi. Hij maakte zijn broek weer dicht en hij streek met zijn vingers langs haar lippen met een grijnsje op zijn gezicht, daarna zoende hij haar meteen weer. 'Zo maar naar boven toe?' Stelde hij daarna voor.

Katelynn Camryn Leighton

Die nacht had ze niet heel goed geslapen, op zich was ze wel vroeg in slaap gevallen maar ze was ‘s nachts erg vaak wakker geworden. Toen hij wekker uiteindelijk ging wist ze met moeite uit bed te komen en stapte ze onder de douche. Daarna kleedde ze zich aan, deed ze haar make-up en ging beneden ontbijten terwijl ze op haar mobiel het nieuws een beetje doornam.
Rond een uur of zeven liep ze nog een kort rondje met de hondjes door het park, waarna ze de hondjes weer thuisbracht en toen in de auto stapte en richting haar werk vertrok.

Rowan Rivers

Katelynn was al weg toen hij opstond. Meestal was hij net iets later of werd hij wakker omdat ze uit bed ging, maar nu blijkbaar niet. Nu moest hij zich haasten om op tijd te komen. Hij wist ook hoe dat kwam, ze hadden allebei niet zo heel erg goed geslapen en het was na al het gedoe ook laat geworden. Hij had gedroomd over vroeger en daardoor was hij nu wat moe. Hij was het duidelijk ook niet meer gewend om sterke drank te drinken, al was het niet eens zo veel. Zijn hoofd bonkte lichtjes. Hij trok gehaast zijn kleding aan, pakte zijn spullen en vertrok daarna naar het bureau. Hij reed veel te hard, maar dat moest maar even. Niet veel later liep hij naar binnen toe. Hij pakte een bekertje koffie, dat kon hij wel gebruiken. Hij probeerde alles wat er gebeurd was uit zijn hoofd te bannen zodat hij zich kon concentreren op werk. Van zijn bureau pakte hij een stapel dossiers, hij had in ieder geval genoeg te doen om zich niet te vervelen. Hij bladerde het allemaal een beetje door, maar daarna zuchtte hij zacht. Hij opende zijn laptop en hij schoof de dossiers aan de kant. Daarna belde hij een paar collega's op, eigenlijk vooral van vroeger. Mensen die hij wat meer vertrouwde. Hij wilde meer informatie over Martin, al wist hij niet of hij er iets mee op zou schieten. Hij wilde gewoon zo veel mogelijk weten. Daarna belde hij weer wat mensen af om te zoeken naar bendeleden. Hij wilde gewoon alles duidelijk hebben, hij wilde niet wachten tot het weer helemaal fout zou gaan, al wist hij ontzettend goed dat dit niet aan hem was. Hij moest het uit handen geven, maar dan had hij geen vertrouwen dat het goed gedaan werd. Uiteindelijk had hij iets meer info. Niet over Martin, maar hij hoopte dat het nog kwam. Als die gast vrij rond liep op straat was het de eerste die een bezoekje zou krijgen. Hij had nu alleen wat vage info over bendeleden, hij stopte de aanrakingen in zijn broekzak en hij leunde wat achterover. De dossiers lagen aan de andere kant van zijn bureau en hij klapte zijn laptop dicht. Steven had vrij duidelijk gezegd dat er hard gewerkt moest worden omdat er veel te doen was, maar hij zou het wel een keer inhalen. Hij kwam overeind en hij pakte zijn autosleutels mee.

Katelynn Camryn Leighton

Hoewel ze probeerde te doen alsof er niets aan de hand was, had ze haar hoofd er toch niet helemaal bij. Gelukkig had ze geen belangrijke zaken vandaag, alleen wat afspraken met hoofdinspecteurs en wat papierwerk wat nog afgehandeld moest worden.
Rond een uur of twee vond ze het wel welletjes geweest en verliet ze het gerechtsgebouw. Dat was het voordeel aan haar werk, niemand hield haar tegen als ze wegging, ze had geen vaste werktijden, ze moest alleen zorgen dat alles gebeurde en als dat zo was, was het goed.
Toen ze naar haar auto liep zag ze iemand bij haar auto staan. Ze bleef zelf daardoor even staan en twijfelde kort of ze er wel heen moest lopen nu. Ze herkende de man zo op het eerste gezicht niet. Uiteindelijk besloot ze toch maar door te lopen; ze kon immers moeilijk overal bang van worden nu, ze moest ook gewoon nog kunnen leven.
“Aah Katelynn,” zei de man met een opgeluchte stem toen hij zag dat Katelynn op hem af kwam. Het leek alsof hij al lang stond te wachten. Nu herkende ze hem wel, hij was altijd de beste vriend geweest van Martin. Daardoor spande ze zich wat meer aan en was ze extra op haar hoede.
“Nodin, wat doe jij hier?” vroeg ze hem, lichtelijk vijandig. In haar hand had ze haar mobiel, klaar om alarm te slaan als dat nodig zou zijn.
“Rustig maar,” mompelde Nodin, die Katelynn haar gespannen houding blijkbaar opmerkte. “Ik wil je alleen waarschuwen. Gisteravond stond Martin ineens voor mijn deur. Ik had hem al bijna een jaar niet meer gezien of gesproken. Hij is echt gek geworden, Katelynn. Echt gestoord. En hij is allemaal gruwelijke plannen aan het bedenken. Vooral over jou. En hij meent het echt, ik hoorde het aan zijn stem. Iets in zijn hoofd is gesprongen of zo, ik herkende hem niet eens meer..” vertelde Nodin haar. Katelynn staarde hem aan, aan de ene kant blij dat ze nu bevestiging had dat het dus hoogst waarschijnlijk Martin wel was geweest de vorige dag. Maar aan de andere kant was ze bang, omdat dit bevestigde dat Martin weer op vrije voeten was en alles blijkbaar nog lang niet vergeten was. Juist het tegenovergestelde... Katelynn slikte even moeizaam en wist eigenlijk niet goed wat ze moest zeggen.
“Sorry, ik wilde je niet van slag maken, maar ik wilde je waarschuwen. Hij zei niet precies wanneer hij toe wilde slaan, maar liet duidelijk merken dat hij niet lang meer zou wachten.. Ik heb hem zijn huid volgescholden en mijn huis uit getrapt, ik weet niet waar hij nu is.. Maar ik wilde het je laten weten..”
Katelynn knikte kort en glimlachte waterig. “Ja.. Dankje. Goed dat je het zegt ja. Hij is inderdaad helemaal van het pad af.. Al een tijdje.”
Ze durfde niet goed te vragen of hij dan ook wist wat voor plannen Martin had. Aan de ene kant wilde ze dat namelijk niet eens weten.
Uiteindelijk wenste Nodin haar nog sterkte en succes en stapte hij in zijn eigen auto om vervolgens weg te rijden. Katelynn bleef nog even staan naast haar auto, afwezig voor haar uit starend, waarna ze ook instapte en richting de villa reed. Enigsinds gespannen, bang om iets aan te treffen. Al hoopte ze van niet.

Rowan Rivers

Hij wist dat hij thuis verder zou moeten zoeken, dat wilde hij allemaal niet hier doen. Hier werd er precies gecontroleerd wat hij op zocht en zou iedereen dat kunnen zien. Dat was een probleem, want hij vertrouwde niemand. Alleen Steven, als het hier om ging. Maar Steven moest volgens de regeltjes spelen, dus hield hij hem het liefst zo lang mogelijk buiten dingen die een beetje op de rand lagen. Zoals dit. Hij wilde niet dat zijn vriend gedwongen werd om keuzes te maken doordat hij hem dingen vertelde. Helemaal niet. Ook in de auto was hij constant in gesprek aan de telefoon. Hij had ontzettend veel contacten opgebouwd in de loop der jaren, er waren zo veel mensen die iets konden weten, maar het was nooit makkelijk om informatie te krijgen. Eenmaal thuis zag hij dat Katelynn er nog niet was, die zou straks wel komen. Hij gooide de autodeur met een klap dicht en hij bleef buiten staan bellen. Hij stak een sigaret op en hij wreef langs zijn voorhoofd, terwijl hij wat heen en weer liep. Hij hoorde aan het gepiep op zijn mobiel dat hij nu zelf door iemand gebeld werd, waardoor hij het gesprek wegklikte en de oproep opnam. Het was een oudcollega die wat dingen voor hem opgezocht had en hem nu kon vertellen dat hij Martin hoogstwaarschijnlijk op straat had zien lopen, op camera beelden. Hij wist het niet zeker. Rowan was er al bang voor geweest, dat van gisteren was geen bende actie. Dat was een Martin actie. Hij zuchtte zachtjes en hij nam een trekje van de sigaret, hoewel hij zich voorgenomen had om het pakje na gisteren weer weg te gooien. Hij had niet verwacht dat er ingebroken zou worden.

Katelynn Camryn Leighton

Ze merkte dat ze tijdens het autorijden haar hoofd er niet echt bij had, aangezien ze af en toe flink hard moest remmen voor situaties die ze normaal gesproken al lang gezien zou moeten hebben.
Eenmaal thuis aangekomen parkeerde ze haar autootje op de oprit en stapte ze uit. Toevallig kwam ook net de grote vrachtwagen aanrijden om de kapotte meubels op te halen. Katelynn begroette de mannen en liep samen met hun richting de voordeur, die afgeplakt was zodat er geen kou naar binnen kwam. Ze ontgrendelde de deur en liep naar binnen. De mannen volgden haar.

Rowan Rivers


Toen hij achter zich opeens beweging zag schrok hij een beetje. Het was Katelynn met wat mensen. Hij drukte meteen snel de sigaret uit, Katelynn was natuurlijk niet achterlijk, maar hij hield het liever voor zichzelf.  Hij wilde niet dat ze zijn stress zag. Hij stak even zijn hand op als begroeting en daarna concentreerde hij zich weer op het gesprek, want hij kreeg best wat nuttige informatie. Toen hij het gesprek afgerond had liep hij naar binnen toe. Hij gaf Katelynn nu een kusje. 'Bestellen we wat te eten zo?' Vroeg hij. Hij zag dat de mannen de spullen weghaalden en meteen ging zijn mobiel weer. Hij nam op en hij liep naar de keuken. Hij opende zijn laptop en hij ging naar zijn mail. Er stonden wat dingen in, wat adressen die hij langs wilde gaan om te controleren. Hij wist nu dat de kans groot was dat dit door Martin kwam, maar hij wilde het liefste die bende ook zo snel mogelijk uitschakelen.

Katelynn Camryn Leighton

Ze zag voordat ze naar binnen liep ook Rowan nog, die zijn hand even opstak. Hij leek echter te telefoneren dus liet ze hem maar even met rust. Ze begeleidde de mannen naar binnen en wees aan welke meubels weg konden. Al was dat ook al best duidelijk te zien natuurlijk. Toen de mannen aan de slag gingen kwam Rowan binnen en vroeg of ze straks wat te eten zouden bestellen.
"Ja, is goed," knikte Katelynn. Rowan zijn mobiel ging en hij liep weg terwijl hij opnam. Katelynn keek hem even na en keek daarna weer even toe hoe de mannen de meubels naar buiten droegen. Daarna liep ze zelf ook richting de keuken en vulde ze een glas met water. Ze nam een paar slokken en keek toen weer richting Rowan.
"Waar ben je mee bezig?" vroeg ze hem.

Rowan Rivers

Katelynn kwam nu naar hem toe en vroeg waar hij mee bezig was. Daardoor keek hij haar heel even aan. Hoe veel ging hij haar vertellen? Hij wist het niet. Hij wist niet wat verstandig was. Hij wilde haar nooit onnodig in gevaar brengen.  'Een zaak. Wat dingen uitzoeken daarvoor, ik moet mezelf wel bezig houden natuurlijk.' Zei hij met een grijns op zijn gezicht. Hij klapte nu zijn laptop dicht en hij zette haar tegen het aanrecht aan. Daarna drukte hij zijn lippen op die van haar. Zijn handen gleden naar haar heupen en hij zoende haar even uitgebreid, al hield hij wel redelijk snel weer op. Die mannen liepen ook nog rond. Hij liet zijn vingers wel even langs haar hals glijden en hij drukte daar kort een kusje. 'Ik denk dat ik morgen ook wat later thuis ben. Ik werk in de middag niet op het bureau, ik ga even bij wat mensen langs.' Zei hij tegen haar. Hij voelde zijn mobiel weer trillen, waarschijnlijk een mailtje. Dat bekeek hij straks wel. Hij pakte nu een glas en hij pakte de fles whisky van gisteren van het aanrecht. Hij gooide wat ijs en het glas en daarna vulde hij hem met drank. Hij nam een grote slok en hij keek met zijn heldere blauwe ogen doordringend naar Katelynn. 'Je ziet er goed uit." Zei hij daarna grijnzend.

Katelynn Camryn Leighton

Rowan keek haar even aan na haar vraag en naar haar zinnen duurde het net iets te lang voor hij antwoordde. Daardoor kreeg ze het idee dat hij dingen achter wilde houden voor haar, maar ze kon niet de energie vinden om er op in te gaan dus liet ze het voor nu maar even zo.
Rowan klapte nu zijn laptop dicht en duwde haar zachtjes tegen het aanrecht aan. Hij zoende haar even kort en ze voelde zijn handen langs haar heupen en later langs haar hals glijden. Daarna stopte hij weer even en zei hij dat hij morgen ook wat later thuis was, hij zou bij wat mensen langs gaan. Daarop knikte Katelynn weer even.
"Oké. Ik ben morgen wel vrij op tijd thuis maar ik denk dat ik dan maar even voor wat nieuwe meubels ga zorgen," liet ze weten. Ze haalde haar hand door haar haren, pakte het glas water weer vast en nam een paar slokken. Rowan begon weer aan de whisky. Hij zei dat ze er goed uit zag.
"Vandaag stond de beste vriend van Martin op de parkeerplaats bij het gerechtsgebouw mij op te wachten," sprak Katelynn nu ineens, vrij plotseling en zonder er verder nog omheen te draaien. Ze vond dat ze het moest delen. En het voelde fijner om er open over te zijn.

Rowan Rivers

Ze knikte en zei dat ze morgen wel vrij op tijd thuis was, ze ging dan voor wat nieuwe meubels zorgen. Hij knikte even, maar voelde zich lichtelijk schuldig dat hij haar dit alleen liet doen. Hij twijfelde daarom ook wat hij ging doen, misschien redde hij het wel om iets eerder terug te zijn. Hij wist nog niet hoe het allemaal ging lopen. Hij nam een slokje van de sterke drank en hij keek op door wat ze opeens zei. Plotseling, maar wel heel eerlijk. Eerlijker dan dat hij was op het moment. Hij schraapte zijn keel even en hij dacht na over zijn verwoording. 'Ik heb vandaag wat dingen nagekeken. Wat dingen onderzocht. Via via kreeg ik te horen dat hij ergens op straat op camerabeelden stond. Daarom was ik al bang dat Martin achter alles hier in huis zou zitten. Wat had die vriend te vertellen? Heeft hij je iets gedaan?' vroeg hij nu. Omdat Katelynn zo eerlijk was, merkte hij dat het beter was als hij dat ook was, waarschijnlijk. Toch vertelde hij niet meteen alles. Hij wilde eerst peilen wat ze vond. Hij gooide de drank achterover en hij zette het glas op het aanrecht neer.

Katelynn Camryn Leighton

Ze leunde tegen het aanrecht aan en keek hoe Rowan op haar woorden reageerde. Hij leek even na te moeten denken, en begon toen over dat hij vandaag wat dingen had nagekeken en onderzocht. Via via had hij te horen gekregen dat Martin op camerabeelden stond op straat. Hij was dus al bang geweest dat Martin erachter had gezeten.
"Ja, ik denk dat we dat nu wel met zekerheid kunnen zeggen, dat hij het was.." knikte Katelynn, haar blik niet bepaald vrolijk. Ooit had ze van die man gehouden. Ze kon het zich niet meer voorstellen. Hij was geschift..
"Nee, hij heeft mij niets aangedaan. Ik schrok eerst wel hoor, toen ik hem zag staan naast mijn auto. Maar hij wilde mij alleen waarschuwen. Martin was bij hem langs geweest en Nodin vertelde dat hij allemaal gruwelijke plannen had. Hij zei dat hij echt ontspoord was, volledig de weg kwijt. Nodin heeft hem de deur uit getrapt," vertelde ze alles wat ze wist.

Rowan Rivers

'Jeetje, dat is nogal wat. Wel attent dat hij het komt zeggen, misschien kunnen we met hem praten? Wellicht weet hij ons iets meer te vertellen dan hij jou net verteld heeft. Misschien heeft Martin hem iets verteld wat hij onbewust nog wel weet...' stelde hij voor. Hij wilde die Nodin wel ontmoeten, dat kon geen kwaad. Het liefste was hij perfect voorbereid op de confrontatie met Martin, want vroeg of laat ging het komen. Het liefste als ze ergens alleen waren, want Rowan zou niet voorzichtig met hem zijn. Hij schonk zijn glas weer vol en hij pakte haar hand vast. 'Je moet niet meteen in paniek raken, want dat is niet nodig. Er is geen directe dreiging, maar ik wil dat ook voorkomen. Daarom ben ik wat dingen aan het nalopen over die bende. Ik heb wat informatie gekregen hier en daar, ik hoop er voor te kunnen zorgen dat we er geen last meer van hebben, nooit meer.' zei hij tegen haar. Hij wilde nu ook gewoon zo eerlijk mogelijk zijn.

Katelynn Camryn Leighton

Rowan zei dat ze misschien wel met Nodin konden gaan praten, wellicht had hij nog meer te vertellen. Katelynn knikte kort. "Ja, dat zou kunnen, ik weet wel waar hij woont dus we kunnen er heen gaan." Vroeger was ze wel vaker bij Nodin thuis geweest samen met Martin. Hij woonde best in de buurt, ongeveer twintig minuutjes rijden met de auto.
Na een korte stilte vertelde Rowan dat hij ook wat dingen aan het nalopen was over die bende, hij hoopte ervoor te kunnen zorgen dat ze daar geen last meer van zouden hebben, nooit meer. Katelynn haalde diep adem, ietwat gespannen.
"Als je maar voorzichtig doet," sprak ze zachtjes tegen hem. Ze wist dat hij haar niet alles kon vertellen, dat wilde ze ook niet, want zij had in zekere mate toch de plicht dingen te melden of een draai te geven aan onderzoeken. Natuurlijk hield ze het tussen hun beide, maar als het uitkwam zou zij erop aangekeken worden en daarom vertelden ze vaak wel alles aan elkaar, maar niet altijd tot in de details.