Skyrim RPG

Koning Reagan Tridon

"Nooit!" Zei hij zijn vrined meteen wanneer hij lachend voorstelde dat het later misschien wel kon. Hij vertelde aan Serena dat hij inderdaad nogal snel beledigd was, maar hij kon van hem een hoop hebben. "Daarom zijn we ook al zo lang vrienden." Grijnsde hij vrolijk. Ze kregen weer wat te drinken en er werd aan Serena gevraagd of ze nog wat wilde drinken op het kasteel aangezien hij Thobias niet meer alleen zou laten. Hij grijnsde hierdoor eventjes, hij had wel gelijk daarin.
Serena aarzelde duidelijk en keek naar hem. "Ik zou het gezellig vinden." Sprak hij haar toe met een glimlachje.

Koning Thobias Hiddon

'Kom, ga gewoon met ons mee. Het is altijd vreselijk gezellig en er zijn daar nog wel meer mensen die het leuk vinden om wat te drinken, dan ben je tenminste niet meer helemaal alleen met ons,' zei hij grijnzend tegen haar. Ze knikte uiteindelijk wel en keek even om naar haar baas, die duidelijk gebaarde dat het prima was als ze weg ging. 'Nou, laten we maar gaan dan,' zei hij enthousiast. Destiney vond het vast ook gezellig en misschien wilde Gwynn ook wel wat met hun meedrinken. Het was voor hem ook iets veiliger om dat in het kasteel te doen, dan ging hij niet zo snel de fout in. Hij gaf de herbergier zijn geld en flink wat extra, daarna liep hij met Reagan en Serena naar buiten.

Koning Reagan Tridon

"Zeker, we gaan er een feestje van maken op het kasteel." Knikte Reagan vrolijk. Ze keek even naar haar baas, maar het leek goed te zijn en Thobias was behoorlijk enthousiast. Met een grijns liep hij met de twee naar buiten. Niet veel later werd Thobias vastgepakt en verscheen er iemand voor zijn neus die hem haast meteen zoende. Reagan keek verbaasd naar de vrouw en zag na een tijdje dat het Destiney was, waarschijnlijk waren die ook net op weg terug van een wandeling.

Koning Thobias Hiddon

Reagan was ook heel vrolijk en dat maakte hem blij, het was fijn om te merken. Hij werd uit het niets vastgepakt en gezoend, hij schrok zich helemaal kapot en eigenlijk wilde hij de vrouw van hem afduwen, tot hij doorhad dat het Destiney was. Hij gaf zich over aan de zoen en hij sloeg zijn armen om haar heen. Hij stopte de zoen en hij glimlachte naar haar, daarna zag hij ook Gwynn en David. Hij keek even naar zijn zoon. 'Papa,' fluisterde de jongen en hij keek kort op naar Gwynn, die David wat meer naar haar toe trok en hem afleidde. Hij zag Serena wel even raar kijken, maar ze leek er gelukkig niet al te veel aandacht aan te besteden. 'Kom, we zijn net onderweg naar het kasteel.' zei hij.

Koningin Destiney Hiddon

Ze merkte heel goed dat hij zich verzette in het begin, maar daarna leek hij door te hebben dat zij het was. Ze keek hem met twinkelende ogen aan. "Je doet het geweldig." Fluisterde ze hem toe. Stiekem testte ze hem gewoon een beetje uit, maar ze vond het heel erg leuk dat hij er goed op reageerde, zoals ze wilde.
David noemde Thobias 'papa' daardoor keek ze naar de vrouw, ze herkende haar wel, het was Serena.
"Schattig, vind je niet? Thobias en Gwynn hebben samen de jongen gevonden, helemaal alleen. Nu denkt hij dat zij zijn vader en moeder zijn." Sprak ze met een grote glimlach en ze aaide even door de haren van David heen. Dat was waarschijnlijk wel de beste manier om ermee om te gaan. Dat het jongetje er niets aan kon doen.
Reagan glimlachte hierdoor, hij vond Destiney behoorlijk intelligent. Hij stelde Serena voor aan de jongen.

Koning Thobias Hiddon

Ze fluisterde dat hij het geweldig deed en hij grijnsde een beetje, hij was blij dat het hem ook echt lukte, zelfs nu hij wat gedronken had en toch wel uitgedaagd was. Zijn eerste reactie was dat het niet mocht, dat was goed. Dat had hij nooit echt zo gehad. Hij keek even naar Destiney en ze begon te vertellen, hij glimlachte naar haar, het was heel erg slim om dit zo te doen, want anders werd het heel moeilijk om het geheim te houden. 'Wat lief...' sprak Serena vertederd. Hij zag David even opkijken naar haar, maar daarna kroop hij weer tegen Gwynn aan, het waren nogal veel indrukken voor de jongen en hij leek ook heel moe te zijn.

Koningin Destiney Hiddon

Ze gaf Thobias een knipoog door zijn blik die hij haar gaf. Ze sloeg haar arm om hem heen en kroop dicht tegen hem aan met een vrolijke blik in haar ogen.
Serena vond het ook heel erg lief en Reagan knikte hierdoor eventjes. "Thobias kan best lief zijn." Plaagde hij eventjes. David keek alleen eventjes op, maar daarna kroop hij tegen Gwynn aan.
"Gelukkig put hij zoveel troost uit jou, Gwynn." Sprak Reagan haar zacht toe en hij glimlachte even naar haar.

Koning Thobias Hiddon

Hij hield Destiney nu ook stevig vast, hij was vreselijk blij met haar en ook heel erg verliefd. Hij merkte het steeds meer. 'Je hebt het aardig voor elkaar bij hem, geloof ik. Hij heeft zich nog nooit zo netjes gedragen in de herberg,' zei Serena, waardoor Thobias zijn hoofd schudde. Het was nog niet echt perfect, maar beter dan ooit. Hij werd weer geplaagd en hij grijnsde een beetje. David was echt heel erg gericht op Gwynn nu, maar die kende hij ook het beste. 'Hij is nu vooral heel moe, geloof ik,' zei ze zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Serena zei dat ze het aardig voor elkaar had bij Thobias, hij had zich nog nooit zo netjes gedragen. Daardoor drukte ze een kus op zijn wang, ze was heel erg trots. "Gelukkig maar. Ik ben ook heel erg gek op hem." Sprak ze met twinkelende ogen tegen hem. Thobias grijnsde door het geplaag en dat was leuk om te zien.
Reagan knikte even wanneer Gwynn aangaf dat hij heel erg moe was. "Logisch..." Klonk zijn stem zachtjes. Ze waren in het kasteel aangekomen.
"Welke zaal wilde je gebruiken, Thobias?" Vroeg Reagan nu aan zijn vriend.

Koning Thobias Hiddon

Destiney zei dat ze gek op hem was en hij kreeg een kusje op zijn wang, waardoor hij haar vol geluk aankeek. Hij voelde zich echt helemaal geweldig nu. Eenmaal in het kasteel vroeg Reagan welke zaal hij wilde en hij trok een deur open. Het was een gezellige en vrij kleine zaal, maar hij vond dit altijd wel leuk, zeker als het niet al te druk was. Gwynn gaf aan dat ze even David naar bed ging brengen en hij greep Destiney vast en hij zoende haar even.

Koningin Destiney Hiddon

Hij keek echt heel erg gelukkig uit zijn ogen en dat vond ze echt zo leuk om te zien. Thobias trok een deur open naar een gezellige en kleine zaal en Gwynn zei dat ze David naar bed ging brengen.
"Welterusten, David." Glimlachte ze het jongetje toe. Daarna werd ze vastgegrepen door Thobias en gezoend. Ze zoende hem liefdevol terug en hoorde Reagan achter hun zijn keel schrapen.
"Nou, Serena, zullen wij dan maar vast een drankje pakken?" Vroeg hij met een grijns aan haar.

Serena Lomaz

Ze schudde haar hoofd toen ze Thobias zo met Destiney zag zoenen, maar ze leken elkaar wel echt heel erg leuk te vinden. Dat was een goed teken. Hij zag er vreselijk gelukkig uit zo, dat was leuk om te zien. Reagan schraapte zijn keel en daardoor grijnsde ze een beetje, ze zag Thobias opkijken en daarna Destiney nog intenser zoenen, nu gleden zelfs zijn handen over haar lichaam heen. 'Ja, laten we dat maar doen,' zei ze hoofdschuddend tegen Reagan, met een grijnsje op haar gezicht.

Koning Reagan Tridon

Hij had het kunnen verwachten, Thobias werd zelfs nog heftiger door dat hij zijn keel schraapte. Serena zei hoofdschuddend dat ze het maar moesten gaan doen. "Anders wordt hij toch steeds erger, hij vindt het leuk als mensen kijken." Grinnikte hij. Hij schonk voor haar en voor zichzelf een glaasje wijn in en gaf het glas aan. Hij nam plaats op de bank en glimlachte eventjes.

Serena Lomaz

Door wat Reagan zei staarde ze hem even aan. 'Echt? Wat vind hij daar nou weer leuk aan?' vroeg ze zacht aan hem. Dat kon ze echt niet begrijpen, ze zou zich waarschijnlijk helemaal kapot schamen. Thobias vond het duidelijk echt geweldig, maar zo had iedereen waarschijnlijk wel wat. Ze kreeg wijn van Reagan en ze ging bij hem zitten. 'Bedankt,' zei ze zacht tegen hem, daarna nam ze een slokje. 'Hoe lang blijf je nog?' vroeg ze, ze was wel benieuwd of het echt nog een tijdje was of nog maar een paar dagen.

Koning Reagan Tridon

"Dat zou ik niet weten." Grinnikte hij zachtjes. "Thobias is zo anders, hij heeft wel meer van die rare dingen." Hij sprak nu wat harder zodat zijn vriend het wel gewoon kon horen. Serena kwam bij hem op de bank zitten en vroeg aan hem hoe lang hij nog zou blijven.
"Nog wel een tijdje, ik vind het hier fijn en thuis gaat het allemaal goed tot nu toe." Knikte hij haar toe. "Ik hoorde dat je sinds kort ook op het kasteel werkt, bevalt dat?" Vroeg hij haar nu glimlachend.

Serena Lomaz

Hij zei dat hij het niet zou weten en daarna zei hij wat harder dat Thobias wel meer van die rare dingen had. Ze zag dat Thobias nu Destiney los liet en haar hand pakte, hij nam haar mee naar hun toe. 'Rare dingen? Ik zou mezelf liever omschrijven als uitdagend en avontuurlijk,' zei de koning, waardoor ze opnieuw haar hoofd schudde. Thobias keek uitdagend naar Reagan en schonk daarna wat glazen vol voor hem en Destiney. 'Oké, dat vind ik wel gezellig,' zei ze glimlachend tegen Reagan. 'Ja, het bevalt wel goed, al is het weer eens wat anders. In de herberg hangt toch een andere sfeer.' vertelde ze hem.

Koning Reagan Tridon

Thobias liet nu zijn vrouw los en nam haar mee naar de andere bank. Hij zou zichzelf liever omschrijven als uitdagend en avontuurlijk. "Ja, vooruit, dat ben je ook." Plaagde hij zijn vriend terug. Destiney drukte een kus op de wang van Thobias. "Je bent gewoon heerlijk." Lachte ze hem toe. Ze nam de wijn aan van hem en kroop dicht tegen hem aan.
Reagan keek Serena met vrolijke ogen aan wanneer ze zei dat ze het wel gezellig vond. "Dat klinkt goed." Knikte hij. Ze gaf aan dat het wel beviel in het kasteel, het was wel heel anders. "Blijft hij wel een beetje van je af?" Vroeg hij plagend en hij knikte met een grijns naar Thobias.

Koning Thobias Hiddon

Destiney kroop helemaal tegen hem aan en hij grijnsde doordat Reagan aangaf dat hij dat ook was, kreeg hij toch nog een beetje gelijk, dat was wel heel erg fijn. Destiney zei dat hij heerlijk was en daardoor grinnikte hij zacht. 'Ja, jij ook. Veel te lekker,' plaagde hij haar nu. Reagan vroeg nu aan Serena of Thobias wel van haar afbleef en daardoor schudde hij zijn hoofd. 'Wat een ongepaste vraag,' plaagde hij zijn vriend nu. Serena werd nogal rood en dat liet Thobias nog meer grijnzen, hij besloot zelf maar antwoord te geven. 'Heb je gezien hoe mooi ze is? Natuurlijk heb ik het wel geprobeerd...' zei hij.

Koning Reagan Tridon

Thobias vond het een ongepaste vraag en daardoor werd hij ook rood. Hij keek naar Serena die tevens rood werd en hij kreeg het ook een beetje benauwd. "S-sorry, ik dacht... ik wilde alleen een grapje maken... ik... het spijt me." Klonk zijn stem heel zachtjes en beschaamd. Meteen brokkelde zijn zelfvertrouwen weer af. Hij dronk zijn glas leeg en schonk hem meteen weer bij.
"Thobias, gedraag je. Het is helemaal geen ongepaste vraag, want we weten allemaal hoe je bent." Plaagde Destiney haar man en ze drukte een kus op zijn wang. Ze probeerde een beetje de boel te kalmeren, want ze merkte dat Reagan dit heel moeilijk vond.

Koning Thobias Hiddon

'Hey, het maakt echt niet uit hoor. Ik hou van ongepaste vragen en als ik het te erg zou vinden, zou ik geen antwoord geven,' stelde hij zijn vriend gerust. Hij was nu helemaal rood en Thobias schudde zijn hoofd. 'Ik zei toch dat jullie goed bij elkaar zouden passen?' plaagde hij Reagan nu weer een beetje. Destiney zei dat het helemaal geen ongepaste vraag was, want ze wisten allemaal hoe hij was. Daardoor grijnsde hij weer. 'Avontuurlijk?' vroeg hij plagend.

Koning Reagan Tridon

Hij staarde naar de grond en slikte moeizaam even. Hij luisterde wel naar Thobias, maar het lukte hem niet helemaal. Hij deed echt zijn best en na een tijdje stil geweest te zijn, keek hij zijn vriend toch weer even aan. "Avontuurlijk." Knikte hij alleen. Daarna slikte hij eventjes. Het bleef verder heel erg stil in de kamer en Destiney keek voorzichtig op naar Thobias en streelde zachtjes langs zijn gezicht.
"Geen zorgen hoor, Serena, ik heb hem volgens mij redelijk goed in de hand." Glimlachte ze weer vrolijk. "Bovendien weet hij zelf ook wel heel erg goed dat hij op geen enkele manier bij jou past." Plaagde ze.

Koning Thobias Hiddon

Reagan bleef heel erg stil en Thobias ademde diep in, dit vond hij heel moeilijk. Het was gewoon hoe hij was en hij wist dat Reagan het niet zo goed kon hebben, maar hij wist ook niet hoe hij anders moest doen en dat maakte het heel erg lastig. Destiney streek langs zijn gezicht en zei tegen Serena dat ze zich geen zorgen hoefde te maken, ze had hem redelijk goed in de hand en hij wist dat ze niet bij hem paste. 'Dat klopt. Ik heb een poging gewaagd en het werkte niet, maar ik ben nu heel gelukkig,' zei hij zacht.

Koningin Destiney Hiddon

Hij zei zacht dat het klopte, dat hij een poging had gewaagd, maar dat het niet werkte en nu was hij heel erg gelukkig, daardoor drukte ze haar lippen heftig op die van hem. Ze wilde de sfeer weer even goed maken. Reagan schudde zijn hoofd eventjes en keek weer naar Serena.
"Zoals je wel merkt, zijn wij wel echt heel erg verschillend." Glimlachte hij nu wat voorzichtig en lichtelijk.

Koning Thobias Hiddon

Hij voelde haar warme lippen op die van hem en hij ademde diep in, ze liet hem zo erg naar meer verlangen. Dat deed ze eigenlijk constant en hij vond het helemaal geweldig, hij hield hier enorm van. Hij kreunde zachtjes en hij trok haar iets dichter naar zich toe. Hij drukte nu zachtjes zijn lippen in haar hals en daarna keek hij weer naar Reagan en Selena. 'Ja, heel erg anders... ongelofelijk dat jullie zulke goede vrienden zijn,' zei Selena zacht.

Koningin Destiney Hiddon.

Hij kreunde zachtjes en trok haar dichterbij, vervolgens zoende hij haar in haar hals en hij stopte na een tijdje weer. "Zo is het wel genoeg, Thobias." Lachte ze, ze begon steeds meer naar hem te verlangen en hij blijkbaar ook, ze vond het leuk, maar nu moesten ze ophouden. Serena zei dat het echt ongelooflijk was dat ze zulke goede vrienden waren. Reagan glimlachte even.
"We kennen elkaar al zo ongelooflijk lang... soms zit vriendschap in de gekste hoeken." Grijnsde hij nu, blij dat het nu weer even daarover ging.