Medieval Times

Koning Jay Fullbright

'Dat zal ik doen, ik dacht echt dat je klaar met mij was en dat je liever had dat ik weg bleef,' zei hij zacht tegen haar. Ze pakte hem steviger vast door wat hij vertelde en hij glimlachte naar haar, al kreeg hij weer tranen in zijn ogen. Hij had er heel veel spijt van. 'Daar moet jij je geen zorgen om maken, dat komt wel weer goed... die kamer maakt mij niets uit, jij bent belangrijk,' fluisterde hij. Hij streek kort langs haar gezicht en hij zoende haar zachtjes. 'Wil je nog even slapen?' vroeg hij daarna.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij zou het de volgende keer ook echt doen, hij was alleen zo bang dat ze klaar met hem was en liever had dat hij wegbleef. "Nooit..." Klonk haar stem zachtjes. Ze moest zich van hem geen zorgen maken over de slaapkamer, zij was belangrijker voor hem. het liet haar even glimlachen en ze zoende hem zachtjes terug.
"Nee, ik vind dit veel fijner..." glimlachte ze hem nu toe. Ze wilde niet slapen, ze wilde een beetje met hem praten.
"Vind jij het een goed idee als ik sterker word?" Vroeg ze nu aan hem. Ze wilde graag zijn mening weten, die vond ze belangrijk.

Koning Jay Fullbright

'Ik wil jou ook nooit kwijt. Jij bent de mooiste en liefste vrouw die ik ken en ik ben nog steeds verliefd op je en ook alleen op jou.' zei hij zacht. Hij had eigenlijk nog nooit echt interesse gehad in iemand anders. Ze zei dat ze dit fijn vond, ze wilde nog niet slapen. Dat vond hij helemaal niet zo erg, praten was ook heel erg fijn. Ze vroeg of hij het een goed idee vond dat ze sterker werd en daardoor dacht hij even na. 'Niet op deze manier,het mag nooit ten koste gaan van jezelf, dat zou ik echt niet willen.' zei hij zacht tegen haar.

Koningin Esmeralda Fullbright

Door zijn woorden grijnsde ze hem vol liefde toe en drukte haar lippen zachtjes even in zijn hals. "Je bent heel lief voor me..." Glimlachte ze hem toe. Ze sloeg haar armen weer stevig om hem heen en hield hem een tijdje zo vast. Hij wilde niet dat ze sterker werd op deze manier, hij vond niet dat het ten koste moest gaan van haarzelf.
Toch wilde ze graag sterker worden, maar ze wilde ook rekening houden met Jay, dat deed hij immers ook met haar.
"Hoe dan? Ik wil graag sterker zijn, harder." Vertelde ze hem. Ze zocht echt naar oplossingen voor haar eigen probleem.

Koning Jay Fullbright

'Nee, jij bent lief voor mij. Je vergeeft mij veel te snel.' zei hij zacht tegen haar. Hij wist niet of dat wel goed was, maar voor nu was hij er wel heel erg blij mee. Hij wilde niet dat het vervelend voelde tussen hun, daar kon hij eigenlijk niet zo heel erg goed tegen. Dan werd het alleen maar meer verwarrend voor hem en dat wilde hij niet. 'Ik weet het niet zo goed, ik vind je leuk zoals je bent en als je dingen gaat doen om sterker te worden verander je misschien wel heel erg...' zei hij zacht en eerlijk tegen haar..

Koningin Esmeralda Fullbright

"Ik kan toch niet anders... je hebt de hele avond gehuild, om mij... hoe kan ik je dan niet vergeven?" Fluisterde ze tegen hem. Door wat hij tegen haar zei, keek ze naar de lakens en merkte ze dat ze weer een beetje trilde.
"Ik heb het nodig om tegen pijn te kunnen, Jay..." Sprak ze schor tegen hem. "Het kan me helpen, dat weet ik zeker, geloof me." Fluisterde ze hem toe.

Koning Jay Fullbright

'Ik voelde mij er gewoon echt rot over. Ik was bang dat je mij nooit meer wilde zien en dat ik het helemaal verpest had, terwijl ik je juist zo er gemist had.' zei hij zacht. Als hij nu weer dacht aan het gevoel werd hij weer heel erg verdrietig, het was niet zo'n fijn gevoel. Ze zei dat ze het wilde, ze wilde echt sterker worden en er beter tegen kunnen.'Ik geloof je wel, je moet doen wat voor jou goed is, maar niet dit... Je mag jezelf niet beschadigen, dan voel ik mij alleen maar heel erg schuldig, dat mag je echt niet doen...' zei hij zacht.

Koningin Esmeralda Fullbright

"Ik heb jou ook vreselijk gemist, daarom was ik zo snel beneden dat terwijl ik met... Oh god..." Ze keek Jay even aan. "Hoe is het met Killian? Heeft hij er iets van meegekregen?" Killian was niet dom, hij had vast wel iets gehoord of gezien van een van hun. Ze hoopte dat het goed met hun zoon ging, dat hij geen conclusies zou trekken.
Hij geloofde haar wel, ze moest doen wat goed was voor haar, maar niet zichzelf beschadigen want dan voelde hij zich schuldig.
"Nee, ik heb gewoon iets nodig waardoor ik me sterk voel. Misschien moet ik leren vechten." Mompelde ze wat in gedachten.

Koning Jay Fullbright

Ze bedacht zich opeens dat Killian misschien wel wat meegekregen had van alles. 'Ik weet het niet, ik heb hem nog helemaal niet gezien, misschien valt het allemaal wel mee en weet hij niet eens echt wat er gebeurd is, dat kan goed.' zei hij tegen haar. Hij streek langs haar gezicht om haar wat gerust te stellen. 'Vechten is misschien wel een goed idee, dan ga jij je sterker voelen, dat kan nooit kwaad, denk ik... Misschien moet je daar maar eens mee beginnen.' zei hij.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij had Killian nog helemaal niet gezien en hij dacht dat het misschien wel meeviel. "wil je zo bij hem gaan kijken?" Vroeg ze zacht aan Jay, ze was echt wel bezorgd om haar zoontje en ze wilde dat het goed met hem ging. Hij vond vechten een goed idee, het kon geen kwaad. Ze was blij dat hij het goed vond en het maakte haar ook optimistisch.
"Dan ga ik dat doen." Knikte ze meteen met een grijns. Ze wilde het heel erg graag goed doen, perfect het liefste.

Koning Jay Fullbright

'Ik loop zo wel even naar hem toe,' zei hij nu. Hij vond het niet zo erg, hij hoopte gewoon dat Killian geen idee had van wat er allemaal gebeurd was. Ze zou het doen, daardoor glimlachte hij. 'Je bent echt geweldig, ik hou zo veel van je,' zei hij zacht. Hij knuffelde haar zachtjes, hij wilde haar geen pijn doen, maar hij vond het wel heel fijn. 'Dan loop ik eerst wel even naar Killian toe,' zei hij daarna tegen haar.

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay zou zo eventjes naar Killian toelopen. "Dankjewel, dat zou ik fijn vinden." Knikte ze meteen. Hij vond haar geweldig en hield heel veel van har. Met een glimlach knuffelde ze hem terug en knikte wanneer hij aangaf dat hij naar Killian ging.
"Tot zo, Jay." Glimlachte ze.

Koning Jay Fullbright

'Tot zo, ik hou van je,' fluisterde hij. Hij liep weg en hij zocht Killian op. Hij had de jongen snel gevonden en het was meteen duidelijk dat hij wel wat had meegekregen van alles. 'Klopt het dat jij mama zo veel pijn hebt gedaan dat ze niet meer wil leven?' vroeg de jongen meteen aan hem, waardoor Jay slikte. 'Killian, zo is het niet. Ik heb af en toe wat problemen met mezelf en dat vind ik heel erg lastig, mama wilde dit niet, het was niet haar bedoeling,' zei hij zacht tegen zijn zoon. 'Oh, oké... mag ik mee?' vroeg hij daarna. Jay gaf hem een knuffel en hij nam Killian mee naar Esmeralda.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze keek Jay eventjes met een glimlach na en wachtte tot ze weer terug kwamen. Haar blik gleed naar haar armen en ze streek over haar pijnlijke huid heen. Ze had het nooit moeten doen, dat wist ze, maar ze wilde zo graag tegen de pijn kunnen. Nu ging ze leren vechten, dat was wel een beter idee, daar kon ze beter mee leven en de rest om haar heen ook.
Killian kwam met Jay mee naar de kamer en ze glimlachte naar haar zoon.
"Hé, kleine, je hebt toch niet heel erg hard gewerkt nog?" Vroeg ze hem met een lichte glimlach en ze trok hem heel voorzichtig bij haar op het bed.

Killian Fullbright

'Wel, maar ik vind het leuk om te doen hoor, het is helemaal niet erg,' zei hij zacht. Hij sloeg zijn armen voorzichtig om zijn moeder heen en hij keek haar bezorgd aan. 'Iedereen vertelde allemaal gekke dingen en ik was heel bang dat het waar was, maar ik weet wel dat jij hier wilt blijven. Je laat mij toch niet zomaar alleen?' vroeg hij nu zacht, met een zwakke glimlach op zijn gezicht.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij vond het leuk om te doen. "Heb je nog wel tijd voor Faith dan?" Plaagde ze hem een beetje. Hij sloeg zijn armen om haar heen, ze had zijn bezorgdheid zo erg gemist toen hij weg was, Killian was er gewoon altijd en hij wilde gelukkig de waarheid gewoon weten.
"Nee, lieverd, ik wilde het helemaal niet... ik was gewoon heel verdrietig en ik heb domme dingen gedaan daardoor... ik wist niet dat het zo ernstig was, echt niet. Ik laat jou nooit alleen, en papa en Ivan ook niet." Ze keek even naar Jay met een zwakke glimlach rond haar lippen en drukte een kus in de haren van Killian.

Killian Fullbright

'Natuurlijk, daar maak ik tijd voor,' zei hij glimlachend tegen haar. 'Oké, gelukkig. Ik dacht al dat het niet waar zou zijn,' zei hij zacht tegen haar. Hij keek even naar zijn vader, die glimlachte naar hem en Killian glimlachte terug, hij nam zijn vader nooit echt heel erg iets kwalijk, want hij zag vaak genoeg dat zijn vader echt zijn moeder hielp. 'Heb je nu veel pijn of gaat het wel?' vroeg hij aan haar.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij zei dat hij wel tijd maakte voor Faith. "Je bent een schatje, ik weet zeker dat je een geweldige koning word, vind je ook niet, Jay?" Vroeg ze vrolijk aan hem met een vrolijke blik in haar ogen.
"Ik ben blij dat je die roddels niet gelooft, dat vind ik heel erg fijn." Glimlachte ze hem nog eventjes toe. Killian wilde weten of ze pijn had. "Het gaat wel..."Sprak ze zacht.

Killian Fullbright

'Ik weet het niet hoor, het is nog best moeilijk, maar ik wil het wel heel graag,' zei hij tegen zijn moeder. Hij keek even naar zijn vader die knikte. 'Ik vind het heel leuk dat je zo enthousiast bent,' zei zijn vader, waardoor Killian zich toch wel aardig trots voelde. 'Ik hoor het liever van jullie zelf, het meeste is toch niet waar,' zei hij daarna.

Koningin Esmeralda Fullbright

Killian vond het allemaal nog best moeilijk, maar hij wilde het wel heel erg graag. "Dat is al goed. Je bent nog hartstikke jong." Glimlachte ze hem toe. Jay vond het ook heel erg leuk dat Killian er zo enthousiast over was elke keer.
"Precies, ik ben heel erg blij dat jij het ook zo ziet. Het meeste is inderdaad niet waar." Ze gaf hem een knuffel en legde haar hoofd een beetje tegen Killian aan, het was echt een geweldige jongen en ze was heel blij met hem.

Killian Fullbright

'Ik hou van jullie.' zei hij zacht. Hij vond het eigenlijk wel even fijn om samen met zijn ouders te zijn, want dat gebeurde niet zo heel erg vaak meer. 'Ik denk dat Faith binnenkort wel weer naar huis toe moet...' zei hij nu zacht. Hij wist nog niet of hij hier wilde blijven of dat hij met Faith mee wilde. Eigenlijk wilde hij wel mee, maar hij vond het ook fijn om thuis te zijn. Hij wilde Faith gewoon niet al te lang missen, hij was nu zo gewend aan haar aanwezigheid.

Koningin Esmeralda Fullbright

"Wij ook van jou..." Fluisterde ze zachtjes. Hij dacht dat Faith binnenkort wel weer naar huis moest. "Ja, haar ouders missen haar waarschijnlijk net zo erg als wij jou missen als je weg bent." Glimlachte ze begrijpend naar Killian.
"Ga maar weer lekker naar haar toe, morgen kijken we met z'n drieën wel weer even naar het werk om te zien hoe we het gaan doen." Sprak ze, ze wilde Killian er graag bij blijven betrekken. Ook omdat hij het zo ontzettend leuk vond.


Koningin Fay Lahero

Ze hield Stephen de laatste paar dagen al heel erg goed in de gaten. Ze kwam meerdere keren per dag naar zijn werkkamer toe om eventjes bij hem te kijken en ze sliep ook steeds minder omdat ze zich zo vreselijk zorgen maakte. Ze hoopte dat dit niet al te lang zou duren, dat hij er snel weer vanaf was en dat het vanaf dan beter ging. Ze klopte nu weer zachtjes aan op de deur van de werkkamer en wachtte af.

Killian Fullbright

Hij kon weer naar Faith gaan en dan zouden ze wel kijken hoe ze het gingen doen. Hij knikte even, hij vond het prima en hij ging graag nog even naar haar toe. Hij drukte zijn lippen zachtjes op het voorhoofd van zijn moeder. 'Voorzichtig doen hé.' zei hij nog, daarna vertrok hij en liep hij naar Faith toe. Hij vond het heerlijk om nog even tijd met haar door te brengen. Hij klopte even kort aan op de deur en daarna ging hij naar binnen toe.

Koning Stephen Lahero

Hij zat te werken, op het moment ging het wel redelijk. Hij wist dat het heel erg af hing van het moment, soms was hij zo woedend dat hij echt niet na kon denken, maar als hij dan met Fay was ging het meestal wel weer, ze wist hem redelijk te kalmeren, ondanks dat zijn gevoelens wel echt vreselijk heftig waren. Dat maakte niet zo veel uit, want hij hield heel veel van haar en hij wilde Fay niet echt iets aandoen. 'Binnen.' Riep hij naar de deur toen er geklopt werd.

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze kreeg een kus van hem op haar voorhoofd van haar zoon en hij zei dat ze voorzichtig moest doen. "Natuurlijk." Grijnsde ze hem toe. Ze zag hem vertrekken en ze keek Jay eventjes aan. "Wat word hij snel groot... ik ben echt trots op hem, dat hij helemaal niet in roddels gelooft en ons volledig vertrouwd." Vertelde ze aan Jay.


Faith Lahero

Ze keek op wanneer ze Killian binnen hoorde komen, ze lag al onder de dekens een boek te lezen en ze legde die meteen weg wanneer hij binnen kwam.
"Hoe ging het met je ouders?" Vroeg ze hem nu zacht en ze glimlachte naar hem.


Koningin Fay Lahero

Ze mocht binnen komen van Stephen en daardoor opende ze zachtjes de deur. Ze keek met een glimlachje naar hem en liep langzaam naar hem toe. "Hoe gaat het met je, lieverd?" Vroeg ze hem zachtjes. Ze boog naar hem toe en drukte een kusje op zijn wang.

Killian Fullbright

'Wat iedereen zegt is niet echt waar, het was een ongeluk. Volgens mij gaat het nu wel, ze waren heel erg lief, ook tegen elkaar.' zei hij tegen Faith. Hij trok zijn kleding uit, hij liet zijn ondergoed wel aan en daarna kroop hij bij Faith in bed. Hij pakte zachtjes haar hand vast. 'Ik vind het zo fijn dat je er bent...' zei hij tegen haar. Het gaf hem echt een goed gevoel en het maakte hem heel erg blij. Het voelde eigenlijk steeds beter elke keer.

Koning Stephen Lahero

Het was Fay die binnen kwam, dat vond hij niet zo erg. 'Het gaat nu wel, voorlopig.' zei hij zacht. Hij wist dat de kans groot was dat het heel erg snel weer moeilijk zou worden, maar het ging wel nu en dat was het belangrijkste, hij hoopte dat hij dus ook even wat tijd door kon brengen met Fay. Hij trok haar voorzichtig bij zich op schoot en hij legde zijn hoofd tegen haar aan. 'Ik hou van je en het spijt mij zo erg van alles... Ik maak het je enorm moeilijk.'