Orange is the new black

https://nl.wikipedia.org/wiki/Orange_Is_the_New_Black



Mijn personage
Taylor Foster
21 jaar

Taylor Foster

Daar was ze dan, ze kon het nog steeds niet helemaal bevatten dat ze hier was en vooral niet wat ze had gedaan. Af en toe zag ze nog flitsen van het bebloede mes in haar handen, had ze het echt wel gedaan? Iedereen zei van wel, ze was het zelf ook gaan geloven, maar eigenlijk wist ze het gewoon niet meer zo heel erg goed. Ze zuchtte nu eventjes diep en liet zich fouilleren door de bewakers, ze kreeg een pakketje met kleding in haar handen geduwd en daar stond ze dan... de vrouwengevangenis... Ze keek haar ogen uit door het aantal rare figuren die er rondliepen, maar wanneer ze te lang staarde, kwamen ze dichterbij. Ze wendde snel haar blik af en haalde even diep adem, daarna werd ze door een bewaker verder meegenomen en werd haar alles vertelt.

Robyn Burgley (23 jaar)


Ze zat hier nu een dag, nog steeds was het onwerkelijk, ze kon niet wennen aan de omgeving, ze had geen idee wat er eigenlijk allemaal gebeurde en ze bleef zo veel mogelijk op afstand van alles en iedereen. Ze wilde eigenlijk helemaal wegkruipen en iedereen ontwijken, maar dat ging helaas niet, ze werd gedwongen om wel bij de rest in de buurt te zijn. Ze kon niet de hele dag in haar eentje zitten, dat ging gewoon niet. Ze keek langzaam op toen ze geluiden hoorde, er was een nieuwe, dat was duidelijk.

Taylor Foster

Na een rondleiding die nog veel te verwarrend was voor haar, werd ze in een kamer gedumpt, een kamer met een tralies deur. Ze zuchtte even diep en keek de kamer rond. Ze deelde deze met een andere vrouw, dat kon ze duidelijk zien, er lagen al wat spulletjes maar er was niemand. Er werd haar vertelt dat deze persoon de dag voor haar was aangekomen. Ze knikte alleen en werd daarna achter gelaten, de deur bleef open, ze hoorde dat die alleen in de nacht gesloten werd. Taylor legde haar spulletjes netjes weg in een kleine kast en ging op het bed zitten. Wat een troosteloze bedoeling was het hier...