Medieval Times

Damion Nario

Ze wist het niet, ze zei dat het wel makkelijker was als ze zo was. Hij bleef daardoor stil, hij vond het moeilijk om dit te zeggen. 'Toch denk ik dat hij het ergens mist...' fluisterde hij. 'Anders zou hij nooit dit met Rysha hebben.' zei hij daarna. 'Natuurlijk is dit makkelijker voor hem, maar de makkelijkste oplossing is niet altijd de beste,' zei hij tegen haar. Stephen was gewoon wat onzeker, hij knikte langzaam. 'Dan is het niet goed dat hij zo lang bij Lucius is,' mompelde Damion. Als Stephen echt zo onzeker was zou Lucius daar verschrikkelijk misbruik van maken.

Koningin Fay Lahero

Als hij het niet zou missen, zou hij nooit dit met Rysha hebben. "Denk je dat echt? Serieus? Maar hij trekt zoveel met haar op, ik dacht dat het logisch was..." Gaf ze zachtjes aan en wat verward haalde ze haar hand door haar haren heen. "Nee klopt..." Mompelde ze toen hij aangaf dat de makkelijkste oplossing niet altijd de beste was.
"Ik weet het, het is echt niet goed voor hem om bij Lucius te zijn. Ik schrijf hem straks weer, goed? Om te vragen of het klopt wat jij nu zegt." Alleen dan had ze echt die zekerheid.

Damion Nario

'Het is ook logisch, in deze situatie. Maar als het tussen jullie echt helemaal top zou zitten dan zou hij dit niet hebben, denk ik. Zo is hij gewoon niet, volgens mij is hij eigenlijk zo trouw als een hond en nu lijkt hij aan alles te twijfelen. Zoals ik hem zag kwam het over alsof iedereen hem over kon halen om iets te doen, wat dan ook... zeker Lucius,' zei hij zacht tegen haar. Hij kwam iets overeind, het water begon wat koud te worden. Ze wilde Stephen straks schrijven om te vragen of het klopte, Damion knikte langzaam. 'Ik zou het wel voorzichtig verwoorden en niet te negatief over Lucius zijn. Ik weet dat hij zomaar de brieven kan controleren,' zei hij zacht tegen haar. Bovendien zou het niet goed zijn als ze Stephen helemaal van streek zou maken, dan werd het misschien allemaal nog erger.

Koningin Fay Lahero

Ze haalde even diep adem door wat hij zei en knikte. "Lucius had hem gedwongen om een vrouw te slaan en hij had gewoon zijn gedachten bevroren en het gedaan..." Fluisterde ze, ze sloot haar ogen eventjes, Damion had gewoon compleet gelijk... het lag niet aan Stephen, het lag aan haar. Toen hij iets overeind kwam, deed ze het boek meteen voor haar neus, ze hoefde hem echt niet in volle glorie te zien.
Hij gaf aan dat ze voorzichtig moest zijn met wat ze schreef.
"Weet ik, ik wil alleen maar vragen of het klopt over mezelf, over hoe ik me voel en zo." Zei ze nu tegen hem.

Damion Nario

Door wat ze vertelde over Stephen slikte hij even. Hij maakte zich zorgen. Wat als Lucius Stephen precies zoals hijzelf zou maken? Dan hadden ze twee mensen die zo waren, dat kon niet goed gaan, echt niet. Dat zou vreselijk zijn. Ze pakte meteen het boek en daardoor grijnsde hij. 'Rustig aan, je krijgt echt niet alles te zien hoor.' plaagde hij haar nu. 'Dit zou de oude Fay nooit doen,' voegde hij er met een knipoog aan toe. Ze wist dat ze voorzichtig moest zijn, ze wilde alleen vragen of het klopte. Hij knikte langzaam. 'Oké, kijk maar weg, ik kom uit het water, dan kan jij die brief schrijven,' zei hij daarna. Hij kwam overeind en hij pakte een handdoek.

Koningin Fay Lahero

"Nee, die zou door zo'n opmerking het water laten koken." Plaagde ze toen hij aangaf dat de oude Fay dit nooit zou doen. "Of... naja, ze weet ook wel wat andere dingetjes..." Heel kort twinkelden haar ogen eventjes.
Hij zou nu uit bad komen. Wanneer hij eenmaal klaar was in de badkamer, liep ze naar het bureautje toe en pakte heel even zijn vorige brief uit de la, maar ze las hem niet eens nog een keer door, ze stopte hem meteen weer weg.


Stephen,

Mijn ogen zijn weer geopend en ik heb veel gepraat met Damion, ik merkte dat ik mezelf opsluit... dat ik angst en onzekerheid creëer bij mezelf.
Mis jij mij hoe ik vroeger was? De vrouw waarop je verliefd bent geworden? Zou je ook als ik weer zo was, zelf ook wat zelfverzekerder kunnen worden? Is daar kans toe?


Liefs,
Fay

Het was maar kort, maar ze wilde gewoon antwoord op deze vragen, anders zat ze er maar mee.

Damion Nario

'Pas op jij,' zei hij grijnzend tegen haar, maar aan de twinkeling in zijn ogen was goed te zien hoe leuk hij dit vond. Hij trok een broek aan en hij liep de kamer weer in, maar hij bleef op afstand, hij gaf haar wel de ruimte om te schrijven wat ze wilde, dat was ook wel belangrijk. Hij ging op het bed zitten en hij staarde naar haar rug.

Koning Stephen Lahero

Hij kreeg een brief van Fay en toen hij die las duurde het even voor hij kon reageren. Hij vond dit lastig. Heel erg.

Lieve Fay,

Ik vind het moeilijk te zeggen. Het zou kunnen dat hij gelijk heeft, maar ik ben bang dat het de afstand tussen ons groter zou maken als wij weer zo verschillend zijn. Toch zit er een kern van waarheid in, denk ik. Jij was toen de vrouw waar ik verliefd op geworden ben. Dat is vast niet voor niets zo. Ik hou van je,

Stephen.

Koningin Fay Lahero

Ze leunde achterover toen ze zijn brief doorlas en ze glimlachte lichtelijk door wat er stond. Hij was bang voor de afstand, maar als wat ze bedacht had ook echt klopte, dan hoefde hij daar niet bang voor te zijn.

Lieve Stephen,

Ik denk dus dat ik de reden ben dat jij zo onzeker bent geworden, ik werd onzekerder en jij ook. Als ik weer die vrouw wordt of een middenweg kan vinden, dan zal jouw zelfverzekerdheid ook stijgen. Dat denk ik echt. Ik hou ook van jou en ik ben gek op je, maar ik ga nu toch een manier bedenken waardoor ik gelukkig kan zijn, ook als je weg bent. Ik ga proberen mezelf te vinden...

Fay.

Koning Stephen Lahero

Hij kreeg snel een brief terug en het liet hem glimlachen.

Lieve Fay,

Dat moet je zeker doen. Misschien heb je hier wel gelijk in. Ik hoop dat het je lukt, dat jij je goed voelt, misschien dat het dan allemaal weer wat zoals vroeger wordt. Ik vind het echt het belangrijkste dat jij je goed voelt, ook als ik weg ben. Ik hoop dat het je lukt.

Stephen.

Koningin Fay Lahero

Zijn laatste brief gaf haar vertrouwen. Ze knikte even en legde die bovenop de stapel. "Dankjewel..." Fluisterde ze zachtjes. Daarna keek ze om naar Damion.
"Nu is het mijn beurt om in bad te gaan." Zei ze hem.
"Mag dit keer de deur wel dicht of ben je bang dat er iemand uit de toilet kruipt?" Vroeg ze plagend aan hem.

Damion Nario

Ze zei dat het haar beurt was om in bad te gaan en ze wilde weten of de deur dicht mocht. 'Liever niet,' zei hij grijnzend tegen haar. Hij kwam overeind en hij liep naar de badkamer, hij bekeek het raam even, maar het was praktisch onmogelijk om hier binnen te komen. 'Oké, het mag,' zei hij glimlachend tegen haar. Hij wist dat ze het liever had en ondanks dat hij liever constant in de buurt was, was dit misschien beter.

Koningin Fay Lahero

Hij had het liever niet, daarna kwam hij overeind en liep hij naar de badkamer toe, hij controleerde alles en zij stond in de deuropening met haar schouder tegen de deurpost aan terwijl ze hem bekeek. Na een tijdje zei hij haar dat het mocht.
"Fijn." Zei ze terug. Ze grijnsde heel even naar hem en daarna werkte ze hem de badkamer uit en sloot ze de deur, ze deed haar kleding uit en stapte daarna in bad. Ze maakte het water zelf warm en genoot, het was heerlijk om weer een keer zo gezweet te hebben.

Damion Nario

Ze sloot de deur en hij liep naar de bank toe. Hij liet zich er opzakken en hij sloot zijn ogen even, hij vond het helemaal niet zo verkeerd hier. Het beviel hem hier wel, echt wel. Fay was leuk, ze was aardig en hij werd hier niet gemarteld voor elk ding dat hij verkeerd zei, bovendien leek hij haar ook nog wat te kunnen helpen, dat vond hij ook wel fijn.

Koningin Fay Lahero

Opeens kreeg ze een nogal ondeugend idee, aangezien ze toch bezig was met zichzelf terug te krijgen, kon het geen kwaad dacht ze.
"Damion, help!" Riep ze vanuit het niets alsof er echt wat aan de hand was. Er was niets, maar ze wilde kijken hoe scherp hij was, hoe goed hij hierop zou reageren.

Damion Nario

Toen hij opeens haar stem hoorde schoot hij overeind. Binnen een seconde beukte hij de deur open, had hij zijn zwaard in zijn hand en stond hij in de badkamer. Hoewel hij meteen al zag dat er niemand bij haar was ging zijn blik door de badkamer heen, na een paar seconde wist hij zeker dat er niets was en stopte hij zijn zwaard weg. Er brak een grijnsje door op zijn gezicht. 'Om mij te testen mag ik opeens wel binnen komen?' vroeg hij plagend aan haar.

Koningin Fay Lahero

Het duurde echt maar een paar seconden, hij beukte de deur open en had een zwaard in zijn handen. "Jij kon toch zo goed vechten met blote handen?" Vroeg ze hem nu plagerig. Hij vroeg haar nu of hij wel binnen mocht komen als het om een test ging.
"Nee, ik ben echt in nood, ik heb een handdoek nodig." Ze trok even een pruillipje en keek hem onschuldig aan, haar ogen twinkelden.

Damion Nario

'Ja, maar ik wist niet wat er aan de hand was, ik wil geen risico nemen,' zei hij serieus tegen haar. Ze zei dat ze echt in nood was, ze had een handdoek nodig. Daardoor grijnsde hij een beetje, hij pakte een handdoek voor haar en hij hield die vast. 'Komt u maar,' plaagde hij haar een beetje. Hij ging hem echt niet zo simpel aangeven als ze hem ook zo aan het pesten was, zo werkte het niet.

Koningin Fay Lahero

Hij wilde geen risico nemen. "Wijs besluit." Plaagde ze hem. Hij pakte een handdoek, maar bleef hem vasthouden, ze moest naar hem toe komen. Even twijfelde ze, maar toen stond ze ineens op, pakte de handdoek en wikkelde die om haar lichaam heen, dit alles zonder schaamte. Ze deed het gewoon. Ze liet het bad leeglopen en pakte een kleinere handdoek om daarmee haar lange haar droog te maken.

Damion Nario

Ze vond het een wijs besluit, daardoor grijnsde hij. 'Ik zei je toch dat ik goed ben in dit werk?' plaagde hij haar weer. Ze twijfelde kort en daarna kwam ze overeind. Hij kreeg maar heel kort de kans om haar te bekijken, daarna pakte ze de handdoek al. Hij ademde diep in, maar hij deed helemaal niets, hij keek haar gewoon glimlachend aan. 'Als ik niet hier zou zijn voor mijn werk zou ik je eens laten zien wat kracht, passie en vrijheid is...' zei hij tegen haar. Zijn stem klonk uitdagend, maar rustig. Zelfverzekerd. Ze droogde haar haren af en hij bleef gewoon staan.

Koningin Fay Lahero

Hij zei met een uitdagende stem dat als hij hier niet was voor zijn werk, dat hij haar liet zien wat kracht, passie en vrijheid was. Hierdoor keek ze hem aan, ze staarde naar hem, eerst wat geschokt, maar daarna kwam ze daar weer van bij en werd haar blik doordringend terwijl ze heel rustig haar haren bleef afdrogen.
"En op welke manier zou je dat doen?" Wilde ze van hem weten.

Damion Nario

Ze leek eerst wat geschokt te zijn door zijn woorden, maar daarna werd haar blik doordringender. Ze wilde weten op welke manier hij dat zou doen. 'Ik zou er voor zorgen dat je weet wat écht genieten is, ik zou het je zo laten voelen dat je weet dat je de juiste keuze maakt door jezelf terug te vinden. Ik zou je iets laten voelen wat je nog nooit eerder gehad hebt,' zei hij tegen haar. Hij ademde langzaam in, zijn donkere ogen waren strak op haar gericht en hij kreeg zijn blik niet eens meer los, zelfs niet als hij het zou willen. Dit was normaal gesproken het punt waarom hij weg liep, bij de deur zou blijven staan voor uren, tot hij weer wat tot rust gekomen was. Maar Fay had iets in zich... hij wist het niet. Hij wist dat hij iets met haar deed, maar dat was andersom ook zo. Ze liet hem dingen voelen.

Koningin Fay Lahero

Door wat hij haar vertelde hield ze haar adem in. Dit was allemaal precies wat ze nodig had, wat hij hier nu vertelde was waar zij naar zocht... Ze slikte eventjes en bleef hem zo aankijken. Ze kon niet eens meer wegkijken.
"Dat is wat ik nu nodig heb..." Klonk haar stem hees. Ze stopte langzaam met het droogmaken van haar haren en beide handdoeken vielen op de grond zodat ze naakt voor hem stond, dat terwijl haar blik de zijne nog steeds vast hield.

Damion Nario

Ze zei dat het was wat ze nu nodig had, haar stem hees. Hij slikte even, hij wist echt niet wat hij moest doen. Dit was een gevaarlijke stap om te nemen, maar aan de andere kant, het kon toch geen kwaad? Ze liet de handdoeken op de grond vallen en ze stond naakt voor hem, ze zag er zo ontzettend goed uit. Hij bleef in haar ogen kijken, daarna zette hij een stap naar haar toe. Hij legde vederlicht zijn handen in haar hals en daarna raakte zijn lippen die van haar. Hij bleef haar vasthouden en langzaam zoende hij haar, het was uitdagend, vol passie, maar heel erg rustig en subtiel.

Koningin Fay Lahero

Hij leek te twijfelen, maar ze bleef hem recht aankijken, ze had dit nodig, het bracht haar verder. Hij zette een stap naar haar toe en ze voelde zijn handen licht in haar hals, veel lichter dan ze van hem had verwacht. Hij zoende haar. Uitdagend, vol passie, maar wel rustig. Anders dan Nathan en zeker anders dan Stephen. Ze zoende hem terug, haar handen pakten zijn heupen zachtjes vast en ze trok hem tegen haar aan. Ze voelde hoe ze warmer werd, dat was echt heel erg lang geleden...

Damion Nario

Ze beantwoorde zijn zoen, maar dat had hij eigenlijk ook wel verwacht. Hij voelde haar warme handen op zijn heupen en hij werd tegen haar aangetrokken, daardoor kreunde hij zacht. Ze zou het waarschijnlijk niet verwachten, maar het was voor hem een hele tijd geleden dat hij dit gedaan had. Hij was constant aan het werk en Lucius was duidelijk, dit soort dingen flikte je dan niet of hij zorgde ervoor dat je het niet meer kon. Maar nu was het anders. Hij bleef haar een tijd zoenen, maar daarna hield hij op. Hij liet zijn vingers heel zachtjes en langzaam over haar huid heen glijden, hij voelde zijn vingertoppen tintelen, maar hij bleef net zo rustig. Hij keek haar diep in haar ogen aan terwijl zijn hand naar haar onderbuik gleed en hij ademde rustig in en uit. Hij drukte weer zijn lippen op die van haar en hij liet zijn hand verder glijden, streelde haar zachtjes, maar alles wat hij deed was op een bepaalde manier uitdagend. Hij hield de zoen hetzelfde, het was heel licht, maar vol passie.