Medieval Times

Koning Jay Fullbright

Opeens hoorde hij Esmeralda, ze zei dat ze zo trots was en dat hij fantastisch voor hem zou zorgen, daardoor glimlachte hij even. Ze kroop weer helemaal tegen hem aan en hij streelde weer zacht langs haar arm, daarna viel hij zelf ook weer in slaap. Hij was nog steeds wel heel moe, hij had gewoon even willen kijken of alles wel goed was, nu hij wist dat het goed zat kon hij gewoon weer heel lekker verder slapen.

Koning Stephen Lahero

Hij werd weer door haar geplaagd, hij grijnsde een beetje. 'Ik denk dat ik het makkelijker volhou dan jij,' plaagde hij haar nog even. Hij wist het eigenlijk wel zeker. Ze prikte in zijn buik, waardoor hij even zijn hoofd schudde. 'Je bent echt heel erg. Hoe lang wilde je mij zo gaan pesten? Tot Chayenne terug is, zeker?' vroeg hij nu grijnzend. Ze zei daarna dat hij wel moest blijven ademen en hij voelde haar lippen al snel weer op die van hem. Hij deed zijn best, maar Fay wist het enorm goed voor elkaar te krijgen om hem heel ongeduldig te maken.

Koningin Esmeralda Fullbright

Vroeg in de ochtend schrok ze zich een ongeluk. Ze hoorde een geluid dat ze niet herkende en wanneer ze rechtop zat in bed, keek ze verwilderd om zich heen, daarna had ze het pas in de gaten, Killian! Ze liep naar de wieg, even in paniek omdat ze niet wist wat ze nu precies moest doen, maar daarna pakte ze het huilende jongetje uit zijn wiegje en kroop ze weer terug in bed, ze bood hem wat te drinken aan en tot haar geluk was hij daar tevreden mee en lag hij weer stil te drinken. Ze streek liefdevol langs zijn gezichtje met een glimlach rond haar lippen.

Koning Jay Fullbright

Ondanks dat hij wel wat hoorde, was hij zo moe dat hij eigenlijk niet echt wakker werd. Hij was er natuurlijk ook al uitgegaan midden in de nacht, misschien zorgde dat er wel voor dat hij zo moe was. Pas toen hij weer wat beweging in bed voelde opende hij langzaam zijn ogen, daar zag hij Esmeralda liggen met Killian bij haar. Hij zocht naar haar hand en hij kneep er zachtjes in, daarna sloot hij zijn ogen weer. Hij was zo ontzettend gelukkig nu, hij wist zeker dat alles goed zou komen. Nu wist hij het echt zeker.

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay opende zijn ogen, hij pakte haar hand en kneep even. Ze glimlachte breed naar hem.
"Ga nog maar even slapen." Fluisterde ze en ze drukte een kus op zijn voorhoofd.
Killian was inmiddels klaar, maar Esmeralda bleef nog een tijdje zitten met haar kleine wondertje in haar armen. Hij was nog zo klein... maar zo perfect... ze had zich nog nooit ergens zo trots over gevoeld

Koning Jay Fullbright

Esmeralda zei dat hij nog maar even moest gaan slapen, daardoor knikte hij langzaam. Hij staarde nog even naar haar, maar daarna zakte hij weer in slaap. Hij was gewoon moe en hij kon zijn rust nu goed gebruiken, bovendien was het gewoon fijn om bij Esmeralda in de buurt te liggen, zeker nu. Hij bleef haar hand vasthouden terwijl hij sliep en hij sliep eigenlijk heel rustig. Hij was ook gewoon heel ontspannen en rustig.

Koningin esmeralda Fullbright


Hij sliep weer verder en hield haar hand vast. Ze keek met een glimlach naar hem en ze begon zachtjes te praten tegen haar zoontje. Vrolijk en rustig. Hij kraaide een beetje en brabbelde wat. Ze ging weer liggen en bleef zachtjes praten.

Koning Jay Fullbright



Toen hij na een tijdje weer wakker werd kwam hij langzaam een beetje overeind. Hij glimlachte zodra hij Killian en Esmeralda zo zag, het was gewoon een prachtig gezicht. Hij boog iets naar haar toe en hij drukte zacht zijn lippen op die van Esmeralda. 'Hoe voel jij je?' Vroeg hij aan haar. Hij was gewoon een beetje bezorgd, hij wilde graag weten hoe het met haar ging. 

Koningin Esmeralda Fullbright

Jay werd langzaam wakker en ze voelde zijn lippen op de hare, ze keek hem met een glimlach aan. Hij was bezorgd over haar en vroeg hoe het ging.
"Heel erg goed, wel een beetje moe, maar dat maakt niet uit." Sprak ze glimlachend. Killian sliep weer. "Wil jij hem weer even vasthouden? Dan trek ik mijn kleding aan." Vroeg ze hem zacht, ze wilde dat Jay hem zo veel mogelijk vasthield en aan hem ging wennen.

Koning Jay Fullbright


Ze zei dat het heel erg goed ging en ze was wel en beetje moe, maar dat maakte haar niet uit. Daarna vroeg ze of hij Killian even vast wilde houden, zodat ze kleren aan kon trekken. Hij knikte langzaam en hij ging rechtop zitten, daarna pakte hij Killian van haar aan. Hij deed heel voorzichtig en hij ondersteunde het hoofdje net zoals Esmeralda gezegd had. Hij keek haar heel even glimlachend aan, daarna ging zijn blik weer naar Killian.  

Koningin Esmeralda Fullbright

Ze keek toe hoe Jay Killian vast pakte en even bleef ze dromerig staan kijken.
"Dit is echt een beeld uit een droom, wist je dat, Jay?" Vroeg ze zacht en dromerig. "Je bent zo lief en teder voor hem..." fluisterde ze.
"Ik vroeg me af... heb je nog geen rare gevoelens?" Vroeg ze hem zachtjes en ze keek hem doordringend aan.

Koning Jay Fullbright


Hij keek glimlachend naar hem op toen ze zei dat dit een beeld uit een droom was. 'Voor mij niet, dit was eerst meer een nachtmerrie voor mij...' Plaagde hij haar even. Ze wist het ook wel, waarschijnlijk. Maar nu was hij heel gelukkig en blij met Killian. Ze zei daarna dat ze zich iets afvroeg, waardoor hij langzaam opkeek en diep inademde. 'Ik wil er liever niet te veel over nadenken...' Zei hij zacht. Hij merkte wel aan zichzelf dat zijn gedachten soms wat af leken te dwalen en dat hij zich af en toe wat raar voelde, maar hij vond het nog niet heel zorgwekkend nu hij alles nog makkelijk in kon houden. Maar toch wilde hij er niet te veel aan denken, want dan werd hij zich er alleen maar meer bewust van. 

Luna Moral

Ze merkte dat zijn ademhaling iets versnelde. Het was allemaal nieuw voor haar, hoe erg ze dat ook probeerde te ontkennen. Na een tijdje keek ze weer op naar Nathan. Een plagende maar lieve blik lag in haar ogen. "Gelukkig mag ik nog een tijdje blijven, ik zou dit misschien nog wel gaan missen." Zei ze plagend tegen hem. Heel even ging ze met haar handen door zijn haren heen waarna ze hem losliet. Toch bleef ze dicht bij hem zitten.

Koningin Esmeralda Fullbright

Het was voor hem meer een nachtmerrie. Ze grijnsde. "Maar, nu ben je er wel blij mee toch?" Vroeg ze zachtjes aan hem. Door wat ze aan hem vroeg haalde hij diep adem, hij wilde er niet over nadenken. Ze knikte en drukte een kus op zijn lippen en streelde even langs het gezicht van hun zoontje. Daarna besloot ze zich aan te kleden. Ze trok weer een van haar oude jurken aan, het zat haar gelukkig weer als gegoten en ze streek even over haar slanke buik.

Nathan Gerono

'Je kunt sowieso blijven tot ik weg moet, maar als je met Fay praat, zou het maar zo kunnen zijn dat je nog wel langer kunt blijven,' zei hij glimlachend tegen haar. Ze liet hem los, ze bleef wel dicht bij hem zitten en hij hield zijn arm gewoon om haar heen geslagen. Het was fijn dat hij nu niet constant alleen was, al vond hij het af en toe ook wel lekker om gewoon zijn eigen ding te kunnen doen. Gelukkig deed hij dat sowieso wel, hij wist overal wel iets leuks van te maken.

Koning Jay Fullbright

'Ja, nu ben ik er wel blij mee. Heel erg blij, ik zou niets anders willen...' zei hij zacht en eerlijk tegen haar. Hij was hartstikke gelukkig zo. Ze knikte toen hij antwoord gaf en daarna kreeg hij een kus, die heel snel voorbij was. Misschien maar beter ook. Esmeralda ging zich aankleden en hij keek weer naar Killian, het was echt een prachtig kindje en hij moest toegeven dat hij zelf toch ook wel trots was.

Luna Moral

Hij vertelde haar dat ze hoe dan ook kon blijven totdat ze terugkwamen, maar dat ze misschien wel langer kon blijven als ze met Fay zou praten. "Ik hoop dat jij dan ook gewoon mag blijven, het klinkt allemaal zo oneerlijk. Ook al weet ik er zo weinig van af." Zei ze tegen, duidelijk oprecht. Ze genoot van de sterke armen rond haar lichaam heen en de aanwezigheid van Nathan.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij was er nu wel blij mee, heel erg blij zelfs, hij wilde niet anders en daardoor grijnsde ze breed. "Ik ook..." Mompelde ze tegen hem.
"Ik zei toch dat je er klaar voor was." Plaagde ze nu vrolijk. Ze had haar kleding weer aan en ze ging op het bed zitten bij Jay.
"Ik ben gewoon weer helemaal dun." Sprak ze met een grijnsje.
"Zullen we zo naar de eetzaal gaan?"

Koning Jay Fullbright

Ze kwam weer bij hem zitten en plaagde hem, ze had gezegd dat hij er klaar voor was. Daardoor grijnsde hij even. 'Ja, ja, dat weet ik. Al had ik ook niet zo veel keuze, ik kan nu moeilijk zeggen dat ik er nog niet klaar voor ben,' plaagde hij haar. Ze zei grijnzend dat ze gewoon weer helemaal dun was, daardoor boog hij iets naar haar toe en zoende hij haar, het was aardig gretig, maar hij hield wel snel weer op. 'Je bent al die tijd mooi geweest, maar ik vind dit toch iets praktischer,' plaagde hij haar weer. 'Ja, doen we,' zei hij daarna, toen ze vroeg of ze naar de eetzaal zouden gaan.

Nathan Gerono

'Hm, het is misschien een beetje oneerlijk, maar ik kan Stephen wel begrijpen. Misschien had ik in zijn situatie wel gewoon hetzelfde gedaan, het moet heel verwarrend voor hem zijn. Ik hoop dat ik gewoon mag blijven, maar als het niet zo is zal ik vertrekken... 'zei hij tegen haar. Hij ging er niet moeilijk over doen, bovendien zou dat het alleen maar erger maken, dat wilde hij juist niet. Hij wilde dat het weer goed kwam, dat ging niet helpen als hij er tegen in ging.

De inspiratie is helemaal op... ;P

Luna Moral

Ze knikte even toen Nathan vertelde dat hij het goed kon begrijpen. Ja, ze kon het ook heel goed begrijpen. Maar toch... "Maar, jij kan dus aarde besturen..." Begon ze nu, om het even over iets anders te hebben. "Moet ik me daar bij inbeelden dat je hele stukken aarde kan verschuiven, of verwacht ik dan teveel?" Vroeg ze hem nu, puur uit interesse. Ze legde haar armen weer om zijn middel heen. "Of wil je er niet over praten?" Voegde ze er plagend aan toe, waarna ze hem kort even zoende.

haha dat heb je soms hé xd

Nathan Gerono

Ze stelde wat vragen, maar nog voor hij antwoord kon geven voelde hij haar armen om zijn middel heen en vroeg ze plagend of hij er niet over wilde praten, daarna werd hij kort gezoend. Hij grijnsde zelf ook even. 'Op deze manier zorg jij er voor dat ik niet wil praten,' plaagde hij haar. Hij liet zich achterover zakken en hij trok Luna bovenop zich. 'Ik kan hele stukken aarde verschuiven, maar ook nog andere dingen. Het ligt er maar net aan hoe veel energie ik heb en ik zou eigenlijk wat meer moeten oefenen, maar ik heb het nu niet echt nodig,' legde hij haar uit.

Luna Moral

Hij grijnsde even door wat ze deed en plagend zei hij dat ze er zelf nog voor zorgde dat hij niet wilde praten. "Ik? Dat soort dingen zou ik nooit doen. Al helemaal niet bij jou.." Antwoordde ze op een onschuldige toon. Ze voelde hoe Nathan haar boven op zich trok, op het moment dat hij zich achterover liet zakken. Met een brede glimlach op haar gezicht keek ze hem aan. Hij vertelde haar dat hij dat wel kon, maar dat het er aan lag hoeveel energie hij had en dat hij eigenlijk wat meer moest oefenen. "Als ik nou een keer mee kom als toeschouwer terwijl jij aan het oefenen bent, dan wil het me misschien wel laten zien..." Zei ze plagend tegen hem. Haar ogen fonkelde plagend toen ze Nathan opnieuw zoende. Het was al wat minder terughoudend als voorafgaande keren.

Nathan Gerono

‘Hm, ik weet niet of dat nou zo effectief zal werken. Ik moet natuurlijk wel aandacht hebben voor het trainen, niet voor jou…. Als jij naar mij staat te kijken, ben ik bang dat het een beetje lastig is,’ zei hij grijnzend tegen haar. Zijn handen gleden langzaam over haar rug heen en hij zoende haar weer even, het was gewoon te verleidelijk om dat de hele tijd te doen, al hield hij zich aardig in voor haar. Hij wilde haar niet de indruk geven dat het hem alleen maar hier om ging, dat was namelijk gewoon niet waar. Hij waardeerde haar gezelschap, dat was voor hem het belangrijkste.

Luna Moral

"Tja, als je het langs die kant bekijkt... Ik dacht dat jij je daar toch wel overheen kon zetten." Zei ze plagend tegen hem. "Al snap ik het wel hoor." Voegde ze er aan toe. Kort werd ze weer gezoend en genietend ging ze er in mee. Ze voelde hoe zijn handen over haar rug streelde en tevreden zuchtte ze even diep. Opnieuw dwaalde haar lippen af naar zijn hals. "Ik denk dat ik dan maar een keer stiekem moest komen kijken," Zei ze zacht tegen hem toen ze weer opkeek. "Na al die mooie verhalen ben ik nu natuurlijk wel benieuwd." Voegde ze er plagend aan toe. Haar handen gleden kort even onder zijn shirt waarna ze deze weer in zijn hals legde.

Koningin Esmeralda Fullbright

Hij wist het, al had hij nu ook niet zo heel veel keus, hij kon moeilijk zeggen dat hij er nog niet klaar voor was.
“Nou, je kan het wel zeggen, maar ik geloof er dan niets van.” Plaagde ze hem weer terug. Ze vond het heerlijk om hem zo te pesten. Ze werd daarna gretig door hem gezoend, het was heerlijk, maar al heel snel weer voorbij. Ze was al die tijd mooi geweest, maar dit vond hij praktischer.
“Ik ook.” Plaagde ze hem nu. Hij wilde wel naar de eetzaal toe en zij pakte het kindje van hem over.
“Ga je dan maar snel aankleden.” Sprak ze vrolijk.

Nathan Gerono

'Hm, misschien kan ik dat wel, maar ik ben er nu niet zo heel erg zeker van,' zei hij plagend tegen haar. Hij voelde haar lippen weer in zijn hals, waardoor hij zijn ogen sloot om daar van te genieten. Hij voelde dat ze ophield en ze zei dat ze dan maar eens stiekem moest gaan kijken, daardoor brak er een glimlach door op zijn gezicht. 'Ik kan dan voelen dat je in de buurt bent, omdat je contant maakt met de aarde...' zei hij zacht tegen haar. 'Maar ik kan je wel een keer wat laten zien, dan zal je zien dat al die mooie verhalen waar zijn...' plaagde hij.

Koning Jay Fullbright

Ze vond het nu ook praktischer, hij glimlachte een beetje door die opmerking. Ze pakte Killian over en zei dat hij zich maar snel moest gaan aankleden. 'Ja, ja, wat een haast opeens. Ik ben net wakker hé,' zei hij plagend. Hij kwam wel meteen uit bed en hij liep naar de badkamer toe, hij friste zichzelf wat op en daarna trok hij schone kleding aan. Hij zorgde ervoor dat zijn haar goed zat en daarna liep hij terug naar Esmeralda. Hij legde kort zijn hand op haar rug en hij zoende haar weer even, om haar daarna glimlachend aan te kijken. 'Nou, laten we maar gaan...'

Koningin Esmeralda Fullbright

"Maar iedereen wil hem vast zien, daar moeten we ze wel de kans voor geven, Jay." verklaarde ze haar haast met een grijns. Hij trok zijn schone kleding aan en zij stond intussen op. Ze deed haar zoon een mutsje op en wikkelde hem in een dekentje, zodat hij het niet koud zou krijgen. Ze keek op toen Jay weer binnenkwam en voelde zijn hand al gauw op haar rug en zijn lippen op de hare.
"Hmm..." Sprak ze zacht, de gevoelens voor hem raasden door haar lichaam heen. Hij zei dat ze maar moesten gaan en ze knikte. Ze liep naar de deur toe.


Chayenne Lahero

Het ging beter na haar bad, nu zat ze een brief te schrijven aan Myles, dat ze op dit moment dichterbij woonde en dat ze een hele mooie schaatsbaan had, die haar vader speciaal had gemaakt, ze vroeg hem of hij kwam om die te bewonderen. Met een glimlach rond haar lippen stuurde ze de brief weg.


Fay Fuego

Ze zat nog na te genieten op een bankje buiten, het was fris, maar de zon scheen. Ze sloot haar ogen en dacht nog even aan wat er net allemaal gebeurd was, met Stephen, het was echt weer eens geweldig geweest en ze had zich behoorlijk laten gaan. Nu was ze dan ook behoorlijk moe en langzaam zakten haar ogen dicht, daar buiten op het bankje.